ครอบครัวแสนสุข

ผลปฏิบัติธรรม 

กัลยาณมิตร ล้อม ดัลการ์ด เยนเซ่น (เดนมาร์ก)

 

    ลูกชื่อ ล้อม ดัลการ์ด เยนเซ่น อายุ 41 ปี จากเดนมาร์กค่ะ ย.ยักษ์เขี้ยวใหญ่ น่ากลัวแค่ไหน ลูกมิทราบ แต่ ย.ยักษ์เขี้ยวเล็กอย่างลูก ดุดันเพียงใดถ้าอยากทราบต้องติดตามต่อไปเจ้าค่ะ

 

    จากวันแรก จนถึงวันนี้ เป็นเวลากว่า 6 ปีแล้วที่ลูกเข้ามาอยู่ที่ประเทศเดนมาร์ก สามีของลูกทำงานเป็นผู้ดูแลปั๊มน้ำมันทั่วทวีปยุโรปกว่า 18 ประเทศ งานมากมายขนาดนี้ เวลาที่เหลือให้กับครอบครัว จึงกลายเป็นแค่เศษเวลาเท่านั้น ลูกรู้สึกเหมือนถูกทิ้ง ไม่รู้จักใคร ทั้งเหงาและว้าเหว่ สามีกลับบ้านอาทิตย์ละครั้ง กลับทีก็ ตี1 ตี2 ลูกก็หลับแล้ว ตอนเช้าอยากทานอาหารพร้อมหน้ากันทั้งพ่อ แม่ ลูก ก็ไม่มีโอกาส เพราะเขาตื่นสาย เขากลับมาซักเสื้อผ้า แล้วก็กลับไปทำงานต่อ กลับบ้านมาเขาจะบอกว่า “เหนื่อย” จะปรึกษาอะไรก็ไม่ได้

 

    บรรยากาศไม่เคยเป็นใจ เจอหน้าทีไรบรรยากาศเป็นโจรทุกที ความตึงเครียดจึงก่อตัวขึ้น มีปากเสียงกันบ่อยครั้ง ถ้าเขาโมโหใส่ ลูกก็โมโหสวน ไม่มีใครยอมใคร ต่างคนต่างเป็นก๊อตซิลล่าพ่นไฟใส่กัน และลูกจะเป็นคนโมโหร้ายมาก กระทั่งลูกๆ ยังเรียกว่า “แม่ยักษ์”  ถ้าโมโหเมื่อไหร่ จาน ชาม ติดปีกปลิวว่อน จนสามีขยาด พอเครียดก็กลุ้ม พอกลุ้มก็กรึ๊บค่ะ ทั้งเหล้าทั้งไวน์ ตอนเช้ากรึ๊บ เย็นกรึ๊บ ต่อมาก็เช้าขวด เย็นขวด

 

    พอเดือนมกราคม พ.ศ.2549 ลูกก็ได้รู้จัก วัดพุทธเดนมาร์ก เห็นแล้วประทับใจทันที จึงไปทำบุญอย่างต่อเนื่อง เดือนมีนาคม ก็ติด DMC พอเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อใน DMC ครั้งแรกนะคะ ลูกไม่กล้ามองตรงๆเลยเจ้าค่ะ ไม่กล้าคิดว่าพระเดชพระคุณหลวงพ่อหล่อ เพราะกลัวบาป พระเดชพระคุณหลวงพ่อหล่อเหนือหล่อ แต่จะใช้คำว่าอะไรดีล่ะ แบบว่า เอ่อ...หล่อจริงๆเจ้าค่ะ

 

    เวลาได้ฟังเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เหมือนได้ทานลอดช่องกะทิสดสูตรเข้มข้น ทั้งหวานและมัน อากาศร้อนๆเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเย็นๆ ฟังแล้วสบายใจค่ะ ถ้ามีเรื่องฟุ้งขึ้นมา ได้ยินเสียงของพระเดชพระคุณหลวงพ่อก็หายทันที

 

    หลังจากที่ได้รู้จัก DMC แล้ว ก็ได้นั่งสมาธิทุกวัน เวลานั่งสมาธิลูกก็ภาวนา “สัมมา อะระหัง” ไปเรื่อยๆ สักพักตัวก็พองใหญ่ขึ้นๆ ลูกก็นึกกลัวค่ะ จึงลืมตาแล้วเริ่มนั่งใหม่ พอนั่งนิ่งไปสักครู่ ต่อมาตัวยืดยืดแล้วยืดอีก จนกลัวว่า ถ้ายืดมากไปกว่านี้อาจจะถึงเพดาน หลังคาบ้านอาจจะถล่มลงมา จึงลืมตาค่ะ ตอนที่ตัวพองใหญ่ ก็นึกว่าตัวเองเป็นยักษ์มาเกิด พอมาครั้งที่ 2 ตัวยืด ก็คิดว่าตัวเองเป็นเปรต มีเหตุให้ล้มเลิกกลางคันทุกที

 

    วันต่อมา ก็คิดว่า จะเป็นเปรตเป็นยักษ์ก็แล้วแต่บุญแต่กรรมก็แล้วกัน จึงลองนั่งใหม่ เพราะอย่างน้อย สิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากตัวยืด ตัวขยายคือ ความสุข เบา สบาย อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน พอนั่งอีกครั้ง วางใจนิ่งๆที่ศูนย์กลางกาย ทีนี้ตัวหายไปเลย แต่ใจมีความสุขมากๆ สุขแบบบอกไม่ถูก พอนั่งแล้วดี มีความสุขก็บอกต่อกับสามีค่ะ

 

    สามีของลูกชื่อ ไมเคิล ดัลการ์ด เยนเซ่น อายุ 39 ปี เขาจะเป็นโรคปวดหัว พอปวดก็กินแต่ยาพาราเซตามอล กินแล้วกินอีก วันหนึ่งลูกจึงบอกว่า “หยุดเถอะ อย่าทานยาอีกเลย มานั่งสมาธิดีกว่า” เขาก็เชื่อค่ะ เขานั่งหลับตานิ่งไปนานมากๆ พอลืมตาขึ้นมา สิ่งแรกที่เขาทำก็คือ ยกมือไหว้ลูกค่ะ  เขาบอกว่า “ขอบคุณ ขอบคุณคุณมากๆที่พาผมมานั่งสมาธิ ผมมีความสุขมากๆ ผมหายปวดหัวแล้ว” ลูกก็ถามว่า “YOU เห็นอะไรมั่งล่ะ” เขาตอบว่า “ผมเห็นดวงตะวัน สว่างไปหมดเลย” แล้วเขาก็ย้อนถามค่ะ “คุณล่ะนั่งแล้วสว่างไหม” ลูกก็บอกว่า “ฉันไม่เคยสว่างเลย แต่ฉันตัวเบาตัวหายแค่นี้ก็พอใจล่ะ” ยังไม่หมดคำถามแค่นี้นะคะ ยังมีหน้ามาถามต่อแบบชวนงอนนักเจ้าค่ะ “แล้วยูเลียล่ะ (หมายถึงลูกสาวของเราค่ะ) เธอนั่งมืดเหมือนแม่ไหม” ลูกก็นึกว่า “หนอย ฟังคำถามเข้าสิ...ช่างกล้านัก” สุดแสนคับแค้นจิตค่ะ เพราะลูกสาวของลูก เธอก็นั่งไม่เคยมืดเลย นั่งทีไรสว่างทุกที

 

ลูกสาวที่กำลังพูดถึงนี้ เธอชื่อ น้องยูเลีย เจ้าค่ะ อายุ 7ขวบแล้ว พฤติกรรมก่อนนั่งสมาธิ โมโหร้าย ไม่ถูกใจอะไรจะกรี๊ดข่มขวัญข้าศึก พี่ชายทำอะไรไม่สบอารมณ์ จะกัดและตี ชอบเถียงพ่อกับแม่ เวลาเถียงจะถึงตา แล้วก็จะเดินกระทืบเท้าเสียงดังใส่ ปิดประตูปัง บางครั้งสามีถึงกับรำพึงว่า “เลือดแม่แรง”

 

