ถอดจิต

ลูก เข้าวัดเมื่อปี พ.ศ.2539 เมื่อลูกได้พบพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ความปลาบปลื้มปีติก็บังเกิดขึ้นแก่ลูกเป็นล้นพ้น คำสอนของพระเดชพระคุณหลวงพ่อ เป็นคำสอนง่ายๆ พระเดชพระคุณหลวงพ่อไม่เคยว่ากล่าวหรือตำหนิบุคคลใดที่ได้ทำผิดพลาด แต่พระเดชพระคุณหลวงพ่อจะแจกแจงถึงโทษานุโทษขององค์ความผิดที่ได้กระทำ จากนั้นก็จะให้หักดิบไม่กระทำอีก ความผิดพลาดทั้งหลายให้ลืมให้หมด และให้ตั้งหน้าประกอบแต่กรรมดี คำสอนเหล่านี้ ลูกไม่เคยได้รับฟังในสถานที่อื่นเลย

ก่อนจะเข้าวัดพระธรรมกาย ลูกจะขอเล่าย้อนไปเมื่อครั้งที่ลูกยังรับราชการอยู่ในกรุงเทพฯ คือ เมื่อราวๆ ปี พ.ศ.2530 ขณะนั้นลูกได้รู้จักกับ เพื่อนร่วมงานท่านหนึ่ง ที่เพิ่งย้ายมาจากต่างจังหวัด อายุของเธออ่อนกว่าลูก 12 ปี ต่อมาเมื่อสามีของลูกถึงแก่กรรม เธอจึงมาสนิทสนมกับลูก และชวนไปวัดต่างๆบ้าง นั่งสมาธิบ้าง และเธอผู้นี้ คือ กัลยาณมิตรที่ได้แนะนำให้ลูกได้เข้าวัดพระธรรมกายนั่นเอง เธอได้เล่าถึงชีวประวัติ การปฏิบัติธรรมและประสบการณ์ทางจิตวิญญาณของเธอ ให้ลูกได้รับรู้เสมอมา...

ครั้งหนึ่งเธอเล่าว่า...ประมาณตี 5 เธอออกจากร่าง ไปปรากฏตัวอยู่ในห้องนอนบ้านของลูกศิษย์ ซึ่งนอนอยู่กับพี่ๆน้องๆ เธอเข้าไปเขย่าปลายเท้าเพื่อปลุกให้ลุกไปหุงข้าวเตรียมตักบาตร ลูกศิษย์ก็ลืมตาขึ้นมาดูอย่างงงๆ เมื่อไปที่โรงเรียน ลูกศิษย์ได้ถามเธอว่า “อาจารย์ไปปลุกผม ให้ตักบาตรที่บ้านหรือ” เธอเล่าภายหลังว่า ก็ตกใจเหมือนกันว่าตัวเองไปได้อย่างไร บางทีหลุดไปยืนอยู่บนหลังคาของโรงเรียน มีเพื่อนครูพละเห็นเธอว่าไปยืนอยู่บนนั้นได้อย่างไร

ครั้งหนึ่ง เธอได้สอนเด็กนักเรียนในชั้น ให้นั่งสมาธินึกถึงดวงแก้ว องค์พระ พอหมดเวลานั่ง เธอได้ทักเด็กว่า “ทำไมถึงได้แต่นึกไปห้างสรรพสินค้าอยู่เล่า” ทำเอาเด็กในชั้นหัวเราะสนุกสนาน เพราะเธอรู้วาระจิตของเด็ก นอกจากนี้ เธอยังได้ยินเสียงของคนที่กำลังพูดโทรศัพท์ซึ่งยืนอยู่ห่างไกลจากเธอ เห็นคนที่อยู่อีกห้องหนึ่งว่ากำลังทำอะไรอยู่ สามารถบอกได้อย่างถูกต้อง บางทีก็รู้ว่า นกกำลังคุยอะไรกัน ทั้งหมดเธอเล่าให้ลูกฟังเท่านั้น ไม่ได้เล่าด้วยความอยากดังอย่างใด

นอกจากคณะของเรา จะทัวร์ไปตามวัดต่างๆแล้ว พวกเรายังใช้วันเสาร์-อาทิตย์ รักษาโรคให้ผู้ป่วยด้วย โดยเธอจะอัญเชิญเทวดามาให้การรักษา เราเรียกเทวดาองค์นี้ว่า “ปู่ฤๅษีสวณะ” ปู่ฤๅษีจะไม่เข้าทรงผู้หนึ่งผู้ใด แต่ติดต่อทางจิตกับเธอ โดยผู้ป่วยจะเล่าให้ปู่ฤๅษีฟังว่าเป็นโรคอะไร อาการอย่างไร จากนั้นปู่ฤๅษีจะบอกวิธีรักษา หรือบอกตำรายา เธอจะเป็นคนฟังแล้วถ่ายทอดแก่ผู้ป่วยอีกต่อหนึ่ง

ในเรื่องการรักษาโรคนี้ ลูกมีประสบการณ์ตรงกับปู่ฤๅษี ดังนี้ค่ะ เมื่อปี พ.ศ.2526 ลูกได้รับการผ่าตัดมะเร็งเต้านม และต้องฉายรังสีอีก 25 ครั้ง ต่อจากนั้นหมอจะติดตามผลหลังการรักษาอีกสิบปี...เก้าปีต่อมา ในปี พ.ศ.2535 หมอพบว่า เนื้อตรงตับมีบริเวณหนึ่งผิดปกติ แต่ก็วินิจฉัยไม่ได้ว่าเนื่องจากอะไร จึงมีการประชุมคณะแพทย์แล้วนัดให้ลูกไปทำการผ่าตัด

แต่เมื่อถึงวันนัด ลูกก็ไม่ไปหาหมอ เพราะเธอผู้นี้พาลูกไปนั่งสมาธิ และเดินจงกรมเป็นเวลา 7 วัน จากนั้นจึงนำลูกไปที่บ้านของเพื่อนคนหนึ่ง แล้วอัญเชิญปู่ฤๅษีลงมา ลูกเล่าเรื่องที่หมอตรวจพบให้ปู่ฤๅษีฟัง ท่านก็สั่งให้ลูกทานน้ำว่านหางจระเข้ ถั่วงอก และน้ำสับปะรด ทั้งสามสิ่งนี้ให้ทานติดต่อกัน 3 เดือน ลูกก็ทำตาม เมื่อครบ 3 เดือนก็ไปพบหมอคนเดิมอีกครั้ง ผลการเอกซเรย์ไม่พบสิ่งผิดปกติในตับและถุงน้ำดี หมอจึงจำหน่ายลูกออกจากบัญชีผู้ป่วยตั้งแต่วันนั้นเป็นต้นมา เป็นเรื่องที่ลูกอัศจรรย์ใจมากค่ะ

ในราวปี พ.ศ.2540 เธอหันมาสร้างบารมีกับวัดพระธรรมกายอย่างเต็มที่ ในช่วงเวลาของปีนี้เอง เธอเริ่มสังเกตพบว่า มีก้อนเนื้อกลมๆบริเวณเต้านมข้างซ้าย เมื่อหมอทำการผ่าตัดแล้วพบว่าเป็นมะเร็ง และเชื้อมะเร็งลุกลามเข้าต่อมน้ำเหลืองแล้ว หมอสั่งให้เธอไปรับการบำบัดต่อโดยการฉายแสงและฉีดคีโม แต่เธอไม่ยอมไปรักษาเพราะกลัวร่างกายของเธอจะรับไม่ไหว จึงออกจากโรงพยาบาล รักษาโดยยาสมุนไพรประมาณ 8 เดือน ช่วงนี้สังเกตว่า เธอสดชื่น และแข็งแรงขึ้น

ในราวปี พ.ศ.2543 หมู่คณะของเราบางส่วน เดินทางโดยรถตู้ไปรับบุญจัดดอกไม้ตกแต่งสถานที่ ณ วัดท่ากระดาน จังหวัดกาญจนบุรี ในเทศกาลทอดกฐินวัดตกค้าง เส้นทางที่รถวิ่งไป จะต้องขึ้นเขาตับเต่าซึ่งสูงมาก ในวันนั้นรถของเราไม่สามารถขึ้นเนินนี้ไปได้ โชเฟอร์จึงเปลี่ยนเกียร์เพื่อจะชะลอรถลงข้างล่าง

ทันใดนั้นเอง รถก็เริ่มถอยหลังลงอย่างรวดเร็ว เริ่มสะเปะสะปะจนโชเฟอร์บังคับไม่ได้ รถกำลังจะพุ่งลงเหว เพื่อนของลูกซึ่งนั่งคู่กับคนขับจึงร้องตะโกนเสียงหลงว่า “คุณยายขา...ช่วยด้วย” ทันใดนั้นเอง รถซึ่งจะพุ่งลงเหว กลับถูกฉุดไปข้างหลังอย่างแรง เป็นเหตุให้รถอัดเข้ากับเชิงเขาจนท้ายยุบ เธอผู้เป็นกัลยาณมิตรของลูก พลัดตกจากเบาะ ศีรษะกระแทกแผ่นกระดานที่บรรทุกมาด้วยจนหมดสติ โดยศีรษะของเธอพาดอยู่บนตักของลูกพอดี เธอพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลหนึ่งคืน เมื่อได้สติและเอกซเรย์พบว่าสมองปลอดภัยดีแล้ว จึงกลับมารักษาตัวต่อที่กรุงเทพฯ ด้วยการฝังเข็ม และได้มาออกรายการสู้ต่อไป

หลังจากนั้นเป็นต้นมา ร่างกายของเธอก็เริ่มอ่อนแอ และทรุดโทรมลง รับประทานอาหารได้น้อย จนในที่สุด กำลังที่มีอยู่ก็หมดลง จนต้องนำส่งโรงพยาบาล เมื่อหมอตรวจร่างกายก็แนะนำให้ฉายแสงและฉีดคีโม แต่เธอก็ปฏิเสธ เพราะร่างกายรับไม่ไหว

(คุณครูไม่ใหญ่: การมีโรคเป็นทุกข์อย่างยิ่ง ความไม่มีโรคเป็นลาภอันประเสริฐ ขอให้แข็งแรงกันทุกคน)

เมื่อวันครูธรรมกาย ปี พ.ศ.2544 มีพิธีบุญชุบตัวในน้ำมนต์ที่สระมงคลเศรษฐี ลูกสาวของเธอได้ไปร่วมงานที่วัด แต่ตัวเธอนอนป่วยอยู่ที่คอนโดบ้านสวนตะวันธรรม ปรากฏว่า มีผู้นำบุญท่านหนึ่งเห็นเธอมาร่วมงาน บอกให้ลูกสาวของเธอฟัง เป็นที่แปลกใจมาก...จนกระทั่งวันที่ 4 กันยายน พ.ศ.2544 เวลา 04.00น.เศษ เธอก็จากไปด้วยอาการสงบ ด้วยหน้าตาที่อิ่มเอิบผ่องใส

ในส่วนตัวของลูกนั้น กำพร้าแม่ตั้งแต่อายุ 4 ขวบ เพราะแม่เป็นโรคเหน็บชา ไม่มีแรง ช่วยเหลือตัวเองไม่ค่อยได้ ท่านเสียชีวิตเมื่ออายุประมาณ 32 ปี ลูกมีพี่น้องเพียง 2 คน คือ ตัวลูกกับพี่ชาย ในครอบครัวนอกจากพ่อแล้ว ยังมีป้า 4 คน และน้าอีกหนึ่งคน ที่ช่วยเลี้ยงดูเรา

ดังนั้น เมื่อลูกอายุประมาณ 8 ขวบ ป้าคนโตจึงจัดแจงให้พ่อแต่งงานใหม่อีกครั้ง ก็ไม่ใช่ใครอื่นไกลที่ไหนหรอกค่ะ ก็คนที่อยู่ในบ้านใกล้เคียงกัน คือ น้าของลูกนั่นเองแหล่ะค่ะ เพื่อป้องกันสาวคนอื่นที่จะมาเป็นแม่เลี้ยง เมื่อตัวลูกและพี่ชายโตขึ้นก็ได้เข้ามาเรียนหนังสือในกรุงเทพฯ และตั้งครอบครัวอยู่ที่กรุงเทพฯจนถึงปัจจุบัน

ลูกแต่งงานเมื่อปี พ.ศ.2510 สามีของลูก เป็นคนจิตใจดี แต่ชอบสูบบุหรี่และดื่มของมึนเมาเสมอๆ เคยพูดขอร้องกันหลายครั้งก็ไม่เป็นผล ท้ายที่สุดประมาณเดือนตุลาคม พ.ศ.2532 ลูกได้พาไปตรวจที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าเป็นมะเร็งปอด จึงทำการผ่าตัดปอดและฉีดคีโม ต่อมาอีก 3 เดือนก็เสียชีวิต รวมอายุได้ 53 ปี

พ่อของลูก เคยเป็นนักบิน ประจำการอยู่ที่กองบินน้อยโคกกระเทียม จังหวัดลพบุรี ในช่วงแรกที่ไปประจำการ พ่อจะมีหน้าที่ฝึกบินเครื่องบินขับไล่ เช้าวันหนึ่งก่อนที่พ่อจะขึ้นเครื่องบินเพื่อฝึกบินตามปกติ ได้มีนักบินรุ่นน้องเข้ามาหาแล้วแจ้งว่า วันนี้ขอแลกเปลี่ยนเที่ยวบินกับพ่อ คือ เขาขอบินเที่ยวแรกนี้ก่อน ให้พ่อขึ้นบินเที่ยวที่ 2 พร้อมทั้งขอเปลี่ยนเครื่องบินกันด้วย พ่อก็ตกลงยอมเปลี่ยนเที่ยวบินพร้อมทั้งตัวเครื่องบินด้วย พอเครื่องบินลำที่หนึ่งทะยานขึ้นบนท้องฟ้า ก็บินวนเป็นวงกลม บินได้ประเดี๋ยวเดียวก็ปักหัวลงดิน นักบินเสียชีวิตทันที ส่วนตัวเครื่องบินนั้นไม่ต้องพูดถึง พ่อของลูกจึงรอดตายมาได้อย่างปาฏิหาริย์

อีกครั้งหนึ่ง พ่อไปฝึกบินที่จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ขณะที่กำลังบินอยู่ดีๆ เครื่องเกิดขัดข้อง พ่อต้องบังคับให้ร่อนลงทะเล ขณะที่ด้านท้องของเครื่องบินกระแทกพื้นน้ำที่อ่าวประจวบฯ เข็มขัดที่รัดตัวนักบินก็ขาด ร่างของพ่อกระเด็นออกจากตัวเครื่องบิน พ่อจึงรักษาชีวิตรอดมาได้อีกครั้งหนึ่ง... พ่อไม่ดื่มเหล้า แต่สูบบุหรี่ อายุ 80 ปีก็ถึงแก่กรรม ด้วยโรคเส้นเลือดในสมองตีบ

น้าของลูก เป็นคนขยัน ซื่อสัตย์ ชอบทำบุญ เป็นคนใจดี ใครมาขอความช่วยเหลืออะไรก็ตามจะไม่ค่อยปฏิเสธ โดยเฉพาะกับลูกหลานจะให้ทุกอย่างที่มี น้าไม่มีปัญหาเกี่ยวกับสุขภาพ จนกระทั่งอายุ 96 ปี ก็จะเริ่มรับประทานอาหารน้อยลง กำลังถอยลงไปจนกระทั่งช่วยตัวเองไม่ได้ อยู่มาได้อีกหนึ่งปี ก็เสียชีวิตเมื่ออายุได้ 97 ปี

คำถาม

1. การที่กัลยาณมิตรของลูก มีหูทิพย์ ตาทิพย์ และติดต่อกับผู้ที่อยู่ต่างภพต่างภูมิได้นั้น เป็นความจริงหรือไม่คะ เหตุใดเธอจึงต้องถอดจิตบ่อยๆ เธอเคยบอกว่า บางครั้งมันก็ถอดได้เองโดยอัตโนมัติ เธอถอดจิตไปร่วมงานชุบตัวที่สระมงคลเศรษฐีกับลูกสาว จริงหรือไม่คะ และผู้ที่ฝึกสมาธิแล้ว เกิดหลุดออกไปอย่างนี้ควรแก้อย่างไรดีคะ

