ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 12 มีนาคม พ.ศ.2553 ช่วงที่ 3
 
 
 
กรณีศึกษากฎแห่งกรรม
Case Study (ตอนพิเศษ)
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
 
จะทำเล็บ แต่ไฉนมาบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน
 
 
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
 
        ดิฉันชื่อ โคจึเอะ มุไค อายุ 33ปี อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนชาวญี่ปุ่นคนแรกของโลกค่ะ หลวงพ่อคะ ดิฉันขอสารภาพก่อนเลยนะคะว่า การมาเมืองไทยครั้งนี้ จุดประสงค์ของดิฉันก็เพียงแค่ต้องการมาเที่ยวเมืองไทยเท่านั้น แต่ว่าขณะเดินโต๋เต๋แถวๆจังหวัดเชียงใหม่ อยู่ๆดิฉันก็รู้สึกอยากทำเล็บมาก ก็เลยเข้าไปในร้านทำเล็บ ดิฉันเลือกร้านที่ดีที่สุดในโลก ที่ใช้คำนี้ เพราะว่าทันทีที่ดิฉันเปิดประตูเข้าไป สิ่งที่โดนใจมากกว่าความสวยของเล็บก็คือ ภาพโปสเตอร์อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน เป็นภาพนั่งสมาธิที่ผึ่งผายอยู่ที่หน้าร้านนั้นค่ะ
 
        พอดิฉันเห็น ดิฉันเหมือนโดนสะกดด้วยความดีในภาพนั้น จึงรีบไปสอบถามเจ้าของร้านว่า นี่คืออะไร และก็ได้ความว่าเจ้าของร้านกำลังจะไปเข้าอบรมอุบาสิกาแก้วที่วัดพระธรรมกาย จังหวัดปทุมธานี ดิฉันไม่คิดอย่างอื่น ไม่พูดคำอื่น เพราะในช่วงอารมณ์นั้นดิฉันพูดได้เพียงประโยคเดียวว่า “ขอไปด้วย”
 
        เมื่อมาถึง สาวญี่ปุ่นอย่างดิฉันไม่รู้เรื่องอะไรเลยว่า ศีลแปดคืออะไร กฎระเบียบอะไรก็ไม่รู้เลย สไบแก้วคืออะไรก็ไม่รู้ มาอบรมแล้วจะได้รับอะไรบ้างก็ไม่รู้ แต่รู้อย่างเดียว คือ อยากบวช อยากแสวงหาสิ่งที่ขาดหายไปของชีวิต และคิดว่าสิ่งนี้น่าจะทำให้ชีวิตเต็มเปี่ยมได้ ถือเป็นเรื่องโชคดีสุดๆ เมื่อดิฉันมาถึงวัดพระธรรมกาย มีชาวญี่ปุ่นที่คอยต้อนรับอยู่ท่านหนึ่ง เธอชื่อ อากิโยะ ค่ะ
 
        หลังจากที่ดิฉันได้เข้าอบรมจนสมใจแล้ว ดิฉันก็มีโอกาสเห็นหน้าคุณครูไม่ใหญ่ เพราะดิฉันได้เข้าโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา และที่สำคัญ คือ ดิฉันได้ฟังเคสของน้องจัมโบ้ จนดิฉันต้องร้องไห้ ด้วยเหตุผลที่ว่าสิ่งที่ดิฉันไม่เคยรู้จักก็ได้มารู้ที่นี่ ดิฉันเชื่อหมดใจทันที ทั้งนรกทั้งสวรรค์ เข้าใจกฎแห่งกรรมแล้วว่า ทุกสิ่งทุกอย่างมีเหตุและมีผล และที่สำคัญ คือ ดิฉันร้องไห้ เพราะคิดถึงคุณพ่อที่เสียชีวิตไปแล้ว
 
