พี่ชายที่แสนสามดี

ลูก มีพี่น้องทั้งหมด 6 คน ลูกเข้าวัดปี 2527 เพราะมีพี่ชายคนที่ 4 เป็นกัลยาณมิตรให้ หลังจากนั้น ลูกได้ตั้งใจทำบุญทุกๆบุญที่คุณครูไม่ใหญ่เมตตาให้ลูกๆ ได้สั่งสมบุญบารมีเสมอมาไม่ได้ขาด

ตัวลูกเองจบการศึกษาอนุปริญญา (ปวส.)ด้านบัญชี เมื่อปี 2523 หลังจากจบแล้ว มีความรู้สึกว่า “กำลังคอยอะไรบางอย่างอยู่” แต่ก็ไม่ทราบว่าอะไร จนกระทั่งในปลายปี 2530 ลูกได้พบกับสามี ความรู้สึกว่าคอยก็หายไป ในตอนนั้นสามีของลูกประกอบธุรกิจโรงงานฟอกย้อมและพิมพ์ผ้า อยู่ อ.นครชัยศรี จ.นครปฐม ประสบปัญหามากมายทั้งงาน , ลูกค้า , คนงานและเครื่องจักร ในขณะนั้นมีหนี้อยู่ประมาณ 20 กว่าล้าน และลูกได้บอกกับเขาตั้งแต่พบกันแรกๆว่า “มาใช้หนี้ให้นะ มาทำที่นี่(โรงงาน)ให้สว่างแล้วจะไป” ในระหว่างการทำธุรกิจนี้ลูกช่วยสามีทำงานทุกอย่างอย่างเต็มที่ เขาไว้ใจลูกมาก เขาปรึกษาลูกในทุกๆเรื่อง ถึงกับเคยพูดว่า ลูกคือ “ขุนพลของเขา” และลูกก็ทุ่มทั้งกายและใจช่วยเขาสร้างฐานะด้วยดีตลอดมา

ต่อมาในปี 2533 ลูกก็ตั้งครรภ์ นับแต่นั้นธุรกิจของสามีจากที่ติดขัดก็เริ่มไปได้ดี หลังจากคลอดลูกสาวได้ 6 เดือน ก็ปลอดหนี้กลับมีทรัพย์สินเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว

แม้ว่าธุรกิจจะไปได้ดี แต่การทำโรงงานเป็นงานที่เหนื่อยจะหาเวลาพักได้ยาก ลูกและสามีจึงปรึกษากันว่า จะหาคนมาเช่ากิจการไป และปัจจุบันธุรกิจโรงงานได้ให้ผู้อื่นเช่าไปแล้วตั้งแต่เมษายน 2540 ก่อนจะเกิด IMF พอดี จึงทำให้ไม่ต้องประสบกับภาวะ IMF และลูกได้มีเวลาเข้าวัดสร้างบารมีได้อย่างสม่ำเสมอขึ้น แต่เมื่อมีเวลามากขึ้นสามีกลับเริ่มมีผู้หญิงคนใหม่และเริ่มไม่ไว้ใจลูก กลัวว่าลูกจะฟ้องร้องเอาสมบัติของเขา ขณะนี้เขาปลูกบ้านใหม่และจะย้ายไปอยู่กับผู้หญิงคนใหม่ ทำให้ลูกเสียใจมาก สามีเคยทำบุญเสาเข็มมหาธรรมกายเจดีย์ 3 ต้นและสร้างองค์พระ 4 องค์ แต่เมื่อตอนวัดมีเรื่องก็ตามกระแสสื่อไป ปัจจุบันยังไม่ยอมเข้าวัดสร้างบารมีเลยค่ะ

ตัวลูกเองมักประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์บ่อยๆ เช่น วันที่ 13 ตุลาคม 2536 ลูกขับรถจะเลี้ยวเข้าหมู่บ้านย่านพุทธมณฑลสาย 4 เกิดอุบัติเหตุชนกับมอเตอร์ไซด์ จนคนขับรถมอเตอร์ไซด์กระเด็นตกรถ เขาเข้ารักษาตัวในโรงพยาบาลได้ไม่กี่วันก็เสียชีวิต และวันที่ 21 มีนาคม 2538 ลูกขับรถผ่านซอยแห่งหนึ่ง ก็มีมอเตอร์ไซด์ขับพุ่งมาชนรถของลูกจนประตูด้านซ้ายเปิดไม่ได้ กระจกแตกบาดเท้าลูกสาวที่นั่งมากับลูกเล็กน้อย ขณะนั้นลูกสาวอายุ 4 ขวบ แต่คนนั่งซ้อนท้ายมอเตอร์ไซค์กระเด็นตกรถเสียชีวิตทันที

ในปัจจุบัน ลูกมักจะได้ยินเสียงพระสวดมนต์บ่อยๆ แต่ถามคนรอบข้างก็ไม่มีใครได้ยินและเห็นดวงแก้วใส ดวงแก้วเรียงกันเป็นสายทุกวัน บางครั้งขับรถอยู่ก็เห็นดวงแก้วใสลอยผ่านตาไปหรืออยู่ตรงหน้า

ลูกสาวของลูก เข้าวัดตั้งแต่อยู่ในท้อง และมาอยู่ธุดงค์ตั้งแต่อายุได้ขวบกว่า และมาเข้าธุดงค์บ่อยๆ เมื่อลูกสาวอายุได้ประมาณ 2 ขวบกว่า พี่ชายคนที่ 4 ที่แสนดีของลูกคนที่เป็นกัลยาณมิตรชวนลูกเข้าวัดนั้น ยังได้เป็นกัลยาณมิตรให้ลูกสาวของลูกอีกด้วย และยังได้นำลูกแก้วมาให้หลานเพื่อเอาไว้ให้ตรึกก่อนนั่งสมาธิ พอลูกสาวของลูกดีใจมากรับลูกแก้วไว้ในมือแล้วก็พูดขึ้นว่า “หม่าม้า...นี่คืออาณาจักรของหนู” ลูกซาบซึ้งพี่ชายที่ทำหน้าที่กัลยาณมิตรให้ลูกเสมอมา เขาเป็นพี่ชายที่แสนดีมากๆค่ะ

ช่วงที่ลูกสวดมนต์ทำวัตรเย็น ลูกสาวจะนอนอยู่ข้างลูก แต่ไม่ได้สวดมนต์ด้วย เมื่อกลับบ้านขณะที่อาบน้ำให้ลูกสาว ลูกสาวจะสวดมนต์ทำวัตรเย็นให้ลูกฟัง ลูกงงมากว่า เขาไม่ได้สวดมนต์ทำวัตรเย็นแต่ทำไมสวดได้

และเมื่อได้มีโอกาสมากราบคุณยายอาจารย์ คุณยายท่านกล่าวว่า “คุณ....โบราณท่านว่า เด็กมีบุญพ่อแม่จะรับไม่ไหว นี่ลูกยายนะ ยายฝากเลี้ยงไว้ก่อน”

ต่อมาเมื่ออายุ 12 ขวบ ลูกสาวก็ไม่ค่อยยอมมาวัด ไม่ยอมนั่งสมาธิ ติดวัตถุนิยม รู้เรื่องอานิสงส์ของการทำบุญและบาปดี แต่ก็ไม่ค่อยยอมนั่งสมาธิและไม่ค่อยเชื่อฟังลูกเลยค่ะ ขณะนี้อายุ 15 ปีแล้ว

1. บุพกรรมอะไร ลูกจึงมีความรู้สึกว่า กำลังคอยอะไรบางอย่างอยู่ แต่เมื่อพบสามีแล้ว ความรู้สึกว่าคอยก็หายไป , ลูกและสามี มีบุพกรรมร่วมกันมาอย่างไร