จนกระทั่ง ลูกได้พายูเลียดู DMC และหัดนั่งสมาธิ โดยอธิบายเป็นภาษาเดนมาร์กให้ฟังว่า “ให้นึกถึงสิ่งที่ชอบมาไว้กลางท้อง” เธอรักตุ๊กตาหมีสีน้ำตาลมาก เวลานั่งก็เอามาด้วยทุกครั้ง เวลาถามว่านั่งเป็นอย่างไรบ้าง เธอก็บอกว่า “หนูเอาลูกหมีไว้กลางท้อง แล้วก็เห็นลูกหมีจากสีน้ำตาล เห็นเป็นสีชมพู สนุกดี”

 

    วันต่อมา เธอก็เล่าว่า “ลูกหมีที่อยู่ในท้องของหนูออกมาเยอะเป็นแถวๆ แล้วลูกหมีก็กลายเป็นลูกแก้ว หนูไม่อยากนั่งอีกแล้วล่ะ ทำไมหนูเห็นแต่ลูกแก้ว” ลูกได้แต่ตะลึง รีบบอกไปว่า “ดี...ดีแล้วลูก ลูกแก้ววิเศษกว่าลูกหมีอีกนะ”

 

    จากนั้นครอบครัวของลูกได้กลับไปเมืองไทย พระอาจารย์ ท่านบอกให้ยูเลียรักษาดวงแก้วไว้ให้ดี และเข้าไปในดวงแก้วนี้ให้ได้ ต่อมายูเลียก็เล่าว่า “คุณแม่ขา ลูกแก้วแปลงร่างเป็นองค์พระแล้วค่ะ มีองค์พระมุดออกมาจากลูกแก้ว อยู่ในท้องของหนูองค์ใหญ่มากค่ะ” ลูกถามว่า “ใหญ่แค่ไหนลูก” เธอตอบว่า “ใหญ่เท่ากับตึก 4 ชั้นค่ะแม่” ลูกเป็นอึ้งค่ะ องค์พระขนาดเท่าตึก 4 ชั้นไปอยู่ในกลางท้องเล็กๆของเธอได้อย่างไร

 

    พอเห็นรูปพระสัมมาสัมพุทธเจ้า  เธอก็อยากได้ แล้วเธอก็เอารูปไปให้พระอาจารย์ดู แล้วบอกว่า “หนูเห็นองค์พระอย่างนี้ค่ะ” พอตกกลางคืน ยูเลียก็เอารูปองค์พระมาวางไว้ที่หัวเตียง ชวนพ่อและพี่ชายมากราบ 3ครั้งก่อนนอน

 

    พอกลับมาถึงเดนมาร์ก ลูกก็พยายามให้ยูเรียนั่งสมาธิทุกวัน ถ้ามีเพื่อนมาเล่นด้วย เธอก็จะชวนเพื่อนนั่งสมาธิด้วยกัน บางทีนั่งๆอยู่เธอลืมตามา แล้วถามว่า “แม่เปิดไฟทำไม” ลูกก็บอกว่า “ไม่ได้เปิด” เธอบอกว่า “แม่ไม่ได้เปิดแล้วทำไมห้องมันสว่างล่ะ” แล้วเธอก็นั่งสมาธิต่อ มีบางวัน เธอบอกว่า “สมาธิดีจังเลย” แล้วก็รำพึงว่า “มีความสุขจังเลย” 

 

    ครั้งที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโว มาที่เดนมาร์ก ท่านสอนญาติโยมให้กราบเท้าคุณพ่อคุณแม่ทุกวันก่อนนอน จะได้พรจากแม่ ลูกได้ยินก็เฉยๆไม่ได้อธิบายอะไรให้ยูเลียฟัง พอตกเย็นวันนั้นก่อนเข้านอน ยูเลียก็ดึงแขนลูกไปค่ะ “มา แม่มานั่ง” แล้วก็ก้มกราบที่เท้า ลูกอึกอักๆให้พรลูกก็ไม่เป็นค่ะไม่ทันตั้งตัว เธอก็เอามือแม่ไปลูบหัวแล้วบอกว่า “พูดซิแม่ พูดซิ” ลูกจึงพูดไปด้วยความตื่นเต้นว่า “ขอให้ลูกเป็นเด็กเก่งและดีนะลูกนะ”

