Case Study

Case study

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

 

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

 

    ลูก และ สามี เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ผ่านทางดาวธรรม   เข้าวัดประมาณปี พ.ศ.2521  โดยการชักชวนของกัลยาณมิตร ซึ่งทำงานที่เดียวกันกับสามี   ในช่วงแรกลูกและสามีมาวัดบ้าง ไม่มาบ้าง   แต่ก็ได้ฝากปัจจัยมาทำบุญตลอด   ต่อมาเมื่อวัดเปลี่ยนสถานที่ปฏิบัติธรรมจากสภาธรรมกายหลังคาจาก ไปยังสภาธรรมกายสากลหลังใหญ่   สามีของลูกได้มีโอกาสมาวัดอีกครั้งหนึ่ง  และได้เห็นสิ่งก่อสร้างและสิ่งต่างๆภายในวัด ก็รู้สึกศรัทธาและได้ทำบุญมาโดยตลอดทุกๆบุญ  ทั้งที่ทำด้วยตัวเองและทำหน้าที่ชักชวนเพื่อน หมู่ญาติ และผู้ใต้บังคับบัญชามาร่วมบุญด้วย    ตั้งแต่การถวายภัตตาหารพระทุกๆเดือน สร้างพระธรรมกายประจำตัวประมาณ 30 องค์  สร้างลานธรรมประมาณ 50 แผ่น เป็นประธานกองในงานบุญต่างๆทุกบุญ และในวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ.2546  สามีซึ่งสำนักงานอยู่ที่เขตคลองสามวา  ก็ได้จัดงานเทเหล้าเผาบุหรี่  ขึ้นที่วัดบัวแก้วศรัทธาราม และได้รับความเมตตาจากครูไม่ใหญ่ออกอากาศผ่านทางดาวธรรมไปแล้วในชื่อ “งานเทเหล้าเผาบุหรี่ ตอน ผ.อ.ติดดาว”   ครั้งนั้นมีผู้มาร่วมงานกว่า 2,000 คน  หลังจากจัดงานนี้แล้ว สามีของลูกก็ยิ่ง Alert มีความเชื่อมั่นและศรัทธาในบุญมากขึ้นเป็นลำดับ  ได้นำจานดาวธรรมไปถวายแด่วัดบัวแก้วศรัทธาราม และติดให้กับโรงเรียนวัดบัวแก้ว  โดยมีความตั้งใจว่าจะติดให้ครบทุกวัดและทุกโรงเรียนในสังกัดที่สามีรับผิดชอบอยู่  แต่อย่างไม่มีนิมิตหมาย  สามีของลูกได้เสียชีวิตลงอย่างกะทันหัน โดยที่ไม่มีใครคาดคิดมาก่อน ด้วยโรคหัวใจล้มเหลว ที่จังหวัดยโสธร เมื่อวันเสาร์ที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ.2547  เวลาประมาณ 22.00 น.  โดยตั้งแต่เวลา 21.00 น. เริ่มมีอาการแน่นหน้าอก  หายใจไม่ออก  ในเสี้ยวนาทีวิกฤตที่ห้องไอซียู นั้น สามีของลูกยังมีสติรู้ตัวตลอด  ขณะที่หมอพยายามใช้เครื่องดูดเสมหะและเครื่องช่วยหายใจ  สอดเข้าทางปาก ผ่านไปสักครู่ สามีของลูกก็ยกศีรษะและใช้เสียงในลำคออันแผ่วเบาเรียกลูก และลูกน้องที่ไปด้วยให้เข้ามาใกล้ๆ แล้วบอกว่า  “ทำบุญ  ทำบุญ  ทำบุญเยอะๆ”  แล้วก็ค่อยๆ หมดลมไปโดยสงบ  

 

    ก่อนที่สามีของลูกจะเสียชีวิต ได้ทำบุญสร้างอาคารภาวนา   60   ปี  พระราชฯ  และองค์พระองค์สามแสนปลื้ม องค์ละกว่า 1 บาท  ทั้งทำด้วยตนเองและทำหน้าที่กัลยาณมิตรชักชวนเพื่อน หมู่ญาติ และผู้ใต้บังคับบัญชามาทำบุญด้วย   ในวันที่ 22 เมษายน พ.ศ.2549  ได้จัดรถตู้ชักชวนผู้ใต้บังคับบัญชา มาร่วมหล่อองค์พระสามแสนปลื้ม วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ.2549  ได้มาเป็นเจ้าภาพบวชพระธรรมทายาท  วันที่ 2 พฤษภาคม พ.ศ.2549  เป็นวันสุดท้ายที่ได้มาร่วมบุญวันอาทิตย์ต้นเดือน และได้ถวายจานดาวธรรมแด่วัดกัลยาณมิตร สามีของลูกตั้งใจว่ากฐินปี 47 นี้จะทำบุญให้ได้ 1 M  แต่ความตายก็ได้มาช่วงชิงไปเสียก่อน

 

    ในช่วงหลังๆ สามีของลูกเล่าว่า เขาเริ่มนั่งสมาธิได้ดีขึ้น  สามารถกำหนดองค์พระได้   และเห็นอยู่ตลอดเวลา  เข้าใจเรื่องกฎแห่งกรรมได้ดีขึ้น  เคยพูดว่าถ้าตายจะต้องมาที่มหาธรรมกายเจดีย์ ตามหลักวิชชาที่ครูไม่ใหญ่สอน และจะต้องผ่องใสไม่เศร้าหมอง

 

    ตัวลูกเอง  เมื่อ 20 กว่าปีมาแล้ว  ขาของลูกเป็นตะคริวอยู่เรื่อยๆ แล้ววันหนึ่งก็มีแม่ชีมาทักว่า ในตัวของลูกมีสิ่งไม่ดีอยู่ในตัว  ถ้าลูกเชื่อแม่ชีจะแก้ให้โดยให้บูชาด้วยเงินประมาณ 350 บาท  ลูกก็ทำตามนั้น  แล้วแม่ชีก็เดินจากไป ลูกพบว่าแม่ชีคนนั้นลืมตะกร้าของไว้ ก็เรียกให้กลับมา แต่ก็ไม่เห็นแล้ว ถามน้องที่เดินเข้ามา  ก็บอกไม่เห็น  ถามยามก็บอกไม่เห็น  หลังจากนั้นขาของลูกก็บวมมาก จนต้องเข้ารับการรักษาตัวในโรงพยาบาล หมอก็หาสาเหตุไม่พบ จนกระทั่งจะต้องรับการผ่าตัด พอดีลูกน้องของสามีบอกให้ลองไปรักษากับหมอทางไสยเวท สามีจึงพาลูกไปรับการรักษา  จนกระทั่งหายสนิทอย่างอัศจรรย์  ลูกจึงศรัทธาและขอรูปปั้นหลวงปู่ฤๅษีจากหมอไสยเวทมาบูชาที่บ้าน

 

    ก่อนสามีเสียชีวิตประมาณ 1 เดือน   เขาได้เอารูปปั้นหลวงปู่ฤๅษีที่อยู่บนหิ้งบูชามากว่า 20 ปี ไปฝากไว้กับแม่พระธรณี โดยที่ลูกไม่ทราบเลย พอถามก็บอกว่า อยากให้ที่บ้านมีแต่พระพุทธรูปเท่านั้น ซึ่งหลวงปู่ฤๅษีองค์นี้ ลูกเอามาบูชาเพราะมีความเชื่อว่าได้ช่วยรักษาขาของลูกที่ถูกคุณไสยเล่นงาน 

 

สำหรับคำถามมีดังนี้ค่ะ

 

1.สามีของลูกมีบุพกรรมใด จึงทำให้จากไปอย่างกะทันหันก่อนเวลาอันควร 

 

2.ก่อนเสียชีวิต   สามีมีความคิดอย่างไร   จึงพูดว่า “ทำบุญ ทำบุญ ทำบุญเยอะๆ”  เขาอยากให้ทำอะไรให้เขาบ้าง   เขามีเรื่องอะไรติดค้างในใจที่อยากจะบอกอีกหรือไม่คะ เพราะเขาจากไปอย่างกะทันหันเหลือเกิน

 

3.สามีได้มาที่มหาธรรมกายเจดีย์ เพื่อเวียนประทักษิณตามที่เขาเคยพูดไว้หรือไม่คะ ขณะนี้เขาไปอยู่ในภพภูมิใด

 

4.สามีของลูกเป็นที่รักของลูกน้องและบริวารมาก   เขาทำบุญอะไรมาจึงเป็นที่รักของทุกคน  

 

5.กรรมอะไรทำให้ลูกต้องผ่าตัด ลูกถูกคุณไสย จริงหรือไม่คะ  แม่ชีช่วยอะไรลูกบ้าง  หลวงปู่ฤๅษีรู้สึกอย่างไรบ้างที่สามีนำไปฝากแม่พระธรณีแล้ว    

 

6.สามีและลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรบ้างคะ

 

 

กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่ออย่างสูง

 

ฝันในฝัน 

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที 

แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ

 

1.สามีของลูกที่ได้จากไปอย่างกะทันหันก่อนเวลาอันควร เพราะกรรมในอดีต ท่านเคยเกิดเป็นขุนนางผู้ใหญ่รับราชการอยู่ที่หัวเมือง มักจะสั่งฆ่าวัวควายเพื่อเลี้ยงแขกเหรื่อซึ่งเป็นข้าราชการที่แวะเวียนมาเยี่ยมเสมอๆเป็นเนืองนิตย์

 

 

• เมื่อกรรมนี้ตามมาทัน จึงทำให้หมดอายุขัย หัวใจวายอย่างกะทันหัน ไม่เกี่ยวกับการเอารูปปั้นปู่ฤๅษีไปฝากแม่พระธรณีไว้

 

 

2.ก่อนสามีเสียชีวิต ได้บอกกับลูกและลูกน้องว่า “ให้ทำบุญ ทำบุญเยอะ” เพราะใจของท่านผูกติดอยู่กับบุญ ไม่ได้ต้องการจะบอกอะไร และไม่ได้คิดว่าตัวเองจะตายหรือไม่ แต่ก็พอดีกับเป็นช่วงวิกฤตของชีวิต จึงทำตามหลักวิชชาคือนึกถึงบุญ เพื่อให้ใจใส

 

 

• เรื่องที่ติดค้างอยู่ในใจก็คือ อยากทำบุญเยอะๆ ทุกๆบุญ ไม่อยากจะตกบุญเลยแม้แต่บุญเดียว ทั้งที่อยากจะทำด้วยตนเอง และอยากจะชวนให้ผู้อื่นทำด้วย และอยากจะมีชีวิตอยู่ไปนานๆ

 

 

3.เมื่อกายละเอียดออกจากกายหยาบ อย่างกะทันหัน และไม่มีความเจ็บปวด กายก็ลอยขึ้นไป ได้เห็นทุกๆคนที่อยู่รอบๆกายหยาบของตน กำลังทำอะไรกันอยู่กับกายหยาบ ได้ลอยขึ้นไปเรื่อยๆจนทะลุหลังคาของโรงพยาบาล ได้มองกลับมาที่ร่างของตัวเอง ทำให้เกิดความรู้สึกว่า “นี่ เราตายแล้ว” จึงรีบนึกถึงบุญ ด้วยการเอาใจจรดศูนย์กลางกาย และได้ทำตามหลักวิชชา

 

 

