ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 23 พฤษภาคม พ.ศ.2555
ปรโลกนิวส์
ปรโลกนิวส์ ตอน กุลบุตรสุดจี๊ด
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วนำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
คำถามข้อที่ 2. ลูกเคยสร้างบารมีกับหมู่คณะมาอย่างไร มีผลการปฏิบัติธรรมเป็นอย่างไร และบุพกรรมใดที่ทำให้ลูกมีปัญหาเกี่ยวกับดวงตา จนทำให้ลูกต้องไปหาคุณหมอบ่อยๆ คะ
พุทธันดรที่ผ่านมาตัวลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วย
คำตอบ สำหรับเรื่องราวการสร้างบารมีของตัวลูกในพุทธันดรที่ผ่านมานั้น ตัวลูกก็ได้เกิดมาสร้างบารมีร่วมกับมหาปูชนียาจารย์และหมู่คณะด้วยเหมือนกัน
ลูกได้เกิดเป็นกุลบุตรหนุ่มรูปงามผู้รักความสนุกสนานเฮฮา
เรื่องก็มีอยู่ว่าในพุทธันดรที่ผ่านมา ตัวลูกได้เกิดเป็น “ กุลบุตรหนุ่มรูปงามผู้รักความสนุกสนานเฮฮา ” อยู่ในหัวเมืองแห่งหนึ่งของแคว้นพระราชาองค์ที่ออกบวช เมื่อตัวลูก เติบใหญ่ขึ้นตัวลูกก็ได้เข้ารับราชการเป็นทหารอยู่ในหัวเมืองที่ตัวลูกอาศัยอยู่ ซึ่งตัวลูก จะมีหน้าที่ดูแลรักษาความสงบเรียบร้อยอยู่ภายในหัวเมืองแห่งนั้น
ตัวลูกจะเป็นชายหนุ่มที่มีอารมณ์ดีชอบแกล้งเพื่อนๆอยู่เป็นประจำ
สำหรับลักษณะนิสัยของตัวลูก ตัวลูกจะเป็นชายหนุ่มที่มีอารมณ์ดี ร่าเริงเบิกบานชอบความสนุกสนานเฮฮา และด้วยลักษณะนิสัยของตัวลูกเช่นนี้นี่เอง จึงทำให้ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ถ้าได้มารู้จักหรือได้มาอยู่ใกล้ๆ กับตัวลูกแล้ว พวกเขาเหล่านั้นก็จะพลอยมีความสุขและสนุกสนานตามตัวลูกไปด้วย แต่ถึงกระนั้น ด้วยความที่ตัวลูก ชอบความสนุกสนานเฮฮาเป็นอย่างมากนี้เอง ตัวลูกจึงมักที่จะชอบแกล้งเพื่อนๆ ของลูกอยู่เป็นประจำ
ตัวลูกชอบเป็นเชฟกะทะเหล็กหรือชอบลงมือทำอาหารภายในค่ายทหาร
นอกจากตัวลูก จะมีลักษณะนิสัยดังที่ได้กล่าวมาแล้ว ตัวลูกยังชอบเป็น “เชฟกะทะเหล็ก” หรือชอบลงมือทำอาหารด้วยตัวเองอีกด้วย และด้วยความที่ตัวลูกเป็นคนที่มีอัธยาศัยชอบทำอาหารนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกได้เล็งหาทำเลเหมาะๆ ภายในค่ายทหาร เพื่อที่ตัวลูกจะได้ใช้เป็นพื้นที่ในการประกอบอาหาร ซึ่งในความเป็นจริงแล้วภายในค่ายทหารก็ได้มีการจัดพื้นที่ส่วนกลางเอาไว้สำหรับประกอบอาหารอยู่แล้ว แต่ด้วยความที่ตัวลูก มีนิสัยที่รักสนุกและชอบทำอาหารเป็นอย่างมากนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกได้แอบหาทำเลในการทำอาหารเป็นการส่วนตัว ซึ่งหลังจากที่ตัวลูกเล็งไปเล็งมาอยู่เป็นเพลานาน ตัวลูกก็ได้พบกับทำเลที่ใช่ หรือทำเลที่ตัวลูกรู้สึกว่าโดนใจสำหรับการประกอบอาหาร ซึ่งทำเลที่ว่านั้น ก็คือพื้นที่ภายในที่พักของตัวลูกและเพื่อนๆ นั่นเอง
ควันต่างๆที่เกิดจากการประกอบอาหารลอยฟุ้งไปทั่วที่พักจึ
งทำให้มีเพื่อนๆทหารมาบอกและเตือนตัวลูก
