เขาว่า...ปากผมเหมือน...

ครั้งนั้นผมจึงเป็นสามเณรที่เด็กที่สุดในโครงการ สาเหตุที่ทำให้ผมอยากบวชเพราะ ผมอยากนั่งบนมหาธรรมกายเจดีย์ เพราะผมคิดว่า แค่เท้าของผมได้เหยียบขึ้นไปบนเจดีย์ก็ถือว่าเป็นบุญสุดคุ้มแล้วครับ วันนั้นเป็นวันที่ผมจำได้ไม่ลืมจนทุกวันนี้ เพราะเป็นวันที่ผมนั่งสมาธิดีมากๆ ผมได้เห็นองค์พระขนาดใหญ่มากๆๆแบบไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ https://dmc.tv/a1241

บทความธรรมะ Dhamma Articles > กรณีศึกษากฎแห่งกรรม
[ 29 ต.ค. 2557 ] - [ ผู้อ่าน : 18255 ]
CASE  STUDY
เขาว่า...ปากผมเหมือน...
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
 
 
  
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
 
 

        ผมเป็นนักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาพันธุ์จิ๋ว ผมเข้าวัดตั้งแต่อายุ 4 ขวบ ตอนนี้ผมอายุ 13 ขวบแล้วครับ     ผมเป็นเด็กหัวดื้อไม่ค่อยยอมแพ้ใครง่าย ๆ และเป็นคนที่บ้าเล่นเกมส์มากๆ ครับ ความที่ผมเป็นเด็กดื้อ เลยมักถูกคนในบ้านดุบ่อยๆ แต่ข้อเสียของผมที่มักทำให้โดนดุบ่อย ๆ ก็คือ ปากของผม เพราะใคร ๆ บอกว่า ผมปากจัด หรือที่เรียกอีกอย่างว่า “ปากหมา” ผมก็ว่าจริงอยู่ที่ผมปากเสียมากไปหน่อย ผมเองก็ชักกังวลเหมือนกันครับว่าเมื่อผมโตขึ้นเป็นหนุ่มหล่อ...แล้วปากผมยังหมาอยู่อย่างนี้ล่ะก็...สาวที่ไหนเขาจะสนใจ...แล้วผมจะทำไงดีล่ะครับ แต่ถึงผมจะมีข้อเสียเรื่องปาก ผมก็มีข้อดีนะครับ ผมจะใส่บาตร สวดมนต์ นั่งสมาธิ 5 – 10 นาที แทบทุกวัน และที่สำคัญผมยังมาวัดทุกวันอาทิตย์แทบไม่เคยขาดเลยเป็นเวลา 8 ปี ผมเคยบวชสามเณรมาแล้ว 4 ครั้ง ครั้งที่ 4 ได้บวชสามเณรภาคฤดูร้อนที่ถ้ำเขาวง ซึ่งเริ่มโครงการตั้งแต่วันที่ 1-23 เมษา 2549 และในวันคุ้มครองโลก 22 เมษา ผมก็ไม่เคยพลาดที่จะมาร่วมงานด้วยครับ

        ผมได้บวชเป็นสามเณรครั้งแรก เมื่อปีพ.ศ. 2543 รุ่นฉลองมหาธรรมกายเจดีย์ ตอนนั้นผมอายุ 7 ขวบ ตอนแรกโครงการนี้ไม่ให้ผมบวช เพราะอายุไม่ถึงเกณฑ์ ผมจึงอ้อนวอนขอร้อง รวมทั้งใช้เส้นนิดหน่อยจึงได้บวช ครั้งนั้นผมจึงเป็นสามเณรที่เด็กที่สุดในโครงการ สาเหตุที่ทำให้ผมอยากบวชเพราะ ผมอยากนั่งบนมหาธรรมกายเจดีย์ เพราะผมคิดว่า แค่เท้าของผมได้เหยียบขึ้นไปบนเจดีย์ก็ถือว่าเป็นบุญสุดคุ้มแล้วครับ วันนั้นเป็นวันที่ผมจำได้ไม่ลืมจนทุกวันนี้ เพราะเป็นวันที่ผมนั่งสมาธิดีมากๆ ผมได้เห็นองค์พระขนาดใหญ่มากๆๆแบบไม่เคยเห็นมาก่อนเลยครับ ด้วยสาเหตุนี้จึงเป็นแรงจูงใจให้ผมได้มาวัดทุกวันอาทิตย์ เพราะผมรู้ว่า วิชชาธรรมกายที่หลวงพ่อสอนเป็นของจริงครับ
 
