ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 16 กรกฎาคม พ.ศ.2555
โครงการอุปสมบทหมู่เข้าพรรษา 100,000 รูป ทุกหมู่บ้านทั่วไทย


  
    พลิกชีวิตพระพี่เลี้ยง…ด้วยบุญบวช

เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา  
 
กราบคารวะพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง

       กระผม พระธรรมทายาท ปกิตพิชญ์  ปริปุณฺโณ อายุ 48 ปี ผมบวชในโครงการ 1 แสนรูป ภาคฤดูร้อน ที่ผ่านมาครับ ตอนนี้ผมและผู้นำบุญยังคงรวมทีมรวมใจ ลงพื้นที่ชวนบวชอยู่ในเขต อ.เมือง จ.อุตรดิตถ์ครับ

    หลวงพ่อครับ ผมเคยทำงานอยู่ในโรงงานน้ำตาลถึง 10 กว่าปี ในฝ่ายผลิตน้ำตาลและรีไฟน์ เป็นแผนกทำน้ำตาลให้ขาวสะอาดครับ ตอนอายุ 22 ปี ผมเคยบวชแล้ว 1 ครั้ง แต่ลางานมาบวชได้แค่ 12 วัน จึงยังไม่ทันได้ศึกษาอะไร แต่ผมมีความคิดฝังหัวฝังใจ ว่าเกิดเป็นลูกผู้ชายต้องบวชให้ได้อย่างน้อย 1 พรรษา แล้วสักวันเราจะต้องกลับมาบวชอีกให้ได้
 
พระธรรมทายาท ปกิตพิชญ์  ปริปุณฺโณ ว่าที่พระพี่เลี้ยง ประจำศูนย์อบรมวัดส่องแดด  อ.น้ำปาด  จ.อุตรดิตถ์ 
 
พระธรรมทายาท ปกิตพิชญ์  ปริปุณฺโณ
ว่าที่พระพี่เลี้ยง ประจำศูนย์อบรมวัดส่องแดดอ.น้ำปาดจ.อุตรดิตถ์
 

    ตอนอายุ 29 ปี ผมนอนหลับ และฝันว่าตัวเองตาย ในฝันมีคนมารับ พาไปรอฟังคำพิพากษาด้วยนะครับ ผมร้องห่มร้องไห้ เพราะไม่คิดว่าจะตายเร็วขนาดนี้ แต่ผมบอกกับคนที่มารับว่าผมรับปากพระที่วัดใกล้บ้าน ว่าจะไปทำบุญซ่อมหลังคาโบสถ์ แต่เงินเดือนยังไม่ออก ก็เลยยังไม่ได้ไปทำ แล้วผมเห็นเค้าลบชื่อผมออก แต่มีชื่อนายสมศักดิ์ปรากฏขึ้นแทน แล้วผมก็ตื่นครับ พอดูนาฬิกาเป็นเวลาสี่โมงเช้า ผมเลยไปทำงานไม่ทันครับ พอประมาณบ่ายสองโมง ก็ได้ข่าวว่าหม้อต้มในโรงงานน้ำตาลระเบิด มีคนตาย 37, บาดเจ็บ 47 แล้วหนึ่งในคนที่ตาย มีชื่อนายสมศักดิ์ด้วยครับ ผมอึ้งเลย มันบังเอิญมากที่วันนั้นผมไม่ได้ไปทำงาน แล้วนายสมศักดิ์ก็มาเข้ากะทำหน้าที่แทนผมครับ ทีแรกผมนึกว่าแค่หลับฝันเป็นตุเป็นตะ แต่พอเจอเหตุการณ์นี้เข้าไป ผมเลยรู้สึกว่ามันไม่ธรรมดา ความตายอยู่กับเราแค่เอื้อมเท่านั้น หลังจากนั้นผมก็สนใจศึกษาธรรมะมากขึ้น เข้าวัดนั้น ไปวัดนี้ ทำบุญมากขึ้นเรื่อยๆ แต่ยังไม่เคยมาวัดพระธรรมกายเลยสักครั้งครับ

      พอลาออกจากโรงงานน้ำตาล ก็มาเปิดกิจการเล็กๆขายข้าวแกงและทำธุรกิจเครือข่าย พอดีพี่ที่รู้จักกันชวนให้ไปสวดมนต์-นั่งสมาธิที่บ้านกัลยาณมิตร พอไปแล้วก็ติดใจ รู้สึกว่าพระอาจารย์จากวัดพระธรรมกายสอนดีจัง นำนั่งสมาธิดีด้วย  ทำให้ผมอยากมาวัดพระธรรมกาย แล้วผมก็ได้มาจริงๆ ในพิธีบูชาข้าวพระวันอาทิตย์ต้นเดือน กุมภาพันธ์ ปี พ.ศ. 2540 ครับ พอมาเห็นหลวงปู่ทองคำ ถึงนึกได้ว่าสมัยที่ยังทำงานในโรงงานน้ำตาล เคยร่วมบุญหล่อทอง ตอนนั้นทั้งเนื้อทั้งตัวมีเงิน 400 บาท แต่ผมร่วมทำบุญถึง 200 บาทเลยครับ