 

    ลูกปลื้มมากเจ้าค่ะ ยูเลียไม่รู้ภาษาไทย แต่กลับฟังพระเดชพระคุณหลวงพ่อทัตตชีโวได้เข้าใจ และจำมาปฏิบัติได้ถูกต้อง เธอกราบแม่และท่องนะโม 3 จบ ก่อนนอนทุกคืน

 

    ลูกก็มาฮึดสู้ค่ะ แหม...พ่อกับลูกนั่งสว่างกันหมด ทำไมเรายังนั่งมืด-ยืด-ขยาย อยู่ได้ ไม่ได้การล่ะ ลูกจึงนั่งบ่อยขึ้นค่ะ  ล่าสุด ตอนนี้เริ่มสว่างแล้วค่ะ พอใจนิ่งๆ ตัวก็หายไปเลย พอตัวหาย ดวงสว่างก็ผุดขึ้นมาทันที บางทีก็มาแวบๆ แต่มีความสุขมากๆ ค่ะ”

 

 

    ตอนนี้ ครอบครัวของลูกเป็นครอบครัวแสนสุขค่ะ ลูกหักดิบเทเหล้าเผาบุหรี่ไปตั้งแต่วันที่ 2 เมษายน ปีที่แล้ว จาก “แม่ยักษ์” เปลี่ยนเป็น “แม่ยิ้ม” ของลูก “เป็นนางฟ้า” ของสามี จากที่สามีไม่ยอมเข้าวัด เวลาลูกจะทำบุญก็มักจะประชดประชันว่า “วัดนี้รวยที่สุดในโลกแล้ว” ลูกก็บอกว่า “สาธุ ถ้าวัดรวย ฉันก็รวย เพราะคนมาวัดทำบุญมากๆ ฉันก็ได้บุญมาก”

 

    พอมาเมืองไทย ลูกจึงพาสามีมาวัดพระธรรมกาย ปรากฏว่า ทุกอย่างโดนใจเขาหมดเลย พอกลับเดนมาร์กนะเจ้าคะ เปิด DMC ดูทั้งวันทั้งคืนเลย ดูไปก็จะรำพึงไปว่า “ตรงนั้นผมไปมาแล้ว ตรงโน้นผมเห็นมาแล้ว” และจะบอกลูกเสมอว่า “ฝากความหวังไว้กับเธอนะ” ลูกก็ถามว่า “ความหวังอะไร” สามีบอกว่า “ความหวังของพระเดชพระคุณหลวงพ่อไง อยากให้คนทั่วโลกมีความสุข เธอต้องช่วยพระเดชพระคุณหลวงพ่อนะ”

 

    ส่วนตัวเขาเอง ก็ทำหน้าที่ไม่เคยหยุด ให้ลูก Copy CD ให้ แล้วเอาไปแจกเพื่อนๆไม่นานเขาก็เล่าว่า “เพื่อนสนิทของผมนั่งดีกว่าผมอีก เพื่อนอีกคนไม่สูบบุหรี่แล้ว ถ้านึกอยากสูบบุหรี่ก็นั่งหลับตา เขาเลยไม่อยากสูบ แถม big boss ก็นั่งดีกว่าผมอีกนะ” พอจะถามว่า “นั่งดียังไง” เขาก็จะตอบว่า “เอาไว้ผมไปเล่าให้พระอาจารย์ฟังเองดีกว่า ฝรั่งนั่งแล้วสว่าง แต่คนไทยนั่งแล้วชอบมืด”

 

    ลูกๆและครอบครัวของเรา รักพระเดชพระคุณหลวงพ่อมากๆค่ะ พระเดชพระคุณหลวงพ่อคือผู้เปลี่ยนแปลงชีวิตในครอบครัวของลูกให้มีความสุข และมีคุณค่าอย่างแท้จริง ขอติดตามพระเดชพระคุณหลวงพ่อ สร้างบารมีจนกว่าจะถึงที่สุดแห่งธรรมเจ้าค่ะ

http://goo.gl/mEKM5