เล่าเรื่องคุณยาย ตอน หล่อรูปเหมือนทองคำคุณยายองค์แรก

หลวงพ่อครับ...หลวงพ่อทราบไหมครับว่า..พอหลวงพ่อปรารภว่า จะหล่อทองคุณยายขนาดเท่าครึ่งขององค์จริง ในวันที่ 22 เมษายน 2557 นี้ ทุกคนดีใจมากเลยครับ เพราะมีคนจำนวนมหาศาลที่พลาดการหล่อคุณยายองค์ที่แล้วไป หรือรู้สึกเสียดาย ที่ยังทำบุญไปไม่เต็มที่ครับ เพราะช่วงประวัติศาสตร์บุญตรงนี้ ผ่านไปเร็วปานสายฟ้าแลบ จนหลายคนยังงงๆ ตามบุญไม่ทันครับ ซึ่งก่อนจะไปถึงการหล่อคุณยายในวันที่ 22 เมษา กระผมก็ขอมาเล่าประวัติศาสตร์ช่วงหล่อคุณยายองค์แรก เพื่อทบทวนความปลื้มนิดหนึ่งครับ

ย้อนไปในช่วงที่คุณยายท่านอายุ 84 ปี ประมาณปี พ.ศ.2535 ช่วงนั้นหลวงพ่อเมตตาให้อาจารย์จากมหาวิทยาลัยศิลปากร ที่ชนะแชมป์เหรียญทองมาปั้นรูปเหมือนคุณยายเพื่อเอามาเป็นแบบหล่อ ด้วยเหตุนี้แหละครับ..คุณยายท่านก็เลยมาบอกกระผมว่า “พระหมูยายจะเล่าอะไรให้ฟัง... หลวงพ่อท่านให้ช่างเขามาปั้นรูปยาย โดยกะว่า..เมื่อยายละโลกแล้ว จะสร้างวิหารยายไว้ที่เกาะกลางน้ำหลังโบสถ์ แล้วเอารูปหล่อยายตั้งไว้ที่นั่น” จากนั้นคุณยายก็ถามกระผมว่า “พระหมูๆ..ท่านหล่อให้ยายได้ไหม ยายไม่อยากให้ช่างที่ไหนหล่อให้ยาย ยายอยากให้ท่านแหละหล่อให้ยาย” พอกระผมฟังเสร็จก็บอกคุณยายไปว่า “พระรู้แต่วิชาหล่อเรซิ่น หล่อไฟเบอร์กลาส แต่การหล่อโลหะนี่ยังไม่เคยลองเลยนะยาย”

พอกระผมแสดงความไม่มั่นใจอย่างนี้ ท่านก็รีบให้กำลังใจทันทีว่า.. “เอาน่าท่าน ลองไปทำ ค่อยๆ เรียน ค่อยๆ ศึกษาไปเดี๋ยวก็ทำเป็น ถ้าท่านฝึกอันนี้ให้ได้ เดี๋ยวจะได้บุญใหญ่” จากประโยคนี้เองครับ ทำให้กระผมสะกิดใจว่า..กระผมจะได้บุญใหญ่อะไรในอนาคตรึ แต่ก็ไม่ได้ถามท่านกลับ จากนั้นท่านก็พูดต่อว่า.. “มันไม่ยากหรอก ความรู้ทั้งหลายมันอยู่ในท้องเรานี้นะ ทำใจนิ่งๆ เดี๋ยวก็รู้ ไม่เข้าใจอะไร ก็ไปถามผู้รู้เขา เดี๋ยวยายจะนั่งเข้าที่หาคนมาสอนให้” อีกทั้งท่านยังให้กำลังใจเพิ่มเติมอีกว่า...“ท่านลองคิดดูสิ เหล็กทั้งชิ้นใหญ่ๆ เขายังทำเป็นเรือลอยน้ำข้ามทะเลข้ามมหาสมุทรได้ โลหะหนักๆ เขายังเอาไปทำเป็นเครื่องบิน บินไปในอากาศได้ เรื่องนี้เรื่องเล็ก ยายสร้างวัดมายากกว่านี้อีก หนังสือก็ไม่ได้เรียน สร้างมาตั้งแต่ยังไม่มีที่ดินเลยสักนิด ยากกว่าเยอะ เพราะฉะนั้นท่านค่อยๆศึกษาไปนะ และถ้าติดขัดอะไรนึกถึงยาย เดี๋ยวยายจะช่วย ค่อยๆศึกษาไป ลองทำดู ผิดบ้างถูกบ้าง เดี๋ยวก็ได้น่า สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง สองขาโด่เด่มันก็มีซวนเซไปบ้างละนะ ค่อยๆแก้ไขเอา เดี๋ยวก็สำเร็จ เชื่อยายเถอะ”

