จดหมายรักข้างถังขยะ

CASE STUDY

จดหมายรัก...ข้างถังขยะ

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา ทาง DMC

กราบแทบเท้าพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

    ครอบครัวของลูกมีภูมิลำเนาอยู่ที่จังหวัดฉะเชิงเทรา มีฐานะยากจนมาก บ้านเป็นกระต๊อบเล็กๆ อยู่ท่ามกลางบ้านหลังใหญ่หลายหลัง ผู้คนในละแวกนั้นเรียกครอบครัวของลูกว่า “ครอบครัวคนขอทาน” เพราะคุณพ่อมีรายได้น้อย จึงชอบต่อรองราคาของ จนเขาให้มาฟรีๆ ให้แบบขว้างทิ้งลงกับพื้นก็มี แล้วก็บอกว่า “อ้าว เอาไปกิน ไอ้พวกขอทาน” แล้วพ่อก็เก็บอาหารนั้นมาให้พวกลูกๆ กิน แม้เศรษฐกิจของครอบครัวจะย่ำแย่อย่างนี้ แต่คุณพ่อคุณแม่ก็มีลูกด้วยกันทั้งหมด 6 คน หญิง 4 คน ชาย 2 คน ลูกเป็นลูกสาวคนที่ 3 ค่ะ

    คุณพ่อ ปกติแล้วจะเป็นคนดีมีความรับผิดชอบต่อครอบครัวสูง แรกๆ พ่อช่วยคุณปู่ คุณย่า ทำพลุ ทำตะไล ได้ข้าวและอาหารมาเลี้ยงครอบครัว แต่ไม่มีเงินค่าจ้าง พ่อจึงหันไปเป็นคนขับรถสิบล้อส่งของ แต่ทำได้เพียงเดือนเดียวก็ถูกไล่ออกเพราะไปดื่มเหล้าเมายา ติดผู้หญิง เสียงานเสียการทุกวัน จากนั้นก็มาทำอาชีพรับจ้างทั่วไป รับทำทุกอย่าง แต่พอตกเย็นก็ดื่มเหล้าเมากลับมาบ้านทุกวัน ถึงบ้านก็อาละวาด เตะลูก เตะเมีย คุณแม่เคยถูกซ้อมจนกระอักเลือด ตัวลูกก็เคยถูกพ่อเอามีดไล่ฟัน แม้แต่หมาหรือแมว ยังเคยถูกเตะจนตายคาเท้าไปแล้วหลายตัว สัตว์ปีกอย่างไก่ยังหนีไม่พ้นเงื้อมมือของคุณพ่อ แม้มันจะบินเข้าไปหลบซ่อนอยู่ในกอไผ่ คุณพ่อยังใช้ไม้แหลมๆยาวๆ คล้ายหลาวพุ่งเข้าไปเสียบจนตายคาที่ ร้ายไปกว่านั้นฤทธิ์ของน้ำเมาเปลี่ยนจากคุณพ่อที่แสนดีกลายเป็นคุณพ่อที่น่ากลัวของลูกสาว คือ มีอยู่ครั้งหนึ่งคุณพ่อเมามาก เดินปรี่เข้าหาลูกสาวพร้อมกับพูดว่า “วันนี้จะเอาลูกสาวเป็นเมียดูซิ ว่ามันจะเป็นไง” โชคยังดีที่คุณแม่มาช่วยไว้ทัน   แต่เมื่อสร่างเมา คุณพ่อสำนึกผิดมาก แล้วก็ไม่กล้าเข้าใกล้ลูกสาวอีกเลย ในวันที่เสียชีวิตนั้น พ่อได้ไปช่วยเพื่อนที่เป็นสัปเหร่อเผาศพผีตายโหง ครั้นเสร็จงานก็กลับมาผูกคอตายที่บ้าน รวมอายุได้ 60 ปี

    คุณแม่ของลูก ไม่ดื่มเหล้า แต่สูบบุหรี่ใบจาก พูดจาไพเราะ ตอนท้องแก่ที่ใกล้คลอดตัวลูกนั้น แม่ไม่มีเงินเลย หนำซ้ำก็ยังมาเจ็บท้องที่จะคลอดตัวลูกในช่วงนั้นอีกด้วย จึงทำให้คุณแม่ต้องพายเรือข้ามแม่น้ำบางประกงไปหาหมอตำแยด้วยตัวเอง คุณแม่เจ็บปวดท้อง ทุกข์ทรมานมากและไม่มีเรี่ยวแรงที่จะพายเรือได้ จึงได้แต่ปล่อยให้เรือลอยไหลไปตามน้ำ แล้วจู่ก็เกิดมีลมพายุลูกใหญ่ พัดกระหน่ำเข้าหาเรือของคุณแม่หมุนวนอยู่กลางลำน้ำเกือบชั่วโมง ซึ่งขณะนั้นคุณแม่ทั้งกลัวทั้งเจ็บแล้วคิดว่าต้องตายแน่ๆ เมื่อคิดถึงความตายได้เพียงเท่านั้น คุณแม่ก็นึกถึงหลวงพ่อโสธรขึ้นมาทันที ขอให้หลวงพ่อช่วย เรือถึงได้หยุดหมุน แต่กว่าเรือจะหยุดหมุนก็เป็นชั่วโมงค่ะ จนมีคนตกเบ็ดเข้ามาพบ เขาก็รีบนำคุณแม่ส่งหาหมอตำแยทันที แต่หมอหมอตำแยไม่ยอมทำคลอดให้เพราะไม่มีเงิน คนตกเบ็ดก็ได้ไปยืมเงินชาวบ้าน มาเป็นค่าทำคลอดในครั้งนั้นค่ะ

    คุณแม่มักพูดกับลูกเสมอว่า ลูกเกิดมาทำให้ท่านลำบากเกือบตาย จึงทำให้คุณแม่ไม่ชอบลูกเลย   แม่มักจะพูดกับลูกบ่อยๆว่า “เกลียดลูกคนนี้จริงๆ” เวลาลูกจะพูดจะคุยกับแม่ทีไร   คุณแม่เป็นต้องหันข้างๆ หรือหันหลังคุยกับลูกทุกครั้งไป แต่ถึงอย่างไรลูกก็ยังส่งเงินเลี้ยงดูคุณแม่ตลอดค่ะเพราะลูกรักคุณแม่
ตัวลูกเอง อายุเพียง 11 ขวบก็ต้องไปทำงานรับจ้างเป็นคนรับใช้เขา ได้เงินเดือนๆละ 80 บาทมาช่วยจุนเจือครอบครัว ต่อมาลูกลาออกจากงานแต่ไม่ได้บอกให้คุณพ่อคุณแม่ทราบ ท่านทั้งสองจึงโกรธมาก ช่วยกันจับลูกโยนลงไปในบ่อน้ำลึก ลูกต้องตะเกียกตะกายผุดๆโผล่ๆสำลักน้ำแทบขาดใจเพราะว่ายน้ำไม่เป็น เดชะบุญที่คุณยายผ่านมาเจอพอดี ท่านจึงรีบกระโดดลงน้ำช่วยลูกไว้ทัน

    ลูกเสียใจมากที่คุณพ่อคุณแม่ทำได้ถึงเพียงนี้ ลูกจึงหนีออกจากบ้าน แล้วไปเป็นคนรับใช้เลี้ยงเด็กค่ะจนอายุได้ 16 ปี ก็ลาออกไปเป็นเทพธิดา....ทำงานในโรงงานค่ะ ส่งเสียตัวเองเรียนภาคค่ำจนจบ ม.ศ.5 จวบจนอายุได้ 26 ปี ต่อมาเมื่อปี 2526 พี่ชายของลูก ซึ่งทำงานรับส่งคนงานไปตะวันออกกลาง ได้มาติดต่อขอให้ลูกไปทำงานที่ตะวันออกกลางแทนคนงานเก่าที่ขอยกเลิกการเดินทาง ซึ่งลูกก็เต็มใจตกลงไปแทนเขา เพราะอยากไปมีสามีชาวต่างชาติที่นั่น