        ผมมีพี่ชาย 1 คน อายุ 21 ปีแล้วครับ ผมกับพี่ชายอายุห่างกันเกือบ 8 ปี แม่บอกว่า ผมเกือบไม่ได้มาเกิดแล้วเพราะเวลาที่แม่ตั้งท้องพี่ชายผม แม่จะมีอาการแพ้ท้องทรมานมากอาเจียนตลอด 9 เดือน จึงทำให้แม่ไม่อยากมีลูกอีก  และเมื่อแม่ท้องตัวผม  แม่ก็แพ้ท้อง 9 เดือนเหมือนกันครับ

        พ่อของผมเป็นวิศวกร เรียนหนังสือเก่ง ทำงานเก่ง รักครอบครัว แต่ชอบดื่มเหล้า และสูบบุหรี่บ้าง  พ่อเสียชีวิตแล้วเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2541 ตอนนั้นผมอายุได้  5 ขวบครับ  เท่าที่ผมจำได้พ่อของผมใจดีมากครับ พ่อจะตามใจผมทุกอย่าง ซึ่งต่างกับแม่ที่มักจะคอยขัดใจผมบ่อยๆ แม่เล่าให้ผมฟังว่า พ่อเป็นคนสุขภาพแข็งแรง ออกกำลังกายสม่ำเสมอ ไม่เคยเจ็บป่วยเลย จนกระทั่งบริษัทประกันชีวิตลดเบี้ยประกันให้

        ปี พ.ศ. 2539 พ่อเริ่มมีอาการไอมากผิดปกติ หมอได้วินิจฉัยว่า พ่อป่วยเป็นฝีที่ปอด การรักษาไม่ทำให้อาการไอของพ่อดีขึ้น เมื่อไปพบหมออีกครั้งหนึ่ง จึงทราบว่าพ่อป่วยเป็นโรคมะเร็งระยะสุดท้าย จะมีชีวิตอยู่ได้อีก 6 เดือนเท่านั้น

        กลางปีพ.ศ.2540 ระหว่างการเดินทางพาพ่อมารักษาที่โรงพยาบาล แม่ได้เห็นป้ายคัทเอ้าท์ขนาดใหญ่ เชิญชวนสร้างองค์พระประจำตัว แม่สะดุดใจคำว่า “คุณสร้างองค์พระประจำตัวแล้วหรือยัง?” แม่อยากให้พ่อได้บุญจึงชวนพ่อมาวัดเพื่อสร้างองค์พระประจำตัว  ครั้งแรกที่มาวัดพระธรรมกาย  แม่มีความรู้สึกว่า “ใช่เลย” ที่นี่แหละที่จะเป็นแหล่งที่พ่อจะได้กอบโกยบุญไปได้มากที่สุดในช่วงสุดท้ายของชีวิต วันนั้นพ่อได้สร้างองค์พระประจำตัว 4 องค์ คือ พ่อ แม่ ผม และพี่ชายของผม นับว่าวันนั้นเป็นวันโชคดีของครอบครัวเราที่ได้พบอุบาสิกาคนหนึ่ง เธอทำหน้าที่กัลยาณมิตรอย่างดีเยี่ยม ทำให้ครอบครัวของเราได้ทำบุญทุกบุญอย่างต่อเนื่อง โดยเฉพาะครั้งนั้นได้สร้างองค์พระประจำตัวให้ปู่ ย่า ตา ยาย และญาติพี่น้อง รวมทั้งบอกบุญญาติมิตรด้วย รวมประมาณ 200 องค์

        ปลายปีพ.ศ. 2540 พ่อเริ่มมีอาการชัก เนื่องจากโรคมะเร็งได้ลุกลามไปที่สมอง พ่อแพ้ยากันชัก ร่างกายจะไหม้เหมือนถูกไฟเผา จึงต้องทำการรักษาโดยวิธีการอื่น ขณะที่นอนพักรักษาตัวอยู่พ่อก็ฟังเทปธรรมะตลอด แต่พ่อไม่ชอบการนั่งสมาธิ หมอบอกว่า พ่อโชคดีที่อาการของโรคไม่ทรมานเหมือนคนอื่นๆ เป็นคนไข้ที่มีสติดี มีกำลังใจดีมาก ทุกครั้งที่พบหมอ พ่อจะขอร้องให้หมอช่วยทำการผ่าตัดให้พ่อ บุญใหญ่ก้อนสุดท้ายที่พ่อได้ทำก่อนเสียชีวิต คือ พ่อได้สร้างองค์พระธรรมกายประดิษฐานบนโดมของมหาธรรมกายเจดีย์จำนวน 1 M โดยได้ถวายกับคุณครูไม่ใหญ่ด้วยมือของพ่อเองครับ