และนับจากวันนั้น กระผมก็ศึกษาและทดลองงานด้านการหล่อโลหะมาเรื่อย จนกระทั่งถึง วันที่ 1 มกราคม พ.ศ.2541 หลวงพ่อก็จัดให้มีพิธีหล่อคุณยายด้วยทองคำกันที่ลานหน้าโบสถ์จริงๆ ซึ่งกระผมปลื้มมากเลยครับ คิดในใจว่า..ในที่สุดกระผมได้หล่อท่านสำเร็จจริงๆ ซึ่งช่วงนั้นนับว่าโชคดีมาก เพราะเราได้ทำบุญหล่อรูปเหมือนทองคำในขณะคุณยายท่านยังมีชีวิตอยู่ ซึ่งเป็นการฉลองที่ท่านอายุครบ 90 ปี และในขณะที่กำลังทำพิธีหล่อ คุณยายท่านก็คุมบุญให้ลูกหลานอยู่ในที่พักของท่าน เนื่องจากต้องถนอมสุขภาพให้ท่านอยู่กับเรานานๆ ครับ

และนับจากนั้นไม่นาน กระผมก็ได้รับบุญใหญ่โดยเป็นแม่งานในการหล่อพระธรรมกายประจำตัว 1 ล้านองค์ เพื่อประดิษฐานที่มหาธรรมกายเจดีย์ครับ พอถึงตอนนี้ กระผมถึงบางอ้อเลยครับว่า..ที่คุณยายพูดว่า “ให้ไปศึกษาวิธีหล่อ ต่อไปจะได้บุญใหญ่” ซึ่งก็เป็นดังที่คุณยายพูดไว้จริงๆ พอย้อนนึกถึงคำแนะนำและให้กำลังใจของคุณยายในตอนนั้นแล้ว ทำให้กระผมคิดถึงคุณยายจังเลย

หลวงพ่อครับ..กระผมปีติและปลื้มเหลือเกินครับที่ได้หล่อคุณยายองค์แรกไป และจะได้หล่อองค์ที่ 2 อีก เพราะองค์นี้มีคนแอบกระซิบจนรู้ไปทั่วโลกว่า..หลวงพ่อปั้นเอง เพราะรูปหล่อองค์แรก จะถูกอัญเชิญไปประดิษฐาน ณ อาคารหนึ่งไม่มีสอง และองค์ที่หลวงพ่อกำลังปั้นจะใหญ่ขึ้นกว่าเดิม โดยมีขนาดเท่าครึ่งขององค์จริง ก็จะอัญเชิญมาประดิษฐานที่มหาวิหารคุณยายฯ กระผมว่า..เป็นโอกาสอันดีแล้วนะครับ ที่ลูกหลานคุณยายที่มาไม่ทัน หรือพลาดโอกาสบุญคราวที่แล้วไป จะได้มาเชื่อมสายบุญกับท่าน เพราะการเชื่อมสายบุญกับท่าน ถ้ายิ่งหนาแน่นมากเท่าไร ก็จะยิ่งสามารถติดตามไปสร้างบุญกับท่านได้มากชาติขึ้นเท่านั้น

สุดท้ายนี้..ก็ยังไม่ท้ายสุดนะครับ ไว้ผมจะขออนุญาตเขียนมาเล่าเรื่องคุณยายอีกสัก 3-4 เรื่อง เพราะเรื่องคุณยาย ใครฟังแล้วก็มีกำลังใจในการสร้างบารมีอย่างไม่มีที่สิ้นสุดครับ ส่วนวันนี้ก็ต้องบอกว่า โปรดติดตามตอนต่อไปครับ