Mobile Versionชีวิตนี้ดีแน่ แค่ “สัมมา อะระหัง”เรื่อง : พระบริบูรณ์ ธมฺมวิชฺโช
จากวารสารอยู่ในบุญฉบับเดือนมีนาคม พ.ศ.2558ชีวิตนี้ดีแน่ แค่ “สัมมา อะระหัง”มีบทพิจารณาของพระภิกษุอยู่ประโยคหนึ่งว่า “บรรพชิตควรพิจารณาเนือง ๆ ว่า วันคืนล่วงไป ๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่” บทพิจารณาตรงนี้นับเป็นข้อปฏิบัติที่สำคัญ เพราะทุกเวลาที่ผ่านไปของชีวิตล้วนผ่านไปพร้อม ๆ กับความเสื่อมของสังขารหรือการหดหายไปของอายุขัย หากเรามองข้ามประเด็นสำคัญตรงนี้ไป ก็จะกลายเป็นว่า เราใช้เวลาก้าวเดินไปสู่ความเสื่อมและลิดรอนอำนาจพิเศษของชีวิตไปอย่างน่าเสียดาย คำว่า “อำนาจพิเศษของชีวิต” นั้นหมายความว่า มนุษย์มีอำนาจที่จะกำหนดความเจริญของตัวเองได้ แม้กระทั่งอำนาจที่จะพาตนเองก้าวข้ามความทุกข์แห่งวัฏสงสารสู่ความสุขอันเป็นนิรันดร์ คือ พระนิพพาน
ซึ่งบัดนี้ อำนาจพิเศษแห่งการกำหนดชะตากรรมของชีวิตให้ดำเนินไปสู่ความเจริญ ทั้งทางโลกหรือทางธรรม ทั้งด้านโลกิยะหรือโลกุตระ ไม่ใช่สิ่งที่กระทำได้โดยยาก เราสามารถกระทำได้ง่าย ๆ พร้อม ๆ กับการหายใจเข้าออก นั่นคือ การบริกรรมภาวนา “สัมมา อะระหัง” ควบคู่ไปกับการใช้ชีวิตประจำวัน
และนี่คือ ตัวอย่างของผู้ที่ใช้อำนาจพิเศษนั้น แล้วเห็นผลอันเป็นอัศจรรย์..
ผมเป็นสัตวแพทย์ ชื่ออนุวัฒน์ ศีตมโนชญ์ เข้าวัดมานาน แต่การปฏิบัติธรรมก็ไม่ได้ก้าวหน้าไปถึงไหน มีอยู่วันหนึ่ง ลูกค้าของผมชื่อคุณเอกเขามาเล่าเรื่องการทำสมาธิ(Meditation)ให้ผมฟังเขาบอกว่าตอนนี้เขานั่งสมาธิวันละ 5 ชั่วโมง ผมจึงถามกลับไปว่า เขานอนตอนไหน เขาตอบว่า นอนเที่ยงคืนแล้วตื่นขึ้นมานั่งสมาธิตอนตี 2
เริ่มแรกเขานั่งตอนตี 5 ก่อน แล้วค่อยเปลี่ยนมาเป็นตี 4 ตี 3 จนมาเป็นตี 2 ตอนนี้ผลการนั่งสมาธิของเขาดีมาก แล้วเขาไม่รู้สึกเหนื่อยหรือเพลียเลย เขาก็ทำธุรกิจเหมือนกัน ขายของเยอะแยะ งานมากกว่าผมอีก ผมจึงเกิดความสงสัยว่า เขาทำได้อย่างไรเขาเลยสอนเทคนิคให้ผมฟังว่า ท่อง “สัมมา อะระหัง” แล้วนับเลขให้ได้ถึง 500
วันนั้นผมลองนั่งสมาธิแล้วภาวนา “สัมมา อะระหัง” เบา ๆ แล้วนับไปเรื่อย ๆ ไม่น่าเชื่อครับ ผมนับตัวเลขไปเรื่อย ๆ จนลืมนับ แต่รู้สึกเบาสบาย นั่งไป 3 ชั่วโมงรวดรู้สึกปีติมาก ผมไม่เคยนั่งได้ดีขนาดนี้เลย ถ้าอยากนั่งได้ผลดีขนาดนี้ต้องขึ้นไปนั่งที่สวนพนาวัฒน์ 7 วัน แต่นี่ผมนั่งพักเดียวได้เลย
