Case study
เป็นคนดี๊ ดี ชอบทำบุญ
แต่ชอบชนไก่ กัดปลากัด ตายแล้วไปไหน
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC
 
 
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
 
    ลูก เป็นนักเรียนโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ผ่านทาง DMC อยู่จังหวัดสุราษฎร์ธานีค่ะ ช่วงนี้เป็นช่วงเทรนด์ไก่ชน ลูกขอส่ง Case Study ชนไก่ เข้ามาเป็น เทรนด์ด้วยคนเจ้าค่ะ
 
    คุณตาของลูก เป็นผู้ใหญ่บ้าน เป็นหมอแผนโบราณ รักษาผู้ป่วยด้วยยาสมุนไพร ท่านได้สร้างสถานที่ขึ้นเฉพาะสำหรับพักฟื้น ผู้ป่วยในบริเวณบ้าน เหมือนโรงพยาบาลแผนโบราณขนาดย่อมๆ ท่านเป็นคนใจดี ชอบทำบุญเข้าวัดเข้าวา ชอบช่วยเหลือคนตกยาก เป็นคนใจใหญ่ ใจนักเลง กล้าได้กล้าเสีย มีบริวารเยอะ มีไร่นามากมาย แต่ไม่ต้องลงมือทำเองเลย จะมีผู้ช่วยทำให้ ซึ่งท่านจะเอาผลผลิตครึ่งหนึ่งไว้เลี้ยงดูคนป่วยไข้ที่มารักษากับท่าน คนไหนไม่มีพ่อไม่มีแม่ ท่านจะอุปการะเป็นเจ้าภาพบวชให้ ชีวิตท่านดูขาวสะอาดมาดแมนเป็นฮีโร่ในเกือบทุกเรื่อง แต่ในด้านกลับกันคุณตามีความชอบที่ไม่ดี คือ ชอบพนันแข่งเรือพาย ชอบชนไก่ ชอบกัดปลากัด ซึ่งหากเข้ามาในบริเวณบ้าน จะเห็นคุณตาเลี้ยงไก่ชนฝีมือดีไว้เป็น 10 ตัว และก็มีโหลปลากัดจำนวนมากมายตั้งเรียงรายบนชั้น คุณตาจะอุ้มไก่เข้าสังเวียนชนสัปดาห์ละครั้ง ซึ่งท่านมีดวงเล่นทางนี้ได้ขึ้นมาก ไก่ในสังกัดของคุณตามีชื่อเสียงมาก คือชนสังเวียนไหนก็ไม่เคยแพ้  ด้วยเหตุผล 2 ประการคือ ไก่ของท่านมีลีลาการต่อสู้ที่ยอดเยี่ยมจริงๆ สามารถสยบไก่ฝ่ายตรงข้ามได้อยู่หมัด และอีกเหตุผลหนึ่งคือ คุณตาจะไม่ยอมให้ไก่แพ้ เพราะขณะกำลังชนกันอย่างดุเดือด หากท่านเห็นไก่ของท่านท่าไม่ดี   คุณตาจะรีบกระโดดเข้าไปอุ้มมันออกมาก่อนที่มันจะตายคาสังเวียน ไก่คุณตาจึงไม่เคยแพ้  และคุณตาจะรีบเอาไก่กลับมารักษาจนหาย ดูแลเยียวยาอย่างดี ไม่เชือดทิ้ง แล้วปั้นไก่เก่งตัวใหม่ไปขึ้นสังเวียนแทน คุณตาชนไก่มาจนกระทั่งป่วยด้วยโรคมะเร็งลำคอ มีอาการคล้ายไก่ที่เพิ่งโดนชนเสร็จ คือเหนื่อยหอบ ไอเป็นเลือด มีเสลดมาก และสุดท้ายคุณตาก็จากไปด้วยวัย 80 กว่าปี แต่น่าแปลกหลังจากที่ท่านตาย ไก่และปลากัดของท่าน ได้ทยอยตายตามๆกันจนหมดเล้า หมดโหล
 
    พ่อของลูก ทำอาชีพประมง ต้องออกเรือไปในทะเลช่วงเย็น และกลับมาเช้าตรู่ จับปลา จับปูทะเลเป็นๆตัวใหญ่ๆ แล้วเอามามัดส่งขาย ใจจริงคุณพ่อไม่อยากทำอาชีพนี้เลย เพราะช่วงที่พ่อบวช 5 พรรษา และได้เป็นมัคทายกวัด พ่อได้ศึกษาเรื่องบาปบุญมาพอสมควร  พ่อจึงรู้อยู่แก่ใจว่า มันเป็นบาป แต่พ่อบอกว่า ครอบครัวเราต้องหารายได้มาจากหลายๆ ทาง เพราะต้องเลี้ยงลูกตั้ง 9 คน ซึ่งพ่อเองก็สัญญาว่า จะเลิกเมื่อลูกๆโตแล้ว สามารถเลี้ยงตัวเองได้ ซึ่งพอลูกโต พ่อก็หักดิบเลิกอาชีพนี้ได้จริงๆ แม้คนเอาปลาช่อนเป็นๆ ตัวใหญ่ๆมาให้พ่อ พ่อยังเพิกเฉยไม่กลับไปทำปาณาติบาตอีก ต่อมาเมื่อคุณพ่ออายุมากขึ้น ก็เริ่มป่วย ด้วยอาการเส้นติดอย่างแรง ปวดเมื่อย ขยับตัวทีก็ร้องโอยๆ นวดหมอกี่หมอก็ไม่หาย ทำให้พ่อทรมานมาก ซ้ำยังเป็นโรคเบาหวาน ความดัน โรคหัวใจขาดเลือด คุณพ่อป่วยหนักจนกระทั่งเสียชีวิตลงที่โรงพยาบาล คุณพ่อเสียชีวิตขณะที่พี่ชายซึ่งนอนเฝ้าอยู่ข้างๆ กำลังหลับ พอพี่ชายมารู้สึกตัวอีกที บอกว่า เหมือนมีคนมาปลุกเรียกขึ้นดูพ่อ พอตื่นขึ้นมา ปรากฏว่า พ่อได้เสียชีวิตแล้ว ด้วยวัย 69 ปี และก็มีเรื่องประหลาดอีกเรื่องหนึ่งเกิดขึ้น ขณะทำพิธีสวดศพพ่อในวันที่6   มีฝูงผึ้งจำนวนมากบินมาเกาะที่ลำโพง และก็บินไปทั่วๆ ขณะพระกำลังเทศน์ แต่ผึ้งไม่ได้ทำอะไรใคร ซึ่งหลายคนก็สงสัยไปตามๆ กันว่าผึ้งพวกนี้มาจากไหน แล้วมาทำไม แต่พอรุ่งเช้าก็พากันบินกลับไปหมด และก็มีเหตุการณ์ของฝูงผึ้งเช่นนี้อีกครั้ง ตอนพี่ชายบวชให้พ่อหลังจากที่พ่อเสียชีวิตแล้ว
 
    หลานสาวของลูก  เป็นลูกของน้องชาย (ลูกคนที่ 7)   พี่สาวคนที่สองของลูก รู้สึกรักและเอ็นดูหลานคนนี้มาก รักตั้งแต่แรกเกิด จึงได้ขอมาเลี้ยงไว้ หลานสาวเป็นเด็กน่ารักและฉลาด แต่ต่อมาด้วยความซน ตอนอายุ 1 ขวบ เธอเอามือไปจับปลั๊กไฟที่เสียบออกซิเจนตู้ปลามาอม แล้วโดนไฟดูด ทำให้การทำงานของสมองหยุดชะงักขาดออกซิเจนไปชั่วขณะ หลังจากนั้นมีอาการเหมือนเป็นอัมพาต ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้เลย พูดไม่ได้ ต้องกินแต่อาหารเหลวๆ ต้องถ่ายบนที่นอน หลานเป็นอัมพาตตั้งแต่อายุ 1 ขวบ จนกระทั่งถึง 10 ขวบ ก็เสียชีวิตลง
 
    พระน้องชาย (ลูกคนที่ 9) เป็นลูกคนสุดท้องของบ้าน ช่วงระหว่างที่แม่ตั้งท้อง แม่กินอะไรไม่ได้ นอกจากข้าวกับน้ำเชื่อม พอคลอดออกมาก็ไม่ยอมลืมตาจนกระทั่งวันที่ 7 จึงจะลืมตาได้เหมือนเด็กคนอื่น แต่เป็นเด็กที่เลี้ยงง่ายมาก และมักจะประสบภัยทางน้ำ จมน้ำเกือบตายถึง 2 ครั้ง 2 ครา แต่มีคนช่วยไว้ทัน ครั้งที่ 2 แม่ต้องว่ายงมอยู่ ถึง 3 ครั้ง จนแม่บอกว่า ถ้างมไม่เจอจะขอตายตามลูกคนนี้ ในที่สุดก็เจอ
 
    ส่วนตัวลูกเอง ทำอาชีพขายอาหารตามสั่ง ขายข้าวแกง มีปัญหาชีวิตอยู่ 2 เรื่อง คือลูกจ้างอยู่ไม่ทน ออกบ่อย ส่วนเรื่องที่ 2 ต้องคอยอุปการะน้องชายของสามี ซึ่งเขาเหมือนเป็นคนหนักไม่เอาเบาไม่สู้ ก่อหนี้สิน ซึ่งลูกต้องมีส่วนคอยช่วยรับผิดชอบด้วยค่ะ
 
