ทบทวนฝันในฝัน วันที่ 17 เมษายน 2556
ผลการปฏิบัติธรรมของพระและสามเณรธรรมทายาท
ตอน หยุดใจได้ก็เห็นได้
เรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยา
กราบนมัสการพระเดชพระคุณหลวงพ่อที่เคารพอย่างสูง
กระผมสามเณรธรรมทายาท ไพฑูรย์ ทิพนัด อายุ 19 ปี จากโครงการอุปสมบทหมู่ ระดับอุดมศึกษา รุ่นที่ 41 ก่อนมาบวชผมกำลังศึกษาอยู่ชั้นปีที่ 1 คณะครุศาสตร์ ภาควิชาภาษาอังกฤษ มหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ดครับ
สามเณรธรรมทายาท ไพฑูรย์ ทิพนัด
โครงการธรรมทายาทอุปสมบทหมู่ระดับอุดมศึกษา รุ่นที่ 41
ผมรู้จักโครงการนี้เพราะได้มาเป็น ซุปเปอร์ไวเซอร์ (Supervisor) ครั้งที่ 31 จากการชักชวนของพี่ๆ ชมรมพุทธมหาวิทยาลัยราชภัฏร้อยเอ็ดครับ หลังจากรู้จักชมรมได้ไม่ถึงวัน พี่ชมรมก็ชวนผมให้ไปนั่งสมาธิ ไปตอนแรกก็ยังนั่งไม่ได้แต่ผมชอบ จึงหาเวลานั่งสมาธิทุกวัน อย่างน้อยวันละ 30 นาทีครับ วันหนึ่งในขณะที่ผมนั่งสมาธิอยู่ในห้องชมรม ก็ต้องแปลกใจเมื่อมีแสงสีนวลผุดขึ้นมาตรงหน้า พอมองเฉยๆ มองไปเรื่อยๆ แสงสีนวลนั้นก็กลายเป็นลูกกลมๆ คล้ายๆ ลูกฟุตบอลที่มีสีขาวนวลละเอียดครับ ตอนนั้นรู้สึกร่างกายเบาสบายอย่างบอกไม่ถูก รู้สึกว่าไม่เครียด ไม่มีความทุกข์ มีแต่ความสุขที่อยู่ภายในลึกๆ แต่ผมยังไม่ทราบว่าลูกกลมๆ นั้นคืออะไร จนได้ตัดสินใจเดินหน้ามาหาคำตอบ ด้วยการมาบวชในโครงการ รุ่นที่ 41 ครับ เมื่อผมได้เข้ามาเป็นธรรมทายาท ผมได้ใช้ชีวิตอยู่ที่อาคารแจ่มจันทร์ นอนที่ลานกัลปพฤกษ์ บรรยากาศที่นี่ดีมากๆ ครับ มีนกยูง กระรอก กระแต และสัตว์ต่างๆมากมายหลายชนิด ผมมีความสุขมากเลย ที่นี่สอนให้ผมได้ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่าย มีแค่บาตรกับจีวร ทุกบทฝึกทุกฉากทุกตอนล้วนเป็นไปเพื่อให้เราได้เข้าถึงพระธรรมกายภายใน ผมรู้สึกว่าวันๆ หนึ่งตั้งแต่ตื่นจนถึงจำวัตร เวลามันผ่านไปเร็วมากครับ
ในวันแรกที่ได้มานั่งสมาธิในโครงการ ก็ทำให้ผมได้ทราบว่าสิ่งที่ผมเห็นในสมัยตอนเป็นนักศึกษา คือ ดวงแก้วเลยทำให้ผมยิ่งมีแรงใจ ผมจึงนั่งสมาธิบ่อยขึ้น บางวันผมนั่งได้ถึงวันละ 7 ชั่วโมงครับ ทำให้ผมเห็นดวงแก้วชัดขึ้น โดยผมจะกำหนดดวงแก้วไว้ที่ศูนย์กลางกายฐานที่ 7 ตามที่หลวงพ่อบอก ซึ่งทุกๆ ครั้งที่นั่งผมจะทำอย่างสบายๆ ไม่ตั้งใจจนเกินไป พยายามมองตนเอง มองเข้าไปในศูนย์กลางกาย จนวันหนึ่งในรอบสาย ผมก็ต้องแปลกใจครับ เมื่อดวงแก้วที่เห็นอยู่จนเป็นปกตินั้น ค่อยๆ ขยายใหญ่จนคลุมตัวผม แล้วก็ขยายไปเรื่อยๆ อย่างไม่มีที่สิ้นสุดเหมือนลูกโป่งเลย ดวงแก้วสว่างเหมือนดวงจันทร์เต็มดวงในวันพระ พอมองผ่านแสงสว่างไปเรื่อยๆ ก็เห็นมีคนนั่งอยู่ในนั้นมีรูปร่างใสสว่างเหมือนน้ำแข็ง ทำให้ผมรู้สึกสบายเมื่อได้มอง แต่ไม่ทันไร ร่างนั้นก็ขยายใหญ่ขึ้นเท่ากับพระประธานที่อยู่บนหิ้งพระ ทำให้ผมเห็นชัดเจนครับว่านั่นคือ องค์พระ ตอนนั้นใจผมนิ่งสงบมาก เหมือนไม่มีอะไรในโลกนี้ องค์พระสว่างมากเหมือนดวงอาทิตย์ตอนกลางวัน แต่เห็นแล้วไม่ร้อน ยิ่งดูยิ่งเย็นกายเย็นใจ ยิ่งนานวันที่ผมได้นั่งสมาธิ กายขององค์พระก็ยิ่งผ่องใสมากๆ จนยากที่จะบรรยายครับ