ผมดีใจมาก กลับมาแนะนำน้องผู้ช่วยที่ร้าน ชื่อจ๋า ลองสอนเขาดู คนนี้หนักเกือบ 100 กิโลกรัม สอนเขานั่งสมาธิแล้วภาวนา “สัมมา อะระหัง” แล้วนับตัวเลขไปเรื่อยจนครบ 500 ครั้ง ถ้าหากลืมให้กลับไปนับ 1 ใหม่ ให้ทำแบบนี้ทุกอิริยาบถทั้งวัน พอวันที่ 2 เจอเขาอีกที ก็เลยถามเขาว่านั่งเป็นอย่างไรบ้าง เขาตอบว่า “หนูไม่รู้เป็นอะไรหนูตัวเบา ๆ เหมือนลอยได้ วันนั้นที่คุณหมอสอนหนู หนูกลับไปนั่ง เริ่มประมาณ 1 ทุ่มครึ่งพอนั่งแล้วมันว่าง โล่ง เบา สบาย หนูนับไปได้แค่ 200 เท่านั้น พอลืมตาขึ้นมาอีกที 4 ทุ่มครึ่ง นั่งไป 2 ชั่วโมงรวด โดยไม่รู้สึกเมื่อยเลย รู้สึกปีติมาก”
ผมดีใจที่มีคนทำได้เหมอืนผม ก็เลยบอกอีกคนหนึ่ง ชื่อปุ๊ คนนี้เป็นมุสลิมพอสอนเขาไปแล้ว วันรุ่งขึ้นก็ถามเขาว่าเป็นอย่างไรบ้าง เขาบอกว่า “หนูเมื่อยมาก รู้สึกอึดอัดมาก” ผมเลยถามกลับไปว่า “นับตามลมหายใจหรือเปล่า” เขาตอบว่า “ใช่” ผมเลยบอกเขาไปว่า “ไม่ต้องนับตามลมหายใจ ให้ท่องเฉย ๆ”
วันที่สองเว้นไปวันหนึ่งเพราะเป็นวันหยุด พอวันที่สามเขารีบมาหาผมตั้งแต่เช้าเลยแล้วบอกผมว่า “เมื่อคืนหนูนั่งและภาวนาไปสักพักหนึ่งก็เงียบนิ่งไปเลย รู้สึกเบา โล่งสบาย คุณแม่กับพี่สาวเรียกหนู หนูก็ไม่ได้ยินเลย ต้องเรียกตั้งหลายครั้งกว่าหนูจะได้ยิน” ผมฟังแล้วรู้สึกปีติมาก
พอได้ 2 คนแล้ว ผมกลับมาที่ร้านที่อยู่ตรง กม. 8 แล้วชวนน้อง ๆ ที่ร้านทำตามวันแรกไม่มีใครทำเลย ผมจึงตั้งรางวัลว่า ถ้าใครท่องได้ 500 ครั้ง จะให้ 50 บาท ปรากฏว่าวันแรกก็มีคนทำได้ และรู้สึกตัวโล่ง เบา สบาย โดยมีคนทำได้ 2 คน ชื่อบัวกับลี พอทำได้เขารู้สึกมีความสุขมาก พอให้เงินรางวัล แทนที่เขาจะอยากได้ แต่เขากลับนำเงินนั้นไปหยอดใส่ตู้ทำบุญ ตอนนี้รวมเป็น 4 คนแล้ว คนอื่น ๆ ก็เริ่มอยากทำ เพราะว่าทำง่าย จากที่ปกติแล้วทุกคนจะบ่นเก่ง แต่พอภาวนา “สัมมา อะระหัง” แล้วทุกคนก็เงียบ ไม่มีเสียงบ่น เสียงโวยวาย เสียงทะเลาะเบาะแว้งกันเลย ตอนนี้คนที่มีประสบการณ์ภายในเพิ่มขึ้นเป็น 15 คน จากพนักงานทั้งหมด 20 กว่าคน
ตอนนี้บรรยากาศในร้านไม่มียักษ์แล้ว มีแต่นางฟ้า เพราะธรรมดาจะมีคนดุลูกค้าบ้าง ทำหน้ายักษ์ใส่ลูกค้าบ้าง หรือทำรุนแรงกับสุนัขที่ลูกค้าพามาบ้าง แต่ตอนนี้ไม่เป็นกันอีกแล้ว อีกทั้งทุกคนยังพูดจาไพเราะ จนทำให้ลูกค้าซื้อขนมมาฝาก มีทิปให้ทุกวัน เป็นเรื่องที่ไม่น่าเชื่อว่า เราเป็นฆราวาส ทำงาน 24 ชั่วโมง ก็สามารถบรรลุธรรมได้อย่างที่หลวงพ่อเคยบอกไว้ว่า ไม่ให้เราเอาลมหายใจทิ้งไปฟรี ๆ แต่ให้เราอยู่กับธรรมะผมใช้เทคนิคเพิ่มการนับตัวเลขเข้าไปในการภาวนา “สัมมา อะระหัง 1, สัมมา อะระหัง 2..” ถ้าเราเผลอลืมไปก็ให้กลับไปนับ 1 ใหม่ ไม่ได้สำคัญที่ตัวเลข แต่ตัวเลขจะบ่งบอกว่าใจเราหลุดไปไกลแค่ไหน แล้วเรากลับมาได้บ่อยแค่ไหน ถ้าทุกคนได้ทำวิธีนี้กัน ผมคิดว่าสิ่งที่หลวงพ่อบอกไว้ว่าสันติสุขจะเกิดขึ้นนั้น สามารถเกิดขึ้นได้จริง ๆ ครับ