        หลวงพ่อครับ ผมชอบวัดพระธรรมกายมาก พอเห็นผู้นำบุญทำหน้าที่อย่างสนุกสนาน ผมก็เลยถามพี่ที่พามาว่าทำยังไงผมถึงจะได้เป็นผู้นำบุญบ้าง พี่เค้าก็พาผมไปทำบุญสร้างองค์พระ แล้วก็ขอรหัสผู้นำบุญให้ผมครับ แล้วบุญแรกในการเป็นผู้นำบุญ คือการชวนคนสร้างพระธรรมกายประจำตัว ตอนนั้นเป็นองค์พระภายนอกเจดีย์ ผมชวนคนทำบุญได้ถึง 11 องค์ครับ แล้วในช่วงที่มีจานดาวธรรม ผมกับเพื่อนๆ ผู้นำบุญ ก็ตะลุยติดจานอย่างสนุกสนาน จนช่างติดจานที่เป็นเพื่อนกันแปลกใจ เพราะเค้ามองในเชิงธุรกิจว่าทำแล้วไม่คุ้มทุน แต่ผมมองว่าเป็นบุญใหญ่ ยิ่งติดจานได้มากเท่าไหร่ ยิ่งได้บุญมากเท่านั้นครับ ตั้งแต่ได้ทำหน้าที่เป็นผู้นำบุญ ชีวิตผมก็ดีขึ้นเรื่อยๆ เช่น จากตอนแรกที่ขายข้าวแกงได้กำไรนิดๆหน่อยๆ ก็ทำกำไรได้เพิ่มขึ้นถึง 3 เท่า ขายดีจนเอี๊ยมตุงทุกวันเลยครับ

       หลวงพ่อครับ ที่จริงผมอยากบวชมานานแล้วนะครับ แต่เทพธิดาข้างกายกลัวไม่มีคนช่วยค้าขาย เลยยังไม่ยอมอนุมัติให้ผมบวช ผมเลยใช้วิธีเน้นทำบุญถวายผ้าไตร และอธิษฐานจิตย้ำๆ ขอให้ผมได้บวชในปัจจุบัน แล้วในช่วงที่ผ่านมา ผมรู้สึกว่าความตายมันคืบคลานเข้ามาใกล้ผมขึ้นทุกที เพราะเดี๋ยวก็ได้ข่าวคนนั้นตาย-คนนี้ตาย ส่วนตัวผมเองก็มีอาการวูบบ่อยๆ เวลาเป็นหนักๆน้ำลายจะฟูมปาก อาเจียน ทรมานเหมือนจะตาย คล้ายคนธาตุไฟแตกผมจึงตั้งใจว่ายังไงๆต้องบวชให้ได้ และสงสัยบุญจะได้ช่อง เพราะเทพธิดาข้างกายทั้งอนุมัติและอนุโมทนาครับ

       หลวงพ่อครับ แม้ผมจะทำหน้าที่ผู้นำบุญมากว่า 10 ปี แต่ยังมีอะไรมากมายในพระพุทธศาสนาที่ผมยังไม่รู้ พอมาเข้าโครงการ ผมจึงตั้งใจฝึกฝนตัวเองทุกอย่าง และแม้พระพี่เลี้ยงจะมีอายุน้อยกว่าผม เคยเข้าวัดมาน้อยกว่าผม แต่ผมก็เชื่อฟังท่าน ไม่ว่าท่านให้ทำอะไร ผมจะตั้งอกตั้งใจทำ แล้วผมก็พบว่าตัวเองเปลี่ยนไป จากคนใจร้อนมาก ก็ใจเย็นขึ้น จากคนปากไวชอบพูดให้คนอื่นรู้สึกแสบๆคันๆ ก็กลายเป็นคนระมัดระวังคำพูด มีความอ่อนน้อมถ่อมตน มีความเคารพในผู้อื่น และรู้คุณค่าของบุญมากขึ้นแบบสุดๆเลยครับ
 
      ผมอยากบอกนาคธรรมทายาททุกท่าน ว่าการบวชนั้น มีความหมาย มีความสำคัญต่อชีวิตของเราอย่างแท้จริง ในเมื่อเรายอมสละทรงผมสุดเท่ห์ สละเวลามาบวชแล้ว เราก็ต้องทำทุกเวลานาทีให้มีคุณค่า และขอให้เชื่อฟังพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยง แบบเปิดใจทำตามให้สุดๆเกินร้อยไปเลย ให้ทุกท่านเชื่อได้เลยว่าพระอาจารย์-พระพี่เลี้ยงทุกรูป เป็นพระพี่ชายของเรา ท่านเองก็ทุ่มทำหน้าที่ของท่านเพื่อหวังในบุญกุศล และอยากนำสิ่งดีๆที่ท่านเคยได้รับ มาถ่ายทอดให้กับเราอย่างจริงใจ ถ้าทุกท่านลองทำตามคำแนะนำ เหมือนอย่างที่ผมเคยทำ ความรุ่งเรืองในชีวิตจะเกิดขึ้นอย่างมหัศจรรย์ อย่างแน่นอนครับ
 
     หลวงพ่อครับ ผมรู้สึกปลื้มใจ ภาคภูมิใจ ที่ได้เกิดมาอยู่ในเส้นทางบุญกับหลวงพ่อ เพราะทำให้ผมมีความสุขทุกวันและจะสุขไปถึงชาติหน้าด้วยครับ ผมจะตั้งใจช่วยหลวงพ่อพิทักษ์รักษาพระพุทธศาสนาให้ยืนยาว ไปจนถึงที่สุดแห่งธรรม ผมขอถวายบุญทุกบุญที่ได้ทำมาแด่หลวงพ่อ ขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพร่างกายแข็งแรง อยู่เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้กับผมและทุกๆคนไปนานๆ นะครับ
 
รับชมวิดีโอ
 
[[videodmc==42677]]
[[videoprogram==spot_dmc]]
บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/latest_update/20120716-พลิกชีวิตพระพี่เลี้ยงด้วยบุญบวช-พระธรรมทายาทปกิตพิชญ์-ปริปุณฺโณ.html
เมื่อ 28 มีนาคม 2567 15:11
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv