ไปที่เนื้อหา


รูปภาพ
- - - - -

เขานัดกันผูกคอตาย (21 กุมภาพันธ์ 2547)


  • คุณไม่สามารถตั้งกระทู้ใหม่ได้
  • กรุณาลงชื่อเข้าใช้เพื่อตอบกระทู้
มี 10 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

#1 extra

extra
  • Members
  • 409 โพสต์

โพสต์เมื่อ 08 October 2007 - 06:52 PM

ย่อเรื่อง เขานัดกันผูกคอตาย (21 กุมภาพันธ์ 2547) โดย Extra happy.gif



พ่อของเจ้าของเคสมีนิสัยดี เรียบร้อย ไม่ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ ถึงแม้พ่อจะเป็นเด็กวัดและกำพร้าพ่อแม่แต่เด็ก เมื่อท่านมาขอแต่งงานกับแม่ ยายก็ไม่รังเกียจ แต่พอแต่งงานแล้ว นิสัยพ่อก็เปลี่ยนไป คบเพื่อนที่ชวนเที่ยว ดื่มเหล้าสูบบุหรี่ เที่ยวผู้หญิง การพนัน ตั้งแต่จำความได้ เจ้าของเคสจะเห็นพ่อเมาอาละวาด ชวนทะเลาะและชอบทำร้ายแม่ เมื่อเจ้าของเคสอายุได้ 7 ขวบ แม่ประสบอุบัติเหตุรถชนกัน แขนและขาหัก ระหว่างที่แม่นอนป่วยอยู่ รพ. พ่อก็แอบเข้าไปห้องหญิงรับใช้ ทำให้มีลูกชายอีก 1 คน ต่อมาพี่สาวเรียนจบ ม.ศ. 3 แม่จึงพาลูกทั้งหมดเข้ามาเรียนในกรุงเทพ และไม่ยอมกลับไปหาพ่ออีกเลย ทำให้พ่อไม่พอใจมากและมาขอรับน้องชายคนสุดท้องไปอยู่ด้วย ต่อมาไม่นาน พ่อก็ถูกให้ลาออกจากราชการเพราะยักยอกเงินหลวง พ่อพยายามจะขอคืนดีกับแม่ แต่แม่ไม่ยอม ระหว่างนี้ เจ้าของเคสก็ไปเยี่ยมพ่อกับน้องชายเป็นประจำ



วันหนึ่ง พ่อบอกว่า จะยกเจ้าของเคสให้กับเจ้านายที่มียศตำแหน่งสูงท่านหนึ่ง เพื่อหวังจะได้กลับเข้ารับราชการ เธอเสียใจมากที่พ่อมีความคิดเช่นนี้ ทำให้ช่วงหลัง เธอไม่กล้าไปเยี่ยมมากนัก จนกระทั่งวันที่ 8 มิ.ย. 2528 มีญาติมาบอกว่า พ่อผูกคอตายที่ต้นมะพร้าวบ้านลุง เจ้าของเคสไม่ทราบสาเหตุที่แน่นอน หลังจากที่พ่อเสียชีวิตไม่กี่วัน เธอได้กลิ่นเหม็นไปทั่วห้องนอน จึงเรียกพี่สาวขึ้นมาพิสูจน์ พี่สาวก็ได้กลิ่นแต่ไม่ยอมเชื่อ ปลายปีที่พ่อเสียชีวิตนั้น เจ้าของเคสฝันและรู้สึกไม่สบายใจ จึงเล่าความฝันให้เพื่อนฟัง เพื่อนก็บอกว่า คงมีใครบนอะไรไว้แล้วยังไม่ได้แก้บน เธอถามทุกคนในบ้านก็มีแต่น้องชายที่เคยพูดไว้ว่าจะบวชให้พ่อ เธอจึงแนะนำให้น้องชายบวช แต่เขาไม่เชื่อ กลับไปโกนหัว แล้วบอกว่าบวชให้พ่อแล้ว แต่จริง ๆ ไม่ได้บวช



ปี 2532 เจ้าของเคสฝันว่า เธอกับแม่กำลังจะเดินเข้าวัด ในมือถือตะกร้าใส่เครื่องบวชแต่ยังไม่ได้เข้าวัด ก็มองเห็นผ้าขนหนูที่ถืออยู่กลายเป็นสีแดงเหมือนเลือด ทำให้เธอคิดถึงน้องชาย หลังจากนั้นไม่นาน น้องชายก็ผูกคอตาย โดยใช้สายฝักบัวในห้องน้ำของแฟน ตั้งแต่น้องชายเสียชีวิต เจ้าของเคสก็เริ่มตั้งใจรักษาศีล 8 อุทิศส่วนกุศลไปให้ และคิดว่าความรักนี้ช่างเป็นทุกข์ ตั้งแต่ครอบครัวของพ่อแม่ ครอบครัวของพี่สาวและน้องชาย ทุกครอบครัวมีแต่ทุกข์



ปี 2532 พี่สาวมาปรับทุกข์เรื่องพี่เขยที่มีทีท่าเริ่มนอกใจ เจ้าของเคสจึงแนะนำให้เธอทำเรื่องย้ายกลับมากรุงเทพฯ จะได้อยู่ไกลพี่เขยและอยู่ใกล้แม่ด้วย เมื่อพี่สาวย้ายไปอยู่กับแม่ไม่นาน ก็มีอาการเซื่องซึม เดือน ก.ค. ปี 2533 พี่สาวก็กระโดดตึก 5 ชั้นของโรงเรียนที่สอนอยู่เสียชีวิต งานสวดศพของพี่สาวคืนสุดท้าย เธอได้มาเข้าร่างของน้าสาวที่เป็นญาติห่าง ๆ เธอบอกว่าคิดถึงแม่และแฟน แล้วก็กอดแม่ร้องไห้ เสียงของน้าสาวเปลี่ยนเป็นเสียงของพี่สาว



ครอบครัวของเจ้าของเคสมีพี่น้อง 4 คน พ่อผูกคอตาย น้องชายก็ผูกคอตาย พี่สาวก็กระโดดตึกตาย ช่วงนั้นเป็นช่วงที่ตกต่ำที่สุด รู้สีกเคว้งคว้าง ขาดที่พึ่ง เจ้าของเคสจึงคิดจะแต่งงาน เมื่อคิดว่าจะต้องแต่งงาน แฟนจึงลางานแล้วบวชให้ 15 วัน เพื่อชดเชยกับการที่เธอผิดสัจจะว่าจะรักษาศีล 8 มาครองเรือน



ปี 2543 เจ้าของเคสพบว่ามีก้อนเนื้อแข็งมากที่หน้าอกด้านซ้าย ก้อนเนื้อมีอาการเจ็บและใหญ่ขึ้น เธอจึงตัดสินใจไปตรวจที่ รพ. คุณหมอบอกว่าเป็นมะเร็งระยะที่ 3 แล้ว



