บทความธรรมะ Dhamma Articles > >
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่ดวงใสดูเหมือนจะเปลี่ยนไปเป็นดวงใสที่มีองค์พระสีทองอยู่ภายใน และหมุนรอบตัวอย่างช้า หลังจากนั้นผมรู้สึกผ่อนคลายทีเดียว ในระหว่างที่เห็นองค์พระ ผมมีความรู้สึกพอใจมากๆ รู้สึกสงบและมีความสุข, หลังจากออกจากสมาธิแล้ว ผมรู้สึกเต็มเปี่ยมด้วยพลังและพอใจมาก อ่านเรื่องต่อ
ทุกศาสนามีความต้องการให้ทุกคนพบความสงบ เปี่ยมไปด้วยความรักและสันติภาพ ถ้าการฝึกสมาธิสามารถช่วยทุกคนได้ ผมคิดว่าทุกคนน่าจะได้ลอง ขอเพียงเรากำจัดความคิดที่ว่า ทำไม่ได้ ออกไป และเริ่มสัมผัสกับสมาธิอย่างต่อเนื่อง เราก็จะอยากทำสมาธิมากขึ้นเรื่อยๆ ความสุขก็จะเพิ่มแบบทวีคูณ เหมือนก้อนหิมะ ที่จะใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ เวลากลิ้งลงมาจากภูเขาครับ อ่านเรื่องต่อ
ตอนนี้ ผมได้รับคำตอบ กับคำถามที่ตั้งไว้ในใจตอนแรกแล้วว่า ผมจะสามารถทำสมาธิได้หรือไม่ ผมรู้แล้วว่าผมทำได้ แล้วจะทำต่อไปเรื่อยๆ ไม่ยอมหยุด ผมจึงขออยู่ที่เชียงใหม่ต่ออีกหนึ่งอาทิตย์ เพื่อนั่งสมาธิ ผมอยากบอกทุกๆคนว่า ให้ทุกคนพยายามต่อไป อย่ายอมแพ้ (Don't give up) สมาธิจะช่วยลดความเครียด ช่วยในเรื่องการตัดสินใจ ทั้งในเรื่องของตนเองและผู้อื่น ทำให้คิดรอบคอบมากขึ้นกับสิ่งที่เรากระทำ อ่านเรื่องต่อ
ดิฉันพยายามเอาใจวางไว้ที่ตรงกลางดวงใส และทำใจให้ใสสะอาด อธิษฐานขอให้พระพุทธเจ้าช่วยให้ความดันเลือดลดลงอยู่ในระดับปกติ ดิฉันรู้สึกสงบนิ่ง จากนั้นพยาบาลเรียกเข้าห้องตรวจอีกครั้งและทำการเจาะเลือด ไม่น่าเชื่อค่ะ ความดันโลหิตของดิฉันลดลงอยู่ในระดับปกติ และไม่ต้องรับการรักษาอีกต่อไป อ่านเรื่องต่อ
แสงนั้นส่องประกายและหมุนช้าๆ แล้วลูกก็เห็นเศียรขององค์พระ ผุดขึ้นมาค่ะ ท่านผุดมาอย่างช้าๆ ตั้งแต่เศียร จมูก ใบหู ปากและรูปร่างของท่านเต็มองค์ที่กำลังนั่งสมาธิอยู่ เป็นองค์พระแก้วใสสวยงาม มีแสงที่ใสสว่างในตัว ลูกมองไปที่จุดเดิมอีกไม่นานก็เห็นองค์พระท่านผุดขึ้นมาอีกครั้งหนึ่งค่ะ ท่านมาช้าๆเหมือนเดิม ใสและสวยงามไม่มีอะไรมาเปรียบเทียบได้ เห็นแล้วลูกมีความสุขมากๆ อ่านเรื่องต่อ
กัลฯ จิตตรา ผู้ป่วยมะเร็งปอดระยะสุดท้าย แม้ร่างกายจะเจ็บ ปวดร้าว จนแทบจะไม่สามารถนั่งสมาธิได้ แต่ด้วยจิตใจที่เข้มแข็งไม่เป็นรองใคร เธอจึงได้ฝืนร่างกาย อดทนนั่งสมาธิอยู่อย่างที่ไม่เคยท้อ และไม่เคยถอดใจ เรื่องราวของเธอจะเป็นอย่างไร เธอจะสมหวังในการนั่งสมาธิหรือไม่ การต่อสู้กับโรคร้ายในระยะสุดท้ายจะเป็นเช่นไร พวกเรามาให้กำลังใจกับเธอได้เลยค่ะ อ่านเรื่องต่อ
กายสุดท้าย เป็นองค์พระ องค์ใหญ่ที่สุด กายที่ 18 ใหญ่ที่สุด ใส และสว่างเท่ากับพระอาทิตย์เป็นล้านๆๆๆ ดวงเลยค่ะ แต่เป็นพระอาทิตย์ที่สบายตา หนูก็บอกพระอาจารย์ ท่านจึงให้หนูนั่งดู 18 กายให้ครบ 10 เที่ยว วันนี้หนูนั่งครบ 10 เที่ยวแล้วค่ะ หนูไม่เหนื่อยเลย หนูรู้สึกเข้าไปไม่พอค่ะ เพราะอยากไปอีกเป็นล้านๆๆๆ เที่ยว เพราะเวลาเข้าไปในองค์พระ ข้างใน สว่าง สบายตา และมีความสุข อ่านเรื่องต่อ
กัลฯ สายชล กระจ่างวงศ์ เธอสนใจแต่พระ เธอสนใจแต่วัด เธอสนใจแต่สมาธิ จนสามีน้อยใจ จนกินเหล้าเมามาย แต่เธอกลับนิ่งเฉย ฝึกสมาธิต่อไป จนกระทั่งเห็นองค์พระในกายสวยใสยิ่งกว่าเพชรผุดเป็นสาย และท้ายสุด เธอได้พบกับพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ และได้อาราธนาขอบารมีธรรมของท่าน ให้สามีของเธอได้มาเดินทางสายเดียวกับเธอเสียที... อ่านเรื่องต่อ
ลีออง บอร์น จากประเทศอังกฤษ ผู้สูญเสียพ่อตั้งแต่อายุ 8 ขวบ หลังจากนั้น เขาก็ได้แต่ถามตัวเองมาตลอดว่า คนเราเกิดมาทำไม และก็ได้แสวงหาคำตอบจากศาสนาที่เขานับถือ เขาไม่มีความสุขในชีัวิตเลย แต่แล้ว อยู่ดีๆ เขาก็พูดว่า "ผมมีชีวิตที่สมบูรณ์แบบเกิน 100 % แล้ว" อะไรกันที่ทำให้กล้าพูดได้ขนาดนั้น... อ่านเรื่องต่อ
ความรู้สึกของตัวลูก ครั้งแรกที่เห็นบรูซ เป็นอย่างนี้ ลูกแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง บรูซที่ไม่เคยอยู่นิ่ง ชอบวิ่งตลอดเวลา จากเด็กที่มีแต่ปัญหา แต่อยู่ๆสามารถนั่งสมาธิและเห็นดวงแก้วองค์พระในตัวได้ ช่วงเวลาข้ามคืน สามารถเปลี่ยนแปลงไปได้ขนาดนี้ อ่านเรื่องต่อ
หลังจากนั่งสมาธิ ผมรู้สึกเหมือนยกกระเป๋าออกจากหลัง ผมรู้สึกเบาลง พึงพอใจกับชีวิตมากขึ้น สมาธิช่วยล้างใจของผม บางครั้งแค่ความสงบ ก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว จิตใจได้พักผ่อนและผมมีพลังมากขึ้น เป็นประโยชน์มาก ดีเยี่ยมเลย อ่านเรื่องต่อ
หนูก็นึกถึงไอศกรีมกลมๆ มีหลายสี หลายรส เช่น ช็อกโกแลต สตรอเบอรี่ วานิลลา ไอศกรีมนั้นกลายเป็นสีขาวใหญ่ขึ้นๆ พอสีขาวหายไป ก็ปรากฏเป็นสีใสๆ หนูไม่ได้คิดอะไร มองไปเรื่อยๆ ไอศกรีมกลมๆใสๆ ก็ลงมาอยู่กลางท้อง มีความสุขมาก สุขตลอดเวลาเลยค่ะ อ่านเรื่องต่อ
ไม่ว่าจะเห็นหรือไม่เห็นอะไร ลูกก็ขอแค่ให้ได้นั่งสมาธิ ไม่ยอมขาดเลย จนวันหนึ่งเหมือนลูกตกลงเหว แม้จะตกใจมาก แต่ยังครองสติได้ อยู่ในสภาวะที่พึงพอใจ สักครู่ลูกก็เห็นดวงสว่างเหมือนพระอาทิตย์ ขนาดเท่าฟองไข่ มีแสงสว่างอยู่ที่กลางท้อง ขณะนั้นความสุขก็พรั่งพรูแบบพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเป็นความสุขที่ไม่มีความทุกข์เจือปน เหมือนเอาความทุกข์ออกจากตัวไป กองไว้หน้าบ้าน อ่านเรื่องต่อ