2. ที่ลูกพูดกับสามีในช่วงที่พบกันแรกๆว่า “มาใช้หนี้ให้นะ มาทำที่นี่(โรงงาน)ให้สว่างแล้วจะไป” เป็นเพราะอะไรมาดลใจให้ลูกพูดเช่นนั้น และเป็นเพราะกรรมใดลิขิตไว้ให้เมื่อหมดหนี้แล้วชีวิตคู่ก็ต้องจากกันไป

4. เพราะบุญใด สามีจึงได้คนเช่าโรงงานและขายเครื่องจักรได้ก่อน IMF ทำให้ไม่ต้องเกิดกับวิกฤตในช่วงนั้น และในช่วง IMF สามีก็ไม่ต้องทำงาน แต่มีรายได้ดีสม่ำเสมอจนถึงปัจจุบัน

5. ทำไมลูกจึงมีสามีเจ้าชู้ ตระหนี่ และปัจจุบันเห็นลูกเป็นศัตรู ไม่ให้เกียรติยกย่องในฐานะภรรยา , ลูกต้องทำบุญอะไร และอธิษฐานอย่างไร ครอบครัวของลูกจึงเป็นครอบครัวธรรมกาย ครอบครัวนักสร้างบารมี มีศีล ศรัทธา ทิฐิเสมอกัน , ลูกจะวางใจอย่างไร คิดอย่างไรและทำอย่างไร เมื่อต้องอยู่คนเดียวเพราะครอบครัวแตกเช่นนี้และลูกจะสามารถเป็นกัลยาณมิตรให้เขาเข้ามาสร้างบารมีกับหมู่คณะได้หรือไม่

6. เพราะบุพกรรมอะไร ทำให้ลูกต้องมาพบอุบัติเหตุรถชนคนเสียชีวิตถึง 2 คน , ลูกจะได้รับวิบากกรรมอย่างไรเพราะไม่ได้ตั้งใจ , ต้องทำบุญอะไรไม่ให้ลูกพบบุพกรรมเช่นนี้อีกและไม่ให้มีวิบากติดตัวไป

7. คน 2 คน ที่เกิดอุบัติเหตุกับลูกแล้วตายไปนั้น ลูกได้ทำบุญสร้างพระธรรมกายประจำตัวให้ เขาได้รับบุญหรือไม่อย่างไร และอโหสิกรรมให้ลูกหรือไม่ , ปัจจุบันอยู่ในภพภูมิใด

8. ทำไมเมื่อลูกสาวซึ่งอายุเพียง 2 ขวบกว่า รับลูกแก้วไว้ในมือแล้ว จึงพูดว่า “นี่คืออาณาจักรของหนู” , คุณยายอาจารย์ ทราบบุพกรรมอะไรจึงกล่าวว่า “คุณ....โบราณท่านว่า เด็กมีบุญ พ่อแม่จะรับไม่ไหว นี่ลูกยายนะ ยายฝากเลี้ยงไว้ก่อน” , ก่อนมาเกิดลูกสาวของลูกเขาเป็นใคร มาจากไหนค่ะ เขาจะมีความกตัญญูต่อลูกหรือไม่ และต่อไปเขาจะมาสร้างบารมีกับหมู่คณะหรือไม่คะ

9. บุพกรรมอะไร คุณแม่สามีจึงต้องผ่าตัดสมอง 2 ครั้งและจำใครไม่ได้ช่วยตัวเองไม่ได้ ต้องทำบุญอะไรให้ท่านจึงจะหมดกรรม ในระหว่างนี้จะช่วยท่านอย่างไร ให้ท่านตรึกถึงบุญและวางใจให้ถูกก่อนจะละโลกไป

10. ลูกได้ทำบุญสร้างองค์พระธรรมกายทั้งภายนอกภายในและทำบุญทุกบุญใส่ชื่อคุณพ่อ คุณแม่อุทิศส่วนกุศลไปให้ ท่านได้รับหรือไม่อย่างไร ปัจจุบันท่านอยู่ในภพภูมิใด มีข้อความฝากถึงลูกบ้างหรือไม่อย่างไร

12. ลูกและพี่ชายคนที่ 4 ที่เป็นกัลยาณมิตรชวนเข้าวัดมีบุพกรรมกันมาอย่างไร เราทั้ง 2 จึงเป็นกัลยาณมิตรให้กันเสมอ และเราทั้ง 2 ช่วยกันเป็นกัลยาณมิตร ชวนพี่น้องเข้าวัดได้ทุกคน เราทั้งสองสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไรคะและเคยเป็นทหารของพระราชาองค์ที่ออกบวชหรือไม่ ก่อนเกิดลูกมาจากไหน
สุดท้ายนี้ลูกขอให้คุณครูไม่ใหญ่มีสุขภาพแข็งแรงอายุยืน 220 ปี

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

1. ลูกมีความรู้สึกว่า “คอย” อะไรบางอย่าง แต่พอพบ “สามี” ความรู้สึกนั้นก็หายไป เพราะ....ในอดีตลูกและสามีเคยทำบุญร่วมกันมาโดยเคยเป็นสามี - ภรรยากัน เมื่อได้ทำบุญร่วมกันแล้วก็อธิษฐานจิตว่า ขอให้ได้มาเจอกันและมาเป็นสามี – ภรรยากันอีก ดังนั้นลูกจึงมีความรู้สึกว่า คอยใครหรืออะไรบางอย่างลึก ๆ อยู่ในใจ กระทั่งได้มาเจอสามีแล้วความรู้สึกนั้นก็หายไปจ่ะ !

2. ที่ลูกพูดกับสามีในช่วงที่พบกันแรก ๆ ว่า “มาใช้หนี้ให้นะ มาทำที่นี่(โรงงาน)ให้สว่างแล้วจะไป” เป็นเพราะ....“ ผังเก่าในอดีต” ติดมา เรื่องมีอยู่ว่า ตัวลูกได้เคยเป็นกัลยาณมิตรให้สามีได้มาสร้างบารมีกับหมู่คณะ โดยยังไม่ได้เป็นสามี - ภรรยากัน อีกทั้งสามีก็มีภรรยาอยู่แล้ว

ในช่วงนั้นเขามีหนี้สินมากและเป็นทุกข์ใจ , ตัวลูกก็ได้ชวนมาทำทานบ่อย ๆ กับหมู่คณะ จนในที่สุดก็ปิ๊งกันและขอให้ลูกเป็นภรรยาเขา ซึ่งตัวลูกก็ใจอ่อนยอมเป็นภรรยาและทำให้สามีต้องเลิกกับภรรยาเก่า ,

เมื่อมาอยู่กับลูกก็หมดหนี้สินแล้วก็เปลี่ยนนิสัยเลิกทำบุญไป , ทำให้ลูกช้ำใจและได้เลิกกันในที่สุดจ่ะ ! ผังนี้ติดตัวมาจ่ะ !

3. เมื่อลูกตั้งครรภ์ลูกสาว งานที่ติดขัดก็เริ่มไปได้ดี หมดหนี้เร็วและมีทรัพย์สินเพิ่มขึ้น เพราะ....บุญของตัวลูกเองที่เคยชวนสามีทำทานกับหมู่คณะในอดีตดังกล่าว ได้มาส่งผลในช่วงที่ตั้งครรภ์ลูกสาว จึงทำให้กิจการดีขึ้นจ่ะ ! แต่วันใดที่บุญเก่าของสามีหมด , สามีก็จะไม่สะดวกเหมือนปัจจุบันและจะมีอุปสรรคของชีวิตจ่ะ !

4. สามีได้คนเช่าโรงงานและขายเครื่องจักรได้ก่อน IMF ทำให้ไม่ต้องเกิดวิกฤติการในช่วงนั้น เพราะ ....บุญเก่าที่ลูกได้เคยชวนเขาทำทานกับหมู่คณะดังกล่าวมาส่งผล ให้ตัดสินให้คนมาเช่าโรงงานและขายเครื่องจักรได้ก่อน IMF จ่ะ !

ในช่วง IMF สามีก็ไม่ต้องทำงาน แต่มีรายได้ดีสม่ำเสมอมาจนถึงปัจจุบัน เพราะ....บุญเก่าในอดีตดังกล่าวยังส่งผลอยู่ , แต่ถ้าประมาทในการดำเนินชีวิต ไม่สร้างบุญใหม่ให้ต่อเนื่อง ความสะดวกสบายในปัจจุบันก็จะอันตรธานไปจ่ะ !

5. ลูกมีสามีเจ้าชู้และตระหนี่ และปัจจุบันเห็นลูกเป็นศัตรูไม่ให้เกียรติยกย่องในฐานะภรรยา เพราะ....ลูกกำลังใช้วิบากกรรมในชาติที่ลูกเป็นกัลยาณมิตรให้สามีที่มีภรรยาอยู่แล้ว มาทำบุญกับหมู่คณะ จนบุญส่งผลให้เขาพ้นหนี้สินแล้วมาปิ๊งตัวลูก จนมาขออยู่กับลูกโดยที่ลูกก็เต็มใจที่เป็นภรรยาเขา ทำให้เขาต้องเลิกกับภรรยาเก่า

อีกทั้งลูกยังห้ามไม่ให้เขาไปช่วยเหลือภรรยาเก่าด้วย ดังนั้นวิบากกรรมนี้จึงทำให้สามีปฏิบัติตัวกับลูกเหมือนได้เคยปฏิบัติตัวกับภรรยาเก่าของเขาตอนที่อยู่กับลูกแหละจ่ะ !

ให้ลูกอดทนใช้วิบากกรรมไปด้วยใจที่ใสและเยือกเย็น และสั่งสมบุญให้มาก ๆ ในทุกบุญ แล้วอธิษฐานจิตให้ได้ประพฤติพรหมจรรย์ในภพชาติต่อไป เพราะชีวิตการครองเรือนมันเป็นทุกข์อย่างนี้แหละจ่ะ !

ส่วนสามีก็จะมีวิบากกรรมส่วนตัวทบต้นต่อไปในภพเบื้องหน้า ดังนั้นชาตินี้ก็คงได้แค่แผ่เมตตาให้ใจใส ๆ ดีกว่าจ่ะ !
ให้เป็นกัลยาณมิตรให้กับตนเองมาก ๆ สักวันเมื่อเขาประสบทุกข์หนักเขาก็จะคิดถึงตัวลูกเองจ่ะ !

6. ลูกต้องมาประสบอุบัติเหตุรถชนคนเสียชีวิต 2 คน โดยไม่ได้ตั้งใจ เพราะ....กรรมในอดีตลูกได้ไปอนุโมทนาบาปคนที่เราไม่ชอบ เมื่อเขาตายไปเราก็พลอยยินดี ทำให้ไปดึงดูดผู้ที่มีกรรมปาณาติบาต ซึ่งเป็นกรรมส่วนตัวของเขามาตายเพราะเราจ่ะ !

จะมีวิบากกรรมบ้าง ที่อาจทำให้เราไปประสบอุบัติเหตุโดยไม่ตั้งใจเช่นเดียวกัน แต่ไม่หนักหนาอะไรจ่ะ !

ลูกก็ต้องทำบุญทุกบุญแล้วอุทิศไปให้เขาบ่อย ๆ จนความรู้สึกนี้หมดไปจากใจ แล้วอธิษฐานจิตว่า ขออย่าได้เจออุบัติเหตุโดยไม่มีเจตนาอย่างนี้เลยจ่ะ !

7. คน 2 คนที่เกิดอุบัติเหตุถูกรถชนตาย ตายแล้วก็ไปเกิดใหม่เป็นมนุษย์แล้ว ด้วยบุญที่ลูกอุทิศไปให้จ่ะ !

