Mobile Versionพ่อแม่ไม่สนใจลูกเลยคิดอยากฆ่าตัวตายคำถาม : พ่อกับแม่ของหนูเลิกกันตั้งแต่หนูอายุ 11 ปี ตอนนี้หนูอายุ 19 ปีแล้วค่ะ พ่อก็ไม่เคยติดต่อ ส่วนแม่ก็ไม่สนใจหนู หนูมีสิทธิ์จะไปโกรธแม่มั้ยค่ะ หนูไม่มีความสุขเลยค่ะ ทุกข์ใจคิดอยากจะฆ่าตัวตาย
พระอาจารย์ : คุณโยม เพียงแค่พ่อแม่ให้เราถือกำเนิดเกิดมา ได้กายมนุษย์พระคุณก็ล้นฟ้าท่วมฟ้ามหาสมุทรแล้ว เพราะฉะนั้นเราอย่าไปโกรธท่าน ไม่ว่าท่านจะเลี้ยงดูเรามาสนใจเรามากน้อยแค่ไหน ถือว่าท่านให้ต้นทุนความเป็นมนุษย์แก่เรา ซึ่งเป็นสิ่งที่มีค่าสูงสุด ถามว่าเราเองเหงา เราเองว้าเหว่ เราเองกลุ้มใจอยากจะฆ่าตัวตายทำยังไง อย่าทำเด็ดขาดการฆ่าตัวตาย ให้ตระหนักในคุณค่าของชีวิต ฆ่าตัวตายก็คือ ฆ่าคนนะ แม้ฆ่าตัวเองก็ตาม บาปกรรมน่ากลัวมาก นึกว่าทุกข์มากอยากจะหนีความทุกข์ในโลกนี้ ตายดีกว่า หนีเสือปะจระเข้ ไม่ได้ปะจระเข้ตัวเดียวแต่ปะเป็นฝูงใหญ่ น่ากลัวยิ่งกว่าบนโลกนี้เยอะ เพราะฉะนั้นเราต้องตั้งหลักว่า เราต้องทำตัวเองให้ดี ศึกษาเล่าเรียน ทำการงาน ศึกษาธรรมะเปลี่ยนวิกฤตเป็นโอกาส เข้าวัดปฏิบัติธรรมเลย ศึกษาธรรมะจริงจัง มองโลกในทางบวก ในทางสร้างสรรค์ ตั้งฐานะตัวเองให้ได้ แล้วให้ความอบอุ่นกับคนอื่นๆ อีกร้อยคนเป็นอย่างน้อยเป็นการชดเชย เรารู้สึกว่าเราต้องการสิ่งใด ความอบอุ่น ความดูแลเอาใจใส่ ให้เราไปให้กับคนที่ยังขาดอยู่ เอาเด็กกำพร้ามาเลี้ยงก็ได้ ให้ความอุปถัมภ์ ดูแลลูกน้องในบังคับบัญชาตัวเองให้ดี เราต้องการสิ่งใดให้เราให้สิ่งนั้นกับคนอื่น แล้วใจเราเองก็เติมเต็มมีความสุขขึ้นมา เจริญพร
http://goo.gl/103fva
พิมพ์บทความนี้
