ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ
บทความธรรมะ Dhamma Articles > ผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติ
จากนั้น ก็รู้สึกว่า มีองค์พระ มานั่งอยู่ในกลางท้องของลูกค่ะ ท่านมานั่งใสแจ่ม สงบนิ่ง พอลืมตาก็ยังเห็นท่านนั่งอยู่ในกลางท้อง ลูกก็สงสัยว่า "นี่เราคิดไปเองหรือเปล่านะ" จึงโทรศัพท์ไปถามกับพระอาจารย์ว่า “ทำไมอยู่ดีๆ องค์มานั่งอยู่ในท้องเฉยเลย ใช่องค์พระของแท้หรือเปล่าคะ” ท่านก็บอกว่า “ใช่เลย โยมมั่นใจได้เลย” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ผมได้ยินข่าวงานบวชตั้งแต่อยู่ที่วัดเจริญภาวนาลอนดอน ผมเลยตัดสินใจมาบวชที่เมืองไทยเพราะผมชอบหลวงพ่อมากๆ เคยเห็นแต่ใน DMC อยากมาเห็นองค์จริงครับ และเมื่อได้มีโอกาสมาถวายปัจจัยหลวงพ่อใกล้ๆ ผมก็ยิ่งปลื้มมากขนลุก เดินยิ้มทั้งวันเลยทำให้อยากนั่งสมาธิมากขึ้นๆไปอีกครับ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ผมมองเห็นแสงสว่างกลมๆ เหลืองๆ ลอยวาบไป แวบมา เป็นองค์พระบ้าง พยายามประคองให้เห็นอยู่นานๆ ก็หายไปกลับมาใหม่ เมื่อมีเสียงดังรอบข้าง ก็จะหายไป แต่ช่วงหลังๆ ยิ่งได้รับการแนะนำจากพระอาจารย์ต่างๆ ก็ยิ่งเข้าใจหลักการ และวิธีการปฏิบัติมากขึ้น ก็ยิ่งสบายใจมากขึ้น อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
การบวชทำให้ผมนั่งสมาธิได้ดีขึ้น ผมชอบนั่งสมาธิในตอนเย็นๆ เพราะตอนเช้าผมง่วงนอนมาก ผมเห็นแสงสว่าง สว่างมากๆ เหมือนกับ มองขึ้นฟ้า แล้วเห็นพระอาทิตย์สว่างจ้ามากๆ ผมตื่นเต้นนิดหน่อย แต่ก็ยังนั่งต่อไปเรื่อยๆ จนกระทั่งเห็น crystal ball ลูกเล็กๆ ที่ไม่ใหญ่มากนัก ผมรู้สึกสงบ และมีความสุขมากๆ ก่อนหน้าที่ผมจะบวช ผมไม่เห็นมันมาก่อนเลย ผมมีความสุข มากกว่าได้เกรด A ในตอนสอบเสียอีก อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ผมได้นั่งนิ่งๆ แล้วภาวนา "สัมมา อะระหัง" ไปเรื่อยๆ ผมได้เห็นแสงสว่างสีขาว ผมรู้สึกว่า ร่างกายของผมเบาขึ้นเรื่อยๆ จนหายไป แล้วผมก็เห็นลูกบอลแก้วใส ความสว่างของลูกบอล เหมือนกับการที่ผมจ้องเข้าไปในแสงแฟลชของกล้องถ่ายรูป ผมรู้สึกถึงความสุข ความสงบที่เปี่ยมล้นออกมา อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ความรู้สึกของตัวลูก ครั้งแรกที่เห็นบรูซ เป็นอย่างนี้ ลูกแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง บรูซที่ไม่เคยอยู่นิ่ง ชอบวิ่งตลอดเวลา จากเด็กที่มีแต่ปัญหา แต่อยู่ๆสามารถนั่งสมาธิและเห็นดวงแก้วองค์พระในตัวได้ ช่วงเวลาข้ามคืน สามารถเปลี่ยนแปลงไปได้ขนาดนี้ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