หลังจากที่ตัวลูกได้ทำเลในการประกอบอาหารแล้ว ตัวลูกก็ได้ลงมือทำอาหารด้วยความร่าเริงเบิกบานตามอัธยาศัยของตัวลูก แต่ทันทีที่ตัวลูกลงมือทำอาหาร ควันต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นควันที่เกิดจากถ่านฝืน หรือควันที่เกิดจากการประกอบอาหาร เป็นต้น ก็ได้ลอยฟุ้งกระจายตลบอบอวลไปทั่วบริเวณที่พักของลูก ซึ่งกลุ่มควันเหล่านั้น ก็ได้ไปรบกวนเพื่อนๆ นายทหารที่พักอยู่ด้วยกันกับตัวลูก เมื่อเป็นเช่นนี้ จึงทำให้มีเพื่อนๆ นายทหารมาบอกและเตือนตัวลูกเกี่ยวกับเรื่องนี้ ซึ่งหลังจากที่เพื่อนๆ นายทหารมาบอกและเตือนตัวลูกแล้ว ด้วยความที่ตัวลูกเองก็ไม่ได้มีความตั้งใจที่จะทำให้เกิดการรบกวนเพื่อนๆ เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ด้วยเหตุนี้เอง ตัวลูกจึงได้ขอโทษเพื่อนๆ นายทหาร แล้วก็เลิกทำอาหารในที่พักไปได้สักระยะหนึ่ง
เมื่อเวลาผ่านไปได้ไม่นานตัวลูก็ได้ลงมือทำอาหารใหม่ในที่พักอีกครั้ง
ทันทีที่เริ่มประกอบอาหารควันและละอองก็ได้ลอยไปสัมผัสกับดวงตาและจมูกของเพื่อนๆ
แต่เมื่อเวลาผ่านไปได้ไม่นานนัก ด้วยความที่ตัวลูกมีความรู้สึกอยากที่จะทำอาหารมากๆ กอปรกับตัวลูกเองก็อยากที่จะแกล้งเพื่อนๆ ด้วย ด้วยเหตุนี้เองตัวลูกจึงได้แกล้งทำเป็นเหมือนลืมเรื่องที่เคยเกิดขึ้น แล้ว ตัวลูกก็ได้ลงมือทำอาหารใหม่ในที่พักอีกครั้ง ทันทีที่ตัวลูก เริ่มประกอบอาหารควันและละอองเครื่องเทศ ก็ได้ลอยไปสัมผัสกับดวงตาและจมูกของเพื่อนๆ ของลูก ซึ่งก็ส่งผลทำให้เพื่อนๆ ของลูกมีน้ำตาไหลออกมาพร้อมกับจามในทันที เมื่อตัวลูกเห็นเช่นนั้นตัวลูกก็จะรู้สึกสนุกที่ได้แกล้งเพื่อนๆ ซึ่งตัวลูกก็มักจะชอบประกอบอาหารในที่พัก เพื่อแกล้งเพื่อนๆ ของตัวลูกแบบนี้อยู่เสมอๆ
มีอยู่ครั้งหนึ่ง ควันละอองเครื่องเทศได้ลอยไปเข้าตาของเพื่อนซึ่งทำให้เกิดอาการแพ้
แล้วในที่สุดนัยน์ตาของเขาก็แทบจะใช้การไม่ได้อีก
จนกระทั่งมีอยู่ครั้งหนึ่ง ในขณะที่ตัวลูก กำลังประกอบอาหารอยู่นั้น ควันละอองเครื่องเทศและเขม่าขี้เถ้าก็ได้ลอยไปเข้าตาของเพื่อนนายทหารคนหนึ่ง ซึ่งก็ส่งผลทำให้ นัยน์ตาของเพื่อนทหารคนนี้เกิดอาการแพ้และก็มีอาการปวดระคายเคืองเรื้อรังอย่างต่อเนื่อง แล้วในที่สุดนัยน์ตาของเขาก็แทบจะใช้การไม่ได้อีกเลย ด้วยวิบากกรรมดังกล่าวนี้เองจึงส่งผลทำให้ในภพชาติปัจจุบันนี้ ตัวลูกต้องมาประสบปัญหาเกี่ยวกับดวงตา จนทำให้ตัวลูกต้องไปหาคุณหมอบ่อยๆ เหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง
ด้วยวิบากกรรมผิดศีลกาเมฯจึงส่งผลทำให้ตัวลูกต้องมาเกิดเป็นผู้หญิงในภพชาติปัจจุบันนี้
ต่อมาภายหลังจากที่พระราชาองค์ที่ออกบวชได้เสด็จออกผนวชแล้ว ตัวลูก ก็ยังไม่ได้ตัดสินใจออกบวชตามพระองค์ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะ ตัวลูกยังรู้สึกสนุกสนานกับการใช้ชีวิตทางโลกตามประสาวัยรุ่นทั่วๆ ไปอยู่ และด้วยความที่ตัวลูก เป็นคนมีอัธยาศัยร่าเริงเบิกบานจนทำให้ คนที่อยู่ใกล้ๆ มีความสุขนี้เอง จึงทำให้ตัวลูกเกิดพลาดพลั้งไปทำผิดศีลกาเมฯ เข้าในที่สุด ด้วยวิบากกรรมผิดศีลกาเมฯ ของตัวลูก นี้เอง จึงส่งผลทำให้ตัวลูกต้องมาเกิดเป็นผู้หญิงในภพชาติปัจจุบันนี้นั่นเอง
ต่อมาเมื่อเริ่มมีอายุมาก็เริ่มได้คิดจึงได้ตัดสินใจออกบวชในช่วงวัยกลางคน