8. ลูกสาวเมื่ออายุ 2 ขวบกว่า รับลูกแก้วไว้ในมือแล้วพูดว่า “นี่คืออาณาจักรของหนู” ลูกสาวก็พูดไปตามภาษาเด็กจ่ะ ! ไม่ได้มีความหมายอะไรที่ลึกซึ้งหรอกจ่ะ

ก่อนมาเกิดมาจากที่สว่าง คุณยายท่านก็ทราบดีว่าเป็นเด็กมีบุญมาเกิด เขาเป็นเด็กดีจ่ะ ! แต่วัยของเขาก็เป็นอย่างนั้น ลูกก็ต้องประคับประคองเขาเอาไว้ให้ดี ด้วยใจที่ใสและเยือกเย็น , พูดกับเขาดี ๆ เมื่อเขาโตขึ้นกว่านี้ก็จะค่อย ๆ มีความคิดที่ดี ๆ จ่ะ ! อย่าไปวิตกกังวลจนเกินไป , ในช่วงนี้ตัวลูกก็นึกถึงบุญแล้วอธิษฐานจิตให้บุญนี้ไปคุ้มครองลูกจ่ะ !

9. คุณแม่สามีต้องผ่าตัดสมอง 2 ครั้ง และจำใครไม่ได้ ช่วยตัวเองไม่ได้ เพราะ....กรรมฆ่าสัตว์ทำอาหารด้วยการ “ทุบหัวสัตว์” กับกรรม “มุสา” เวลาค้าขายในหลาย ๆ วาระ มารวมส่งผลจ่ะ !

10. คุณพ่อ , คุณแม่ตายแล้ว ก็ไปเป็นเทพบุตร – เทพธิดา “สายคนธรรพ์ชั้นสูง” ชั้นจาตุมหาราชิกา ด้วยบุญที่ทำอุทิศให้ท่านไปกับบุญที่พ่อทำเองอยู่บ้างในพระพุทธศาสนา , ส่วนแม่จะได้บุญที่อุทิศให้เป็นหลักจ่ะ !

11. ลูกได้ยินเสียงพระสวดมนตร์และเห็นดวงแก้วใสเรียงกันเป็นสาย เพราะ.....จิตที่เป็นกุศลและใจที่หยุดนิ่งได้ในระดับหนึ่งจ่ะ ! ให้ประคองใจให้หยุดนิ่งต่อไป ธรรมะภายในก็จะดีขึ้นกว่านี้อีกจ่ะ !

12. ลูกและ “พี่ชายคนที่ 4” เป็นกัลยาณมิตรให้กันและกันและชวนกันเข้าวัด เพราะเคยชวนกันสร้างบุญมาในอดีต โดยได้เป็นพี่น้องกันเหมือนชาตินี้จ่ะ !

โดยเฉพาะพี่ชายคนที่ 4 นี้ เมื่อพุทธันดรที่ผ่านมาได้เป็น “กุลบุตร” ไม่ได้ออกบวชตามพระราชาองค์ที่ออกบวช , มีวิบากกรรมในชาติหนึ่งที่เคยเป็นเจ้ามือการพนัน ได้มีกลวิธีที่แยบยลทำให้ดูดทรัพย์มาจากนักพนันทั้งหลาย ดังนั้นวิบากกรรมนั้นได้มา “ถ่วง” ความสำเร็จในธุรกิจการงานที่ดูเหมือนน่าจะดี แต่ไม่ดีดังที่ตั้งใจ วิบากกรรมนี้เป็นหลักจ่ะ !

ลูกต้องให้กำลังใจเขาบ่อย ๆ อย่าไปถือสาอะไรเขา , เมื่อเขาตั้งใจดีอยู่ในบุญและรู้จักความพอดี , รู้จักประมาณกำลังของตัว ก็จะพอเอาตัวรอดได้ , คุณยายท่านเคยกล่าวไว้ว่า ใหญ่นักก็ไม่ไหว , เล็กนักก็ไม่ได้ ให้เอาพอดี ๆ แล้วจะดีจ่ะ !
ครูไม่ใหญ่ก็จะเอาใจช่วยจ่ะ !

ชาตินี้มาเจอกันแล้ว ก็ให้ตั้งใจสร้างบารมีให้เต็มที่ในทุกบุญแล้วอธิษฐานจิต ตามติดไปดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์อย่าได้พลัดกันเลยจ่ะ !