    แต่เมื่อถึงตะวันออกกลาง กลับไม่ได้เป็นดั่งที่คิด เพราะเขาเคร่งครัดประเพณีทางศาสนามาก มีกฎของศาสนาเป็นหลักปฏิบัติ ผู้หญิงต้องคลุมผ้าสีดำตั้งแต่หัวจรดเท้า ห้ามไม่ให้ไปไหนมาไหนคนเดียว แรงงานต่างด้าวแทบไม่ได้ออกไปไหนเลย ให้อยู่แต่ภายในบ้านและให้นั่งเย็บผ้าอยู่แต่ในที่ทำงานเท่านั้น ลูกทำงานอยู่ที่นั่น 1 ปีเต็ม ไม่ได้ติดต่อกับใครๆเลย แม้จดหมายสักฉบับจากทางบ้านก็ไม่เคยได้รับ จนคุณป้าแม่บ้านชาวไทยที่นั่นสงสาร เธอจึงแนะนำให้ลูกเขียนชื่อที่อยู่ พร้อมข้อความที่อยากจะเขียน ลูกก็ทำตามคำแนะนำนั้น จึงได้เขียนคำว่า “ ยังไม่มีแฟนนะคะ เขียนมาคุยกันบ้างนะคะ ” แล้วคุณป้าก็นำไปวางทิ้งไว้ข้างถังขยะ   อีก 1 เดือนต่อมา ก็มีจดหมายตอบกลับวางอยู่ข้างถังขยะมีข้อความมาว่า “พี่ยินดีเป็นพี่ชาย” ต่อมาทุกๆ 3 วัน ลูกกับเขาจะเขียนจดหมายถึงกันเสมอ เป็นอยู่อย่างนี้ตลอด 1 ปีเต็ม เราสองคนก็สนิทสนมกันมากทางตัวอักษร คุณป้าจึงได้วางแผนให้เราได้พบกัน โดยเขียนจดหมายนัดแนะเวลา ทิ้งไว้ข้างถังขยะหน้าบ้านเช่นเดิม พอถึงวันเวลานัด ลูกก็ทำเป็นออกไปทิ้งขยะ เขาเองก็ขี่จักรยานมาเจอพอดี เราจึงได้สบตากัน เขาทักลูกขึ้นมาว่า “นั่นน้องแมวใช่มั๊ยครับ ” ลูกตอบว่า “ใช่ค่ะ” แล้วจึงทักเขากลับไปว่า “แล้วนั่นพี่ดมใช่มั๊ยค่ะ” เขาตอบใช่   พร้อมกับส่งยิ้มให้ลูก เรามีโอกาสคุยกันเป็นครั้งแรกเพียงเท่านี้เอง ลูกรวบรวมจดหมายที่ส่งถึงกันได้ถึง 1 กระสอบค่ะ

    แต่แล้วเมื่อปี 2529 ลูกก็หมดสัญญาว่าจ้างพอดี จึงต้องเดินทางกลับเมืองไทย ส่วนเขาเป็นพนักงานประจำที่นั้นมาตั้งแต่ปี2522 ในตำแหน่งวิศวกรเครื่องจักรโรงงานน้ำผลไม้ค่ะ เมื่อลูกกลับมาถึงเมืองไทย เขาก็เขียนจดหมายมาสู่ขอลูกกับคุณแม่ทันที แต่คุณแม่บอกกับลูกว่า “ฉันไม่ให้หรอก ไม่รู้คนบ้าที่ไหน เขียนจดหมายมาขอลูกสาวกันทางอากาศอย่างนี้ ใครจะยกให้ล่ะ” ในขณะเดียวกันก็มีหนุ่มหลายคนมาขอลูกแต่งงานอีกด้วย ส่วนคุณแม่ก็มาถามลูกบ่อยๆว่าจะเลือกใคร ลูกก็ตอบไปแบบทีเล่นทีจริงว่า “ใครมาถึงก่อนก็เลือกคนนั้นแหละ” แล้วคนที่มาถึงก่อนนั้น เขาก็คือพระเอกในดวงใจของลูก ซึ่งบินด่วนตรงมาจากตะวันออกกลาง พอถึงบ้านลูกก็ได้ทำพิธีผูกข้อไม้ข้อมือแต่งงานเสร็จภายในวันเดียวค่ะ