2. ปู่ฤๅษีมีจริงหรือไม่ ท่านเป็นใคร ที่ลูกหายป่วยเกี่ยวกับตับและนิ่วในถุงน้ำดี เป็นเพราะยาของปู่ฤๅษีใช่หรือไม่คะ เหตุใดลูกจึงหายได้คะ

3. บุพกรรมใด กัลยาณมิตรของลูก จึงต้องหน้ามืด และปวดศีรษะอย่างรุนแรง ปวดบ่อยๆจนทนไม่ไหว และบุพกรรมใดที่หมอตรวจไม่พบมะเร็งในครั้งแรกคะ กว่าหมอจะพบ มะเร็งก็ลามไปจนรักษาไม่ได้แล้วค่ะ

4. บุพกรรมใด รถตู้ที่เรานั่งไปงานบุญของวัดท่ากระดาน จึงประสบอุบัติเหตุเกือบจะตกเหวคะ และบุญใดที่พวกเรารอดมาได้ แต่ทำไม กัลยาณมิตรของลูกจึงเจ็บตัวมากกว่าคนอื่นคะ โดยศีรษะกระแทกแผ่นไม้หนาๆอย่างแรงจนหมดสติ ส่วนคนอื่นๆไม่มีใครบาดเจ็บ บางคนอาจเคล็ดยอกบ้าง บางคนก็ไม่เป็นอะไรเลยค่ะ

5. กัลยาณมิตรของลูกตายแล้วไปไหน ได้รับบุญที่พวกเราและพระลูกศิษย์ อุทิศให้หรือไม่คะ โดยเฉพาะบุญที่ลูกสาวของเธอได้ช่วยรับบุญเกี่ยวกับงาน Animation ของทางวัด เธอฝากข้อความใดถึงตัวลูก ลูกสาวของเธอและพระลูกศิษย์บ้างหรือไม่คะ พระลูกศิษย์สวดพระอภิธรรมให้เธอทุกวัน เธอได้บุญอย่างไรบ้างคะ

6. เธอเคยเกี่ยวข้องกับลูก ลูกสาวของเธอ และพระลูกศิษย์อย่างไรคะ เคยสร้างบารมีร่วมกันมาอย่างไร และเคยสร้างบารมีร่วมกับหมู่คณะอย่างไรคะ ผลการปฏิบัติธรรม เมื่อพุทธันดรที่แล้วเป็นอย่างไร ได้ลงมาสร้างบารมีรอบสองหรือไม่คะ บุพกรรมใดพระลูกศิษย์จึงได้มาทำหน้าที่เผยแผ่ และจะได้บุญอย่างไรบ้างคะ

7. บุญใด ทำให้พ่อของลูกรอดตายจากอุบัติเหตุเครื่องบินตกถึงสองครั้ง โดยครั้งแรกมีรุ่นน้องมาแลกเที่ยวบินกับท่าน และครั้งที่สองท่านกระเด็นหลุดออกมาจากเครื่องบินคะ

8. พ่อ แม่ และน้าของลูก ตายแล้วไปไหน ได้รับบุญที่ลูกอุทิศให้หรือไม่คะ มีข้อความใดฝากถึงตัวลูกบ้างคะ

9. บุพกรรมใด สามีของลูกจึงอายุสั้น และชอบดื่มเหล้า สูบบุหรี่ ตายแล้วไปไหน ได้รับบุญที่ลูกอุทิศให้หรือไม่คะ มีข้อความใดฝากถึงตัวลูกบ้าง ลูกขอความเมตตาพระเดชพระคุณหลวงพ่อ ฝากคำถามถึงสามีว่า ยังอยากดื่มเหล้า และสูบบุหรี่ อยู่อีกหรือไม่คะ

กราบนมัสการด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมา หาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