แต่ในเวลาต่อมา เมื่อตัวลูก เริ่มมีอายุมากขึ้นแล้ว ตัวลูกก็เริ่มได้คิด เมื่อได้คิดตัวลูกก็คิดได้ว่า “ ชีวิตการบวชเป็นชีวิตที่ดีที่สุด และเป็นชีวิตที่จะทำให้ตัวเราสามารถสั่งสมบุญสร้างบารมีได้อย่างเต็มที่เต็มกำลัง ” เมื่อตัวลูกคิดได้เช่นนี้ ตัวลูกจึงได้ตัดสินใจออกบวชในช่วงวัยกลางคน เมื่อตัวลูกออกบวชแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจฝึกตน ทนหิว บำเพ็ญตบะ เป็นพระแท้ แล้วก็ตั้งใจศึกษาธรรมะควบคู่ไปกับการประพฤติปฏิบัติธรรม จากนั้น ตัวลูกก็ได้เดินทางไปทำหน้าที่เป็นพระอาจารย์เทศน์สอนธรรมะให้กับมหาชนผู้มีบุญทั้งหลายที่อาศัยอยู่ในหัวเมืองที่เป็นบ้านเกิดของตัวลูกเอง
ตัวลูกสามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้
ในระหว่างที่ตัวลูกกำลังทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะอยู่ที่หัวเมืองดังกล่าว หรือหัวเมืองที่เป็นบ้านเกิดของตัวลูก นั้น ตัวลูกก็ได้แบ่งเวลาให้กับการประพฤติปฏิบัติธรรมควบคู่ไปกับการเผยแผ่ธรรมะด้วย ซึ่งก็ทำให้ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งในที่สุดตัวลูกก็สามารถเข้าถึงพระธรรมกายภายในที่ชัดใสสว่างได้ หลังจากที่ตัวลูก ได้เข้าถึงพระธรรมกายภายในแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะด้วยความสุข สดชื่นและเบิกบานใจไปจนกระทั่งหมดอายุขัย เมื่อตัวลูกหมดอายุขัยแล้ว ตัวลูกก็ได้เดินทางกลับไปสู่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ ได้อย่างสง่างามและปลื้มปีติใจไปตลอดเส้นทาง
วิบากกรรมที่เกิดขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจตามมาส่งผลทำให้ต้องประสบปัญหาเกี่ยวกับดวงตา
จากเรื่องราวสะเก็ดข่าวสั้นทันปรโลกที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้ ก็สอนให้เราได้รู้ว่า “ เราทุกคนล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม และทุกๆ การกระทำของเราก็ล้วนมีผลทั้งสิ้น ไม่ว่าตัวเราจะทำด้วยความตั้งใจหรือไม่ตั้งใจก็ตาม แต่ตัวเราก็จะต้องเป็นผู้รับผลของการกระทำนั้นด้วยตัวของเราเอง ดังเช่น เรื่องราวของสะเก็ดข่าวสั้น เพียงแค่ต้องการจะแกล้งเพื่อนนายทหารเล่นๆ เท่านั้น โดยที่ไม่ได้มีเจตนาจะทำร้ายเพื่อนนายทหารเลยแม้แต่น้อย แต่วิบากกรรมที่เกิดขึ้นด้วยความไม่ตั้งใจนั้น มันก็ได้ติดตามตัวลูก นับตั้งแต่ภพชาตินั้นเป็นต้นมา และเมื่อมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้ เมื่อวิบากกรรมดังกล่าวได้ช่องตามมาส่งผล จึงทำให้ตัวลูก ต้องมาประสบปัญหาเกี่ยวกับดวงตาเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง
เราจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรม
ตามหลักของพระพุทธศาสนาให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง
ดังนั้น เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรมตามหลักของพระพุทธศาสนาให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตด้วยความไม่ประมาท ด้วยการตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมี และประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิภาวนา เป็นต้น ถ้าเราทำได้เช่นนี้ ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัยและมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม”
สำหรับเรื่องราวสะเก็ดข่าวสั้นทันปรโลก ก็คงต้องจบลงพอสังเขปเพียงเท่านี้