ขอเรียนถามคำถามพระเดชพระคุณหลวงพ่อดังนี้ค่ะ 
 
1.คุณตา เป็นคนดี แต่ทำไมต้องมาชนไก่ และกัดปลากัดด้วยคะ บุพกรรมใดที่ทำให้คุณตาป่วยเป็นมะเร็งลำคอ  ก่อนตายคุณตามีคตินิมิตอย่างไร ตายแล้วไปอยู่ที่ไหน ได้รับบุญที่อุทิศไหม มีอะไรอยากฝากบอกใครบ้างคะ
 
2.บุพกรรมใดที่ทำให้พ่อ เป็นโรคเส้นติดอย่างแรง เป็นเบาหวาน ความดัน โรคหัวใจขาดเลือด ตายแล้วท่านได้มาปลุกพี่ชายที่นอนเฝ้าอยู่หรือไม่ และในวันสวดศพวันที่ 6 และวันบวชพี่ชาย ที่บวชให้พ่อ ฝูงผึ้งพวกนั้นมาจากไหน เกี่ยวอะไรกับการตายของพ่อไหมคะ ตอนนี้คุณพ่อเป็นอย่างไรบ้าง ได้รับบุญที่อุทิศไหมคะ มีอะไรอยากฝากบอกใครบ้างคะ
 
3.บุพกรรมใดที่ทำให้พี่สาวต้องขอหลานสาว จากน้องชายมาเลี้ยง เคยมีความสัมพันธ์ในอดีตกันมาอย่างไร และหลานสาวมีบุพกรรมใดที่โดนไฟดูด และทุพลภาพถึง 10 ปี ตอนนี้ ตายแล้วไปอยู่ที่ไหน ได้รับบุญที่อุทิศไหมคะ
 
4.ทำไมตอนแม่ท้องพระน้องชายถึงกินได้แต่ข้าวกับน้ำเชื่อม และบุพกรรมใดที่ทำให้ตอนเกิดมา พระน้องชายไม่ยอมลืมตา ต้องตกน้ำเกือบตายถึง 2 ครั้ง พระน้องชายเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร ทำไมถึงได้มาบวชคะ
 
5.บุพกรรมใด ที่ทำให้ตัวลูก มีบริวารที่อยู่ไม่ทน และต้องมาอุปการะน้องชายของสามี ลูกควรจะทำอย่างไรต่อไป เพื่อให้เขาสามารถยืนหยัดได้ด้วยตัวเอง
 
6.ลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะ มาในรูปแบบใดคะ ทำอย่างไรถึงจะมีชีวิตที่ดีขึ้น และสร้างบารมีกับหมู่คณะไปได้ตลอดรอดฝั่งคะ
 
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากัน นะจ๊ะ
 
1.คุณตาเป็นคนดี แต่ต้องมาอยู่ในหมู่คนที่ชนไก่และเล่นปลากัด เพราะกรรมในอดีตและปัจจุบันที่คบคนพาล จึงเป็นประเพณีนิยมชวนกันไปชนไก่ กัดปลา
 
 
 
 
 
 
 
 
2.พ่อเป็นโรคเส้นติด เบาหวาน ความดัน โรคหัวใจ เพราะกรรมปัจจุบันมัด และฆ่าสัตว์ทำอาหาร ตายแบบหลับแล้วตื่นขึ้นที่ชั้นจาตุมหาราชิกา มีวิมานทอง เป็นยักษ์หล่อชั้นสูง ไม่มีเขี้ยวยกเว้นเวลาโกรธ เพราะบุญบวช 5 พรรษาส่งผลก่อน
 
 
 
 
 
 
3.พี่สาวอยากมีลูกจึงไปขอหลานสาวมาเลี้ยง ได้เคยเป็นแม่ลูกกันมาในอดีตชาติ
 
 
 
 
 
 
 
 
4.ตอนแม่ท้องน้องชายกินข้าวได้เฉพาะกับน้ำเชื่อม เพราะในอดีตชาติน้องชายเกิดในชนบท ครั้งหนึ่งมีพระธุดงค์มาปักกลด ตอนเช้าท่านมาบิณฑบาต แต่อาหารยังทำไม่เสร็จ มีแต่ข้าวกับน้ำเชื่อม จึงได้ทำ 2 อย่างใส่บาตรตลอด 3-4 วัน
 
 
 
 
 
 
5.ที่ลูกมีบริวารอยู่ไม่ค่อยทน เพราะในอดีตมีบุญชวนคนทำความดีน้อย
 
 
 
 
 
 
6.ลูกได้เป็นกองเสบียงของหมู่คณะมา และหลายครั้งมักทำบุญตามอารมณ์ ให้ลูกสั่งสมบุญทุกบุญอย่าให้ขาดเลยตลอดชีวิต จะทำให้มีชีวิตที่ดีขึ้นและตามติดหมู่คณะไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษ
 
บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/casestudy/2548-01-13.html
เมื่อ 23 เมษายน 2567 20:07
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv