...อุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน จึงกลายเป็นโปรเจคระดับโลกที่หญิงไทย หญิงเทศ เฝ้ารอกันจริงๆ อย่างคุณป้าดาราจันทร์ ซึ่งเป็นพี่น้องชาวลาวแห่งรัฐมินเนโซต้า สหรัฐอเมริกา ตอนนี้ คุณป้าเดินทางกลับมาเมืองไทยแล้ว เพราะต้องพาคุณลุงมาบวชพระรุ่นแสนรูปที่จังหวัดอุบลราชธานี ส่งคุณลุงเสร็จ คุณป้าก็ไปรออยู่เมืองลาว ทันทีที่ทราบข่าวอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนก็ปลื้มใจหลาย คุณป้ามีความพิเศษอย่างหนึ่งคือ มองไม่เห็นมา กว่า 20ปี (ตาบอด ทั้ง 2 ข้าง)
คุณป้าดาราจันทร์ พี่น้องชาวลาว
วัดพระธรรมกายมินเนโซต้า สหรัฐอเมริกา
ตาบอดทั้ง 2 ข้างมา 20 ปี
ขอสมัครบวชอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อน และทำหน้าที่อย่างเข้มข้น
พอน้องสาวคุณป้าเล่าให้ฟังว่า หลวงพ่อเอาผ้าสไบแก้วมาให้ดูในโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา แม้คุณป้าจะมองไม่เห็นว่าผ้าสวยอย่างไร แต่ก็มีใจจะร่วมบวชด้วย บอกว่า “หลวงพ่อ...สุดยอดเลยน้อ ให้ลูกชายได้บุญจากการบวชแล้ว ยังให้ลูกสาวได้บุญจากการเป็นอุบาสิกาแก้วหน่ออ่อนอีก”
คุณป้าถือเป็นผู้นำบุญที่ตั้งใจ และเข้มแข็งมาตลอด มีความจำดีเยี่ยม เพราะไม่สามารถมองเห็นได้ เลยใช้วิธีจำเบอร์โทรศัพท์ของญาติมิตรและคนที่จะไปทำหน้าที่ เรียกได้ว่า การที่คุณป้ามองไม่เห็น ไม่อาจขวางกั้นการทำความดีของคุณป้าได้เลย คุณป้าจะจดจำเบอร์โทรได้เป็นอย่างดี แม้จะวัย 60กว่าปีแล้วก็ตาม คุณป้าจะใช้นิ้วมือไปสัมผัสที่โทรศัพท์และจิ้มเบอร์ได้อย่างถูกต้อง และจะแจ้งข่าวบุญให้ทุกคนทราบ เวลาฟังธรรมจากพระอาจารย์ คุณป้าก็สามารถยกมือขึ้นตอบคำถามได้ เพราะจำธรรมะได้เป็นอย่างดี
ตอนนี้ คุณป้าได้ไปชักชวนคณะญาติพี่น้องทั้งหลายจากฝั่งลาว และเตรียมตัวไปบวชอุบาสิกาแก้ว ด้วยการทำทานทุกวัน รักษาศีลรอไว้เลย และปฏิบัติธรรมด้วย
แต่คุณป้าสงสัยอยู่นิดหนึ่งว่า “บ่กินข้างแลง (ไม่กินข้าวเย็น) แล้วจะกินหยัง”
ผู้ประสานงานก็ตอบไปว่า “อ๋อ ก็กินน้ำหมากไม้แทนค่ะ (กินน้ำผลไม้แทน)”
คุณป้าฝากบอกว่า อยากสัมผัสสไบแก้วด้วยตัวเอง ที่ว่างามนัก จะงามขนาดไหน และคึดฮอด (คิดถึง) หลวงพ่อทุกวัน ขออวยพรให้ดีไวๆ ซาวเจ็บขาหายไวๆ คึดฮอดหลายๆ