        ยายของผม เข้าวัด รู้จักวัดดี ชอบทำบุญ แต่เสียอย่างคือ ชอบเล่นไพ่อยู่เป็นประจำ แม่ของผมพยายามขอร้องให้เลิกเล่นไพ่ ยายก็ยอมหยุดเฉพาะช่วงเข้าพรรษาครับ แถมยังให้เหตุผลสุดเท่ว่า คนแก่ต้องเล่นไพ่บ้างไม่อย่างนั้นจะเป็นคนขี้ลืม แม่ของผมเหมือนตำรวจเลยครับ ทุกคนในบ้านรวมทั้งตัวผมจะกลัวแม่มาก  แม่ผมสั่งห้ามทุกคนในบ้านไม่ให้เล่นไพ่ แต่ยายก็มีเทคนิคในการเล่นไพ่ครับ คือ ยายแอบเล่นตอนที่แม่ผมไปทำธุระข้างนอก โดยให้สาวใช้คนหนึ่งคอยดูต้นทางว่า แม่ผมกลับมาหรือยัง  ถ้าแม่ผมกลับมาแล้ว สาวใช้ก็จะรีบวิ่งไปบอกยายก่อนที่จะไปเปิดประตูให้แม่ผม แล้วม็อบไพ่ก็จะสลายแบบสายฟ้าแลบเลยครับ แต่บางทีแม่ผมก็จับได้ว่ายายแอบเล่นไพ่ เพราะสาวใช้ลืม จึงไปเปิดประตูให้แม่ก่อนไปบอกยาย วงแตกเหมือนหนีตำรวจเลยครับ นอกจากยายแล้ว ก็ยังมีน้าสาว 2 คน แม่บ้านอีก 1 คน เป็นผู้สมทบม็อบไพ่ครับ

        ยายชวด (แม่ของยาย) อายุ 95 ปี หลังตรงเดินได้โดยไม่ต้องใช้ไม้เท้าเลย เผลอๆ ยายชวดของผมอาจจะวิ่งได้ด้วยซ้ำไปครับ ยายชวดแข็ง แรงอารมณ์ดี เป็นคนที่ขยันมากๆ ถ้าส่งชิงแชมป์ประเทศไทยรับรองว่าได้ที่ 1 แน่ครับ ทุกๆ คนรักยายชวด โดยเฉพาะสาวใช้จะรักยายชวดมาก เพราะยายชวดจะแย่งทำงานแทน  ยายชวดเป็นคนที่มีความจำดี ชอบดูดาวธรรม สวดมนต์ และใส่บาตรแทบทุกวัน โดยยาย (คนที่ชอบเล่นไพ่) เป็นคนที่ทำกับข้าวให้ยายชวดใส่บาตร แต่ยายไม่ยอมออกมาใส่บาตรเลยครับ   ผมรู้สึกรักคุณยายชวดมากๆเวลาเข้าใกล้ท่านจะรู้สึกเย็นกายเย็นใจ ที่เป็นเช่นนี้เพราะยายชวดท่านยิ้มแย้มแจ่มใสตลอดทั้งวันครับ

        ลุง ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของอาโกว ลุงเป็นโสด เป็นลูกคนสุดท้อง และพ่อแม่ก็เสียชีวิตหมดแล้ว เข้าวัดเมื่อเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2541 โดยมีอาโกวเป็นกัลยาณมิตรให้ หลังจากนั้นลุงก็มาวัดทุกวันอาทิตย์ต้นเดือนติดต่อประมาณ 3 ปี ลุงได้ทำบุญกับคุณครูไม่ใหญ่ไม่ต่ำกว่า 5 M แต่หลังจากงานสลายร่างคุณยาย 3 ก.พ. 2545 แล้ว ลุงก็ไม่ค่อยได้มาวัด บางครั้งดูเหมือนว่าลุงจะเข้าใจการสร้างบารมีของหมู่คณะ แต่บางทีก็เหมือนไม่เข้าใจ

สำหรับคำถามมีดังนี้ครับ

1.    บุพกรรมใดที่ทำให้พ่อผมอายุสั้น ป่วยเป็นโรคมะเร็งและแพ้ยากันชัก จนผิวหนังพองเหมือนถูกไฟเผา , บุญที่พ่อสร้างองค์พระประจำตัวก่อนตายส่งผลอย่างไรครับ , ตอนนี้พ่ออยู่ที่ไหน ได้รับบุญที่ส่งไปให้หรือไม่ครับ , พ่อลืมผมหรือยังครับ และมีข้อความใดฝากมาถึงผมหรือเปล่าครับ

