บุญนี้ไม่มีขาย อยากได้ก็ต้องทำเอง

ผลการปฏิบัติธรรม

กัลยาณมิตร ฉลวย โพธิ์งาม (ประเทศไทย)

 

กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่เคารพอย่างสูงยิ่ง

 

ลูกชื่อ กัลยาณมิตร ฉลวย โพธิ์งาม อายุ 71ปี ลูกได้เข้าวัดพระธรรมกาย เมื่อปี พ.ศ.2528 โดยมีลูกสาวซึ่งตอนนั้นอยู่ชมรมพุทธฯ มหาวิทยาลัยรามคำแหง ได้ชวนมาทำบุญที่วัดพระธรรมกาย ในวันทอดกฐินในปี พ.ศ.2528 วันนั้นพอมาถึงวัด คนเต็มไปหมดเลยค่ะ ลูกไม่เห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อนะคะ ได้ยินแต่เสียง ลูกก็ว่า “เอ…พระอาจารย์องค์นี้เสียงดีจังเลย เพร๊าะ เพราะ อยากไปเจอท่านจัง”

 

ชีวิตของลูกก่อนมาถึงวัดพระธรรมกาย ลูกก็ไปมาหมดทุกที่ ที่ไหนที่เขาว่าดี ลูกไปมาหมดแล้ว ลูกแสวงหาไปทุกที่ เพราะอยากรู้ว่า ธรรมะคืออะไร เห็นแล้วมีอานิสงส์อย่างไร เคยได้ยินแต่โบราณเขาว่า “ผู้ใดเห็นทุกข์ ผู้นั้นเห็นธรรม ผู้ใดเห็นธรรม ผู้นั้นเห็นเรา ตถาคต” และถ้าเห็นธรรมะแล้วเราจะปิดอบายได้ ลูกก็อยากจะเห็นกับเขาบ้าง เพราะที่ผ่านมาชีวิตของลูกเริ่มต้นสร้างฐานะมาจากไม่มีสมบัติอะไรเลย เริ่มมาจากศูนย์ สู้มาตลอด ลำบากแบบสุดแสน เมื่อมีความทุกข์จึง อยากจะเห็นธรรม อยากเห็นตถาคต

 

จนกระทั่งในปี พ.ศ.2529  เป็นปีที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อสถาปนาให้เป็นปีทองของกัลยาณมิตร ที่วัดพระธรรมกายมีการจัดธุดงค์ และคนที่มาอยู่ธุดงค์จะกลับไปตั้งศูนย์กัลยาณมิตรในแต่ละจังหวัด ลูกกับเหล่ากัลยาณมิตร จังหวัดนครราชสีมาได้ร่วมกันบุกเบิกจัดตั้ง ศูนย์กัลยาณมิตร จังหวัดนครราชสีมาขึ้น และจัดกิจกรรมอยู่ธุดงค์ตามโรงเรียนต่างๆ จัดรถนำสาธุชนมาวัดในวันอาทิตย์ต้นเดือน และงานบุญใหญ่ 

 

    เมื่อมาร่วมกิจกรรมกับศูนย์กัลยาณมิตรแล้ว ก็ได้มีโอกาสขึ้นไปปฏิบัติธรรมหลายแห่ง  เช่น ที่ดอยสุเทพ-ปุย ภูกระดึง ภูเรือ สวนบัว ดอยเตี้ย (คือที่วัด) ด้วยความเมตตาของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ที่แรกที่ได้ไป คือ ดอยสุเทพ-ปุย ก่อนขึ้นรถก็จะมาคอยขึ้นรถที่หน้าพระอุโบสถ ระหว่างที่นั่งรอรถอยู่นั้น  ก็จะมีวิทยากรตัวน้อยๆอายุ 10ขวบ มาพูดเรื่องบุญ ลูกก็คิดในใจว่า “ขึ้นไปครั้งนี้เราจะได้เห็นธรรมกับเขาไหมหนอ”

 

    ฟังวิทยากรตัวน้อยพูดไปก็เพลินๆ ลมก็พัดโชยมาเย็นๆ สบายๆ ทันใดนั้นก็มีความรู้สึกว่า  ในตัวของลูกเองมีดวง ผุดขึ้นๆๆๆ เท่ากับฟองไข่แดงของไก่ ขณะที่ผุดขึ้นมา ความสุขก็จะเกิดขึ้นมาแบบทันทีทันใด ในใจของลูกก็บอกกับตัวเองว่า นั่นคือดวงบุญ ลูกเห็นเป็นดวงแก้วผุดขึ้นเรื่อยๆ เห็นทั้งๆที่ยังลืมตาอยู่ค่ะ ลูกดีใจมากแต่พอ “เอ๊ะ” ดวงก็หายเลยค่ะ เป็นการบังเอิญที่ได้มีโอกาสเห็นธรรมโดยที่ไม่ได้หลับตา เป็นครั้งแรก

