บทความธรรมะ Dhamma Articles > >
การเดินธุดงค์ธรรมชัยของเหล่าสามเณรผู้กล้า จากโครงการบรรพชาสามเณรดีศรีตำบล ของศูนย์ปฏิบัติธรรมลำปาง และศูนย์อบรมโรงเรียนชุมชนบ้านใหม่ ต.บ้านใหม่ อ.วังเหนือ จ.ลำปาง โดยมีสามเณรเหล่ากอสมณะกว่า 100 รูป ก้าวต่อก้าวอย่างองอาจผ่านย่านชุมชนไปพัฒนาวัดพระเกิด ซึ่งอยู่ต่างตำบล ทำให้พ่อแม่ ปู่ย่าตายายปลื้มจนน้ำตาไหล ยิ้มจนหุบไม่ลงไปตามๆ กัน อ่านเรื่องต่อ
การเดินธุดงค์ธรรมชัย ไปพัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง รวมจิตรวมใจชาวพุทธให้เข้มแข็ง เป็นภารกิจสำคัญระดับโลกที่ทำให้เราได้ปลื้มอย่างต่อเนื่อง ซึ่งในช่วงที่ผ่านมาคณะพระธุดงค์กว่า 100 รูป จากโครงการอุปสมบทหมู่ รุ่นบูชาธรรม 69 ปี พระเทพญาณมหามุนี (โครงการ 2) ก็ได้ทำทุกย่างก้าวให้เป็นย่างแก้ว ด้วยการเดินธุดงค์ธรรมชัยไปตอกย้ำศรัทธาในพระรัตนตรัยให้มั่นคง ลงในหัวใจของพี่น้องชาวดอย อ่านเรื่องต่อ
เรื่องราวอันน่าปลื้มปีติใจครั้งนี้ เริ่มต้นขึ้นตั้งแต่มีการบรรพชาสามเณรภาคฤดูร้อน จาก 15 ศูนย์อบรมทั่วทั้งจังหวัดเลย ซึ่งเป็นการรวมกันของสามเณรจาก 2 โครงการใหญ่ คือ โรงเรียนดีศรีตำบลและโรงเรียนวีสตาร์ในจังหวัดเลย รวมแล้วกว่า 1,000 รูป อ่านเรื่องต่อ
ธุดงค์ธรรมชัยของพุทธบุตรผู้กล้า กว่า 250 รูป พัฒนาวัดพุน้ำเปรี้ยวพุทธาราม ซึ่งอยู่ใน ต.ด่านแม่แฉลบ อ.ศรีสวัสดิ์ จ.กาญจนบุรี น่าประทับใจเพียงใดมาติดตามกันค่ะ อ่านเรื่องต่อ
การเดินธุดงค์ธรรมชัย ของพุทธบุตรผู้กล้าจากโครงการอุปสมบทหมู่ ระดับอุดมศึกษา รุ่นที่ 41 ได้ปลุกศรัทธาในดวงใจของชาวบ้านให้เบ่งบาน จากเมืองขอนแก่นมุ่งหน้าสู่ต่างอำเภอ อ่านเรื่องต่อ
เมื่อคณะพระธุดงค์กว่า 300 รูป เดินผ่านกลางเมือง ทำให้คนขอนแก่นตื่นตัวออกมาต้อนรับ และใส่บาตรพระธุดงค์อย่างคึกคัก อ่านเรื่องต่อ
การเดินธุดงค์ธรรมชัย เป็นการสร้างศรัทธาของทั้งพระและโยมให้มั่นคงหนักแน่น โดยครั้งนี้มีพระธุดงค์ตั้งใจบวชต่อ อยู่สร้างบารมีแบบวันต่อวัน ถึง 45 รูป อ่านเรื่องต่อ
ตอนที่เห็นเครนยกหลวงปู่ข้ามศาลาวิหารคด มาประดิษฐานที่พระอุโบสถ วัดสองพี่น้องทุกคนร้องไห้กันหมด แม้แต่หลวงพ่อสอิ้งยังปลื้มปีติจนน้ำตาซึมเลย เรียกว่า ปลื้มกันไปถ้วนหน้าเลย อ่านเรื่องต่อ
ช่วงเวลาศักดิ์สิทธิ์ที่ทุกคนเฝ้ารอคอย เริ่มขึ้นในเวลาที่ปลื้มที่สุด ด้วยการอัญเชิญรูปหล่อทองคำพระเดชพระคุณหลวงปู่ จากเทวรถไปหน้าพระอุโบสถ วัดสองพี่น้อง อ่านเรื่องต่อ
วันมหาปีตินี้เริ่มต้นขึ้นเวลาสิบโมงเช้า คณะพระธุดงค์ 1,500 กว่ารูป เดินธุดงค์อย่างสงบเสงี่ยมสง่างาม จากวัดอัมพวัน เพื่อมุ่งหน้าไปอนุสรณ์สถานแห่งที่ 2 คือ วัดสองพี่น้อง พระอารามหลวง อ่านเรื่องต่อ
สุพรรณบุรีในวันนี้ เป็นวันสว่างเป็นวันบุญหมื่นล้านแสนล้านปลื้ม เป็นรุ่งอรุณที่เริ่มต้นด้วยพิธีตักบาตรพระ 12,600 รูป และต่อเนื่องด้วยคณะพระธุดงค์ได้เดินผ่าใจกลางเมืองสุพรรณบุรี อ่านเรื่องต่อ
แรกๆ ผมก็ยังนึกอะไรไม่ออก จึงเอาแต่ท่องสัมมาอะระหัง และพอท่องไปได้สักระยะหนึ่ง ก็รู้สึกว่า ดีแฮะ รู้สึกหายร้อน หายเมื่อย เพราะใจเรามันไม่ไปเกาะเกี่ยวกับความร้อน ความเมื่อย อ่านเรื่องต่อ
เวลาเดินเหมือนตัวมันเบาๆ ลอยๆ เดินๆไป อยู่ๆดวงแก้วก็ผุดขึ้นมาใสสว่าง ยิ่งเดินยิ่งมีความสุข เมื่อก่อนผมหลงเชื่อ ความสุขที่คุณดื่มได้ จนเกือบเสียผู้เสียคน แต่ตอนนี้ผมพบความสุขที่ดื่มไม่ได้ แต่เข้าถึงได้แล้วครับ อ่านเรื่องต่อ
การเดินธุดงค์ ทำให้ผมรู้ว่าสมาธิช่วยให้เราทำงานหยาบได้ดี ทำให้เราเอาศักยภาพที่ไม่เคยรู้ว่ามีออกมาใช้ได้อย่างเกินควรเกินคาด ถ้าเราตรึกธรรมะควบคู่ไปด้วย งานนั้นจะออกมาดีกว่าดีที่สุด อ่านเรื่องต่อ
ผมย่ำทุกก้าวด้วยความตั้งใจ สัมมาอะระหังทุกวัน ไม่ต่ำกว่า 8-9 พันครั้ง ผมมีความสุขตลอดเส้นทาง ทุกกิโลเมตรที่ก้าวเป็นบทฝึกที่เข้มข้นทั้งกายและใจ ที่กลั่นให้ผมเป็นพระแท้ได้ดีกว่าเดิม อ่านเรื่องต่อ
ครั้งหนึ่งระหว่างเดินธุดงค์ ผมทำใจนิ่งๆ ที่กลางตัว วางองค์พระเล็กๆ แล้วมองดูแบบผ่านๆ แตะเบาๆ แล้วก็มีแสงสว่างเล็กๆ ขนาดดวงดาวปรากฏขึ้น ผมมีความสุขแบบเฉยๆ ไม่ตื่นเต้น อ่านเรื่องต่อ
เมื่อผมเห็นองค์พระแล้ว ขณะที่ญาติโยมกล่าวคำว่าสาธุๆ ไปตลอดเส้นทาง องค์พระกลางท้องของผมก็สว่างว๊าบขึ้นตามจังหวะของเสียงสาธุการ ในการมององค์พระไปเรื่อยๆ นี่เองครับ อ่านเรื่องต่อ
ทุกก้าวที่ย่าง ผมจะสัมมาอะระหัง นับไปด้วย ประคองใจนึกถึงศูนย์กลางกายไปด้วย พอสัมมาอะระหังได้ประมาณ 3,000 ครั้ง ใจก็เริ่มนิ่ง นิ่งจนตัวเองยังแปลกใจว่า เดินก็นิ่งได้ และรู้สึกอยากให้ใจอยู่ในศูนย์กลางกายตลอดไปเพราะมีความสุขมาก อ่านเรื่องต่อ
กว่าจะเปลี่ยนคนๆ หนึ่งให้เป็นคนดีนั้นยากมากๆ การที่หลวงพ่อให้โอกาสสาธุชนมาต้อนรับคณะพระธุดงค์ ถือว่าเป็นโอกาสที่จะได้เปลี่ยนให้คนจำนวนมหาศาล เกิดความศรัทธาในพระพุทธศาสนา อ่านเรื่องต่อ
ก้าวแรกที่ผมได้ก้าวลงบนกลีบดอกดาวรวย มันนิ่มมาก จริงๆ ก็อยากให้โยมรู้นะครับว่าพระก็ปลื้ม แต่พระต้องสำรวม พอเดินลอดซุ้มหลวงปู่บนสภาธรรมกายสากล ขนลุกไปหมดเลยครับ อ่านเรื่องต่อ
งานนี้นอกจากเด็กดี V-Star จากโรงเรียนโสตศึกษา จะได้บุญใหญ่ไปเต็มๆ แล้ว ยังถือเป็นการพิสูจน์ความกล้า เอาชนะความกลัวให้คนทั้งโลกได้เห็นว่า เด็กที่มีความบกพร่องทางการได้ยิน ถ้าตั้งใจจริงๆ ก็สามารถพูดได้กันทุกคน อ่านเรื่องต่อ
เด็กดี V-Star และเด็กดีศรีตำบล ได้หมุนเวียนกันมาช่วยพี่ๆ V ทุก V รับบุญทุกบุญ ในงานธุดงค์ธรรมชัย โดยเฉพาะบุญโปรยดอกดาวรวยต้อนรับพระธุดงค์ อ่านเรื่องต่อ
ผมว่าการเป็นพระยากกว่าเป็นตำรวจ เพราะการฝึกของตำรวจนั้น พอเดินตากแดดก็มีหมวก ไปยืนหลบได้ ถ้าป่วยก็นอนพักได้ แต่การฝึกของพระธุดงค์นั้น ยากยิ่งกว่า เพราะต้องเดินฝ่าเปลวแดด เพื่อจะได้เป็นที่ตั้งแห่งศรัทธาของญาติโยมว่า พระทำได้อย่างไร อ่านเรื่องต่อ
ถ้าขาด V นี้ไปเราก็คงหิวโซไส้กิ่วท้องร้องจ๊อกๆ ซึ่งVที่ว่านั้นจะเป็นใครอื่นไปไม่ได้นอกจาก วี-ฟู้ด (V-Food)ค่ะ วี-ฟู้ดจะมีหน้าที่ต้ม ผัด แกง ทอด หุงข้าว แพ็คข้าวจัดส่งให้สาธุชน อ่านเรื่องต่อ
ผมคิดว่าการเดินธุดงค์ในเมือง มันยากกว่าการเดินธุดงค์ในป่ามากๆ เพราะมันเป็นบทฝึกตบะขั้นเทพ เพราะในป่ามีสิ่งเร้าภายนอกน้อยกว่า แต่ในเมืองมีความวุ่นวายเข้ามาให้เราได้เห็น ได้ยิน ได้กลิ่น ได้สัมผัสความร้อนระอุของแดด แต่หากทำได้ สมาธิเราจะก้าวหน้าอย่างก้าวกระโดดอย่างเหลือเชื่อ อ่านเรื่องต่อ