วิธีอยู่กับคนที่เราเกลียดมีใครรู้บ้างว่า ชีวิตของคนเรานั้นจะมีเวลาอยู่บนโลกใบนี้สักกี่ปี
ชีวิตของคนเรานั้นมันช่างสั้นยิ่งกว่าหยดน้ำค้างใสเสียอีก เราจะตายวันตายพรุ่งก็ยังมิมีใครอาจที่จะรู้ได้เลย
หากแม้ว่าเราจะใช้เวลาอันแสนสั้นนี้อยู่กับ การหลับๆตื่นๆ ลุ่มหลง กิเลส รัก โลภ โกรธ หลง ไม่ชอบคนนั้น ปลาบปลื้มคนนี้ ริษยาเจ้านายใส่ไคล้ลูกน้อง
คนรุ่นใหม่มักหลงใหลเปลือกของชีวิตอย่างมาก โดยไปว่าอะไรคือสิ่งที่ตนควรทำอย่างแท้จริง คิดดูสิว่าเราจะขาดทุนขนาดไหน
ท่านอังคาร กัลยาณพงศ์ เขียนบทกวีไว้ว่า''น้ำไหลอายุขัยก็ไหลล่วง ใบไม้ร่วงชีพก็ร้างอย่างความฝัน
ฆ่าชีวาคือพร่าค่าคืนวัน จะกำนัลโลกนี้มีงานใด''
คนเราทุกคนไม่ควรเลยที่จะปล่อยเวลาอันแสนมีค่าด้วยการปล่อยตัวปล่อยใจ ให้ตกไปตามทาสของความชอบ ความเกลียดชัง มากรัก เพราะหากว่าเราวิ่งตามกิเลส กิเลสมันก็มันก็จะพาเราวิ่งหรือทำสิ่งนั้นสิ่งนี้จนไม่รู้จักจบ เพราะกิเลสไม่เคยเหนื่อย แต่ทว่าใจของคนเรานี้สิมันจะเหนื่อยหนักหนาสาหัสไม่รู้สักกี่เท่าตัว
ควรปรับความคิดเสียใหม่ว่าเราไม่ได้เกิดมาเพื่อจะชอบหรือไม่ชอบใคร หรือแม้กระทั่งเพื่อที่จะให้ใครมาชอบเรา
แต่เราเกิดมาสู่โลกนี้เพื่อทำสิ่งที่มนุษย์คนหนึ่งควรจะทำ และเอาเวลาที่รู้สึกแย่ๆ กับคนอื่นนั้นหันกลับมามองตัวเองดีกว่า
ชีวิตนี้เรามีอะไรบ้างที่มันเป็นแก่นสาร มีงานอะไรบ้างที่เราควรจะทำ และนอกจากนั้นก็ควรมองกว้างออกไปอีกว่า เราได้ทำอะไรไว้ให้แก่โลกบ้างแล้วหรือยัง
คนเราทุกคนนั้นก็ต่างมีดีมีเสียอยู่ในตัวเอง ถ้าหากว่าเราเลือกมองด้านเสียของเขา จิตใจของเราก็จะเร่าร้อน หม่นไหม้
เวลาที่เสียไปนั้นเพราะมัวแต่ไปสนใจด้านไม่ดีของคนอื่นก็อาจเป็นเวลาที่ใช้ไปอย่างไร้ค่า บางคนที่เรามองและรู้สึกไม่ดีกับเขา เขาไม่เคยรู้สึกอะไรไปด้วยกับเราเลย เรานั้นเผาตัวเองอยู่แต่ฝ่ายเดียวด้วยความหงุดหงิด ขัดเคืองและอารมณ์เสียอีกด้วย
วันแล้ววันเล่า สภาพจิตใจที่เป็นแบบนี้มันไม่เคยทำให้ใครจะมีคุณภาพชีวิตดีขึ้นมาได้เลย จงเปลี่ยนวิธีคิด วิธีมองโลกเสียใหม่เถิด
คิดเสียว่าเราไม่มีใครที่จะดีพร้อมหรือเลวไม่มีที่ติเสียทั้งหมดหรอก เรานั้นอยู่บนโลกใบนี้คนละไม่กี่ปี อีกสักประเดี๋ยวก็จะล้มหายตายจากกันไปหมดแล้ว
เราจะมาเสียเวลากับเรื่องไร้สาระกันทำไม อะไรที่เราควรจะทำก็จงรีบทำเถิดและจงปล่อยวางเสียบ้าง
ความโกรธ และความเกลียดนั้นมันไม่มีค่าพอที่จะต่อชีวิตอันแสนน้อยนิดนี้ได้เลย
มุ่งไปข้างหน้า...จงไปหาสิ่งที่มีคุณค่าให้ชีวิตของเราดีกว่า
วิธีที่แนะนำทั้งหมดนั้น นักภาวนาเรียกว่า ''การกลับมาอยู่กับตัวเอง'' กล่าวคือ ถ้าเราเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องอยู่กับคนที่ไม่ถูกโฉลก
แทนที่จะปล่อยใจให้อยู่กับ ความรู้สึกแย่ๆไปตลอด ก็ควรหันกลับเข้ามา ''มองด้านใน'' แก้ไขที่ตัวเอง อย่ามุ่งแก้ไขที่คนอื่น
เพราะยิ่งพยายามแก้ไขคนอื่น ก็ยิ่งยุ่งเหมือนลิงทอดแห ยิ่งเราให้ความสำคัญกับคนที่เราเกลียดมากเท่าใด สภาพจิตใจก็ยิ่งแย่ลงมากเท่านั้นวิธีที่ดีที่สุดในการอยู่กับคนที่เรารู้สึกไม่ดีหรือเป็นปฏิปักษ์ก็คือ การดึงความรู้สึกจากเขามาอยู่เราทุกขณะ หรือถ้าเช่นนั้นก็ย้ายตัวเองออกไปเสียจาก สภาพแวดล้อมเช่นนั้นให้เร็วที่สุดอย่าอยู่นานจนทุกข์นั้นกลัดหนองเป็นมะเร็งร้ายในอารมณ์ปราชญ์จีนบอกว่า ''ถ้ามีขุนเขาขวางท่านอยู่ข้างหน้า อย่าเสียเวลาย้ายขุนเขา แต่จงย้ายตัวเอง ''ดังนั้นเราควรจะย้ายภูเขาที่อยู่ข้างในหรือจะย้ายภูเขาที่อยู่ข้างนอก?***************************************************************
http://goo.gl/nLml9