สร้างมหากุศลใหญ่ในสมัยพระอโนมทัสสีพุทธเจ้า
เรียบเรียงจาก : อรรถกถา ขุททกนิกาย เถรคาถา ติกนิบาต
: อรรถกถา อังคุตตรนิกาย เอกนิบาต เอตทัคคบาลี
ย้อนไปหนึ่งอสงไขยกับอีกแสนกัป ซึ่งตรงกับสมัยของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าพระนามว่า อโนมทัสสีในชาตินั้น พระพากุลเถระได้เกิดในตระกูลพราหมณ์แต่พอร่ำเรียนพระเวทจบแล้ว ก็รู้สึกว่า ไม่ใช่หนทางแห่งการหลุดพ้น จึงตัดสินใจออกบวชเป็นดาบสฤๅษีบำเพ็ญเพียรจนได้อภิญญา 5 และสมาบัติ 8 จากนั้นก็เสวยสุขอยู่ในฌาน จนกระทั่งได้ทราบข่าวการตรัสรู้ธรรมของพระอโนมทัสสีพุทธเจ้า จึงได้ออกเดินทางไปเข้าเฝ้าฟังธรรมจากพระองค์ ครั้นเมื่อฟังธรรมแล้วก็เกิดจิตเลื่อมใสตงั้อยู่ในพระรัตนตรัยและนับจากนั้นท่านดาบสก็มาฟังธรรม จากพระอโนมทัสสีพุทธเจ้าอยู่เป็นประจำ
จนกระทั่งวันหนึ่ง ขณะที่ท่านดาบสได้มาเข้าเฝ้าพระตถาคตตามปกติ แต่วันนั้นเป็นวันที่พระองค์ประชวรด้วยโรคลมในพระอุทร (ท้อง) ดาบสจึงคิดว่า นี่เป็นโอกาสที่เราจะได้ทำ บุญกับพระสัมมาสัมพุทธเจ้า จึงได้รีบไปเก็บสมุนไพรชนิดต่าง ๆ ที่เชิงเขา แล้วเอามาประกอบเป็นยาถวายแด่พระเถระที่อุปัฏฐากพระศาสดา ครั้นเมื่อพระศาสดาเสวยแล้ว โรคลมในพระอุทรก็สงบลงจากการกระทำ
ในครั้งนั้นเอง ท่านดาบสได้ตั้งจิตอธิษฐานว่า “ความผาสุกอันใดที่เกิดแก่พระตถาคต เพราะยาของข้าพเจ้านี้ ด้วยผลแห่งการถวายยานั้น ขอความเจ็บไข้ทางร่างกาย แม้แต่เพียงเท่าการถอนผม ก็จงอย่ามีในภพที่ข้าพเจ้าเกิดเลย”ด้วยอานิสงส์ผลบุญนี้เอง หลังจากละโลกแล้วท่านดาบสก็ได้ไปเกิดในพรหมโลก และเวียนว่ายอยู่ในเทวโลก และมนุษยโลก โดยไม่ไปทุคติภูมิเลย ยาวนานถึงหนึ่งอสงไขย