คำถาม บุพกรรมใดและเหตุผลในปัจจุบันใดที่ทำให้พ่อ พี่สาว น้องชาย ต้องฆ่าตัวตายในปัจจุบัน ขณะนี้พวกเขาอยู่ภพภูมิใด ได้รับบุญที่อุทิศไปให้หรือไม่ และควรจะทำบุญอะไรที่ช่วยให้พวกเขาพ้นจากทุกข์ หรือผ่อนหนักให้เป็นเบา เหตุใดภายหลังเสียชีวิตกลิ่นของพ่อกับน้องชาย จึงเป็นคนละกลิ่น ทั้ง ๆ ที่ฆ่าตัวตายเหมือนกัน กลิ่นของน้องชายเหมือนกลิ่นน้ำอบที่ใช้รดศพ ถ้าน้องชายได้บวชเณร จะทำให้เขาไม่ตายหรือไม่ เจ้าของเคสแนะนำให้พี่สาวย้ายกลับไปอยู่กับแม่ เป็นเหตุผลหนึ่งที่ทำให้เธอฆ่าตัวตายหรือไม่ ถ้าใช่ ควรแก้ไขอย่างไร พี่สาวที่มาเข้าร่างน้าสาวในงานศพเป็นเรื่องจริงหรือไม่ ครอบครัวของเจ้าของเคสเคยทำกรรมอะไรมาจึงมีวิบากกรรมฆ่าตัวตายหลายคน แม่ควรทำบุญอะไรจะได้พ้นจากวิบากกรรมที่มีความทุกข์จากสามีและลูกแบบนี้ สามีและเจ้าของเคสมีกรรมอะไรร่วมกันมาจึงต้องมาอยู่ร่วมกัน การที่เขาบวช 15 วันเพื่อชดเชยที่เธอผิดสัจจะ จะช่วยเธอได้หรือไม่ เขาจะบาปไปกับเธอด้วยหรือไม่ กรรมผิดสัจจะ จะส่งผลอย่างไรต่อเธอ และมีวิธีแก้ไขอย่างไร เธอทำกรรมอะไรมาจึงเป็นมะเร็ง แล้วควรปฏิบัติตัวอย่างไรสำหรับเวลาที่เหลืออยู่



คำตอบ พ่อ พี่สาว น้องชายที่ฆ่าตัวตาย เพราะกรรมในอดีต เรื่องมีอยู่ว่า พ่อและน้องชาย เคยเกิดเป็นพี่น้องกัน วันหนึ่งมีขโมยขึ้นบ้าน ทั้ง 2 คนช่วยกันจับขโมยได้ และสำเร็จโทษด้วยการจับขโมยมัดมือ มัดขาแล้วก็แขวนคอจนตายกับต้นไม้ ด้วยวิบากกรรมนี้จึงต้องมาฆ่าตัวตายด้วยการผูกคอตัวเอง แต่คนละวาระ



พี่สาวมีกรรมเจ้าชู้ในอดีต ตอนที่เกิดเป็นผู้ชายแล้วทำให้ภรรยาทุกข์ใจ จนต้องไปกระโดดภูเขาตาย ชาตินี้จึงต้องมาเกิดเป็นผู้หญิงแล้วทุกข์ใจเพราะสามี จนต้องกระโดดตึกตาย



พ่อตายแล้วกายเศร้าหมอง ท่านพยายามตะเกียกตะกายมาหาเจ้าของเคสเพราะรู้ว่าเป็นคนใจบุญ เธอจึงได้กลิ่นเหม็นในห้อง พอครบ 7 วัน เจ้าหน้าที่ก็พาตัวไปยมโลกด้วยวิธีลากคอไปด้วยเชือกที่ผูกกับคอ บาปคือการทำผิดศีลทั้ง 5 ข้อ บุญคือตอนเป็นเด็กเคยอุปัฏฐากพระ และเคยบวชพระ แม้จะเป็นการบวชหนีหนี้พนันก็ตาม ก็ยังมีอานิสงส์ ทำให้ถูกพิพากษาปล่อยตัวไปจากยมโลก บุญบวชพระและบุญอุปัฏฐากพระคุ้มไว้ จึงถูกพิพากษาให้ปล่อยตัวไปยังประตูที่จะไปสู่เปรตโลก ออกจากประตูนั้นเป็นขบวนไปเลย ไปเป็นเปรตมีกายที่เน่าเหม็น มีอีกาปากเหล็กที่คอยจิกกินน้ำเลือดน้ำหนอง ทรมานมาก เวลาอาเจียนออกมาก็จะก้มลงไปกินอาเจียนของตัวเองเข้าไปใหม่ มีอวัยวะเพศขนาดใหญ่และมีหนอนแทะ เพราะกรรมกาเม ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แต่ยังไม่หมดกรรม ยังทุกข์ทรมานอยู่มาก