หลังจากนั่งสมาธิ ผมรู้สึกเหมือนยกกระเป๋าออกจากหลัง ผมรู้สึกเบาลง พึงพอใจกับชีวิตมากขึ้น สมาธิช่วยล้างใจของผม บางครั้งแค่ความสงบ ก็เป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้ว จิตใจได้พักผ่อนและผมมีพลังมากขึ้น เป็นประโยชน์มาก ดีเยี่ยมเลย อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
เพื่อนๆก็มาจ้องมองฉันด้วยสายตาแปลกๆ ซึ่งฉันก็ไม่รู้ว่าเพราะอะไร จนเพื่อนสนิทมากคนหนึ่งมาถามฉันว่า “นี่เธอ..ใช้เครื่องสำอางยี่ห้อไหน หน้าอ่อนขึ้น เธอไปโบ๊ะหน้าที่ไหนมาเหรอ” ส่วนเพื่อนบางคนก็เข้ามาชมซึ่งๆ หน้าว่า “เธอดูสวยขึ้นนะ” ทุกคนลงมติเป็นเอกฉันท์ว่าฉันเปลี่ยนไป สมาธิสามารถทำให้สวยขึ้นได้ ภายในไม่กี่สัปดาห์ ทำให้เพื่อนๆ ตามฉันมานั่งสมาธิ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ทุกๆครั้งที่ลูกได้สอนนักเรียน ลูกจะสอนด้วยความรัก เพราะคิดเสมอว่า เมื่อเราให้ความรักกับเขา เขาก็พร้อมจะเปิดหัวใจรองรับสิ่งที่ดีงามจากเรา ปัจจุบัน แม้มาอยู่อเมริกา ลูกจะไม่ได้ทำอาชีพครูแล้ว แต่ลูกคิดว่า สถานะของความเป็นครูนั้นไม่ได้จบลงเพียงแค่ในสถานศึกษา แต่จิตวิญญาณของความเป็นครู จะติดตามเราไปทุกหนทุกแห่ง อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ตลอดชีวิตที่ผ่านมา สิ่งที่เป็นปัญหาสำหรับชีวิต คือ ฉันไม่รู้ว่าอะไรคือความสุข เพราะไม่ชอบกิน ไม่ชอบเที่ยว ไม่ชอบดูหนัง การเป็นมนุษย์ก็ทุกข์มากพออยู่แล้ว แต่การไม่รู้ว่า อะไรคือความสุข มันคือความทุกข์ที่ทรมานยิ่งกว่า อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ก่อนหน้าที่จะพบ DMC เรามีสงครามเล็กๆในครอบครัวบ่อยๆ ตั้งแต่ชิงรีโมททีวี คนนี้ชอบอย่างนั้น คนนั้นชอบอย่างนี้ เวียนหัวมิใช่น้อย ก็มีลูกสาวอยู่ในบ้านตั้ง 3คนนี่ค่ะ บางคนคงแก่เรียน ชอบตำรับตำรา แต่ก็เป็นประเภทเชื่อมั่นตัวเอง ดื้อหัวชนฝา บางคนขี้งอแง ใจร้อน ชอบน้อยใจ บางคนอารมณ์ศิลปินชอบเสียงเพลงเสียงดนตรี จนไม่มีเวลาให้คนอื่น แต่นับจากเจอ DMC พวกเราก็เริ่มเป็นหนึ่งเดียวกัน อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ทุกวันนี้ ลูกมี DMC กับองค์พระเป็นกำลังใจ จะทำงานอะไรพอมองไปที่กลางท้อง ก็เห็นองค์พระ ท่านมาเป็นกำลังใจให้ตลอด ไม่ว่าจะผัดกับข้าว หรือพูดคุยกับใคร ท่านก็ไม่หายไปไหน ทุกวันนี้กำลังใจของลูกไม่เคยตก อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
หลังจากดีดี้นั่งสมาธิ เธอขยันกราบพระ กราบแม่ รักวัด รักบุญกลัวบาป ชอบช่วยงานวัดทุกสิ่งทุกอย่าง วันหนึ่งลูกพาดีดี้ไปวัด พอไปถึง เธอก็วิ่งไปช่วยงานวัดต่างๆทั้งวัน แล้วก็มาบอกว่า "วันนี้หนูได้บุญหมื่นกว่า Point(คะแนน)" ลูกจึงถามด้วยความสงสัยว่า "หนูรู้ได้อย่างไร" ดีดี้ไม่ตอบ จนวันหนึ่งเธอบอกว่า "องค์พระนับบุญให้หนู ถ้าช่วยงานบ้านได้บุญ 60Point ถ้าช่วยงานวัดได้บุญ 200Point" อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ฉันคิดว่า ถ้าคนทั่วโลกมานั่งสมาธิ โลกจะสงบสุข เพราะพวกเขาจะยุ่งแต่เรื่องของตัวเอง ไม่ไปยุ่งเรื่องชาวบ้าน ทำแต่ในสิ่งที่ควรทำ ว่าแต่ฉันก็ยังไม่เคยเห็นโลกที่สงบสุขอย่างนี้สักที เมื่อตอนอายุ 20ปี ฉันเคยตั้งคำถามว่า "อะไรเป็นสิ่งที่ควรจะทำเพื่อตัวเอง" แต่ฉันก็ยังหาคำตอบไมได้ จนบัดนี้ฉันรู้แล้วว่า "สมาธินี่แหล่ะ คือ สิ่งที่ฉันควรจะทำเพื่อตัวฉัน" อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
งานของฉัน เป็นงานที่ต้องอยู่กับศีรษะของมนุษย์ แต่ละคนที่มาตัดผม เขาไม่ได้เพียงให้ฉันตัดภาระของเส้นผมบนศีรษะให้เท่านั้น แต่ฉันกลายเป็นที่ระบายความทุกข์ของเขาด้วย ฉันต้องฟังผู้คนเหล่านั้น เล่าปัญหาต่างๆให้ฟังตลอดเวลา วันนี้ฉันไปเจออย่างนั้นอย่างนี้ คนนี้เป็นอย่างนั้น คนนั้นเป็นอย่างนี้ บางเรื่องก็ Negative มากๆ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
แต่สกาย บ่ต้องแบบนี้เลย พอคลอดอุแว้ ออกมาจากโรงพยาบาล ก็เอามาวางหน้าจอดาวธรรมเลย แล้วข้าน้อยก็อธิษฐานจิต “สาธุ๊...ขอบารมี หลวงปู่ หลวงพ่อ คุณยายให้ซ่อยเลี้ยงด้วยเด้อ” ตั้งแต่นั้นมา พอแจ้งก็เอาสกายวางแหมะไว้ที่หน้าจอ เลี้ยงง่าย กินง่าย บ่ งอแง อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
หลังจากนั้นเราก็ย้ายไปอยู่ตุรกี ตอนนั้นลูกอยากดู TV ช่องไทย ซึ่งอาเหม็ดก็พยายามจูนให้ ซึ่งเป็นเรื่องบังเอิญที่เขาเปิดเจอช่อง DMC และบังเอิญยิ่งกว่านั้น คือภาพที่ปรากฏหน้าจอขณะนั้นคือ ภาพองค์พระธรรมกาย อาเหม็ดตื่นเต้นมากรีบเรียก “นี่ๆคุณรีบมาดูเร็ว องค์พระแบบนี้แหละที่ผมเห็นที่พังงา” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
หนูก็นึกถึงไอศกรีมกลมๆ มีหลายสี หลายรส เช่น ช็อกโกแลต สตรอเบอรี่ วานิลลา ไอศกรีมนั้นกลายเป็นสีขาวใหญ่ขึ้นๆ พอสีขาวหายไป ก็ปรากฏเป็นสีใสๆ หนูไม่ได้คิดอะไร มองไปเรื่อยๆ ไอศกรีมกลมๆใสๆ ก็ลงมาอยู่กลางท้อง มีความสุขมาก สุขตลอดเวลาเลยค่ะ อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