    จากนั้น สามี ก็พาลูกไปอยู่ที่บ้านในจังหวัดสงขลา แต่ญาติๆฝ่ายสามีไม่ยอมรับและไม่ชอบลูกเลย บางครั้งคุณพ่อของสามีถึงกับมาตัดพ้อกับลูกชายว่า พ่อและเมียจะเลือกใคร ซึ่งสามีก็ตอบกลับไปว่าขอเลือกทั้งสองคน แต่ลูกก็อยู่ที่บ้านสามีด้วยความลำบากทั้งกายและใจ หนำซ้ำสามีก็ยังมาครบกำหนดการลางาน เพื่อกลับไปตะวันออกกลางอีกด้วย   ปีหนึ่งถึงจะกลับมาเจอลูกสักครั้งค่ะ

    เมื่อสามีไม่อยู่ ลูกก็กลับบ้านที่จังหวัดฉะเชิงเทรามาอยู่กับคุณพ่อคุณแม่ พร้อมกับตั้งท้องแรก ซึ่งมีอาการแพ้แบบแปลกๆ คือเหม็นข้าวปลาอาหารทุกชนิด กินได้แต่ทุเรียนกับเป๊ปซี่แทนอาหารทุกมื้อ เมื่ออายุครรภ์ได้ 8 เดือน ก็ดันมาลื่นล้มก้นกระแทกกับพื้น จึงต้องคลอดก่อนกำหนด และเด็กเสียชีวิตไปในที่สุด    ต่อมาท้องครั้งที่ 2 เพียงแค่ 7 เดือน หมอก็ให้คลอดก่อนกำหนด โดยนัดวันผ่าตัด แต่พอถึงวันหมอนัด ปรากฏว่าความดันของลูกขึ้นสูงถึง 200 แม้ลูกจะรู้ว่าผ่าตัดตอนนี้อันตราย แต่ด้วยความที่อยากให้ลูกในท้องรอดชีวิตไว้ แม้ตัวเองจะต้องตายก็ยอม จึงอนุญาตให้หมอผ่าตัด แต่เมื่อหมอตรวจเช็คปรากฏว่าเด็กตายเสียแล้ว ต่อมาตั้งท้องครั้งที่ 3 อยู่ได้แค่ 6 เดือน ก็มี ขนผมเล็บ และเนื้อเป็นชิ้นๆ หลุดออกมาทางช่องคลอด โดยที่ตัวลูกไม่รู้ตัวเลย จึงไปให้หมอตรวจเช็คปรากฏว่าได้ลูกแฝดหญิงชาย แต่แฝดหญิงเสียชีวิตตั้งแต่อยู่ในท้อง ส่วนแฝดชาย หมอได้ผ่าตัดเอามาเลี้ยงไว้ในตู้อบได้ 1 เดือนก็เสียชีวิตค่ะ

    ชีวิตช้ำจากการสูญเสียลูกก็มากพออยู่แล้ว แต่ต้องมาช้ำหนักกว่าเดิมเมื่อได้ข่าวฉาวว่า สามีซึ่งอยู่ที่ตะวันออกกลางไปมีเมียน้อยอีกหลายคน แรกๆลูกทำใจไม่ได้เลย กินไม่ได้นอนไม่หลับจนป่วยเป็นโรคหัวใจ    ต่อมาเมื่อปี2547 ก็ได้มีเพื่อนบ้านคนหนึ่ง ได้มาชักชวนและ คะยั้นคะยอให้ลูกติดจานดาวธรรม จนลูกต้องจำใจติด เพราะตัดความรำคาญ แต่พอดูได้2 อาทิตย์ ลูกก็เกิดกำลังใจและกำลังกายดีขึ้นอย่างประหลาด อาการของโรคหัวใจกลับดีขึ้นอย่างเห็นๆ ลูกจึงโทรศัพท์ไปคุยกับสามีที่ตะวันออกกลาง ในเรื่องของวัด   แรกๆเขาก็ปฏิเสธ แต่ต่อมาบุญบันดาลให้สามีจูนไปเจอช่อง DMC เข้าโดยบังเอิญ   สามีจึงมานั่งดู ด้วยความตั้งใจอยู่หลายวัน เขาจึงได้เข้าใจวัดและเข้าใจตัวลูกมากขึ้น ในที่สุดสามีก็กลายมาเป็นผู้กระจายข่าว ชวนคนทำความดีและชวนดูช่อง DMC ที่ประเทศตะวันออกกลาง ได้มากกว่า 200 หลังคาเรือน ค่ะ

