Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 5 มีนาคม พ.ศ.2553 ช่วงที่ 2ผลการปฏิบัติธรรม พระธรรมทายาท
โครงการอุปสมบทหมู่หนึ่งแสนรูป
ทุกหมู่บ้านทั่วไทยพระธรรมทายาทพฤฒิพงศ์ ปญฺญาวชิโรวัดพิชัยสงคราม จังหวัดสมุทรปราการกราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพรักอย่างสูงกระผม พระธรรมทายาทพฤฒิพงศ์ ปญฺญาวชิโร (บุญปัญญา) อายุ 29ปี ตัวแทนพระธรรมทายาทจากวัดพิชัยสงคราม จังหวัดสมุทรปราการครับ แต่ก่อนนี้ผมก็เป็นคนหนึ่งที่ใช้ชีวิตอยู่บนความไม่รู้ คือ ดื่มเหล้า สูบบุหรี่ เที่ยวเตร่ไปวันๆ พอมีครอบครัวแล้วชีวิตก็ดีขึ้น เพราะต้องมีความรับผิดชอบมากขึ้น แต่ที่เลิกไม่ได้เลยก็คือการสูบบุหรี่ครับ ผมสูบจัด และต้องสูบทุกวัน วันละหลายๆมวน แต่พอเข้ามาบวชในโครงการนี้แล้ว ก็ได้เรียนรู้อะไรหลายอย่าง ทำให้ผมเลิกสูบบุหรี่ได้อย่างเด็ดขาด เพราะรู้แล้วว่า บุหรี่ไม่เพียงทำลายเราในชาตินี้เท่านั้น แต่ยังทำร้ายเราข้ามภพข้ามชาติ และพาเราลงสู่อบายได้อย่างง่ายๆอีกด้วย ผมไม่อยากไปอบายจึงตัดใจจากบุหรี่ได้อย่างไม่มีเยื่อใยเลยครับ อีกสิ่งหนึ่งที่ทำให้ชีวิตของผมเปลี่ยนไปก็คือ การได้นั่งสมาธิ ถึงแม้ว่าในวันแรกๆ ผมแทบจะนั่งไม่ได้ เพราะปวดไปหมดทั้งตัว และต้องขยับทุกๆ 15นาที เพราะมันเมื่อยมาก แต่ผมก็ไม่เคยท้อนะครับ เพราะคิดว่าเรามาบวชแล้ว ต้องได้วิชชาของพระพุทธเจ้าติดตัวกลับไป จึงพยายามและฝึกนั่งทุกวัน พอผ่านไปได้ประมาณสองอาทิตย์ ใจของผมก็เริ่มสงบ และนิ่งขึ้น วันนั้น ผมนั่งแบบเอาใจไปวางไว้ในศูนย์กลางกาย และนึกว่า เรากำลังนั่งอยู่ในกลางของกลางของกลางไปเรื่อยๆ สักพักใหญ่ๆใจก็เริ่มนิ่ง และรู้สึกว่าตัวเรานั้นนั่งอยู่ในที่โล่งๆว่างๆ พอวางใจนิ่งไปเรื่อยๆ ก็เห็นดวงกลมๆลอยอยู่ในศูนย์กลางกายของผม ดวงนั้นมีลักษณะใสแต่เป็นสีฟ้า มีขนาดเล็กเท่ากับนิ้วหัวแม่มือ พอมองไปนิ่งๆ สักพักดวงก็หายไป วันต่อมา ผมก็เริ่มเห็นนิมิตเป็นภาพต่างๆเกิดขึ้นมากมาย ผมก็ไม่รู้ว่ามันคืออะไร และคิดว่าคงจะจินตนาการไปเอง แต่เมื่อมีภาพอะไรเกิดขึ้นมา ผมก็จะมองไปเฉยๆไม่คิดอะไร และยังคงวางใจนิ่งๆต่อ แล้วผมก็เห็นดวงใสๆเกิดขึ้นอีก พอมองไปเรื่อยๆ ผมก็รู้สึกว่า เรากำลังถูกดูดให้เข้าไปใกล้กับดวงแก้วขึ้นทุกที ในขณะที่ดวงแก้วก็มีขนาดใหญ่ขึ้นด้วย แล้วอยู่ๆผมก็เห็นองค์พระแก้วใสพุ่งขึ้นมาหาผม ผมเห็นชัดมาก จนรู้สึกได้ว่าองค์พระพุ่งขึ้นมาชนหน้าผมแล้วก็หายไป พอมองไปอีกก็เห็นองค์พระอีกหนึ่งองค์พุ่งขึ้นมาแทน ผมเห็นองค์พระพุ่งขึ้นมาจากศูนย์กลางกายตลอดเวลา ตอนนั้นผมรู้สึกปีติใจและชุ่มชื่นใจเป็นอย่างมาก มันเป็นความสุขที่บอกไม่ถูกจริงๆครับ เดี๋ยวนี้ ผมสามารถนั่งสมาธิได้เป็นชั่วโมงๆอย่างสบายๆ ไม่ปวดเมื่อยอีกแล้วครับ สมาธิทำให้ผมมีความสุข อารมณ์ดี ยิ้มได้ทั้งวัน และทำให้ผมคิดสอนตัวเองได้ด้วยนะครับ ผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูง ที่ทำให้มีโครงการนี้เกิดขึ้น และกราบขอบพระคุณหลวงพ่อทัตตะชีโวด้วยครับ หลวงพ่อ...ท่านเทศน์สอนดีมากๆ เรียกว่าเทศน์โดนใจวัยโจ๋แบบเป๊ะๆ แถมจี้ถูกใจดำจนกลายเป็นใจใสทุกจุดเลยครับ ตอนนี้ผมไม่ใช่ พฤฒิพงศ์ คนเดิมอีกแล้ว เพราะต่อไปนี้ ผมจะหมั่นสั่งสมบุญทุกๆบุญ ตั้งใจรักษาศีล และจะนั่งสมาธิทุกวัน แล้วถ้ามีโอกาสผมก็จะกลับมาบวชอีกอย่างแน่นอนครับ กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูงพระธรรมทายาทพฤฒิพงศ์ ปญฺญาวชิโร
http://goo.gl/5YhCP
พิมพ์บทความนี้