        ยิ่งเมื่อเพลงดุสิตบุรีบรรเลงขึ้น มองเห็นเทวรถเป็นครั้งแรก ดิฉันก็ยิ่งนึกถึงท่าน ไม่รู้ว่าคุณพ่อจะได้ขึ้นเทวรถอย่างนี้หรือเปล่า และมีความหวังว่าการมาบวชครั้งนี้จะส่งบุญให้คุณพ่อได้ คุณพ่อของดิฉันชื่อ มินาโอะ มุไค ท่านมีอาชีพจับปลา พอถึงฤดูหนาวทีไร ตอนเด็กๆต้องรู้สึกเหงา เพราะคุณพ่อจะออกทะเลไปนานหลายวัน ก่อนเสียชีวิต คุณพ่อมีความฝันที่น่ากลัว และท่านก็กลัวที่จะต้องตาย ฉีดยากินยาเท่าไหร่อาการก็ไม่ดีขึ้น เข้าโรงพยาบาลได้สิบวันก็เสียชีวิตด้วยโรคเบาหวานและโรคหัวใจ เมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ.2539 รวมอายุได้ 57ปี
 
        ตอนที่คุณพ่อเสียชีวิต ดิฉันมีอาการช็อค รับไม่ได้ ร้องไห้ตลอดเวลา กินไม่ได้นอนไม่หลับสามวันเต็มๆ จิตใจมีแต่เรื่องเศร้าจนต้องพึ่งยานอนหลับ
 
        ตอนนี้ เมื่อดิฉันได้เข้าอบรมอุบาสิกาแก้วแล้ว ดิฉันก็พยายามฝึกฝนตนเองทุกอย่าง ทนได้หมด ทั้งเรื่องศีลแปด เรื่องความยากลำบาก ยิ่งเมื่อได้มาเจอวัดพระธรรมกายก็มีความรู้สึกอยากเข้าวัดปฏิบัติธรรม เพราะรู้วัตถุประสงค์ของการนั่งสมาธิแล้ว และอยากจะช่วยให้คุณพ่อมีความสุขในปรโลกค่ะ
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
 
คำถาม
1.บุญใดที่ดิฉันถึงมาเจอหมู่คณะได้คะ และทำไมเพียงแค่เห็นโปสเตอร์ถึงอยากบวชอุบาสิกาแก้วทันที ทั้งๆที่เป็นชาวต่างชาติและไม่รู้ภาษาไทยเลย ในอดีตชาติดิฉันมาจากที่ไหน
 
คำตอบ
        สาเหตุที่ทำให้ลูกได้มาเจอกับหมู่คณะ และรู้สึกอยากบวชในโครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนครั้งนี้ ในทันทีที่ลูกได้เห็นโปสเตอร์ เพราะลูกเคยเกิดมาสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะ ในหลายๆพุทธันดรก่อนๆโน้น แต่พอหลังจากภพชาตินั้น ลูกก็ได้พลัดจากการสร้างบารมีกับหมู่คณะไปเลย เพราะด้วยเหตุแห่งความน้อยใจ
 
        ในชาติดังกล่าว ลูกได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ แต่เกิดมีเรื่องราวขัดแย้งระหว่างกลุ่มกัลยาณมิตรที่มีสไตล์การทำงานที่ไม่เหมือนกัน เลยเข้ากันไม่ได้ ทำให้เป็นที่มาของการทะเลาะเบาะแว้งกันในที่สุด เกิดการกระทบกระทั่งกันในกลุ่มในหมู่ เรื่องการสร้างบารมี ซึ่งตัวลูกก็อยู่ในกลุ่มนั้นด้วย
 
        พอลูกเห็นเหตุการณ์เป็นอย่างนี้บ่อยเข้า ว่า...เรามาสร้างบารมีกัน แต่ทำไมเป็นแบบนี้ ก็เลยรู้สึกน้อยอกน้อยใจ และรู้สึกเบื่อหน่ายกับความขัดแย้งที่เกิดขึ้น เลยพาลพาโลคิดเอาว่า ทำไมคนที่ผ่านการปฏิบัติธรรมมา ถึงต้องมาทะเลาะเบาะแว้งกันขนาดนี้ด้วย เมื่อลูกคิดอย่างนี้ จึงเริ่มรู้สึกห่างเหินจากหมู่คณะและการสร้างบารมี นับแต่นั้นเป็นต้นมา จากนั้นก็หลุดออกไป และก็ไม่ได้เจอกับหมู่คณะอีกเลย จนกระทั่งบุญเก่าได้ช่องจึงได้นำพามาเจอ และพบกันอีกในชาตินี้
 
