ราชองครักษ์ชาตินักรบ ตอนที่ 9

ราชองครักษ์ชาตินักรบ
ตอนที่ 9

คำถาม

2.พุทธันดรที่ผ่านมา กระผมสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร บุพกรรมใดที่ทำให้ได้มาเทศน์สอนให้คนเข้าใจวัดและการสร้างบารมีของหมู่คณะครับ

กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อด้วยความเคารพอย่างสูง

ฝันในฝัน

หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที

แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ

เมื่อเรื่องนี้ได้เข้าไปในวงของข้าราชการระดับสูง ก็ได้มีการเรียกประชุมใหญ่เป็นการภายใน ซึ่งประกอบไปด้วยส่วนงานของผู้ดูแลกรมเมืองที่รับผิดชอบดูแลการเข้าออกของประชาชนในเมืองหลวง ส่วนของกรมวังที่รับผิดชอบผู้ที่ทำงานในพระราชวัง ส่วนของราชองครักษ์ที่รับผิดชอบดูแลการรักษาความปลอดภัยทั้งภายในเขตพระราชวังและกองทหารรักษาเมืองหลวงที่มีกำลังทหารตั้งอยู่ตามประตูเมืองทิศต่างๆในเมือง และยังมีอีกสองสามหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง

ในระหว่างที่กำลังประชุมปรึกษาหารือกัน หัวหน้าของลูกก็ได้เล่าเรื่องราวรวมถึงรายละเอียดต่างๆของเหตุการณ์ที่ผ่านมาให้กับทุกหน่วยงานได้รับทราบ รวมถึงได้ชี้แจงข้อบกพร่องของแต่ละหน่วยงานว่า มีจุดโหว่ตรงไหน

และตัวลูกก็ได้เล่าข้อมูลเพิ่มเติมในเรื่องที่เวลาไปตามหาข้อมูลต่างๆตามหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง ก็มักจะไม่ค่อยได้ข้อมูลอะไรมาเลย ที่เป็นเช่นนี้เพราะการทำงานที่หละหลวมและประมาทของเจ้าหน้าที่ในหน่วยงานนั้น จึงต้องรายงานให้ที่ประชุมได้รับทราบจะได้ช่วยกันแก้ไข

จากนั้น ก็ได้นำเสนอวิธีการแก้ไขว่า จะทำอย่างไรบ้าง ซึ่งในช่วงที่ชี้แจงเรื่องช่องโหว่ต่างๆของแต่ละหน่วยงานนั้น ก็ทำให้พวกที่ทำงานในหน่วยงานนั้นๆรู้สึกเสียหน้าอย่างแรง ถึงกับเก้าอี้ร้อนขึ้นมาในทันที
หลังจากนั้น หัวหน้าของลูกก็ได้มีการนำเสนอให้รื้อระบบใหม่ รวมถึงการทำงานร่วมกันของทุกหน่วยงาน ซึ่งส่วนใหญ่ก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง มีเพียงบางคนที่จำต้องเห็นด้วยแต่ก็ยังมีความรู้สึกเสียหน้าอย่างมาก อีกทั้งยังรู้สึกว่า ตัวลูกนั้นเป็นตัวจุ้นจ้านวุ่นวายและเป็นต้นเหตุให้หลายๆหน่วยงานเสียหน้า จึงมีการพูดคุยนอกรอบที่จะเสนอรางวัลที่ไม่อาจปฏิเสธได้ให้กับตัวลูก
ต่อมาไม่นานก็ได้มีการรื้อระบบการบริหารบ้านเมืองกันใหม่ ซึ่งก็มีการเปลี่ยนตัวผู้รับผิดชอบในหน่วยงานต่างๆที่เกี่ยวข้องอย่างมากมายหลายตำแหน่งในเมืองหลวง ทำให้ระบบและระเบียบต่างๆดีขึ้นมาก อีกทั้งความร่วมมือกันระหว่างหน่วยงานก็มีความคล่องตัวมากขึ้นและประสานงานกันได้มากขึ้น

แล้วหัวหน้าของลูกก็ได้มาบอกข่าวต่อลูก ซึ่งลูกก็นึกในใจว่า สงสัยงานเข้าเสียแล้วคราวนี้ ซึ่งก็เป็นดังนั้น เมื่อข่าวที่หัวหน้าบอกนั้นตรงกับที่ลูกนึกในใจ คือ ทางผู้ใหญ่ได้คุยกันแล้วที่จะให้ลูกได้เลื่อนตำแหน่งสูงขึ้นเป็นระดับหัวหน้าคุมกำลังทหารกองพัน แต่เป็นกองพันที่รักษาเขตชายแดน ซึ่งตัวลูกเองไม่ได้ต้องการตำแหน่งนี้เลย เพราะรักและอยากจะอยู่รับใช้ใกล้ชิดพระราชาองค์ที่ออกบวชมากกว่า แต่เพราะเป็นทหาร คำสั่งก็คือคำสั่ง สั่งมาอย่างไรก็ต้องทำตาม
ทั้งๆที่หัวหน้าของลูกก็รู้สึกเสียดายตัวลูกมาก แต่คำสั่งออกมาอย่างนั้น และอีกประการหนึ่งเห็นว่าน่าจะเป็นความก้าวหน้าอย่างมากในหน้าที่การงานของตัวลูก อีกทั้งเป็นการลดแรงตึงเครียดระหว่างหน่วยงานต่างๆลงด้วย ที่ลูกเป็นผู้นำเสนอให้มีการรื้อระบบใหม่

ดังนั้น ลูกจึงจำใจต้องเดินทางไปรับตำแหน่งใหม่ที่ชายแดนโดยไม่สบอารมณ์เท่าไหร่ แต่อย่างไรก็ตามลูกน้องเพื่อนรักของลูกทั้งสองคนก็ได้ขอตามลูกไปด้วย

หลังจากนั้น ลูกก็ได้เดินทางมาถึงกองทหารชายแดนที่ลูกต้องดูแลรับผิดชอบทหารทั้งกองพัน ซึ่ง ณ เขตชายแดนแห่งนี้เป็นเขตที่อยู่ห่างไกลจากเมืองหลวงชนิดที่เรียกว่าไกลหูไกลตาอย่างมาก ซึ่งเป็นพื้นที่รอยต่อแนวตะเข็บชายแดนที่เปราะบางกับอีกแคว้นหนึ่งอีกด้วย

โปรดติดตามตอนต่อไป....