ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 6 มีนาคม พ.ศ. 2557เล่าเรื่องคุณยาย ตอน คุณยาย..รู้วาระจิตเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยากราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ
หลวงพ่อครับ..ผมขออนุญาตแนะนำตัวตอนท้ายนะครับว่า..ผมคือ...?? ..เพราะผมเขินจริงๆ เนื่องจากผมอยู่แถวๆนี้เองครับ
จากการที่กระผมได้เกาะติดสถานการณ์ฟังหลวงพ่อเล่าเรื่องคุณยาย ทำให้ผมอินจนย้อนระลึกนึกถึงเรื่องราวที่ผมเคยประสบกับคุณยายในครั้งอดีตได้เป็นฉากๆ อย่างในสมัยที่ผมยังเรียนอยู่พาณิชย์นาวี ผมได้มาเป็นอาสาสมัครช่วยงานวัดอยู่เดือนกว่าๆ ซึ่งมีอยู่วันหนึ่ง..ผมยังไม่ได้ทานข้าวเช้าเลยครับ ตอนนั้น..ก็เกือบจะ 9 โมงแล้ว เรียกว่าหิวโซซัดโซเซทีเดียว หิวจนตาลายชนิดที่เรียกได้ว่า มีอะไรก็ได้ ฉันกินได้ทุกอย่าง และขณะที่หิวๆ ก็ต้องไปช่วยพี่อุบาสิกาขนกระเช้าผลไม้ไปที่ครัวยามา เพื่อเตรียมถวายพระ และเมื่อผมขนไปวางเสร็จ ก็เหลือบไปเห็นโซนที่เขาจัดอาหารไว้สำหรับเจ้าหน้าที่วัดที่ยังไม่ได้ทานข้าว ทำให้ผมอยากทานข้าวมากเลยครับแต่ก็ต้องชะงักความคิดนี้ไว้ในบัดดล..เพราะเขาแปะป้ายไว้ว่า “เฉพาะเจ้าหน้าที่” และทันใดนั้นเองครับ..ผมก็หันมาเจอคุณยายท่านยืนมองผมอยู่พอดี แล้วท่านก็ทักด้วยคำแรกว่า “กินข้าวมารึยัง..?” ผมก็ตอบว่า “ยังครับ” ตอนนั้นผมรู้สึกแปลกใจมากว่า ทั้งๆ ที่คุณยายเพิ่งเห็นผมขนกระเช้าผลไม้เข้าไปวางในครัว แทนที่ท่านจะถามว่า.. “ผลไม้ของใคร? ใครให้หิ้วมา? หรือเอามาถวายพระรึเปล่า?” แต่ท่านกลับถามว่า “กินข้าวมารึยัง” ทั้งที่เวลานั้นก็เกือบจะ 9 โมง ซึ่งเลยเวลาทานข้าวของคนปกติไปแล้ว จากเหตุการณ์นี้...ผมทึ่งในความเป็นคุณยายมากครับ ที่รู้วาระจิตว่า..ผมหิวโซซัดโซเซขนาดนั้น จากนั้นคุณยายท่านก็อนุญาตให้ผมไปตักข้าวของเจ้าหน้าที่ทานได้ครับ...
แต่หลวงพ่อครับ...เรื่องราวของผม ยังไม่จบง่ายอย่างนั้นหรอกครับ เพราะในสมัยที่ผมเป็นสาธุชน ผมได้ทำหน้าที่กัลยาณมิตร ชวนเพื่อน และพ่อของเพื่อนมาวัดเป็นครั้งแรก แต่พ่อของเพื่อนคนนี้ ยังไม่รู้จักและศรัทธาคุณยายเลย หรือพูดง่ายๆ ก็คือ..ยังใหม่มาก และพอมาถึง ผมก็พาพ่อของเพื่อนไปชมวัด และเข้าไปต้อนรับคุณยาย ระหว่างทางเดินสองข้างทาง ในขณะที่คุณยายกำลังเดินจากอาคารนิมมานรดีไปครัวยามาซึ่งตอนนั้น..มีสาธุชนมาต้อนรับคุณยายเต็มไปหมด โดยบางคนก็ยกมือไหว้คุณยายแบบท่วมหัวบ้าง กราบกันก้นกระดกบ้าง แต่พ่อเพื่อนผมกลับไม่ทำอย่างงั้นน่ะสิครับ ตรงกันข้ามกลับเดินถอยหลบจากริมข้างทาง เข้ามาลึกถึงในชายคาของอาคารนิมมานรดี แล้วก็ไม่ยอมกราบคุณยาย ซึ่งผมก็แอบคิดในใจว่า.. ‘เกิดอะไรขึ้น!! ทั้งๆ ที่ถือเป็นความโชคดีมาก ที่มาวัดครั้งแรก แล้วได้มาเจอคุณยายอย่างใกล้ชิดขนาดนี้ แต่ทำไมกลับหลบไปอย่างนั้น’ แต่ผมก็ไม่รู้จะทำอย่างไรครับ จึงได้แต่คิดในใจว่า ‘อยากให้คุณยายเมตตามาทักพ่อเพื่อนผมคนนี้มากๆ’ และขณะที่ผมคิดอย่างกระวนกระวายนี้เองครับ ทันใดนั้นเอง !!! สิ่งที่ไม่คาดคิดก็ได้เกิดขึ้น คือ จู่ๆ คุณยายท่านก็เดินดิ่งแหวกฝูงชนเข้ามาหาพ่อเพื่อนผม และก็ยกมือไหว้ก่อนแบบเฉพาะเจาะจง ทำเอาจนผมมองตาค้างเลยครับ เพราะคนมีตั้งเยอะแยะมากมาย แต่ทำไมคุณยายถึงยอมเดินแหวกฝูงชนเข้ามา เพื่อทักทายพ่อเพื่อนผมคนนี้โดยเฉพาะ ทำเอาผมถึงกับงงเลยครับจากนั้นคุณยายก็พูดกับพ่อเพื่อนผมว่า.. “ให้มาเอาบุญกับยายกับหลวงพ่อนะ” และก็ทักทายปราศรัยเขาไปต่างๆ นานา ซึ่งขณะที่ผมยืนงงอยู่ ก็รู้สึกอัศจรรย์ใจว่า..ทำไม..คุณยายถึงรู้วาระจิต ที่ผมอยากให้พ่อของเพื่อนได้กราบ ได้ถึงขนาดนี้ แต่ที่น่าตื่นเต้นหนักไปกว่านั้น คือ เพื่อนผมมาบอกว่า..ที่พ่อเขาเดินหลบคุณยายแบบนั้นเพราะ “พ่อเขายังไม่ศรัทธาคุณยาย และพอเห็นสาธุชนกราบแม่ชี ก็เลยรู้สึกขัดใจว่า ท่านไม่ได้เป็นพระ ทำไมต้องกราบ 3 ครั้ง หรือต้องยกมือไหว้กันไปตลอดทางถึงขนาดนี้ ด้วยเหตุนี้..พ่อเขาจึงหลบและปลีกตัวออกมา เพื่อจะได้ไม่ต้องยกมือไหว้ แถมพ่อยังคิดในใจอีกว่า..ถ้าแม่ชีท่านนี้ศักดิ์สิทธิ์จริง ก็ขอให้เข้ามาทักพ่อก่อน...”พอผมได้ฟังเฉลยอย่างนี้แล้ว รู้สึกทึ่งมาก จนรู้สึกว่า..ถ้าตอนนั้นมีเฟสบุ๊ก ผมคงเอาไปโพสต์แล้วครับ เพราะเรื่องนี้นับว่าเป็นเรื่องราวอันมหัศจรรย์สุดๆ เนื่องจากคนที่มากราบคุณยายในวันนั้น เยอะจนครัวยามาแน่นขนัดไปหมด แต่คุณยายกลับสามารถรู้วาระจิตแบบเฉพาะเจาะจงได้ทั้งผม และทั้งพ่อเพื่อนผมในเวลาเดียวกัน..ว่า แต่ละคนคิดอะไร !!! คุณยายท่านศักดิ์สิทธิ์มากครับ
สุดท้ายนี้ผมขอเฉลยตัวตนของผม ผ่านบทเพลง เพลงนี้ครับ ผมขอกราบขอบพระคุณหลวงพ่ออย่างสูงสุดครับ ที่เมตตาให้ นักเรียนอนุบาลใต้โต๊ะ หรือ โค้ก อลงกรณ์ สถาปิตานนท์ ได้ถ่ายทอดเรื่องราวของคุณยายครับ
ภาพผมสมัยก่อนที่ได้ถ่ายกับคุณยายครับ
และท้ายที่สุดนี้..ผมอยากจะบอกว่า คุณยายท่านศักดิ์สิทธิ์มากมากเกินกว่าที่เราจะคาดถึงจริงๆ ครับ ด้วยเหตุนี้การทำบุญหล่อทองกับท่านก็จะทำให้เราได้บุญอย่างไม่มีประมาณ เพื่อที่เราจะได้ตามติดยายครับ
http://goo.gl/p5IiWJ