|
หมวด การปรับร่างกาย การหลับตา การปรับใจ การวางใจ การนึกนิมิต การใช้คำภาวนา ความใจเย็น การดู การเห็น ความหยุดนิ่ง ฟุ้ง เครียด-ตึง ง่วง-หลับ อยาก-ลุ้น มืด ติดลมหายใจ นิมิตนอกตัว นิมิตเลื่อนลอย ขี้เกียจ-ท้อแท้ กลัว-กังวล สงสัย ความไม่ต่อเนื่อง คำถามปกิณกะ |
ความฟุ้งเกิดขึ้นได้อย่างไรและจะแก้ไขอย่างไรหมวด ฟุ้งฟุ้งเพราะจิตกำลังหาที่สบาย เมื่อยังไม่พบที่ชอบก็แสวงหาต่อไป เมื่อพบที่ชอบก็หยุด เหมือนนกกระโดด หากิ่งไม้ จากกิ่งนั้นไปกิ่งนี้ พอพบที่ชอบก็หยุด การมีความคิดเหลือเฟือ ไม่ใช่ว่าฝึกจิตไม่ได้ เพราะความคิดเป็น กระบวนการอย่างหนึ่งของจิต ภาพแรก คือ ความมืด เริ่มตั้งแต่มืดมาก มืดมั่ง มืดมัว สลัวๆ สางๆ และเริ่มเห็นภาพ อาจเป็นภาพที่เราคุ้น คน สัตว์ สิ่งของ สิ่งที่ค้างอยู่ในใจจะปรากฏ เรียกว่า “ ฟุ้ง” เพราะใจแสวงหาที่พัก เลยฟุ้งเรื่อยไป แสวงหาไปเรื่อย เลยเกิดภาพเยอะแยะ ทั้งมีชีวิตและไม่มีชีวิต ที่จริงความฟุ้งก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคอะไรหรอก ถ้าเราไม่ไปสนใจมัน ทำเฉยๆ ไม่ช้าใจของเราก็จะหยุดนิ่งเอง พอใจนิ่ง ไม่ช้าก็เริ่มโล่ง เริ่มโปร่ง เริ่มเบาสบายอย่างแท้จริง เป็นความสบายที่เราไม่เคยเจอมาก่อน เป็นรางวัลสำหรับ การที่เราเอาชนะความฟุ้งได้ คำถามในหมวดเดียวกัน - ทำอย่างไรใจจึงไม่ฟุ้ง ? - อาการฟุ้งเป็นอย่างไร ? - ลักษณะของความฟุ้งเป็นอย่างไร ? - วิธีแก้ความฟุ้ง ทำอย่างไร ? - ความฟุ้งเกิดขึ้นได้อย่างไรและจะแก้ไขอย่างไร ? - จะกำจัดความฟุ้งให้เด็ดขาดได้ไหม ? - จะแก้ไขความฟุ้งได้อย่างไร ? - เราจะแก้ไขความฟุ้งด้วยวิธีใดได้บ้าง ? - จะแก้ไขความฟุ้งที่ควบคุมไม่ได้อย่างไรดี ? - ทำอย่างไรจึงฝืนใจไม่ให้คิดได้ ? - พิจารณาอย่างไรบ้างที่ช่วยแก้ความฟุ้งได้ ? - ถ้าหากผ่อนคลาย แต่ยังมีความคิดเข้ามาในใจบ้างการทำอย่างไร ? - หายฟุ้งแล้วแต่ยังมืดอยู่ ควรทำอย่างไร ? |