คำถาม

1. บุพกรรมใดครอบครัวของลูกจึงเกิดมามีฐานะยากจนมาก จนถูกเรียกว่า ครอบครัวขอทาน ควรแก้ไขวิบากกรรมนี้อย่างไรค่ะ

2. บุพกรรมใดพ่อจึงผูกคอตาย ตายแล้วไปไหน มีสภาพเป็นอย่างไร ได้รับบุญหรือไม่

3. กรรมใดทำให้แม่ต้องทุกข์ทรมาน พายเรือข้ามแม่น้ำเพื่อไปคลอดลูกเพียงคนเดียว    บุญใดแม่จึงรอดตายมาได้ และทำไมคุณแม่จึงเกลียดลูกมาก   ทั้งๆลูกก็ดีด้วย   ลูกควรทำอย่างไรคะ

4. กรรมใดทำให้ลูกถูกพ่อแม่จับโยนน้ำ จนเกือบจมน้ำตาย    แต่รอดมาได้ด้วยบุญใดคะ

5. ลูกและสามีมีบุพกรรมร่วมกันมาอย่างไร จึงได้มาพบรักกันด้วยจดหมายข้างถังขยะ   แต่กรรมอะไรทำให้ลูกได้อยู่กับสามีเพียง แค่ปีละครั้ง ครั้งละ 1 เดือน   และกรรมใดของลูก สามีจึงไปมีเมียน้อย ลูกควรแก้ไขอย่างไรดีคะ

6. ทำไมตัวลูกจึงสูญเสียลูกตั้งแต่ยังอยู่ในครรภ์ไปถึง 3 ท้อง รวม 4 คน แต่ละท้องมีกรรมต่างกันอย่างไรคะ และทำไมท้องแรกลูกจึงทานได้แต่ทุเรียนและเป๊ปซี่คะ    ในชาตินี้ลูกจะสามารถมีลูกได้มั๊ยคะ

7. ทำไมลูกจึงถูกภรรยาน้อยของสามีโทรมากวนใจบ่อยๆ การที่ลูกอวยพรให้เธอว่า “ขอให้เธอหมดเนื้อหมดตัว ครองตำแหน่งเมียหลวง มีสามีไปมีเมียน้อยทุกภพชาติ แล้วก็ขอให้ลูกสาวของเธอเป็นเมียน้อยเขาทุกภพชาติ ” ภรรยาน้อยก็บอกว่า “ขอบใจ” การพูดเช่นนี้ ลูกจะมีวิบากกรรมอย่างไร และจะแก้ไขอย่างไร

8. น้องชาย(ลูกของน้าสาว) ทำกิจการใดๆ ก็ไม่เจริญ เคยถูกโกงไปถึง 3 ล้านบาท ทั้งยังต้องประสบอุบัติเหตุถูกรถชนเกือบตาย ปัจจุบันขับรถแท็กซี่รายได้บางวันแค่ 50 บาท เขาทำกรรมอะไรมาจึงถูกโกง และประสบอุบัติเหตุเกือบตาย มีฐานะยากจน จะแก้ไขวิบากกรรมนี้ได้อย่างไรคะ

9. หลานสาวของลูกขณะอยู่ในท้อง แม่ของเขาจะทำแท้ง แต่ลูกห้ามไว้ทัน พอคลอดออกมา ลูกก็อาสาเอามาเลี้ยงจนอายุได้ 3 ขวบ แต่แล้วแม่ของเขาก็มารับคืน ลูกกับหลานสาวมีบุพกรรมร่วมกันมาอย่างไรคะ

10. ลูกกับสามีเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะ

    พวกลูกๆ ชาวตะวันออกกลาง แฟนๆ DMC เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาทุกคนไหมคะ ลูกๆ ที่ตะวันออกกลาง อยากขอหลวงพ่ออวยพรให้ด้วยค่ะ   เพราะรอฟังอย่างใจจดจ่อค่ะ

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. ครอบครัวลูกเกิดมาฐานะยากจน จนทุกคนเรียกว่าครอบครัว “ขอทาน”  เพราะ ...ในอดีตมีความ “ตระหนี่” และ  มักชอบดูถูกดูหมิ่นคนยากจนว่า เป็นคนขอทานเสมอ ๆ วิบากกรรมนี้ตามมาส่งผล



จะแก้ไขก็ให้สั่งสมบุญทุกบุญ ทั้งทาน , ศีล , ภาวนา ให้มาก ๆ แล้วอธิษฐานจิตให้มีแต่ “ผังรวย” ติดไปในภพเบื้องหน้าจ่ะ!

2. พ่อผูก “คอตาย”   เพราะ …กรรม “ปาณาติบาต” ทั้งในอดีตและปัจจุบัน     กับ “วจีกรรม” ที่ชอบพูดไล่คนให้ไป “ผูกคอตาย”   ด้วยการทับถมคนที่ท้อแท้ ทำให้มี “เชื้อในใจ”  ทั้ง ๆ ที่ในอดีตก็ไม่เคยฆ่าตัวตาย  วิบากกรรมดังกล่าวมาส่งผล

ตายแล้วก็ไปอยู่ใน “มหานรกขุม 1” ก่อน  แต่ต้องไปขุมอื่นอีก

นายนิรยบาลกำลัง ทุบ ซ้อม ชำแหละ ด้วยอุปกรณ์ต่าง ๆ ทั้งหอก , หลาวเหล็กร้อน , มือเท้า เป็นต้น ในขณะที่กายก็ตัวใหญ่ที่ถูกแขวนคอลอย ๆ อยู่กลางอากาศ , ทุกข์ทรมานมากจ่ะ!

ไม่อาจรับบุญได้    แต่บุญไปคอยอยู่ “ยมโลก”

3. แม่ทุกข์ทรมาน ต้องพายเรือข้ามแม่น้ำ เพื่อไป “คลอดลูก” เพียงคนเดียว   เพราะ ...ในอดีตที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม มักไม่ค่อยดูแลสัตว์  ปล่อยให้ตากแดดตากฝน แม้เป็นสัตว์มีท้องก็ตาม  จนสัตว์ตายเพราะเจ็บป่วย  วิบากกรรมนี้ตามมาส่งผลจ่ะ!

รอดมาได้   เพราะไม่ได้เจตนาให้สัตว์ตาย  กับบุญที่ได้เคย  ทำมากับหมู่คณะมาช่วยไว้จ่ะ!

แม่ไม่ได้เกลียดลูก แต่บุญเกี่ยวกับการสงเคราะห์ญาติและบิดามารดาหย่อน  จึงทำให้เจอสภาพดังกล่าวจากมารดา

จะแก้ไขก็ทำดังที่ทำดีอยู่แล้ว  และเติมด้วยบุญสงเคราะห์ญาติและทุก ๆ บุญ  แล้วอธิษฐานจิต ให้พ้นจากสภาพดังกล่าว ทั้งชาติปัจจุบันและอนาคตจ่ะ!

4. ลูกชอบแกล้งจับหมาแมวโยนลงในบ่อน้ำ  ด้วยความคึกคะนองในอดีตจ่ะ!

แต่พอมันจมไปสักพัก  จึงช่วยมันขึ้นมา  ด้วยวิบากกรรมนี้ จึงบันดาลให้พ่อ – แม่จับตัวลูกโยน ลงไปในน้ำจนเกือบตาย  แต่ที่ไม่ตาย เพราะ ไม่ได้ทำสัตว์ตายในอดีตจ่ะ!

