บทความธรรมะ Dhamma Articles > >
แต่เมื่อถึงฐานที่ห้าดวงแก้วก็เริ่มขยายใหญ่ขึ้น จนขนาดเท่าลูกกอล์ฟ กระผมก็ดูไปและเลื่อนดวงแก้วไปเรื่อยๆจนถึงฐานที่เจ็ด ดวงแก้วขยายใหญ่ขึ้นอีกเรื่อยๆ จนเท่ากับลูกเบสบอลครับ และยังขยายต่อไปเรื่อยๆ จนใหญ่คลุมตัวกระผมไปเลย อ่านเรื่องต่อ
เมื่อปล่อยใจเข้าไปสู่สภาวะภายในของกายนั้น ก็เกิดมีดวงแก้วใสสว่างมาก มีสภาพเป็นดวงแก้วที่ซ้อนๆกันอยู่เป็นสายหลายดวงมาก ตรงกลางของแต่ละดวงเป็นท่อกลวงเชื่อมต่อกัน ใจกระผมเหมือนถูกดูดเข้าไปในดวงแก้วที่ซ้อนๆกันนั้น เหมือนกับตนเองได้เข้าไปอยู่ในกลางดวงสว่าง มันช่างเป็นสภาวะใจที่สงบสุขอย่างพิเศษมาก อ่านเรื่องต่อ
ตอนแรกกระผมรู้สึกตัวเบาๆ เหมือนลอยอยู่เหนือเมฆใหญ่ แล้วอยู่ดีๆก็เหมือนถูกดูดเข้าไปในอุโมงค์สีฟ้าๆอย่างเร็วมาก เหมือนกับกระผมนั่งรถไฟเข้าไปในอุโมงค์เลยครับ แต่กระผมก็ไม่กลัว ยังดูเหตุการณ์รอบข้างไปเรื่อยๆ แล้วกระผมก็ได้ผ่านเข้าไปในป่าสีฟ้าที่สวยงามและมีต้นไม้ใหญ่ครับ อ่านเรื่องต่อ
กระผมนั่งสมาธิปล่อยใจให้หยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกาย วางใจเบาๆบนองค์พระใสสว่าง เมื่อใจสงบนิ่งแล้ว ก็รู้สึกว่าองค์พระขยายใหญ่ขึ้น ใจค่อยๆหยุดนิ่งเข้าไปภายใน จากเกศขององค์พระค่อยๆหมุนควงสว่านลงไปสู่ฐานองค์พระ แล้วขึ้นมาหยุดที่ศูนย์กลางกายในองค์พระที่ใสสว่าง จากนั้นก็มีองค์พระหลายองค์ผุดซ้อนขึ้นมาเรื่อยๆ อ่านเรื่องต่อ
ไม่นานใจก็เริ่มสงบ หยุดนิ่ง เหมือนกับใจกำลังสะอาดบริสุทธิ์ ปราศจากกิเลสทั้งปวง และรู้สึกได้เลยว่า ใจหยุดนั้นมีความสุขอย่างยิ่ง จนไม่อาจบรรยายออกมาได้เลย
...เมื่อใจสงบแล้ว บางครั้งก็มองเห็นแสงสว่าง รู้สึกมีความสุขมาก และทำให้เข้าใจว่า ความสุขภายในนั้น เพียงแค่เราเอาใจมาหยุดนิ่งเฉยๆ ก็พร้อมที่จะพรั่งพรูออกมาให้เราได้สัมผัสฟรีๆ ไม่ต้องเสียเงินเลย อ่านเรื่องต่อ
พอถึงช่วงทำวัตรเย็น ผมก็จรดใจนิ่งไปที่องค์พระพร้อมกันไปด้วย...ผมเริ่มด้วยการผ่อนคลายร่างกาย ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า...ผมจะเริ่มด้วยการปล่อยให้ใจของผมฟุ้งไปให้เต็มที่ก่อน พอฟุ้งเต็มที่ใจมันก็หยุดฟุ้งเอง...ผมนั่งสมาธิทุกวันอย่างต่อเนื่องมาหนึ่งปีครึ่ง จนการปฏิบัติธรรมเป็นส่วนหนึ่งของชีวิต อ่านเรื่องต่อ
เมื่อออกจากสมาธิ ผมรู้สึกพร้อมที่จะทำภารกิจต่างๆที่ผมต้องทำ ผมไม่รู้สึกถึงความสุขหรือความทุกข์ เพราะไม่สนใจในความรู้สึกเหล่านั้น ผมพยายามวางสติที่ศูนย์กลางกายเท่านั้น คำว่า “หยุดเป็นตัวสำเร็จ” เป็นสิ่งที่ใช่เลย ถ้าคนไหนสามารถหยุดได้ คนๆนั้นต้องประสบความสำเร็จแน่นอน และการฝึกหยุดใจเพื่อจะไปให้ถึงพระนิพพานตามพระพุทธเจ้า ผมว่าทุกคนสามารถทำได้จริงแท้แน่นอนเลยครับ อ่านเรื่องต่อ
ถึงตอนนี้ผมรู้แล้วครับว่า สมาธินั้นสำคัญกับผม และคนรอบข้าง การได้มารู้จัก The Middle Way และได้มาบวช ถือเป็นจุดเปลี่ยนที่สำคัญในชีวิตของผม ผมจะแนะนำสมาธิให้คนรอบข้างของผม โดยเริ่มจากครอบครัวของผมก่อน ผมจะนั่งสมาธิทุกวัน และถ้าผมมีเวลาว่างหรือต้องการนั่งสมาธิ ผมจะมาเข้าร่วมโครงการปฏิบัติธรรมนานาชาติ The Middle Way อีกแน่นอนครับ อ่านเรื่องต่อ
ผมชอบคำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆ ครับ ที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่า ให้ทำสมาธิ 2 เวลา คือ ตอนปิดตาและเปิดตา ผมคิดว่าการปฏิบัติธรรมจะไม่มีวันจบ เพราะเป็นการเตรียมตัวเพื่อการปฏิบัติธรรมในรอบต่อๆไป อ่านเรื่องต่อ
หลังจากที่จิตใจสงบลงแล้ว ผมก็นึกถึงดวงแก้ว แล้วก็เห็นองค์พระอยู่ในดวงแก้ว แต่ที่แปลกคือ หน้าขององค์พระเหมือนกับหน้าของผมที่มีใบหน้าอ่อนเยาว์กว่า และไม่ได้สวมแว่นตา และในกลางขององค์พระนั้นก็เห็นดวงแก้วอีกดวง และในดวงแก้วก็มีองค์พระที่เป็นหน้าผม สลับกันไปเรื่อยๆ ผมรู้สึกผ่อนคลายและสบายมากๆ ทุกอย่างสว่างไปหมด อ่านเรื่องต่อ
พระเดชพระคุณหลวงพ่อครับ...ไม่ใช่เรื่องง่าย ที่สันติภาพโลกจะเกิดขึ้นได้ แต่ลึกๆแล้วผมก็หวังให้มีสิ่งที่ดีๆ เกิดขึ้นกับโลกใบนี้ ผมว่า การสร้างวิหารคดของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เพื่อจะให้คนหนึ่งล้านคนมานั่งสมาธิด้วยกัน เมื่อทำสำเร็จจะเป็นสิ่งที่น่ายกย่องมากครับ อ่านเรื่องต่อ
เมื่อพระอาจารย์แจ้งข่าวการบวชธรรมทายาทนานาชาติ ผมตัดสินใจได้ทันที เพราะผมตระหนักดีว่า “นี่คือโอกาสทองที่จะได้เรียนรู้สมาธิให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น และได้ศึกษาพระพุทธศาสนาแบบดั้งเดิมในดินแดนของชาวพุทธ ได้รู้จักกับวัฒนธรรมชาวพุทธจากพุทธศาสนิกชนในประเทศไทย” อ่านเรื่องต่อ
ผมอยากบอกกับคนทั่วโลกว่า อย่าไปทำอะไรเลย แค่เอาใจหยุดไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ก็พอ แค่ทำใจนิ่งๆเฉยๆ ทำความรู้สึกว่ามีจุดเล็กๆที่กลางกายพอแล้ว อย่างอื่นไม่ต้องไปสนใจ จะทำอะไรก็เริ่มจากศูนย์กลางกาย จำง่ายๆแค่นี้ อย่าไปจำอะไรเยอะ อ่านเรื่องต่อ
ผมนั่งด้วยใจที่ผ่อนคลาย หายใจเข้าลึกๆและหายใจออกช้าๆ แล้วผมก็ได้ค้นพบจุดสิ้นสุดของลมหายใจ มันรู้สึกเหมือนจุดกลมๆอยู่ภายในตัว เหนือสะดือประมาณสองนิ้วมือ ผมก็นึกถึงดวงแก้วใสๆไว้ที่ตรงนั้น ทันใดนั้นเอง มันเหมือนกับมีแรงดึงดูดเข้าไปข้างในช่วงสั้นๆ แล้วก็มีแสงสว่างสีเหลืองกระจายออกมาอย่างรวดเร็วจากตรงกลางของดวงแก้วนั้น อ่านเรื่องต่อ
สักพัก ผมก็เห็นองค์พระผุดขึ้นมา แล้วก็ขยายใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ผมไม่เคยรู้มาก่อนว่าจะมีองค์พระผุดขึ้นมาในท้อง เพราะในหนังสือ 2 หน้านั้นไม่ได้บอกไว้ ผมตกใจครับ “เกิดอะไรขึ้นเนี่ย” จึงถอนออกจากสมาธิ แล้วก็นั่งใหม่อีกครั้ง มาอีกแล้วครับ องค์พระผุดๆๆๆขึ้นมาอีกแล้ว ผมเริ่มวิตกได้แต่อุทานในใจว่า...Bigger and Bigger อ่านเรื่องต่อ
หลวงพ่อเป็นต้นแบบของผม เป็นเหมือนดาราในดวงใจ เป็น Idol คือ บุคคลในอุดมคติ Role model เป็นบุคคลที่น่าทึ่งมาก ผมรักหลวงพ่อ อยากอยู่ใกล้ๆหลวงพ่อ หลวงพ่อเป็นฮีโร่ของผมครับ (You are my HERO.) อ่านเรื่องต่อ