น้องชายตอนตายมีภาวะที่ดีกว่าพ่อคือ จิตยังไม่เศร้าหมองเหมือนพ่อ ฆ่าตัวตายเพราะหนีปัญหาหนี้สิน และก่อนตายก็ได้ถวายสังฆทานก่อน โดยหวังว่าบุญที่ทำก่อนตาย จะช่วยให้ไปอยู่ภพภูมิที่ดีกว่า เมื่อตายแล้วไปเป็นภุมเทวาชั้นล่าง วนเวียนอยู่กับครอบครัว กับแม่ และก็ได้มาหาเจ้าของเคสด้วย ได้รับบุญที่อุทิศไปให้ น้องชายมีกรรมเดียวกับพ่อ เลยต้องมาผูกคอตายเหมือนกัน และมีความผูกพันกับแม่ จึงมาเป็นภุมเทวาชั้นล่าง มีบุญชิงช่วงไว้ก่อน ไม่อย่างนั้นก็ลงไปยมโลกเหมือนพ่อ



กลิ่นของพ่อและน้องชายต่างกันเพราะใจหมองไม่เหมือนกัน พ่อใจหมองกลิ่นจึงเหม็น ถ้าน้องชายบวชเณรก็อาจจะยังไม่ตาย เพราะบุญที่สืบอายุพระพุทธศาสนา จะคุ้มครองบาปเก่าไม่ให้ได้ช่อง การบวชเป็นสิ่งที่ดี ยิ่งเป็นพระแท้ เณรแท้ ยิ่งดีขึ้นไปอีก



พี่สาวฆ่าตัวตายเพราะวิบากกรรมเก่า และปัจจุบันก็ทุกข์ใจหลายเรื่อง ไม่เกี่ยวกับเจ้าของเคส พี่สาวมาเข้าร่างน้าสาวในงานศพเป็นเรื่องจริง



แม่มีวจีกรรมในอดีตชาติ เวลาโกรธใครในครอบครัว ชอบพูดว่า เมื่อไหร่จะไปตายสักที จะไปตายที่ไหนก็ไป ไปฆ่าตัวตายซะไป เป็นอาจิณกรรม วจีกรรมนี้ ทำให้มาเจอสามีและลูกที่ฆ่าตัวตาย กรรมแม้เพียงนิด อย่าไปคิดทำ แค่พูดก็เป็นกรรมแล้วติดอยู่ที่ศูนย์กลางกายในตัว พอได้ช่องมันก็ส่งผลเหมือนกัน ถ้าต้องการพ้นจากวิบากกรรมนี้ ต้องทำบุญทุกบุญ ทั้งทาน ศีล ภาวนาไปเรื่อย ๆ จนตาย แล้วอธิษฐานจิตให้ดี จะได้เจอคนดี ๆ ต่อไป



เจ้าของเคสและสามีเคยทำบุญร่วมกันมา แล้วอธิษฐานให้เจอกันจึงมาอยู่ร่วมกัน สามีบวชให้ 15 วันนั้น เขาก็ได้บุญไปในส่วนตัวที่เขาบวช 64 กัลป์ ส่วนเจ้าของเคสได้บุญจากการอนุโมทนาบุญที่เขาบวช ก็ได้บุญลดหย่อนลงมา



เจ้าของเคสอย่าไปกังวลกับการผิดสัจจะที่จะประพฤติพรหมจรรย์ ให้ทำใจสบาย ๆ ชาตินี้ทำไม่ได้ ชาติหน้าก็ให้ตั้งใจใหม่ แต่ก็ต้องใช้กำลังใจให้มากกว่าชาตินี้ เมื่อบารมีมากขึ้น ชาติหนึ่งก็จะสมความตั้งใจที่จะประพฤติพรหมจรรย์ให้บริบูรณ์ได้ คือเมื่อชาตินี้ทำไม่สำเร็จ ก็จะมีผังที่ทำให้สำเร็จยากขึ้น แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราไม่อาจที่จะเอาชนะผังนั้นได้ ต้องใช้กำลังใจที่มากกว่านี้ เธอมีกรรมกาเมและกรรมปาณาติบาตฆ่าสัตว์ทำอาหาร จึงทำให้เป็นมะเร็งในชาตินี้



ข้อควรปฏิบัติสำหรับเจ้าของเคสในเวลาที่เหลืออยู่นี้ เป็นโรคอะไรก็ตามที่จะต้องเข้ารับการผ่าตัด ทบทวนจากเมื่อวานนี้



1. ต้องคิดว่าเราหรือใครก็ตามที่มีความเจ็บป่วยเป็นธรรมดา จะล่วงพ้นความเจ็บไปไม่ได้ เพราะมีวิบากกรรมข้ามชาติอยู่ เราทำของเรามา ทำอย่างไรก็เป็นอย่างนั้น แต่ว่าเรามองไม่เห็นชาติในอดีต เราลืมไปแล้ว เพราะฉะนั้นเราต้องคิดว่าเป็นธรรมดาที่จะต้องเจอกันทุกคน แม้แต่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าที่เหาะเหินเดินอากาศได้ ยังเจ็บไข้ได้ป่วยเหมือนกัน

2. ก่อนเข้า รพ. 7 วัน ให้สั่งสมบุญให้มาก ๆ โดยการถวายภัตตาหารเป็นสังฆทานกับพระภิกษุสามเณร ทั้ง 7 วัน

3. ปล่อยสัตว์เล็กสัตว์ใหญ่ ที่จะถึงที่ตายให้พ้นจากความตาย

4. ให้รักษาศีล 5 ให้บริสุทธิ์ทุกวัน เป็นการลงทุนที่ประหยัดที่สุด คือดูแลตัวเราเองให้ดี ไม่ให้ฆ่าสัตว์ อย่าลักทรัพย์ อย่าผิดศีลข้อที่ 3 อย่าพูดปด อย่าไปดื่ม แค่ดูแลตัวเองเท่านั้นเอง ดูแลปาก ดูแลมือไม้

5. ให้ทำสมาธิผูกใจไว้กับพระรัตนตรัยไว้เรื่อย ๆ นึกถึงบุญที่ทำ เริ่มจากบุญที่ทำใกล้ ๆ นี้ นึกเป็นภาพ แล้วค่อยนึกถึงบุญที่ทำไกลออกไปเรื่อย ๆ เป็นเรื่องราว แล้วก็ทำภาวนา นึกถึงพระในตัว หรือครอบตัว ให้ใส ๆ นึกไว้ในกลางกายจะดีมาก ๆ เพื่อจะได้นำใจไปเชื่อมกับพระรัตนตรัย ซึ่งมีอานุภาพไม่มีประมาณ

6. ทำใจให้ผ่องใส ไร้กังวล ไม่ว่าจะเป็นเรื่องธุรกิจ ครอบครัว หรือเรื่องอะไรก็ตามที่จะทำให้กังวล ร่างกายก็ให้หมอรักษาไป ส่วนใจก็อยู่กับพระรัตนตรัย