2.    แม่ทำบุพกรรมอะไรมาครับ จึงป่วยเป็นโรคลมและปวดเมื่อยร่างกายอยู่เป็นนิจ ต้องหาหมอนวดบ่อย ๆ , ตอนที่ตั้งท้องผมและพี่ชาย ทำไมแม่ต้องทรมานกับการแพ้ท้องนานถึง 9 เดือน และด้วยบุพกรรมใด แม่จึงเกือบเสียชีวิตจากการผ่าตัดต่อมทอนซิล เพราะไหมที่เย็บแผลขาดแล้วเลือดไหลไม่หยุด จนแม่อาเจียนเป็นเลือดและสลบไป จะต้องทำอย่างไรจึงจะหายจากโรคดังกล่าวครับ

3.    แม่เล่าว่าตอนเด็กๆ ยายใช้ให้แม่ไปเลี้ยงไก่ในเล้ามีประมาณ 100 กว่าตัว พอแม่เดินเข้าไปในเล้า ไก่ซึ่งกำลังหิวก็รุมเข้ามาเพื่อจะแย่งอาหารที่แม่ถือ ด้วยความตกใจแม่จึงใช้วิชานักเลงเก่า เอาที่ให้อาหารฟาดไปอย่างแรงเพื่อป้องกันตัว ปรากฏว่า ไก่ถูกแม่ผมน็อคเอาท์ โดนตบร่วงตาย 6 ตัวเลยครับ ไก่ทั้ง 6 ตัวทำกรรมอย่างไรมากับแม่ครับ แล้วพวกมันอาฆาตแม่หรือเปล่าครับ จะมีวิธีแก้ไขอย่างไรให้พ้นจากวิบากกรรมครับ?

4.    แม่ผมทำกรรมอะไรมา จึงอยู่ในสิ่งแวดล้อมของญาติที่ไม่เข้าวัด และถูกต่อว่าว่าแม่ทำบุญเยอะไป เขาเป็นห่วงว่าแม่จะไม่มีเงินเลี้ยงผม และพี่ชายครับ เวลาที่แม่ทำบุญต้องแอบๆทำครับ เป็นกรรมของแม่ผม หรือกรรมของเขาที่ไม่มีสิทธิ์ได้อนุโมทนาบุญครับ

5.    หลังจากที่พ่อเสียชีวิต แม่ก็ได้ประพฤติพรหมจรรย์ตลอดจนถึงปัจจุบัน แม่ผมอธิษฐานว่า อยากเกิดเป็นผู้ชาย และได้บวชตั้งแต่เด็ก คำอธิษฐานจะสมหวังเมื่อไหร่ครับ

6.    ทำไมยาย เพื่อน ๆ ของยาย และน้าของผมจึงชอบเล่นไพ่ เขาจะได้รับผลกรรมอย่างไรครับ และจะต้องทำอย่างไรจึงจะให้ยายเลิกเล่นไพ่ได้ครับ , ยายทำกับข้าวให้ยายชวดใส่บาตรทุกวัน แต่ยายไม่ยอมออกมาใส่บาตรด้วย ไม่ทราบว่าผลบุญจะต่างกันอย่างไร

7.    หมาที่บ้านของผมชอบหอนตอนที่พระมาบิณฑบาตเป็นประจำ ยายบอกว่า “ตามารับบุญที่ใส่บาตร” ใช่ตาของผมจริง ๆ หรือเปล่าครับ ตาตายแล้วไปไหน ได้รับบุญที่ส่งไปให้หรือเปล่าครับ

8.    ภาพองค์พระที่ผมเห็น ตอนที่ผมอายุ 7 ขวบ บวชเป็นสามเณร นั่งสมาธิอยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์ ผมเห็นจริง ๆ หรือเปล่าครับ , ทำไมผมถึงปากจัด และบ้าเล่นเกมส์ครับ ผมจะมีผลกรรมอย่างไร และจะมีวิธีแก้ไขได้อย่างไรครับ? , ผมจะเป็นเด็กที่อยู่เฉยๆ ไม่ได้เลย หมอบอกว่า ผมเป็น “ไฮเปอร์ แอคทีป” หรือเป็นเด็กที่มีพลังส่วนเกินมากไปครับ ต้องกินยาเพื่อรักษาให้ผมซนน้อยลง ชาติที่แล้วผมเคยเกิดเป็นลิงหรือเปล่าครับ?  ผมทำกรรมอย่างไรมาจึงเป็นโรคบ้าแบบนี้ครับ และจะมีวิธีแก้ไขอย่างไรครับ

9.    ผมมีพระอาจารย์ที่ผมรักและเคารพเหมือนพ่อ ผมอยากทราบว่า ท่านสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร ทำบุพกรรมอะไรมา และอธิษฐานอย่างไรครับจึงได้มาเป็นอุปัฏฐาก , แล้วผมต้องทำอย่างไรบ้าง  จึงจะได้บวชและทำหน้าที่เหมือนท่านครับ

10.    ผมมีอาโกวคนหนึ่ง ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของแม่ผม อาโกวคนนั้นชอบว่าและสั่งสอนผมจนหูชาอยู่เป็นประจำ ซึ่งผมก็รู้ว่าเขาหวังดี  อาโกวกับผมและแม่ผมเคยสร้างบุญร่วมกันมาอย่างไรบ้างครับ

11.    ลุงที่เป็นเพื่อนของอาโกว เข้าใจในการสร้างบารมีของหมู่คณะแค่ไหนครับ ล่าสุดลุงได้สร้างพระแสนองค์แสนปลื้ม เหตุใดลุงจึงออกแบบชีวิตเป็นจุลเศรษฐี แทนที่จะเป็นมหาเศรษฐี หรือบรมเศรษฐี ซึ่งสามารถทำได้อย่างสบาย ๆ??? ,ลุงได้สร้างบารมีกับคุณครูไม่ใหญ่และหมู่คณะมาอย่างไร และจะมีสิทธิ์กลับดุสิตบุรีหรือไม่ครับ

12.    ตัวผม คุณพ่อ คุณแม่ และพี่ชายผม สร้างบารมีร่วมกันมากับหมู่คณะอย่างไรครับ , ผมและพี่ชายมีผังการบวชตลอดชีวิตหนาแน่นแค่ไหนครับ,

กราบขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง
 
 
ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ  ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1.    “พ่อ” ป่วยเป็น “มะเร็งและแพ้ยากันชัก”   ผิวหนังพุพองเหมือนถูกไฟเผา   และอายุสั้น   เพราะ...ในอดีตชาติหนึ่ง   พ่อได้เป็นทหาร   ได้รบทัพจับศึก  ,  ได้ฆ่าคนและเผาบ้านเรือนของข้าศึกเป็นจำนวนมาก   มาส่งผลจ่ะ !    
  • ปัจจุบันเป็นเศษกรรมแล้ว   ชาติที่ผ่านมายิ่งกว่านี้จ่ะ !
  • ตายแล้ว   ก็ไปเป็นเทพบุตรสุดหล่อ   มีวิมานทองของชั้น “ดาวดึงส์ เฟส  2”   ด้วยบุญที่ทำทุกบุญก่อนตาย     รวมทั้งบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวด้วยจ่ะ !    
  • ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว   ก็ทำให้ยิ่งมีทิพยสมบัติเพิ่มขึ้นจ่ะ !     
  • ท่านนั่งยิ้มมีความสุขมากตามประสาเทวดา  ,  ท่านบอกว่ายังไม่ลืมทุกคนในครอบครัว     และได้ระลึกนึกถึงบุญที่ทำร่วมกันที่ทำให้ได้มาอยู่ตรงนี้จ่ะ !

2.    “แม่” เป็น “โรคลมและปวดเมื่อยร่างกาย” อยู่เป็นนิจ   เพราะ...กรรมในอดีต   ชอบทุบตีสัตว์  เช่น  หมา  ,  แมว  ที่ชอบมาเพ่นพ่านเกะกะ     จึงเกิดความโมโห   ได้ตีมันบ่อย ๆ เพื่อระบายอารมณ์   วิบากกรรมนี้มาส่งผลจ่ะ !
 
  • ตอนตั้งท้องตัวลูกและพี่ชาย   แม่แพ้ท้องนานถึง  9  เดือน   เพราะ...ในชาติหนึ่ง   ได้เป็นญาติกับคนมีครรภ์   ได้ต้มยาบำรุงเพื่อบำรุงครรภ์ให้เขากิน     แต่ปรากฏว่า   เขา “แสลงยา” ทำให้เกิดอาการแพ้ท้องอย่างหนักเป็นเวลาหลายเดือน   วิบากกรรมนี้มาส่งผล     แม้ไม่มีเจตนา   แต่ก็เป็นเศษกรรมจ่ะ !
  • แม่เกือบเสียชีวิต   เพราะผ่าตัดต่อม “ทอมซิล”   เพราะ...กรรมในอดีต   ที่เคยเกิดในสังคมเกษตรกรรม   ได้ “เชือดคอสัตว์”  เช่น  เป็ด  ,  ไก่  เพื่อทำอาหาร     รวมกับ “วจีกรรม” ที่ชอบเถียงต่อว่าผู้ใหญ่ที่อบรมพร่ำสอนในทุกเรื่อง  เช่น  ผู้ใหญ่ว่าอย่างนี้   ก็จะเถียงไปอีกอย่างข้าง ๆ คู ๆ มาส่งผลจ่ะ !    
  • ให้สั่งสมบุญทุกบุญ   ทั้งทาน  ,  ศีล  ,  ภาวนา  และพูดแต่ปิยะวาจา     แล้วอุทิศบุญไปให้ผู้ที่เราเคยไปล่วงเกินเขาเอาไว้จ่ะ !     หนักก็จะเบา  ,  เบาก็จะหาย

3.    ตอนเด็ก ๆ ยายใช้ให้แม่ไปเลี้ยงไก่ในเล้าประมาณ  100  ตัว  ,  ไก่หิว   จึงมารุมจิกอาหารที่แม่ถือ  ,  แม่จึงเอาที่ให้อาหารฟาดไก่ตายไป  6  ตัวนั้น     ก็เป็น “กรรมเก่า” ของไก่ที่ตอนเป็นมนุษย์ได้ฆ่าสัตว์ต่าง ๆ มาส่งผล   กับเป็น “กรรมใหม่” ของแม่     แต่ไก่ก็ไม่ได้อาฆาต   เพราะตายไม่ทันรู้ตัวจ่ะ !    
  • วิบากกรรมนี้ก็จะทำให้แม่เจ็บป่วยเป็นโรคลมและปวดเมื่อย   ด้วยกรรมนี้มาเสริมจ่ะ !    
  • จะแก้ไข   ก็ให้แม่สั่งสมบุญทุกบุญ   แล้วก็อุทิศส่วนกุศลไปให้สัตว์ทั้งหลายที่เราเคยไปเบียดเบียนเขาเอาไว้   โดยตั้งใจก็ดี   ไม่ตั้งใจก็ดีบ่อย ๆ จ่ะ !

4.    แม่อยู่ในหมู่ญาติที่ไม่เข้าวัด   และมักถูกต่อว่าว่าแม่ทำบุญกับวัดเยอะ  ,  กลัวว่าแม่จะไม่มีเงินเลี้ยงดูลูกทั้ง  2  ,  จึงต้องแอบทำบุญนั้น   ก็เพราะ....ในอดีต   เวลาชวนคนทำความดี   มักจะชวนคนใกล้ตัว   ไม่ค่อยได้ชวนหมู่ญาติ     อีกทั้งเวลาทำบุญก็ไม่ค่อยได้อธิษฐานให้ได้เกิดในครอบครัวที่เป็นสัมมาทิฐิ   มีสิ่งแวดล้อมที่เกื้อหนุนต่อการสร้างบารมีจ่ะ !    
 
  • อีกทั้งจะเป็น “กรรมใหม่” ของหมู่ญาติ   ที่ห้ามญาติทำบุญและพูดตัดรอนกำลังใจ     ซึ่งก็จะมีผลให้ภพชาติต่อไป   ญาติเหล่านั้นเวลาจะได้สมบัติอะไร   ก็จะมีอุปสรรคมากก่อนจ่ะ !

5.    หลังจากพ่อเสียชีวิต   แม่ก็ประพฤติพรหมจรรย์   แล้วอธิษฐานจิตขอเกิดเป็นชาย     จะได้บวชตั้งแต่ยังเยาว์วัย     คำอธิษฐานนี้ก็มีสิทธิสมปรารถนา   เพราะกรรมกาเมเจ้าชู้ใกล้จะหมดแล้ว  ,  ให้ตั้งใจทำต่อไปจนหมดอายุไขยจ่ะ !


6.    “ยาย”  ,  “เพื่อนของยาย”  และ “น้า” ชอบเล่นไพ่   ก็จะทำให้จิตใจตกต่ำเศร้าหมอง   แม้จะไม่ได้เล่นขนาดเป็นผีพนัน   เล่นกันจนหมดตัวก็ตาม     ก็จะมีผลให้ห่างไกลจากบัณฑิต  นักปราชญ์ และผังนี้อาจทำให้ไปอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่เป็นอบายมุข     แล้วจะทำให้ชีวิตตกต่ำจ่ะ !
  • จะแก้ไข   ก็ต้องชี้โทษให้ท่านเหล่านั้นได้รับทราบ     อีกทั้งเวลาทำบุญก็อธิษฐานจิตให้ท่านเลิกเล่นจ่ะ!   
  • ยายทำอาหารให้ทวดใส่บาตรทุกวัน   แต่ยายไม่ยอมมาใส่ด้วยตัวเองนั้น  ,  เวลาบุญส่งผล   ก็จะทำให้ยายจะไม่ได้เป็นใหญ่ในสมบัตินั้น  คือ  ได้ใช้ทรัพย์   แต่ไม่ได้เป็นเจ้าของทรัพย์จ่ะ ! 
  • เช่น  มีบ้านอยู่   แต่ไม่ได้เป็นของเรา  ,  เขาแค่ให้ใช้ได้ตามสะดวกเท่านั้น  ,  ส่วนทวดใส่บาตรเอง   ก็จะได้บุญเต็มที่จ่ะ !

7.    หมาที่บ้านชอบหอนตอนพระมาบิณฑบาตเป็นประจำนั้น เพราะหมามันเห็นคุณตามาวนเวียนอยู่เพื่อคอยรับบุญจ่ะ !
  • คุณตาตายแล้ว   ไปเป็น “ภุมมเทวา” วนเวียนอยู่ที่บ้าน วนเวียนใกล้ยาย  ,  ได้รับบุญที่อุทิศไปให้แล้ว   ก็ทำให้มีความเป็นอยู่ดีขึ้น     แต่ก็ยังอยู่ที่บ้านที่ยายอยู่จ่ะ !

8.    ภาพองค์พระตอนที่ลูกเห็นเมื่ออายุ  7  ขวบ   บวชเป็นสามเณรนั่งอยู่บนมหาธรรมกายเจดีย์นั้น     ก็เป็น “กุศลนิมิต” ที่ลูกเห็นจริง ๆ จ่ะ !     ให้พยายามนั่งให้เห็นอีกและให้ดีกว่าเดิม   จะได้เป็นที่พึ่งที่ระลึกจ่ะ !
 
  • ลูก “ปากจัด”  ,  และชอบเล่นเกมส์อย่างบ้าคลั่ง   ก็จะทำให้จิตใจตกต่ำ   และเสียเวลาที่จะทำให้ชีวิตเจริญ  เช่น  เสียเวลาเรียน   แทนที่จะเรียนได้ดีกว่านี้  ,  กับเสียเวลาที่ไม่ได้นึกถึงบุญ และนั่งสมาธิ  ,  อีกทั้ง “ปากจัด” ก็จะเป็นวจีกรรม   ที่จะทำให้จิตใจฟุ้งซ่านสับสนไม่เป็นสมาธิ     อาจถูกด่ากลับ   ถูกทำร้ายร่างกาย ,  ชื่อเสียงไม่ดีก็จะฟุ้งกระจายและหลงตายได้  ,  ฟันก็จะไม่สวย  ,  ผิวก็จะไม่งาม  เป็นต้น  ,  จะแก้ไข   ก็อยู่ที่ตัวลูกต้อง “หักดิบ” จากสิ่งเหล่านั้นอย่างเดียวจ่ะ !
  • ลูกจะเหมือน “ไฮเปอร์ แอคทีป”   ก็เพราะเศษกรรมสุรา ที่ดื่มแบบเมาเฮฮา  เต้นฟ้อนรำทั้งคืนสนุกสนาน     แต่ไม่ถึงกับเมามาย   มาส่งผล     แต่ไม่ได้เกิดเป็นลิงจ่ะ !    
  • จะแก้ไข   ก็ต้องตั้งใจรักษาศีล  5  ,  ศีล  8  ทุกวันพระ   และละอบายมุขทั้งปวงในชาติปัจจุบัน  เป็นต้นจ่ะ !

9.    พระอาจารย์ที่ลูกรักและเคารพเหมือนพ่อนั้น     พุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็น   ทหารมหาดเล็กรักษาพระองค์ของพระราชาองค์ที่ออกบวช  ,  ได้ออกบวชตามพระราชาจนตลอดชีวิต  ,  เมื่อบวชแล้วก็ได้ทำหน้าที่อุปฐากพระเถระตลอดด้วยความพึงพอใจ   เพราะมีจิตผูกพันกับพระราชาองค์นั้น     แล้วก็ได้อธิษฐานด้วยว่า   ให้ได้ติดตามดูแลอุปฐากตลอดไป  ,  มีผลการปฏิบัติธรรมได้เข้าถึงองค์พระภายใน   กลับดุสิตบุรีได้อย่างสบาย  ,  และได้ลงมา  2  รอบจ่ะ! 
 
  • ส่วนตัวลูก   ถ้าอยากจะบวชและทำหน้าที่อย่างท่าน     ก็จะต้องสร้างบุญทุกบุญ   แล้วอธิษฐานจิตบ่อย ๆ     อีกทั้งอย่าทำในสิ่งที่เป็นข้าศึกต่อการสร้างบารมีจ่ะ !

10.    “อาโกว” ซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ของแม่   ชอบอบรมสั่งสอนลูกเสมอ  ,  อาโกวกับตัวลูกและแม่ของตัวลูกนั้น   ก็เคยเป็นญาติกันมาบ้าง  ,  บางชาติก็เป็นเพื่อนสนิทหรือเป็นกัลยาณมิตรให้กันอย่างต่อเนื่องจ่ะ !     อีกทั้งได้เป็น “กองเสบียง” ของหมู่คณะจ่ะ!


11.    “ลุง” ที่เป็นเพื่ออาโกว   ก็เป็น “กองเสบียง” ของหมู่คณะ   แต่ไม่ค่อยได้นั่งธรรมะ     อีกทั้งได้รับข้อมูลที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง   ใจของท่านจึงเปิดแค่นี้  คือ  ทำบุญระดับจุลเศรษฐี    ทั้ง ๆ ที่มีกำลังระดับบรมเศรษฐีจ่ะ !    
 
  • ดังนั้นก็ให้ท่านนั่งสมาธิให้มาก ๆ   และอยู่ในแวดวงของกัลยาณมิตร     อีกทั้งต้องหมั่นสั่งสมบุญทุกบุญ   และเข้าใจการสร้างบารมีของหมู่คณะ มีจิตมุ่งมั่น   จึงจะไปดุสิตบุรีได้จ่ะ !

12.    คุณพ่อ  ,  คุณแม่  ,  พี่ชายและตัวลูก   เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมา   โดยเป็น “กองเสบียง”  ,  ส่วนตัวลูกกับพี่ชาย   ก็เคยบวชทั้งช่วงสั้น  ช่วงยาว  ,  บางชาติก็ตลอดชีวิต     ดังนั้นถ้าชาตินี้ต้องการที่จะบวชตลอดชีวิต   ก็ต้องใช้กำลังใจสูง   และให้อยู่ในหมู่ของกัลยาณมิตรจ่ะ !
 
 
  • ชาตินี้มาเจอกันแล้ว     ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิต     ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !

http://goo.gl/ddBWE

กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)

บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป

"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)



พิมพ์บทความนี้



บทความอื่นๆ ในหมวด

      Case Study โรคมะเร็งลำไส้และภาวะลำไส้อุดตัน (คุณแม่ชื้น)
      Case Study โรคปอดติดเชื้อ (คุณพ่อกิตติ)
      Case Study โรคมะเร็งต่อมน้ำเหลือง (คุณพ่อวิศิษฎ์)
      Case Study โรคมะเร็งท่อไต (โยมแม่นุชชดา)
      ราชองครักษ์ชาตินักรบ ตอนที่ 16 (ตอนจบ)
      Case Study วิบากกรรมใดทำให้ไปเป็นสัมภะเวสี (คุณพ่อหัน)
      วิบากกรรม "คนหาปลา" ตอนจบ
      Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 2 (ตอนจบ)
      Case Study โรคมะเร็งลำไส้ (อุบาสกปองสิชฌ์) ตอนที่ 1
      Case Study โรคมะเร็งกระเพาะปัสสาวะ (พระจุมพล)
      วิบากกรรมน้ำท่วมปอด (คุณแม่พยอม)
      Case Study โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ (โยมพ่อเกษมศักดิ์) ตอนที่ 3 (ตอนจบ)
      Case Study โรคเส้นเลือดหัวใจตีบ (โยมพ่อเกษมศักดิ์) ตอนที่ 2




   ค้นหา บทความธรรม    

  ฝันในฝันวิทยา
  สารพันธรรมะ
  ปกิณกธรรม
  ผลการปฏิบัติธรรม
  โครงการฟื้นฟูศีลธรรมโลก
  ธรรมะบันเทิง
  ข่าว
  ข่าวประชาสัมพันธ์
  ข่าวบุญฝากประกาศ
  DMC NEWS
  ข่าวรอบโลก
  กิจกรรมเว็บ dmc.tv
  Scoop - Review DMC
  เรื่องเด่นทันเหตุการณ์
  Review รายการ DMC
  หนังสือธรรมะ
  ธรรมะเพื่อประชาชน
  ที่นี่มีคำตอบ
  หลวงพ่อตอบปัญหา
  อยู่ในบุญ
  สุขภาพนักสร้างบารมี
  นิทานชาดก
  CaseStudy กฎแห่งกรรม
  กฎแห่งกรรม
  เรื่องราวชีวิต
  เหลือเชื่อแต่จริง
  อุทาหรณ์สอนใจ
  ฮอตฮิต...ติดดาว
  วิบากกรรม...ทำให้ทุกข์
  บุญเกื้อหนุน
  ปรโลกนิวส์
  ธรรมะและสมาธิ
  พุทธประวัติ
  สมาธิ
  ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ
  ทศชาติชาดก
  พุทธประวัติและวันสำคัญ
  บทสวดมนต์
  ศัพท์ธรรมะ ภาษาอังกฤษ
  มหาปูชนียาจารย์
  อานุภาพมหาปูชนียาจารย์
  ประวัติ
  กิจกรรม
  ธุดงค์สถาปนาเส้นทางมหาปูชนียาจารย์
  About DMC
  เกี่ยวกับ DMC
  DMC GUIDE
  มือถือ Mobile
  คู่มือเว็บ www.dmc.tv
  มาวัดพระธรรมกาย
   ค้นหา บทความธรรม    

ธรรมะที่เกี่ยวข้อง - Related