ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ. 2556
อานุภาพหล่อทองหลวงปู่วัดปากน้ำ ภาษีเจริญ
ตอน...ท่านตามผู้มีบุญมาหล่อทอง
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูงค่ะ
ลูกชื่อ พฤกษา ไพรรุ่งเรือง ครอบครัวลูกทำธุรกิจขนส่งสินค้าอุปโภคบริโภค ชื่อ บริษัท ก.เกียรติชัยพัฒนาขนส่ง ส่วนตัวลูกได้เปิดบริษัทเอง ชื่อ บริษัท ฟอสเตอร์ซัพพลาย จำกัด เป็นบริษัทจัดหาพนักงานขับรถให้องค์กรต่างๆ และเปิดร้านขายน้ำผลไม้ปั่นที่อร่อยสุดขีดอยู่หน้าวัด ชื่อ ร้านสมูตตี้บี ค่ะ
กัลฯ พฤกษา ไพรรุ่งเรือง
หลวงพ่อคะ..ลูกดีใจมากที่ได้มาหล่อหลวงปู่ตั้งแต่องค์แรกในปี 2537 ซึ่งก็นานกว่า 19 ปีแล้วนะคะ แต่ลูกยังจำบุญนี้ได้อย่างไม่มีวันลืมเลย เพราะตอนนั้น..ลูกยังกะโปโลเพิ่งเรียนจบ ทำงานมีเงินเดือนแค่ 6 พันบาทเท่านั้น แต่พอลูกรู้ว่า หลวงพ่อจะหล่อหลวงปู่ด้วยทองคำแท้ๆ ทำให้ลูกอยากทำบุญนี้มากถึงขนาดปวารณาตั้งกองที่ 1 กิโลทองทันที ทั้งๆที่ยังไม่รู้ว่าจะไปเอาเงินมาจากที่ไหน แต่ด้วยมหาศรัทธาอย่างแรงกล้าของลูกนี่เองค่ะ ลูกจึงยอมกระเบียดกระเสียรตัวเอง โดยการแบ่งเงินเดือนออกมาทำบุญเดือนละ 3 พันบาท เพื่อเอามารวมกับเงินเก็บที่เก็บมาตลอดชีวิต แต่พอรวมแล้วก็ได้แค่ 5 บาททองคำเท่านั้น ซึ่งยังห่างเป้าหมายคือ 1 กิโลทองอีกมาก อีกทั้งนับวัน วันหล่อทองก็กระชั้นเข้ามาเรื่อยๆ จนเหลืออีกประมาณแค่อาทิตย์กว่าๆเท่านั้น ซึ่งตอนนั้นลูกไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ เพราะรู้แต่ว่าหัวใจของลูก มันยังยืนยันที่อยากจะหล่อหลวงปู่อย่างแรงกล้าที่ 1 กิโลทองจริงๆ
ด้วยเหตุนี้..ลูกก็เลยแหงนมองขึ้นไปบนฟ้า ทั้งๆที่ตอนนั้นลูกก็ไม่รู้หรอกว่าหลวงปู่ท่านอยู่ที่ไหน แต่คิดว่าท่านต้องอยู่บนท้องฟ้าแน่ๆ จากนั้นก็พนมมือรำพึงรำพันบอกหลวงปู่ว่า.. “หลวงปู่ค่ะ..ลูกจะทำอย่างไรดี อยากจะให้กองนี้เต็ม 1 กิโลทองคำจริงๆ แต่ตอนนี้ได้แค่ 5 บาท อีกทั้งบอกบุญใครก็ไม่เป็น เพราะไปบอกแล้วเขาทำมาแค่นิดๆ หน่อยๆ” และขณะที่นั่งสมาธิเสร็จลูกก็จะอธิษฐานขอท่าน อีกทั้งยังรำพึงรำพันวนไปวนมาอย่างตลอดต่อเนื่องอย่างไม่ย่อท้อ จนกระทั่งอยู่ๆ มีญาติผู้ใหญ่ท่านหนึ่ง เป็นคนใหม่โทรมาหาลูกแบบจู่โจม และก็บอกว่าอยากจะไปนั่งสมาธิ ลูกก็เลยส่งเขาไปสวนบัว และพอเขานั่งเสร็จลงมา ก็มาบอกลูกอย่างจู่โจมกลับว่า “อยากทำบุญด้วยทองคำสัก 1 กิโล แต่ไม่ขอตั้งกองเองนะ จะมาปิดกองลูกให้เต็ม” ซึ่งพอลูกฟังดังนั้น..ก็รู้สึกอัศจรรย์ใจมาก เพราะลูกสามารถปิดกองได้ที่ 1 กิโลได้แบบเส้นยาแดงผ่าแปด คือ ทันเวลาพอดี...
หลวงพ่อคะ ณ เวลานั้น ลูกปลื้มเกินคำบรรยายใดๆ ปลื้มในความเมตตาที่หลวงปู่ช่วยไปดลจิตดลใจญาติผู้ใหญ่ท่านนั้นให้มาร่วมบุญกับลูก
หลวงพ่อคะ ปกติลูกเป็นคนที่ชอบทำบุญแบบสุดกำลังโดยไม่กังวลหรือห่วงอนาคตเลย แต่ก็น่าแปลกนะคะ เมื่อใดที่ลูกตกอยู่ในสภาวะ“เข้าตาจน”ทีไร ก็จะเกิดเหตุการณ์ “เข้าตารวย” อย่างอัศจรรย์ทันที คือ จะได้ทรัพย์ใหม่เข้ามาอย่างเหลือเชื่อจนลูกเองก็คาดไม่ถึงค่ะ
และสำหรับการหล่อหลวงปู่องค์ที่ 7 นี้ ลูกก็ทำเหมือนเดิมค่ะ คือ ไปสำรวจเงินทองทั้งหมดจากที่ลับที่แห้งที่แจ้งที่เปียก และกวาดมาทำบุญอย่างสุดกำลังอีกครั้ง และก็ได้ถวายไปเรียบร้อยแล้ว ซึ่งก่อนถวายลูกก็ถามตัวเองว่า หากในอนาคตชีวิตเราตกต่ำหรือเป็นช่วงขาลงของชีวิต เราจะเสียดายเงินก้อนนี้ไหม?? ซึ่งพอลูกย้อนถามตัวเองอย่างนั้น น้ำตามันไหลทันทีเลยค่ะ อีกทั้งยังไหลไม่หยุด เพราะมันปลื้มใจ รู้สึกว่าตัวเองมีชัยชนะที่เหนือชั้น ที่ตอบตัวเองได้อย่างเต็มปากว่า ไม่เสียดาย และไม่ว่าอนาคตเราจะเป็นอย่างไรต่อไป หรือเกิดเข้าสู่ช่วงชีวิตขาลงขึ้นมาจริงๆ ก็ดีซะอีก ที่เราโชคดีได้ทำบุญเสียตั้งแต่วันนี้
หลวงพ่อคะ ปกติปีก่อนๆ ลูกจะทำบุญใกล้ๆ วันทอดกฐิน แต่ปีนี้ลูกได้ถวายไปเสร็จเรียบร้อยแล้ว ซึ่งการทำบุญก่อน มันให้ความรู้สึกแตกต่างจากทุกปีอย่างสิ้นเชิง คือ เราปลอดกังวล อีกทั้งยังนึกถึงบุญได้ทุกวัน เพราะก่อนออกจากบ้านไปทำงานทุกวัน ลูกจะนึกถึงบุญที่ได้ถวายทองหล่อหลวงปู่ และก็กล่าวคำถวายทองหน้าหลวงปู่ทุกวันด้วยความปลื้ม ที่แตกต่างจากทุกปี
สุดท้ายนี้ ลูกก็กราบขอบารมีหลวงพ่อให้ลูกรวยยิ่งๆ ขึ้นไป เพราะลูกอยากทำบุญได้อย่างเกินควรเกินคาดให้มากกว่านี้หลายๆเท่าค่ะ และลูกก็ขอเชิญชวนทุกท่านมาปิดกองกันเร็วๆ เพราะถ้าถวายก่อน เราก็จะปลื้มก่อน ได้บุญก่อน มีความสุขก่อน ประสบความสำเร็จก่อน รวยก่อน อีกทั้งยังมีเวลานึกถึงบุญได้ก่อนค่ะ
[[videodmc==45587]]
[[videoprogram==mv]]