สำหรับสิ่งแวดล้อมคือ สมาชิกภายในครอบครัวนั้น ต้องร่วมสร้างบรรยากาศที่สงบ เป็นสัพปายะ ให้กำลังใจกับผู้ป่วยที่จะเข้ารับการผ่าตัด อย่าไปนำเรื่องที่จะร้อนอกร้อนใจ กังวลใจให้เกิดขึ้น ให้มีแต่สิ่งดี ๆ ให้ดู คิดเรื่องดี ๆ ทำเรื่องดี ๆ ให้ดู แม้คำพูดก็ต้องพูดให้เป็น อย่าให้มีความรู้สึกว่า ไปบีบบังคับเขา ให้พูดเรื่องบุญ กุศล เรื่องความดีต่าง ๆ เรื่องธรรมะปฏิบัติ และคอยเป็นกำลังใจให้ หนักก็จะเป็นเบา เบาก็จะหาย ถ้าตายคือหมดอายุขัยก็ไปดี เพราะเราหนีความตายไม่พ้น กลัวก็ตาย ไม่กลัวก็ตาย ครูไม่ใหญ่เข้าใจว่า ทุกคนที่จะเข้ารับการผ่าตัด ไม่ว่าจะผ่าตัดย่อยหรือปานกลาง หรือผ่าตัดใหญ่ ก็กลัวกันทุกคน พอขึ้นไปนอนบนเตียงคนป่วย แล้วพยาบาลจะมายืนข้าง ๆ บอกว่าไม่ต้องกลัว ลองมานอนบ้างไหม จะได้รู้ว่าน่ากลัวไหม มันกลัวกันทุกคนแต่เราก็ต้องข่มมันเอาไว้ เราต้องทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ หรืออีกอย่างหนึ่งเราทำความเข้าใจชีวิตว่า ไม่ใช่ว่าเราไม่เคยเจ็บ เราเจ็บกันมาหลายชาติ ไม่ใช่ว่าไม่เคยผ่าตัด เคยผ่าตัดกันมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว แล้วใช่ว่าไม่เคยตาย ตายกันมานับชาติไม่ถ้วนแล้ว ที่เรากลัวเพราะเรายังไม่มีที่พึ่งภายใน ตายแล้วไปไหน เราไม่เห็น ทางที่ดีก็ควรทำให้เห็นตั้งแต่ยังไม่ตาย มีพระในตัว พระเห็นพระ เณรเห็นพระ โยมเห็นพระในตัว ให้ใส ๆ เอาไว้ แล้วความกลัวจะเหลือน้อยที่สุด จนไม่กลัวเลย จะรู้สึกเฉย ๆ แต่ไม่ถึงกับห้าว บอกหมอว่า มาหั่นซะเลยมา แต่ใจมันจะนิ่ง ไม่สนใจ จะมีที่พึ่งภายใน ใจจะใส แล้วบุญจะได้ช่อง จะเจอหมอดี หมอที่วันนั้นไม่ทะเลาะกับแม่บ้าน ไม่ทะเลาะกับลูก ไม่ทะเลาะกับใคร ขับรถมาระหว่างทางไม่เจออุบัติเหตุ ไม่เจอใครทำให้หัวเสีย เป็นหมอที่อารมณ์แจ่มใส วันนั้นหมอก็จะไม่เป็นหวัดคัดจมูก ไม่มึน ไม่ซึม ไม่เป็นไมเกรน ไม่เป็นโน่นเป็นนี่ หมอจะแข็งแรงสดชื่น แล้วคืนนั้นก่อนที่หมอจะผ่าตัดเรา หมอจะหลับสนิทยาวนาน ตื่นมาก็เบิกบาน ยิ้มมาเลย แล้วหมอจะมีถ้อยคำที่ปลอบประโลมเรา คุณไม่ต้องกลัว คุณจะหลับสบาย เวลาหมอผ่าตัด คุณไม่เจ็บหรอก หรือเวลาเจ็บ คุณจะยังไม่ตาย หรือเวลาคุณตาย คุณก็จะไม่เจ็บ จะได้เลือกหมอด้วยบุญ เราอย่าเอามันสมองไปเลือกหมอเลย โอกาสพลาดมีได้ ต้องให้บุญในตัวเราเป็นตัวเลือก มีผู้รู้เขาบอกว่าชีวิตคนเราจะหนี 3 หมอไม่พ้น คือ 1.หมอรักษาไข้ 2.หมอความ 3.หมอดู



เชื่อไหมว่า ทั้ง 3 หมอที่เราพบ ขึ้นอยู่กับบุญของเรา หมอเรียนมาที่เดียวกัน มารักษาโรคเดียวกัน แต่วินิจฉัยจะแตกต่างกันไป ความสามารถก็จะแตกต่างกันไป