• หลังจากนั้นบุญก็ได้ช่อง ดวงบุญก็สว่าง ทันใดนั้นบริวารและราชรถก็ปรากฏขึ้น แล้วได้ลอยขึ้นไปบนราชรถทองที่ประดับด้วยรัตนชาติ กายก็เปลี่ยนเป็นกายเทวดา

 

 

• ได้มุ่งตรงมาที่มหาธรรมกายเจดีย์ตามหลักวิชชา โดยมาเวียนประทักษิณ 3 รอบ เพื่อระลึกนึกถึงบุญทุกบุญ รัศมีกายก็ยิ่งสว่างไสวเจิดจ้า

 

 

• จากนั้น ได้กลับไปวนดูภรรยา และครอบครัวทุกคนเป็นครั้งสุดท้าย แล้วไปสู่ดุสิตบุรี วงบุญพิเศษ เขตเสบียง

 

 

• มีวิมานเป็นทองประดับรัตนชาติ สวยงามมาก ขณะนี้กำลังตรวจตราดูทิพยสมบัติอยู่ด้วยความเบิกบาน เพราะเพิ่งจะขึ้นไปใหม่ๆ

 

 

• แต่ชื่นชมกับทิพยสมบัติได้ไม่นานนัก มหาปฏิสันถารเทวบุตรก็มาได้มาแจ้งให้ไปประชุมที่วิมานของมหาสมณะเทวบุตร แต่ที่นั้นจะเรียก “มหาสมณเทพ”

 

 

4.สามีของลูกเป็นที่รักของลูกน้องและบริวาร เพราะในอดีตและปัจจุบัน เป็นคนที่มีจิตใจเอื้ออารี ใจกว้าง ชอบช่วยเหลือคนอื่น

 

 

• สามีของลูกมีบริวารมาก เพราะมีบุญในการชวนคนให้ทำความดีมามาก

 

 

5.ที่ลูกขาบวมจนกระทั่งต้องเข้ารับการผ่าตัด เพราะกรรมในอดีต ลูกได้เกิดเป็นภรรยาของสามีของลูก (ในชาติที่สามีเป็นขุนนางดังกล่าว) เช่นเดียวกับในชาตินี้ มักจะชอบสั่งลงโทษบริวาร เมื่อบริวารทำผิดด้วยการล่ามตรวนบ่อยๆ เมื่อกรรมนี้ตามมาทัน จึงมีอาการดังกล่าว

 

 

• ไม่ได้ถูกคุณไสยหรือปู่ฤๅษีรักษาแต่อย่างใด โรคนี้ต้องผ่าตัดเท่านั้นจึงหาย ไม่ผ่าไม่หาย เพราะเป็นวิบากกรรมที่ไม่หนักหนาเท่าไหร่นัก
• ไม่ได้เป็นไปตามที่แม่ชีบอก และแม่ชีก็ไม่ได้ช่วยอะไรเลย ส่วนปู่ฤๅษีก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะเป็นเพียงหุ่นธรรมดา ไม่ได้มีผีหรือวิทยาธรแต่อย่างใด
• ที่ลูกนำปู่ฤๅษีไปฝากแม่พระธรณีนั้น ก็เป็นสิ่งที่ดีเพราะลูกจะได้พ้นจากความหลง

 

6.ลูกและสามี ได้เคยสร้างบารมีมากับหมู่คณะ โดยเฉพาะในชาติที่สามีได้เกิดเป็นขุนนาง และลูกได้เกิดเป็นภรรยาดังกล่าว สามีได้เป็นขุนนางของพระราชาองค์ที่ออกบวช ซึ่งต่อมาเมื่อพระราชาออกบวชแล้ว ลูกและสามีก็ได้ตามมาทำบุญอุปัฏฐาก รวมทั้งนำบริวารมาเป็นกองเสบียงสนับสนุน

 

 

 

• ให้ลูกมีกำลังใจสร้างบารมีแทนสามีให้เต็มที่ แล้วจะได้ไปอยู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษด้วยกัน 

 

http://goo.gl/LpS4D