ภาพวาดจากประสบการณ์ภายในของสามเณรธรรมทายาท ไพฑูรย์ ทิพนัด
แม้วันบรรพชาของผมจะผ่านมาได้ระยะหนึ่งแล้ว แต่นึกถึงทีไรยังปลื้มทุกที เพราะเป็นวันสำคัญในชีวิตของผมที่รอมาแสนนาน วันนั้นผมรู้สึกตื่นเต้นมากเพราะตลอดระยะเวลาที่ได้ฝึกฝนตนเอง ผมคิดอยู่เสมอว่าสิ่งสำคัญที่สุดในชีวิต คือการได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของพระรัตนตรัย ซึ่งผมก็ทำสำเร็จแล้ว ทีแรกผมคิดว่าคงจะไม่มีใครมางานบวชผมแน่เลย แต่เมื่อถึงเวลา ขณะที่ผมกำลังก้าวเท้าเข้าสู่ห้องแก้วสารพัดนึก ผมได้ทำใจนิ่งๆ ไปด้วย แล้วผมก็เห็นโยมพ่อโยมยาย ซึ่งเป็นคนสำคัญที่สุดในชีวิตของผม กำลังนั่งถือผ้าไตรรออยู่ครับ ขณะนั้นผมรู้สึกว่าที่กลางท้องของผมมีพลัง องค์พระได้ขยายใหญ่คลุมไปทั่วทั้งตัว และคลุมห้องแก้วสารพัดนึก ท่านใสสว่างมากๆ และยังมีดวงแก้วที่ใสสว่างคลุมทั่วทั้งองค์พระอีกด้วย ความสว่างนั้นเหมือนแสงพระอาทิตย์ตอนกลางวันแต่เย็นสบายและมีพลัง ตอนนั้นผมรู้สึกเหมือนลอยได้เลยครับ พอถึงช่วงพิธีรับบาตรจากผู้ปกครอง ผมเห็นองค์พระชัดเจนมากๆ และได้ยินเสียงเหมือนเสียงหลวงพ่อบอกให้หลับตาลงเบาๆ ผมก็ทำตาม ตอนนั้นรู้สึกสบาย ตื่นตัว และผ่อนคลายมากๆ รู้สึกว่าได้นั่งอยู่กลางองค์พระครับ พอรับบาตรแล้วผมก็ให้พรโยมพ่อโยมยาย พร้อมกับองค์พระใสสว่างที่คลุมตัวผมอยู่ เป็นวันที่ปลื้มมากที่สุดในชีวิตเลยครับ
สามเณรธรรมทายาท ไพฑูรย์ ทิพนัด ในท่า Peace Position
ผมและเพื่อนๆ ต้องกราบขอบพระคุณหลวงพ่อเป็นอย่างสูงครับ ที่เมตตาคิดโครงการที่ดีแบบนี้ให้พวกผม ถ้าไม่มีโครงการดีๆ แบบนี้ ไม่มีพระอาจารย์ พระพี่เลี้ยง ที่เป็นต้นบุญต้นแบบให้พวกผมได้เดินตาม ตลอดจนถ้าไม่มีพี่ๆ ชมรมพุทธฯ ที่ได้ชวนผมมาบวช ผมและเพื่อนๆ คงไปทำอะไรต่อมิอะไรที่ไร้สาระเสียเวลาในชีวิตไปเปล่าๆ ผมดีใจมากครับที่ได้มาบวชในโครงการนี้ ทำให้ผมได้เรียนรู้ได้ศึกษาเรื่องราวความเป็นจริงของชีวิต ได้มาพบกับความสุขที่แท้จริง ผมและเพื่อนๆขอถวายบุญ ที่พวกเราได้ตั้งใจฝึกตัวตลอดการอบรมแด่หลวงพ่อ ขอให้หลวงพ่อแข็งแรงๆ อยู่เป็นเนื้อนาบุญของพวกเราไปนานๆ นะครับ พวกเราธรรมทายาทรุ่น 41 จะตั้งใจฝึกฝนอบรมตนเอง จะตั้งใจนั่งสมาธิ จะพร้อมใจบวชสองชั้น ยกชั้น เพื่อถวายเป็นของขวัญวันเกิดแด่หลวงพ่อ ให้วันเกิดปีนี้ของหลวงพ่อพิเศษกว่าทุกๆปีครับ