ตั้งแต่ครั้งแรกที่ทำงานเป็นเซลส์ เคยมีความรู้สึกว่าทำไมพี่สาวเราทำบุญเยอะ ทำบุญบ่อย ไม่เข้าใจว่าทำไมจะต้องทำบุญขนาดนั้น พอวันหนึ่งเราโดนเปลี่ยนหน้าที่จากเซลส์แอ็ดมินไปเป็นเซลส์โดยตรง ก็เลยอยากลองดูว่า “สัมมา อะระหัง” หรืออานุภาพของหลวงปู่มีจริงหรือเปล่า ทำไมพี่เราถึงต้องทำบุญขนาดนั้น
วันแรกที่ขายของไม่เคยมีใครสอนเรื่องการเป็นเซลส์ บางครั้งมีความรู้สึกว่าฝ่ายขายของเราทำไมถึงเหนื่อย แล้วทำไมยอดไม่เพิ่มขึ้น แต่พอมีพระอาจารย์เมตตาเดินทางมาในวันทำบุญของออฟฟิศ ท่านก็แนะนำว่าให้ “สัมมา อะระหัง ๆ” ตลอดแล้วก็ให้นั่งสมาธิกันเป็นทีม และมีอุปกรณ์ช่วยนับ “สัมมา อะระหัง”
พวกเรานั่งสมาธิในห้องปฏิบัติธรรมทุกวันตอน 5 โมง พอขึ้นไปบนห้อง บรรยากาศตรงนั้นทำให้เราปลื้ม มีความรู้สึกที่ว่านี่คือทีมงานของเรา มานั่งธรรมะพร้อมกัน นั่งไปได้ประมาณ 1 เดือน เดิมยอดขายอยู่ประมาณ 3 - 4 ล้านกว่า ๆ กว่าจะเข็นถึง 6 ล้านรู้สึกว่ายากลำบากและเหนื่อยเหลือเกิน แต่เดือนนี้อัศจรรย์จริง ๆ แค่ต้นเดือนก็ไม่รู้เงินมาจากไหน มันไหลมาเทมา จาก 3 ล้านกว่า ๆ ในปัจจุบันขึ้นมาเป็น 8 ล้าน แทบไม่น่าเชื่อ
สิ่งที่มองเห็นก็คือ อานุภาพของคำว่า “สัมมา อะระหัง” และพลังหมู่ของการนั่งสมาธิ ทำให้ทุกคนภายในแผนกมีบุญในตัว เป็นบุญของทีม ไม่ใช่เราคนเดียวที่รับออร์เดอร์ กลายเป็นว่าน้อง ๆ ในทีม อยู่ ๆ ก็มีออร์เดอร์เข้ามา เหมือนเรารวมใจเป็นหนึ่งเกิดพลังหมู่ขึ้นมา ยอดพุ่งเกินเป้า พวกเราจะทำต่อไปทุกเดือน ๆ
น้องในบริษัทเอาอุปกรณ์ช่วยนับ “สัมมา อะระหัง” มาผูกไว้กับนาฬิกาข้อมือ แล้วก็นับ บางคนมาบอกว่านับได้เป็นพันเลย กลายเป็นว่าคนในออฟฟิศอยากทำตรงนี้ ซึ่งทำให้เขามีสมาธิในการทำงาน ใจก็เย็น มองคนในแง่ดี มีอะไรดี ๆ เกิดขึ้นในชีวิตเยอะเราก็มีความรู้สึกว่า “สัมมา อะระหัง” กับการนั่งสมาธิช่วยให้ชีวิตเราดีขึ้น
อยากฝากทุกคนให้มานั่งสมาธิ แล้วก็ “สัมมา อะระหัง” ด้วย แล้วอะไรดี ๆ จะเกิดขึ้นในชีวิตเป็นอัศจรรย์อย่างที่เราคิดไม่ถึง
จากเรื่องราวตัวอย่างของผู้ที่ใส่ใจการปฏิบัติธรรม เราจะเห็นว่าเป็นเรื่องที่ไม่ยากและแสนง่ายจริง ๆ ในการจะเปลี่ยนแปลงตนเองไปสู่ความดีงามหรือนำพาชีวิตไปสู่ความสุข ความสำเร็จก็แค่ภาวนา “สัมมา อะระหัง” แค่นี้จริง ๆ เงื่อนไขมีเพียงแค่ต้องภาวนาอย่างต่อเนื่อง ภาวนาอย่างสบาย ๆ ภาวนาทุกลมหายใจ
ดังนั้น นับจากนี้ต่อไป เราก็คงจะรู้แล้วว่า มนุษยชาติจะไม่ต้องหายใจทิ้งขว้างกันอีกแล้วเราสามารถเปลี่ยนลมหายใจเป็นบุญ เป็นบารมี เป็นสมบัติ เป็นอายุขัย เป็นการเข้าถึงพระรัตนตรัยได้อย่างไม่ต้องสงสัย ด้วยการหายใจเข้า “สัมมา อะระหัง” หายใจออกก็ “สัมมา อะระหัง”.. “สัมมา อะระหัง ๆ ๆ ๆ..”
http://goo.gl/yyx6Hi
พิมพ์บทความนี้
