บทความธรรมะ Dhamma Articles > >
เมื่อถึงเวลานั่งสมาธิ หนูวางใจสบายๆไว้ที่กลางกาย แล้วเสียงของพระอาจารย์ที่นำนั่งก็เบาลงเรื่อยๆ จนหนูไม่ได้ยินอะไรอีก หนูรู้สึกตื่นตัวภายใน สงบและพบแสงเล็กๆที่กลางท้อง ก่อนที่แสงนั้นจะขยายใหญ่จนสว่างไปหมด หนูรู้สึกสบายและมีความสุขมากๆค่ะ อ่านเรื่องต่อ
ตั้งแต่เข้าร่วมโครงการธรรมทายาทหญิง ผลการปฏิบัติธรรมก็ดีขึ้นมากๆ บางครั้งเมื่อหลับตาสบายๆ ดอกบัวก็ผุดขึ้นที่กลางตัวของลูก ลูกเห็นตัวเองนั่งสมาธิบนดอกบัว ดูสวยกว่าตัวเองในกระจกและมีความสุขมากๆค่ะ บางครั้ง ก็มีองค์พระก็ผุดขึ้นกลางกาย ขยายใหญ่ขึ้นมา อ่านเรื่องต่อ
ลูกและเพื่อนๆจำนวน 408คน ได้เข้ารับการอบรม โครงการธรรมทายาทหญิง รุ่นที่26 เป็นเวลา 46วัน ซึ่งเริ่มโครงการตั้งแต่วันที่ 29 มีนาคม พ.ศ.2552 และจะสิ้นสุดโครงการในวันที่ 13 พฤษภาคม พ.ศ.2552 (พระเดชพระคุณหลวงพ่อดำริให้เริ่มมีการอบรมธรรมทายาทหญิง เมื่อปี พ.ศ.2529) อ่านเรื่องต่อ
น้องๆได้เรียนรู้หลักธรรม และวัฒนธรรมชาวพุทธ รักษาศีลแปด สวดมนต์ทำวัตรเช้า-เย็น และฝึกสมาธิ นอกจากนี้ยังได้รับฟังธรรมะจากพระอาจารย์ และเรื่องที่บีบน้ำตาน้องๆมากที่สุดคือ “เรื่องพระคุณของพ่อแม่” ในช่วงนั้นเป็นบรรยากาศที่เหนือคำบรรยายค่ะ น้องๆซาบซึ้งกันมากจนร้องไห้ วันรุ่งเช้าตาบวมไปตามๆกันเลยค่ะ อ่านเรื่องต่อ
แต่พอลูกเริ่มจ้องก็จะหายไป ถ้ามองหาจะหาไม่เจอค่ะ แต่ถ้าปล่อยไปทำเหมือนไม่สนใจ ก็จะเห็นดวงแก้วอยู่ที่ศูนย์กลางกายเหมือนเดิมค่ะ จากที่ลูกเคยสงสัยว่า ศูนย์กลางกายอยู่ที่ไหน ดวงแก้วใสเป็นอย่างไร และที่ว่ามองเห็นดวงแก้วกลางท้อง เห็นได้อย่างไร ตอนนี้ลูกหายสงสัยแล้วค่ะ อ่านเรื่องต่อ
วิธีการวางใจของเตย ตอนที่นั่งสมาธิก็คือว่า เตยไม่ต้องทำอะไรเลยค่ะ แค่วางใจเบาๆ หยุดนิ่งเฉยๆ ที่ศูนย์กลางกาย ไม่ต้องคิดอะไร หรือบางทีเตยก็จะนึกถึงองค์พระที่ศูนย์กลางกาย วางใจกับองค์พระเบาๆ สบายๆ และภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปเรื่อยๆ เพื่อไม่ให้ใจฟุ้ง ถ้าใจเราฟุ้งเป็นเสียง ก็ให้ภาวนา “สัมมา อะระหัง” แต่ถ้าใจฟุ้งเป็นภาพ เตยก็จะนึกถึงภาพองค์พระค่ะ อ่านเรื่องต่อ
ไม่น่าเชื่อว่า น้องแพรตั้งใจมาอบรมในครั้งนี้ด้วยตนเอง ทั้งยังยืนยันหนักแน่นด้วยเจตนาที่แน่วแน่ ไม่หวั่นไหวกับการถือศีล8 ไม่ทานอาหารเย็น แม้จะเป็นครั้งแรกที่ต้องจากบ้าน น้องแพรก็ไม่ร้องไห้ อ่านเรื่องต่อ