 
        ดังนั้นในภพชาตินี้ แม้ลูกจะไม่เคยรู้จักเรื่องราวการสร้างบารมีกับหมู่คณะมาก่อนก็ตาม แต่ด้วยบุญที่ตัวลูกเคยสั่งสมมาด้วยดี ด้วยการทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา ในภพชาติก่อนๆ ได้ช่องส่งผล จึงเป็นเหตุให้ลูก เมื่อได้เห็นโปสเตอร์ประชาสัมพันธ์โครงการบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน ลูกจึงสะดุดใจและอยากเข้าร่วมโครงการขึ้นมาในทันทีที่ได้พบเห็น
 
 
        อีกประการหนึ่ง ที่ตัวลูกสนใจเข้ามาบวชในโครงการอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนในครั้งนี้ เพราะตัวลูกกำลังแสวงหาหนทางที่จะทำให้เกิดความสงบใจด้วยเช่นกัน ด้วยเหตุสองประการดังกล่าวมาประกอบกัน ลูกจึงรู้สึกอยากบวชและตัดสินใจบวชในที่สุด
 
        ก่อนที่ลูกจะมาเกิดในภพชาตินี้ ลูกได้เกิดเป็นเทพธิดาคนธรรพ์ อยู่บนสวรรค์ชั้นจาตุมหาราชิกามาก่อน
 
 
        ดังนั้นถ้าภพชาตินี้ ลูกอยากจะกลับมาร่วมสร้างบารมีกับหมู่คณะ และไม่อยากพลัดพรากกันอีก ลูกก็ต้องตั้งใจสั่งสมบุญทุกบุญที่หมู่คณะมอบหมายให้ ทั้งทาน ทั้งศีล ทั้งภาวนา แบบไม่มีข้อแม้ข้ออ้างหรือเงื่อนไขใดๆทั้งสิ้น เพื่อเป็นทางมาแห่งบุญกุศลของตัวลูก บุญกุศลนี้ก็จะเป็นบ่อเกิดแห่งความสุขและความสำเร็จในชีวิตของตัวลูกเอง
 
        เมื่อลูกทำได้เช่นนี้ ลูกก็จะไม่พลัดพรากจากหมู่คณะ และมีโอกาสได้กลับไปยังที่ที่ลูกเคยอยู่ คือ ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ
 
คำถาม
2.คุณพ่อตายแล้วไปไหน ตอนนี้มีความเป็นอยู่อย่างไร และถ้าลูกอยากช่วยคุณพ่อให้มีชีวิตที่ดีในปรโลก ต้องทำอย่างไรบ้างคะ
 
คำตอบ
        ในตอนที่คุณพ่อของลูกใกล้จะเสียชีวิต ได้มีอาการเหมือนเป็นไข้ กระสับกระส่าย และเกิดกรรมนิมิต คือ ภาพของการกระทำที่คุณพ่อเคยกระทำไว้ตอนเป็นมนุษย์ ฉายเป็นภาพขึ้นมาให้คุณพ่อของลูกได้เห็นตามลำพัง เหมือนภาพยนตร์ส่วนตัว ซึ่งเป็นภาพที่เกิดจากการกระทำของท่านในตอนที่จับปลามาขายเป็นจำนวนมาก ทำให้ท่านยิ่งรู้สึกกลัวความตาย พอดีหมดอายุขัยด้วย จนทำให้กายหยาบทนไม่ไหว ก่อนที่ท่านจะตาย ท่านก็ได้เห็นคตินิมิตที่ดำมืด
 
โปรดติดตามตอนต่อไป
 
ชม Video Scoop จะทำเล็บ แต่ไฉนมาบวชอุบาสิกาแก้วได้
 


มีปัญหาการรับชมวิดีโอ กรุณากดที่นี่ เพื่อใช้เครื่องเล่นแบบเก่า window media player

บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/latest_update/20100312_3CAS1_RIGHT.html
เมื่อ 19 มีนาคม 2567 11:51
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv