เกือบตาย...หากไม่ยอมบวช

เกาะติดสถานการณ์

โครงการอุปสมบทหมู่เข้าพรรษาหนึ่งแสนรูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง

กระผม พระทวี เตชโสตฺถิโก อายุ 28-ปี ก่อนบวชกระผมทำอาชีพรับซื้อของเก่ากับโยมพ่อ กระผมเพิ่งอุปสมบทไปหมาดๆที่วัดพิพิธปราสาทสุนทร จังหวัดฉะเชิงเทราครับ แต่หลวงพ่อครับ...หากขึ้นไทม์แมชชีนย้อนเวลาไปก่อนหน้านี้สักหน่อย ก็แทบจะไม่เชื่อเลยว่า คนอย่างกระผมจะมาบวชกับเขาได้ เพราะกระผมมีชีวิตเหลวแหลก เป็นไอ้ขี้เหล้าโมโหร้ายคนหนึ่ง จนกระทั่งแย่ถึงขนาดไม่มีเงินกินข้าว เพราะทั้งเนื้อทั้งตัวเหลือสตางค์แค่สองบาท ก็เลยไปที่ตู้โทรศัพท์สาธารณะโทรศัพท์บอกน้องสาวว่า “พี่ไม่มีเงินแล้ว ให้เอาข้าวมาให้กินหน่อย”_และทันใดนั้นเองครับ กระผมเหลือบไปเห็นโปสเตอร์ชวนบวชพระรุ่นเข้าพรรษาแสนรูปที่ติดอยู่ในตู้โทรศัพท์ แต่กระผมก็ไม่ได้สนใจอะไร

จนกระทั่งกลับมาถึงบ้าน ก็มานั่งซดเหล้าต่อ เมาโวยวาย จนน้องสาวโมโห บอกว่า...ให้ไปบวช เผื่อชีวิตมันจะดีขึ้น กระผมก็บอกว่า...รู้จากโปสเตอร์ที่เขาแปะอยู่ที่ตู้โทรศัพท์แล้ว แต่ไม่บวชหรอก น้องสาวก็ตอบกลับว่า “ทีทหารลำบากกว่านี้เป็นร้อยเท่า ทำไมเป็นอยู่ได้ตั้งสองปี แค่บวช 3-4-เดือนแค่นี้ ทำไมทำไม่ได้ ส่วนเรื่องลูก พี่ก็ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวจะเป็นภาระจัดการให้ทุกอย่าง” กระผมก็ตะหวาดน้องสาวไปว่า “ไม่บวช ยังไงๆ ก็ไม่บวช”

ตอนนั้น เราคุยกันอย่างกับอภิมหาสงคราม ดุเดือดเลือดพล่าน แต่แล้วก็คุยกันไม่รู้เรื่อง กระผมเลยประชดหยิบเชือกร้อยเป็นบ่วงพอดีคอ พร้อมจะรัดคอตาย และก็บอกน้องสาวไปว่า “หากให้กูบวช...กูผูกคอตายซะดีกว่า”

เมื่อน้องสาวฟังดังนั้น แทนที่จะตกใจห้าม เปล่าเลยครับ เธอไม่รอช้า รีบจับหัวของกระผมกดยัดลงไปในบ่วงผูกคอนั้น แล้วก็ตะโกนใส่กระผมว่า “อยากตายมากนักใช่ไหม ตายเลย...ตายซะให้เสร็จๆไป ทำไมให้ทำดีถึงไม่อยากทำ”_พอสักครู่น้องสาวเห็นกระผมท่าไม่ดี เธอก็ผ่อนมือออก แล้วก็บอกกระผมต่อว่า “ที่ยอมมีชีวิตที่ลำบากเป็นภาระให้ทุกเรื่อง ก็เพราะเป็นห่วงพี่ รักพี่มาก ไม่อยากให้ใครมาดูถูกพี่”_น้องสาวของกระผมพูดมากจนมีคนมาห้ามว่า “ถ้าพี่เขาไม่บวช ก็อย่าไปบังคับเขาเลย”_น้องสาวของกระผมก็ตอบขวับกลับไปว่า “ไม่ได้บังคับ ก็แค่พูดให้เข้าใจเท่านั้น”_จนสุดท้ายกระผมทนความปรารถนาดีอย่างแรงกล้าหัวชนฝาของน้องสาวไม่ไหว ก็เลยยอมบวชครับ

หลวงพ่อครับ งานนี้ต้องยกความดีความชอบให้น้องสาวของกระผมนะครับ อย่าง...ฆฏิการะชวนโชติปาละให้ไปเฝ้าพระพุทธเจ้า ยังแค่ดึงมวยผม แต่โยมน้องสาวของกระผมนั้น...เล่นเอาหัวของกระผมยัดกดบ่วงรัดคอ เกือบตายเลยครับ ด้วยเหตุนี้...กระผมจึงขอยกให้เธอเป็นสุดยอดกัลยาณมิตรแห่งปีครับ อยากทราบไหมครับว่าเธอชื่ออะไร เธอชื่อเหมือนนางงามจักรวาลผู้มีใจอ่อนโยน ชื่อ ปุ๋ย ครับ

และแล้ว วันที่ดีที่สุดของครอบครัวของกระผมก็มาถึง คือ วันขอขมา และขณะขอขมา พอกระผมเงยหน้าขึ้นมาเท่านั้นแหละครับ พ่อแม่พี่น้องของกระผมทุกคน ร้องไห้กันหมดเลยครับ ทำเอากระผมแทบจะกล่าวคำขอขมาไม่ได้ เพราะกระผมดันร้องด้วย ความรู้สึกมันเหมือนที่ผ่านมา กระผมทำบาปกับพวกเขาไว้มาก จนกระทั่งมาถึงวันนี้ กระผมรู้สึกว่าโอกาสในการแก้ตัวมาถึงแล้วครับ

กระผมรู้สึกเหมือนตัวเองได้เกิดใหม่ บนโลกใบใหม่ และก็รู้สึกดีกับการเกิดใหม่แบบนี้ที่สุด เพราะมีความสุขในผ้าเหลืองอย่างบอกไม่ถูก เพราะทั้งชีวิตที่ผ่านมา ไม่เคยสงบอะไรแบบนี้มาก่อน รู้สึกตัวเองเปลี่ยนไปเป็นคนละคน จากใจร้อนโผงผางโวยวาย เดี๋ยวนี้รู้แต่ว่าไม่อยากทำอย่างนั้นไปซะเฉยๆ เพราะพึงพอใจกับชีวิตที่สงบ เรียบง่าย มีกำลังใจสู้ชีวิตอย่างที่ไม่เคยมีมาก่อน แม้บวช...จะลำบากสักหน่อย แต่เมื่อเทียบกับตอนที่กระผมเป็นทหารแล้ว ต่างกันลิบลับ เพราะตอนเป็นทหาร หากคุยกันในแถว กินข้าวหรือทำอะไรไม่พร้อมกันแม้แต่นิดเดียว ก็โดนเตะแล้ว บางทีก็โดนให้ซ่อมหนักๆ แต่มาอบรมที่นี่ กระผมยังไม่เคยโดนเตะเลยครับ

หลวงพ่อครับ กิจกรรมที่กระผมสนใจที่สุดในการอบรมครั้งนี้ คือ เดินธุดงค์ครับ กระผมอยากเดินมากเลยครับ และกระผมก็อยากให้โยมพ่อโยมแม่ได้มานั่งสมาธิที่วัด และอยากไปชวนน้องชายบวชครับ เพราะ “บวช”_นี่แหละครับ คำตอบสุดท้ายของลูกผู้ชายครับ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

พระทวี เตชโสตฺถิโก

Music video ทบทวนบุญพิธีบรรพชาสามเณร เข้าพรรษา 2553

รับชมวีดีโอ อย่างแรงแสนรูป ประจำวันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ.2553 คลิกที่นี่