พอติดดาวเสร็จ แล้วเห็นคุณครูไม่ใหญ่ขึ้นมาที่จอได้ ผมจะมีความสุขใจชุ่มชื่นหล่อเลี้ยงทั้งวัน ผมติดจานดาวธรรมในอเมริกาได้กว่า 200 ดวงแล้ว
แต่ก่อนนั้น ผมเคยไปนั่งสมาธิที่อื่น นั่งไปก็ปวดขามาก เวลาปวดขา เขาจะไม่ให้เราขยับ แต่จะให้ภาวนา ปวดหนอๆ ยิ่งภาวนา ผมกลับรู้สึกว่า ผมปวดจริงๆ และปวดมากๆ เข้าไปทุกทีจนผมเครียดมาก
แต่พอรู้จักคุณครูไม่ใหญ่ สอนทำใจสบายๆ ทำแล้วผมรู้สึกกระปรี้กระเปร่า กระชุ่มกระชวยเหมือนกลับสู่วัยหนุ่มรอบ 2 ซึ่งจากประสบการณ์การทำเสาอากาศเครื่องบินได้สอนผมว่า ถ้าเราปรับเสาสัญญาณได้อย่างสมบูรณ์ ก็จะติดต่อกับศูนย์สัญญาณภาคพื้นได้ ผมก็มาคิดว่า ใจเราก็เหมือนเสาสัญญาณ ถ้าเราปรับใจเอาไว้ที่ศูนย์กลางกายได้อย่างถูกส่วน ก็จะสามารถรับสัญญาณความสุข จากศูนย์สัญญาณภายในได้
ผมก็ไม่คิดอะไรมาก นิ่งๆเฉยๆ อย่างเดียว เฉยๆ ไป 30 นาที จนใจเริ่มพอเหมาะ แล้วผมก็เห็นดวงแก้วผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ที่กลางท้อง เป็นดวงสีขาวอมฟ้าสวยๆ ใสๆ ผุดขึ้นมา จนนับไม่ทัน มีความสุขมาก เป็นสุขที่บอกไม่ถูก รู้สึกนั่งสบายๆ จนลืมไปว่า เรากำลังนั่งสมาธิอยู่ มันรู้สึกเพลินๆ เบาๆ เหมือนเวลานั่งบนเครื่องบิน ไม่อยากลุกเลย อยากนั่งต่อไปเรื่อยๆ ทุกวันนี้ผมนั่งสมาธิวันละ 2 ชั่วโมงครับ
ส่วนเทพธิดาในดวงใจของผม เธอชื่อ จารุณี ตอนแรกเธอยังไม่เข้าใจเรื่องบุญเท่าไร แต่ก่อนจะมาวัดที ต้องเกลี้ยกล่อมอยู่นาน จนทำเอาผมกังวลมาก กลัวภรรยาที่อยู่เคียงข้างสร้างฝัน จะอดได้บุญ และเวลาขับรถมาวัดแล้ว ถ้าหันไปที่เบาะข้างๆ อันว่างเปล่า ใจผมจะหดหู่ ผมจึงอธิษฐานจิตทุกวันให้เธอได้มาวัด หลังจากเธอดู DMC ทำให้เธอเข้าใจบุญ เราจึงไปวัดด้วยกันทุกครั้ง ผมมีความสุขมากที่เบาะข้างๆ ไม่ว่างอีกต่อไป และแม้ผมกลับจากติดดาวตอนดึกดื่น เธอก็ไม่น้อยใจเหมือนแต่ก่อนแถมมาเตรียมอาหารไว้ให้ผมด้วย
ผมอยากฝากถึงทุกคนทั่วโลกว่า การติดดาวทุกครั้งจะเอาชีวิตเป็นเดิมพัน บ้านที่ติดจานแล้ว ก็ขอให้ดูอย่างต่อเนื่อง อย่าปล่อยให้ดาวที่ติดเป็นดาวโรยรอวันร่วงนะครับ
หลวงพ่อครับ ผมพร้อมจะตายเพื่อการขยายจาน ผมจะสู้ไม่ถอยเพื่องานเผยแผ่วิชชาธรรมกาย หากผมต้องตายในระหว่างการติดจาน ขอความเมตตาหลวงพ่อช่วยผมด้วยนะครับ
ขออีกสักนิดครับ เพราะผมเจอสิ่งที่ทำให้มั่นใจในอานุภาพของมหาปูชนียาจารย์ ตามปกติ รถผมจะต้องมีรูปของพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯทุกคัน วันหนึ่งผมกำลังขับรถอยู่ดีๆ ก็มีมือมาสะกิดผมอย่างแรงๆ และบอกว่า ตื่นลูก...ตื่น...ตื่นลูก ณ วินาทีนั้นเองผมจึงเห็นว่า มีเสาไฟฟ้าอยู่ข้างหน้ารถผม ผมหักหลบออกข้างทางได้ทัน พอรถจอด ผมก็นั่งพนมมือสาธุขอบพระคุณพระเดชพระคุณหลวงปู่ฯที่ช่วยชีวิต
สุดท้ายนี้ ขอกราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เวลาที่เหลืออยู่ในชีวิตนี้ จะขอทำงานถวายคุณครูไม่ใหญ่ไปตลอดชีวิตครับ