|
หมวด การปรับร่างกาย การหลับตา การปรับใจ การวางใจ การนึกนิมิต การใช้คำภาวนา ความใจเย็น การดู การเห็น ความหยุดนิ่ง ฟุ้ง เครียด-ตึง ง่วง-หลับ อยาก-ลุ้น มืด ติดลมหายใจ นิมิตนอกตัว นิมิตเลื่อนลอย ขี้เกียจ-ท้อแท้ กลัว-กังวล สงสัย ความไม่ต่อเนื่อง คำถามปกิณกะ |
ความสบายเกิดขึ้นได้อย่างไรหมวด การปรับใจ๑. ทำให้สบาย นึกถึงเรื่องที่ทำให้ใจสบาย เช่น บุญ ความดี หรือธรรมชาติ ถ้าอารมณ ์ยังหยาบอยู่ นึกไม่ทัน ให้ทำเฉยๆ พอใจละเอียด ประสบการณ์ภายในจะมาเอง วิธีลัดที่สุดคือ ปรับกาย ปรับใจ ปรับลมหายใจเข้า-ออก ให้ลมหายใจเข้าออกยาวสม่ำเสมอ รักษาอารมณ์ให้ต่อเนื่อง จะรู้สึกมีอารมณ์เบาสบาย มากขึ้น ผลที่ตามมาคือ การนั่งสมาธิของเราจะเป็นไปโดยธรรมชาติ ไม่ต้องฝืนนั่ง ความพอใจจะปรากฏที่ใบหน้า ความรู้สึกยิ้มจะขยาย ไปสู่ระดับต่างๆ ถ้าได้อารมณ์นี้ ความคิดอื่นจะไม่เข้ามา เมื่ออารมณ์สบาย การนึกจะต่อ เนื่องเป็นธรรมชาติ ลมหายใจเรากับลมหายใจจักรวาล เป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน หายใจออกครั้งเดียวก็ถึงดวงดาว ดวงอาทิตย์ หายใจเข้า ก็จุดดวงอาทิตย์มาไว้ในตัว นี่คือสบายเบื้องต้น ก่อนเข้าถึงธรรมกาย ๒. สบายเอง ( จริงๆ) เมื่อเข้าถึงธรรมกาย กายจะโปร่งขึ้น เบาขึ้น ละเอียดขึ้น เหมือนไม่มีตัว ไร้น้ำหนัก ไร้ความรู้สึกในตัว จนกระทั่งเข้าถึงความรู้สึกของธรรมกาย คำถามในหมวดเดียวกัน - เราสามารถจัดระดับหรือขั้นตอนของความสบายได้อย่างไรบ้าง ? - ความสบายเกิดขึ้นได้อย่างไร ? - สบายกับฟุ้งซ่านต่างกันอย่างไร ? - ทำอย่างไรจึงจะรู้สึกผ่อนคลายทั้งร่างกายและจิตใจ ? - ทำอย่างไรจึงจะเป็นผู้ที่มีอารมณ์ดีและอารมณ์สบายได้ตลอดเวลา ? - เวลาไม่ได้นั่งสมาธิ เวลาคุยหรือขับรถหรือทำอย่างอื่น เราจะมีความรู้สึกสุขลึก ๆ สุขมาก ไม่ทราบ ว่ามันมาจากไหน รู้แต่ว่ามันอยู่ในท้อง แต่เวลานั่งสมาธิกลับไม่ค่อยได้ความรู้สึกเช่นนี้ เพราะอะไร ? - การนำใจมาหยุดนิ่งที่ศูนย์กลางกายอย่างสบาย ทำได้อย่างไรบ้าง ? - หากเราเคยนั่งธรรมะดีมาก่อนและตอนนี้ก็ยังนั่งมาเรื่อย ๆ แต่นั่งไม่ดีเท่าเมื่อก่อน ธรรมะของเรา ถอยหลังไหม และควรปรับใจอย่างไร ? |