ดังนั้นให้อยู่ในบุญ บุญจะประกันชีวิตของเราให้ราบรื่น จากหนักก็เป็นเบา เบาก็หาย ตายก็ไปดี ให้คิดว่าเราทำงานมาเหนื่อยมากแล้ว ตอนนี้เราต้องทำภาวนาอยู่บนเตียงคนป่วยเพื่อพักผ่อน ให้เหลือแต่สิ่งดี ๆ เอาไว้ สิ่งที่ทำให้เราอ่อนแอเอามันออกไป ใจจะได้สบาย



#2 suppy001

suppy001
  • Members
  • 2210 โพสต์

โพสต์เมื่อ 09 October 2007 - 07:09 AM

ดีจังเลย ขออนุโมทนาบุญกับคุณextraและเจ้าของเคสด้วยนะครับ...สาธุ

#3 ~EndlesS~

~EndlesS~
  • Members
  • 11 โพสต์

โพสต์เมื่อ 09 October 2007 - 07:39 AM

สาธุ ครับ ^^
~รักใดจะประเสริฐเท่ารักของพ่อแม่~

#4 ปัจเจกชน บนทางสายกลาง

ปัจเจกชน บนทางสายกลาง
  • Members
  • 4109 โพสต์
  • Gender:Male
  • Location:จ. สงขลา

โพสต์เมื่อ 09 October 2007 - 10:34 AM

ขอกราบอนุโมทนาบุญด้วยนะครับ สาธุ

#5 วัดในดวงใจ

วัดในดวงใจ
  • Members
  • 1199 โพสต์

โพสต์เมื่อ 09 October 2007 - 01:07 PM

ขอกราบอนุโมทนาบุญกับคุณ Extra กับท่านเจ้าของเคสด้วยนะครับ สาธุ

พระพุทธเจ้ารู้
และท่านก็ตรัสสรุป
ว่าทางเดียวที่จะรู้ตามท่าน
ตลอดจนหยุดตามท่าน
คือการมองเข้าข้างใน
และการหยั่งรู้สรรพสิ่งออกมาจากภายใน
คือสัญลักษณ์สำคัญของพุทธแท้
พุทธแท้จะรู้ว่าการพยายามมองออกข้างนอก
เป็นวิธีที่ไม่ทำให้รู้จักประโยชน์สูงสุด
อันพึงมีพึงได้จากความเป็นมนุษย์

#6 sweetkiwi

sweetkiwi
  • Admin_Article_Only
  • 21 โพสต์

โพสต์เมื่อ 09 October 2007 - 07:27 PM

สาธุ มากๆ เลยค่ะ ขอบพระคุณจริงๆ นะคะ

#7 JaiKaeW

JaiKaeW
  • Members
  • 149 โพสต์

โพสต์เมื่อ 09 October 2007 - 09:41 PM

Kob Khun na ka and Anumotanaboon with the owner ka.

#8 เฉย เฉย

เฉย เฉย
  • Members
  • 618 โพสต์
  • Gender:Female
  • Interests:เรื่องกฎแห่งกรรม การกระทำ สมาธิ

โพสต์เมื่อ 11 October 2007 - 09:46 AM

สาธุ
แม้มืดตื้อ..มืดมิด..ก็มีสิทธิ์เข้าถึงธรรม

#9 Regenbogen

Regenbogen
  • Members
  • 441 โพสต์

โพสต์เมื่อ 11 October 2007 - 02:43 PM

สา...ธุ

#10 skynoi

skynoi
  • Admin
  • 603 โพสต์
  • Gender:Male

โพสต์เมื่อ 29 March 2015 - 06:33 PM

ข้อคิดจากการฆ่าตัวตาย

 



#11 looktanloikaew

looktanloikaew
  • Members
  • 139 โพสต์
  • Gender:Female
  • Location:Bangkok

โพสต์เมื่อ 30 March 2015 - 07:11 AM

สาธุค่ะ