 

    มีอีกนะคะพระเดชพระคุณหลวงพ่อ...ต่อมาไม่นาน ลูกได้มีโอกาสได้ไปสัมมนาที่จันทบุรีกับศูนย์กัลยาณมิตรนครราชสีมา โดยขากลับก็มีรถบัสมาส่งที่วัด ขณะที่นั่งรถบัสมา หลายๆคนก็คุยเรื่องกิจกรรมที่จะต้องไปทำด้วยความเบิกบาน คุยกันแต่เรื่องบุญว่า “บุญนี้ไม่มีขายอยากได้ก็ต้องทำเอง” ลูกก็นั่งฟังเขาคุยกันด้วยความเพลิดเพลิน แปลกนะคะ เป็นไปได้ไหมคะพระเดชพระคุณหลวงพ่อ...ลูกเห็นพระนั่งในกลางท้อง และมองเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่อนั่งอยู่ในท้องด้วย เห็นสีจีวรของพระเดชพระคุณหลวงพ่อเหลืองสวยสดงดงามมากๆ ลูกเห็นโดยที่ไม่ได้หลับตาทำสมาธิ(Meditation) รู้แต่ว่าขณะนั้นใจของลูกปลื้ม และเบิกบานในบุญมากๆ

 

    ลูกก็นั่งมองภาพของพระเดชพระคุณหลวงพ่อนั่งสมาธิในกลางท้องไปเรื่อยๆ ในใจก็คิดว่า “เวลาเห็นพระธรรมกายในกลางท้องก็คงจะเห็นอย่างนี้ละมั๊ง” กลับถึงบ้านก็ยังเห็น ตื่นเช้าขึ้นมาทำวัตรเช้าอีกวันหนึ่งก็ยังเห็นพระเดชพระคุณหลวงพ่ออยู่ ไม่ไหนไปเลย ลูกจึงอธิษฐานจิตว่า “จะมาร่วมกิจกรรมทางพระพุทธศาสนากับวัดพระธรรมกาย จะมาช่วยงานของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ” เรียกว่าประกาศตัวว่าเป็นกัลยาณมิตร ลูกศิษย์พระเดชพระคุณหลวงพ่อธัมมชโย เข้าวัดพระธรรมกายเต็มตัวค่ะ

 

    มีอยู่อีกครั้งหนึ่ง ที่ได้ไปปฏิบัติธรรมที่สวนบัว 7วัน วันสุดท้ายเป็นวันเสาร์ วันนั้นพระเดชพระคุณหลวงพ่อเมตตา สอบถามประสบการณ์ภายในของลูกๆ ลูกได้รายงานถวายพระเดชพระคุณหลวงพ่อว่า “ลูกนึกดวงแก้ว นึกให้ชัด ให้ใส ให้สว่าง นึกได้อย่างต่อเนื่อง พอเอาใจหยุดที่กลางดวง ดวงก็ผุดซ้อนๆขยาย เมื่อมองกลางไปเรื่อยๆ ก็เห็นองค์พระผุดขึ้นมากลางดวง เมื่อมององค์พระให้ชัดให้ใส ให้สว่าง องค์พระก็ผุดซ้อนๆขึ้น ขยาย ใหญ่ขึ้นๆ องค์พระท่านใส โปร่งโล่ง มองเห็นได้รอบตัว จะนึกขยายใหญ่หรือย่อให้เล็กก็ได้ เห็นแล้วมีความปีติ และเป็นสุขมาก”

 

    ลูกนึกบ่อยๆ นึกให้คล่องก็ทำได้ในทุกสถานที่  โดยที่ไม่ต้องหลับตา หรือจะนึกให้องค์พระซ้อนๆขึ้นก็ได้ การที่ลูกทำได้เช่นนี้ไม่ทราบจะถูกวิธีไหม ถ้าผิดพลาดอย่างไรขอพระเดชพระคุณหลวงพ่อได้โปรดเมตตาแนะนำ จะเป็นพระคุณอย่างสูงยิ่งค่ะ

 

(คุณครูไม่ใหญ่ ตอบว่า ทำถูกต้องแล้ว ให้ทำต่อไป ให้ทำไปเรื่อยๆ)