หลังจากพบ DMC และได้นั่งสมาธิ แม้ลูกจะยังไม่มีโอกาสมาที่วัดพระธรรมกายเลย แต่ลูกกลับมีความรู้สึกอย่างแรงกล้าว่า "จะต้องชวนให้คนอื่นๆ รู้จักการนั่งสมาธิให้ได้" อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ไม่ว่าจะเห็นหรือไม่เห็นอะไร ลูกก็ขอแค่ให้ได้นั่งสมาธิ ไม่ยอมขาดเลย จนวันหนึ่งเหมือนลูกตกลงเหว แม้จะตกใจมาก แต่ยังครองสติได้ อยู่ในสภาวะที่พึงพอใจ สักครู่ลูกก็เห็นดวงสว่างเหมือนพระอาทิตย์ ขนาดเท่าฟองไข่ มีแสงสว่างอยู่ที่กลางท้อง ขณะนั้นความสุขก็พรั่งพรูแบบพูดไม่ออกบอกไม่ถูกเป็นความสุขที่ไม่มีความทุกข์เจือปน เหมือนเอาความทุกข์ออกจากตัวไป กองไว้หน้าบ้าน อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ต่อมา ผมมีอาการแน่นๆที่หน้าอก จึงไปหาหมอ หมอบอกว่า "คุณเป็น มะเร็งในเม็ดเลือด" ได้ยินคำว่า “มะเร็ง” แต่ผมกลับรู้สึกเฉยๆ เพราะใจผมอยู่กับองค์พระ จนหมอแปลกใจว่า ทำไมผมมีกำลังใจดีมากผิดกับผู้ป่วยคนอื่น ผมคิดว่า “โรคภัยไข้เจ็บก็ให้เป็นหน้าที่ของหมอไป ส่วนเรื่องจิตใจเป็นหน้าที่ที่เราต้องดูแลเอง” อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
แต่ก่อนพอเลิกโรงเรียน ลูกต้องขับรถกลับบ้านทั้งน้ำตา ทั้งท้อทั้งล้าสุดบรรยาย ทำอย่างไรจะเอาชนะความวุ่นวายของเด็กได้ จึงฉุกคิดว่า "ถ้าให้เด็กๆนั่งสมาธิ พฤติกรรมต่างๆน่าจะดีขึ้น" ลูกจึงเริ่มพาเด็กๆไปเดินเล่น ชมธรรมชาติข้างๆโรงเรียน แล้วชวนนั่งสมาธิ โดยให้นั่งนิ่งๆ แล้วฟังว่า ได้ยินเสียงธรรมชาติอะไรบ้าง...ได้ผลค่ะ ทุกคนเริ่มนิ่ง จากที่แต่ก่อนเป็นลิง เป็นค่าง ไม่สนใจที่จะฟังอะไรทั้งสิ้น เด็กก็เริ่มสงบขึ้น อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
ทุกวันนี้ ลูกก็ยังเห็นองค์พระอยู่ พอทำใจนิ่งๆ ท่านก็จะผุดขยายขึ้นมาเหมือนเดิม เห็นทั้งหลับตา ลืมตา ที่น่าอัศจรรย์ คือ ขาของลูกไม่รู้สึกปวดอีกเลย นั่งได้สบายๆเป็นชั่วโมง เวลานั่งสมาธิ สามีของลูกก็จะมานั่งด้วยกัน พอนั่งเสร็จ ลูกจะหันไปทางสามี พร้อมกับยกนิ้วโป้งให้สามี แล้วพูดว่า "เยี่ยม...เลิศ...มาอนุโมทนาบุญกับฉันสิ" สามีก็จะ "สาธุ" อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
การเห็นภาพภายในเหมือนเปิดสวิตช์ไฟ แล้วเราจะเห็นทุกอย่างในตัว สิ่งต่างๆในตัวจะเกิดขึ้นมาเองโดยไม่ต้องเรียกร้อง...การปฏิบัติธรรม เป็นสิ่งที่ไม่แบ่งแยกนิกาย เป็นสากลโลก ใครปฏิบัติก็ได้ความสุขเหมือนกัน การปฏิบัติธรรมเหมือนอากาศที่ไม่แยกว่า จะเป็นของคนจนหรือคนรวย ถ้าใครหายใจก็จะได้ประโยชน์จากอากาศนั้น อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
แต่ก่อนหลงคิดมาตลอด 42ปีว่า ความสุขอยู่ที่เงินทอง บ้าน รถ และการเป็นอยู่อย่างสุขสบาย แต่ตอนนี้เจอแล้ว ความสุขอยู่ที่นี่เอง เดินอ้อมหาซะไกล วิ่งหาซะจนเกือบแย่ ที่แท้ก็อยู่ในตัวของเรานี่เอง อ่านเรื่องผลการปฏิบัติธรรมนานาชาติต่อ
