Mobile Versionสมาธิ
ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2559
ความเป็นมาของเส้นเกศาหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ
ตอน : ความเป็นมาและอานุภาพเส้นเกศาหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ (สด จนฺทสโร) พระผู้ปราบมาร
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงครับ
กระผม อาจารย์ลือพงศ์ ลีลพนังอาจารย์ประจำภาควิชาปฏิปทามหาปูชนียาจารย์ ที่ปรึกษามหาวิทยาลัยธรรมกายแคลิฟอร์เนีย และนายกสมาคมศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยธรรมกายแคลิฟอร์เนีย ครับ
ย้อนไปในปี พ.ศ.2535 ช่วงที่ผมประสานงานรวบรวมที่ดินในอำเภอสองพี่น้อง จ.สุพรรณบุรี ซึ่งเป็นบ้านเกิดหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญผม.. อ.ลือพงศ์ ลีลพนัง ครับผมผมก็ได้แวะไปหา ปู่ผง มีแก้วน้อยซึ่งเป็น 1 ในทีมอุปัฏฐากที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับหลวงปู่ฯ ครับปู่ผง มีแก้วน้อย ซึ่งเป็น 1 ในทีมอุปัฏฐากที่เป็นลูกพี่ลูกน้องกับหลวงปู่ฯ
ซึ่งท่านก็ได้เล่าอะไรให้ผมฟังเยอะเลยครับ และในฐานะที่ปู่ผงเป็นถึงอุปัฏฐาก ผมก็ไม่ลืมที่จะถามท่านถึงเรื่องราววงในว่า.. “ปู่ผงครับ..ปกติอุปัฏฐากเขาต้องทำอะไรกันบ้างครับ?”ซึ่งปู่ผงท่านก็เล่าหลายอย่างแต่อย่างหนึ่งที่ผมสะดุดใจ คือ เรื่องเส้นเกศาของหลวงปู่วัดปากน้ำครับ ซึ่งปู่ผงท่านก็เล่าว่า...หลวงพ่อเล็กหรือพระภาวนาโกศลเถระ (ธีระ ธมฺมธโร) ซึ่งเป็นพระที่เข้าถึงพระธรรมกาย ที่หลวงปู่มอบหมายให้เป็นผู้มอบพระของขวัญแทนในช่วงบั้นปลายชีวิตของหลวงปู่หลวงพ่อเล็ก หรือพระภาวนาโกศลเถระ (ธีระ ธมฺมธโร)ซึ่งทุกวันโกน ท่านมักจะมีหน้าที่เป็นผู้ปลงผมให้หลวงปู่ โดยเวลาที่จะปลงผม บรรดาลูกศิษย์ก็จะรีบเอาผ้าขาวมาปู แล้วเอาเก้าอี้มาให้หลวงปู่นั่ง ซึ่งขณะที่กำลังปลงผม..ปู่ผงก็นั่งอยู่ตรงนั้นด้วย และพอหลวงพ่อเล็กปลงผมหลวงปู่ตกลงมาปุ๊บ คนแถวนั้น..ก็แย่งกันเก็บใหญ่เลยครับ โดยผมบางส่วนก็จะเก็บเอาไว้เป็นส่วนผสมใส่ลงไปในพระผงเพื่อทำเป็นพระของขวัญ ให้หลวงปู่มอบให้กับเจ้าของบุญ
หลวงพ่อครับแรกๆ ปู่ผงก็ไม่ยอมเข้าไปเก็บผมของหลวงปู่กับเขาหรอกครับ แต่พอนั่งดูไปเรื่อยๆ ก็นึกขึ้นมาว่า “พอเส้นผมหลวงพี่ตกลงมา ลูกศิษย์แย่งกันเก็บใหญ่เลย ไอ้เราเป็นน้องแท้ๆ ทำไมไม่เก็บ เพราะถ้าจะไม่เก็บ ก็จะไม่ได้” เมื่อคิดดังนั้น..ปู่ผงก็รีบไปเก็บกับเขาบ้าง จากนั้นก็เอามาใส่หลอดยาลม แล้วก็มาใส่โหลเล็กๆ เก็บไว้บูชา จนกระทั่งลูกของปู่ผงที่ ชื่อสมชาย โตขึ้นจนอายุได้ 17 ปี ปู่ผงเห็นแววว่า..ลูกคนนี้ น่าจะเป็นผู้ได้ของศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้เป็นมรดกตกทอดไป เพราะลูกชายคนนี้เคยบวช และมีความสนใจด้านนี้มากกว่าเพื่อน ด้วยเหตุนี้..ปู่ผงจึงถามลูกชายว่า “มีผมของหลวงลุงอยู่บนหิ้ง..จะเอาไหม ?” สมชายก็ตอบว่าเอาทันที ซึ่งตอนหลังพี่สาวคนโตกับพี่สาวคนรองของสมชายมาขอบ้าง สมชายก็แบ่งให้ และด้วยความที่พี่สาวคนโต ที่ชื่อ ประเสริฐ ใจช่วงศรัทธาหลวงปู่มาก จึงนำไปให้ช่างเลี่ยมกรอบพระเอาเส้นเกศาหลวงปู่ใส่กรอบห้อยติดตัวตลอดเวลา
จนวันหนึ่ง..พี่สาวคนนี้ ก็มาเล่าให้สมชายฟังด้วยความตื่นเต้นว่า “ได้เข้าไปในกรุงเทพฯมา ตอนจะข้ามถนน..ก็ได้มองซ้ายมองขวาดีแล้วนะ ไม่เห็นรถเลย แต่พอเดินข้ามไป อยู่ๆ รถมันพุ่งมาจากไหนก็ไม่รู้ ขณะที่กำลังจะโดนชนอยู่แล้ว...ก็เหมือนมีพระมากระชากแขนให้หลบออกจากตัวรถทันที พร้อมกับได้ยินเสียงเบรกดังเอี๊ยด!!!” จากเหตุการณ์นี้..เธอรอดตายราวกับปาฏิหาริย์ เพราะอานุภาพเส้นเกศาหลวงปู่ช่วยไว้แท้ๆ
หลวงพ่อครับ…จากการที่หลวงปู่ท่านเป็นผู้บริสุทธิ์บริบูรณ์และทำวิชชาปราบมารดังนั้นทุกอณูขุมขนท่านจะถูกซ้อนด้วยพระธรรมกายนับไม่ถ้วนตลอดเวลา แม้แต่เส้นเกศาของท่านยังศักดิ์สิทธิ์และมีอานุภาพมากแบบไม่มีประมาณด้วยเหตุนี้ ผมและทีมงาน กับน้าองุ่น สุขเจริญ ซึ่งเป็นหลานแท้ๆของหลวงปู่น้าองุ่น หลานแท้ๆ ของหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญจึงอาสาเป็นตัวแทนลูกหลานหลวงปู่ทั่วโลก เดินทางไปหาลูกชายของปู่ผงที่ชื่อ คุณสมพงษ์ มีแก้วน้อยที่ จ.ราชบุรี แล้วคุณสมพงษ์ก็อะเลิร์ทนำทีมงานเดินทางไปหาคุณสมชาย มีแก้วน้อยซึ่งเป็นลูกชายของปู่ผงที่เก็บรักษาเส้นเกศาของหลวงปู่ไว้ ณ บ้านผักหวาน อ.นางรอง จ.บุรีรัมย์ ในวันที่ 6 กันยายน พ.ศ.2545 ครับ และด้วยความที่คุณสมชายเกิดกุศลศรัทธาและเห็นแก่ประโยชน์อย่างสูงสุดที่จะเกิดแก่ผู้มีจิตศรัทธาและเลื่อมใสหลวงปู่ทั่วโลก จึงฝากถวายเส้นเกศาของหลวงปู่ให้กระผมและน้าองุ่นเอามาถวายหลวงพ่อครับเส้นเกศาของหลวงปู่ ที่ คุณสมชาย มีแก้วน้อยฝากมาถวายหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่แล้วต่อมาหลวงพ่อก็มีดำริให้สร้างอนุสรณ์สถานมหาวิหารพระมงคลเทพมุนี ที่บางปลาเพื่อบรรจุเส้นเกศาของพระเดชพระคุณหลวงปู่ไว้ในเจดีย์รูปทรงกลมสีทอง ซึ่งรองรับด้วยพานสวรรค์ เพื่อไว้ให้เป็นศูนย์รวมจิตใจ และให้ลูกหลานหลวงปู่ทั่วโลกได้มาสักการะกันต่อไปครับเจดีย์รูปทรงกลมสีทอง ซึ่งรองรับด้วยพานสวรรค์ ที่จะบรรจุเกศาธาตุของหลวงปู่ฯ
พิมพ์บทความนี้