 

    การที่ลูกได้เห็นดวง เห็นองค์พระ ความรู้สึกของลูกว่าง่ายๆค่ะ ถ้าหากว่าใจเราสบายก็นึกออกง่ายๆ พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอกว่า “ถ้าเรานึกได้ เราก็เห็นได้” เมื่อได้ไปปฏิบัติธรรมได้เห็นธรรม ได้เห็นพระในตัว ลูกจึงเข้าใจว่า “ตถาคตก็คือพระธรรมกายในตัวเรานั่นเอง” ลูกจึงอยากให้คนที่เขาไม่รู้ไม่เข้าใจ ได้รู้ได้เห็น เพราะบางครั้งที่เรานั่งธรรมะโดยการไม่ได้วางใจไว้กลางท้อง (ทำให้ไม่ถูกส่วน) ใจก็จะรวมยาก ถ้าเราวางใจถูกส่วน ใจก็จะรวมเร็ว และเห็นธรรมได้เร็วขึ้น

 

    ในโอกาสที่ลูก ได้เขียนจดหมายเล่าประสบการณ์ภายใน ให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อฟังอยู่นี้ ลูกจะไม่ลืมในการตรึกนึกถึงศูนย์กลางกายภายในตัว ถ้าอารมณ์สบายๆ นึกดวงแก้ว องค์พระได้ ก็จะเข้ากลางได้ เลื่อนไหลไปเรื่อยๆ ง่ายๆค่ะ 

 

 

    นับว่าเป็นความโชคดีของลูก ที่ได้มาสู่เส้นทางธรรมสายนี้  ลูกยังคิดว่า ถ้าเรามีเงินมากๆ มีสมบัติเยอะๆ โดยที่ไม่เข้าใจว่า เกิดมาทำไม เอาสมบัติ เอาเวลาไปสั่งสมในสิ่งที่ไม่เป็นประโยชน์ต่อตัวเอง การเกิดมาในชาตินี้ก็จะขาดทุนและติดลบ เกิดมาก็เสียชาติเกิด ลูกจึงตัดใจถวายที่ดินไว้ให้กับพระพุทธศาสนาและวิชชาธรรมกาย จำนวน 87ไร่ 3งาน 3ตารางวา ซึ่งในขณะนี้เป็น ศูนย์อบรมเยาวชน จังหวัดนครราชสีมา ค่ะ

 

 

    ตั้งแต่ลูกได้มาพบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกกับลุงพูนทำบุญกับพระเดชพระคุณหลวงพ่อทุกบุญไม่ขาด แม้วันนี้ลูกจะเข้าสู่วัย 71ปีแล้ว แต่ลูกก็รู้สึกสนุก และ Alert กับทุกๆบุญที่พระเดชพระคุณหลวงพ่อบอก นึกถึงบุญทีไร ก็ปลื้มทุกที ปลื้มที องค์พระก็จะสว่างขึ้นมาที่กลางท้องของลูก โดยเฉพาะบุญล่าสุด บุญของการสร้างหลังคามหารัตนวิหารคด ลูกตั้งใจมาก ทั้งทำด้วยตนเอง และชวนคนอื่นทำ

 

 

    นี่ถ้าไม่มีพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ลูกก็คงไม่ได้ทำบุญใหญ่ๆทุกๆบุญอย่างนี้ พ่อ-แม่ผู้ให้กำเนิดกายเนื้อมาทำความดี แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อเป็นผู้ให้กำเนิดกายธรรมกับลูก ทำให้ลูกได้เกิดใหม่ในเส้นทางธรรม พระคุณของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯ พระเดชพระคุณหลวงพ่อ คุณยายอาจารย์ มีมากจะคณานับ ยากจะหาสิ่งใดมาทดแทนบุญคุณอันใหญ่หลวงนี้ได้

 

    สุดท้ายนี้ ขอให้พระเดชพระคุณหลวงพ่อ ผู้ได้พร่ำสอนให้ลูกได้กายธรรม จงหายเจ็บ หายป่วย ให้มีอายุยืนยาวนาน พ้นจากคนภัยคนพาล ได้อยู่เพื่อขยายงานพระพุทธศาสนา ทำผู้ที่ยังมืดให้สว่าง ให้เป็นร่มโพธิ์ใหญ่ที่ลูกๆจะได้พักพิงค่ะ

 

ขอกราบนมัสการด้วยความเคารพสูงยิ่ง

                                                                                   

กัลยาณมิตร ฉลวย  โพธิ์งาม

http://goo.gl/WcVej