5. ลูกและสามีพบรักกัน “ข้างถังขยะ” เพราะ ...เคยเป็นสามี – ภรรยากันมาในอดีต  และพบรักกันด้วยอาการต่าง ๆ  อีกทั้งเคยสร้างบุญร่วมกันมา  ที่พบกันที่ข้างถังขยะก็เป็นเรื่องของเหตุปัจจุบัน ไม่ได้มีวิบากกรรมอันใดจ่ะ!

ลูกอยู่กับสามีปีละครั้ง ๆ ละ 1 เดือน   เพราะในอดีตสมัยที่เกิดในสังคมเกษตรกรรม ได้ทำกรรม คือ ชอบเลี้ยงสัตว์ไว้ขาย  แม้กระทั่งลูกสัตว์ที่ออกมาใหม่ ๆ  มักชอบนำมาฆ่าขายหรือฆ่ากินเอง ,  กรรมที่พรากสัตว์นี้จึงทำให้ลูกไม่ค่อยได้อยู่กับสามี   และแท้งลูก

กับกรรมกาเมเจ้าชู้ของตัวลูกเองในสมัยเป็นผู้ชาย  ที่ชอบไปมีภรรยาทุกเมืองที่ผ่านไป  แล้วทิ้งภรรยาทุกเมืองไว้ , วิบากกรรมดังกล่าวมารวมกันส่งผลจ่ะ!

ลูกต้องสั่งสมบุญทุกบุญนั่นแหละจ่ะ! แล้วอธิษฐานจิตให้พ้นจากสภาพดังกล่าวจ่ะ!

6. ความคุ้นของลูกในท้อง  ที่คุ้นกับของหวานหรืออาหาร ที่มีลักษณะดังนี้   จึงทำให้ลูกแพ้ท้องด้วยการอยากกินทุเรียนและเป๊ปซี่

ชาตินี้อายุมากแล้วก็คงยากที่จะมีลูกได้   เมื่อเป็นแม่ของลูกไม่ได้  ก็ให้เป็นแม่ของโลกแทนก็แล้วกันจ่ะ!

7. กรรมกาเมเจ้าชู้ในชาติอดีตสมัยที่ลูกเป็นผู้ชายมาส่งผลให้ถูกภรรยาน้อยของสามีโทรมายั่วให้โกรธจ่ะ!

ส่วนการที่ลูก “แช่ง” กลับไปก็จะทำให้มีวจีกรรมต่อกัน

ดังนั้นก็ให้ลูกปล่อยวางเสีย  อย่าไปสนใจถ้าเธอโทรมาอีกจ่ะ!

8. ลูกของน้าสาวทำกิจการใดไม่เจริญ   เพราะทานบารมี ในอดีตน้อย  อีกทั้งก็เคยโกงเขามาในอดีต   จึงมาถูกโกงบ้าง   อีกทั้งมีกรรมปาณาติบาตในอดีตมาส่งผลด้วย  จึงทำให้ประสบอุบัติเหตุจนเกือบตาย

จะแก้ไขก็ให้เลิกอบายมุข และหมั่นทำทาน , รักษาศีล , เจริญภาวนา สั่งสมบุญทุกบุญให้มาก ๆ จ่ะ!

9. ลูกกับหลานสาวก็เคยเกื้อกูลกันมาในอดีต   เพราะเคยเป็นญาติที่เคยช่วยเหลือเกื้อกูลกันมา  ดังนั้นชาตินี้จึงทำให้ได้มาช่วยเหลือเธออีก  ก็เป็นบุญของลูกที่สงเคราะห์ญาติ  ก็จะทำให้ชาติต่อไปก็จะมีคนมาเกื้อกูลเราจ่ะ!

10. ลูกกับสามีก็ได้เคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาแบบ “กองเสบียง”  โดยมักทำบุญตามอารมณ์   จึงทำให้บางชาติก็เจอกัน , บางชาติก็พลัดกันจ่ะ!

ชาตินี้มาเจอกันอีก  ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญแล้วอธิษฐานจิต  ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ!