Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 8 กันยายน พ.ศ.2553พระศรีอริยเมตไตรย์สัมมาสัมพุทธเจ้าตอนที่ 8 "การสร้างมหาทานบารมีของสุรุจิพราหมณ์ (2)"
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาความเดิมจากตอนที่แล้ว... เมื่อสุรุจิพราหมณ์โพธิสัตว์ได้เห็นมณฑปสร้างเสร็จแล้ว ก็พลันเกิดความปลื้มปีติและอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก และทันใดนั้นเอง...สุรุจิพราหมณ์จึงได้ฉุดคิดขึ้นมาว่า “มณฑปที่มีลักษณะงดงามเป็นที่น่าอัศจรรย์ใจแบบนี้ ปุถุชนคนธรรมดาคงไม่อาจสร้างได้ถึงขนาดนี้อย่างแน่นอน เห็นทีงานนี้จะต้องเป็นฝีมือของท้าวสักกเทวราชเป็นแน่ ครั้นถ้าเราจะถวายมหาทานในมณฑปหลังนี้เพียงแค่วันเดียว คงไม่เป็นการสมควรอย่างแน่นอน...เราควรถวายมหาทานแด่พระสัมมาสัมพุทธเจ้า และเหล่าพระภิกษุสาวกกว่าแสนโกฏิรูป เป็นเวลา 7 วันเลยดีกว่า”เมื่อสุรุจิพราหมณ์โพธิสัตว์มีดำริเช่นนั้น ท่านจึงได้กราบทูลนิมนต์พระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้า และเหล่าพระภิกษุสาวกกว่าแสนโกฏิรูป มาเป็นเนื้อนาบุญในการถวายมหาทานตลอด 7-วัน ในวันสุดท้าย สุรุจิพราหมณ์ได้ถวายเภสัช (มี เนยใส เนยข้น น้ำมัน น้ำผึ้ง น้ำอ้อย)_จนเต็มบาตรอีกทั้งยังได้ถวายจีวรที่ทำจากผ้าเนื้อดีที่มีมูลค่ามาก แด่คณะพระภิกษุสงฆ์ทุกรูปอีกด้วย แม้ภิกษุที่เพิ่งบวชใหม่ก็ยังได้จีวรที่มีค่าถึงหนึ่งแสนกหาปณะเลยทีเดียวบทขยายความในความเป็นจริงแล้ว การจะถวายภัตตาหารแด่พระคณะภิกษุสงฆ์ที่มีจำนวนถึงแสนโกฏิรูปนั้น เป็นสิ่งที่เกินจินตนาการและเกินความสามารถที่มนุษย์ธรรมดาทั่วไปจะทำได้ แต่การที่สุรุจิพราหมณ์สามารถถวายมหาทานในครั้งนี้ได้จนเป็นผลสำเร็จ ทั้งนี้ก็เนื่องมาจาก...ท่านได้รับความร่วมมือร่วมแรงและร่วมใจจากทั้งมนุษย์และเทวดาเป็นจำนวนมาก ที่ทุกคนทุกตนและทุกองค์ ต่างปรารถนาจะมีส่วนร่วมในบุญใหญ่ในครั้งนี้ โดยการมาสลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันถวายภัตตาหารและถวายจีวร แด่คณะพระภิกษุสงฆ์สาวกกว่าแสนโกฏิรูป ด้วยเหตุนี้เอง มหาทานในครั้งนี้จึงสำเร็จลงได้ด้วยดีนอกจากความอัศจรรย์ในเรื่องของการถวายมหาทาน แด่คณะพระภิกษุสงฆ์กว่าแสนโกฏิรูปแล้ว ยังมีอีกเรื่องหนึ่งที่ชวนให้น่าอัศจรรย์ใจเป็นอย่างมาก นั่นก็คือเรื่องสถานที่ที่ใช้สำหรับสร้างมหาทานในครั้งนี้ ถึงแม้มณฑปที่ใช้สำหรับประกอบมหาทานในครั้งนี้ จะมีพื้นที่ถึง 12-โยชน์ แต่ถ้าจะให้ใช้งานกันจริงๆแล้ว พื้นที่แค่นี้ก็คงไม่สามารถที่จะรองรับคณะพระภิกษุสงฆ์กว่าแสนโกฏิรูป รวมไปถึงบรรดาญาติโยมทั้งหลายได้ แต่ด้วยความที่มณฑปหลังนี้ บังเกิดขึ้นด้วยอานุภาพของท้าวสักกเทวราช อีกทั้งยังเป็นสถานที่สำหรับรองรับผู้มีอานุภาพอันไม่มีประมาณอย่างพระมังคลสัมมาสัมพุทธเจ้า และเหล่าพระอรหันต์สาวกกว่าแสนโกฏิรูป ด้วยเหตุนี้เอง มณฑปหลังนี้ จึงสามารถที่จะใช้รองรับคณะพระภิกษุสงฆ์กว่าแสนโกฏิรูปได้อย่างน่าอัศจรรย์
<< ตอนที่ 7 การสร้างมหาทานบารมีของสุรุจิพราหมณ์ พระศรีอริยเมตไตรย์
ตอนที่ 9 การสร้างมหาทานบารมีของสุรุจิพราหมณ์ (3) >>
http://goo.gl/YIUH1
พิมพ์บทความนี้
