ทำดีแต่อายุสั้น

พระอาจารย์ : เราเกิดมานับภพนับชาติไม่ถ้วน ชาตินี้เราดีสิ่งที่เกิดขึ้นแม้ไม่สมควรแก่เหตุที่เขาประกอบในชาตินี้ แต่ถ้าเกิดเราไปย้อนดูอดีตชาติจะพบว่า เขาก็เคยทำสิ่งไม่ดีไว้เหมือนกัน วิบากกรรมตามมาชาตินี้ก็เลยเจอเรื่องร้าย ๆ เข้าไป มันไม่ควรแก่เหตุในปัจจุบัน แต่มันควรแก่กรรมที่เขาทำไว้ในอดีต เช่น บางคนในครั้งพุทธกาลปฏิบัติจนกระทั้งบรรลุธรรมเป็นพระโสดาบัน แต่ในอดีตชาติบ้างก็เคยไปวางยาพิษ แล้ววางในแม่น้ำคนตายเป็นเบือ เกิดมาชาตินี้ก็เลยถูกปาณาติบาตแบบหมู่ตายกันเยะแยะอย่างนี้ก็มี เพราะฉะนั้นดีที่สุด คือ บาปกรรมอะไรที่ไม่ดีเราไม่ทำอย่างเด็ดขาด ที่ทำไปแล้วช่วยไม่ได้ แต่เราทำแต่สิ่งดี ๆ ไปเรื่อย ๆ มันจะเจือจางวิบากกรรมให้เบาบางลงไป อย่าไปคิดแต่เหตุเฉพาะหน้า แล้วคิดว่า ทำดีได้ดีมีที่ไหน ทำชั่วได้ดีมีถมไป นั้นเข้าใจผิดเลย ทำดีต้องได้ดีแน่ ๆ เริ่มต้นก็จะสบายใจสิ่งดี ๆ ก็จะตามมาด้วย ทำบาปก็บาปแน่ ๆ เริ่มต้นก็ทุกข์ใจแล้ว ไม่รู้หรอกนึกว่าสบายใจ จริง ๆ เครียดในใจลึก ๆ แล้วถ้าเกิดผลกรรมตามมา น่ากลัวมาก ๆ ไม่คุ้มกันเลย เจริญพร