โครงการอุปสมบท 10,000 กว่ารูป 7,000 ตำบลทั่วไทย

     ถึงแม้ว่าตอนนี้จะจบโครงการอบรมไปแล้วกว่า 2 วัน แต่ภาพความประทับใจที่พุทธบุตรเรือนหมื่นได้เข้ามาอบรมยังคงอยู่ในใจของทุกๆ คน ทั้งตัวผู้บวชเอง และผู้ชักชวนให้มาบวช ผู้เข้าอบรมจำนวนมากบอกว่า “กลับไปบ้านครั้งนี้ จะกลับไปชักชวนญาติพี่น้องให้มาบวชในโครงการแสนรูป และจะกลับมาบวชใหม่อย่างแน่นอน” และในการอบรมครั้งนี้ก็ได้สร้างความประทับใจให้กับผู้เข้าอบรมเป็นอย่างมาก บางท่านบอกว่า “คิดไม่ผิดเลยที่มาบวชในโครงการนี้” อย่าง พระมนัส  พุทธิวีโร (พุทธสุวรรณ) ก็ได้เปิดใจเล่าถึงความความรู้สึกที่ได้มาบวชในโครงการนี้ว่า…
 
     ผมเป็นคนจังหวัดนครนายก และทำการเมืองท้องถิ่นมา 13 ปี เวลาว่างผมก็จะช่วยงานที่วัดใกล้บ้านเป็นประจำ  และผมยังได้เป็นไวยาวัจกรของวัดอีกด้วย ถ้าถามว่าผมรู้จักวัดพระธรรมกายได้อย่างไร ผมก็อยากจะบอกว่า “ข่าวลือครับ” ข่าวลือที่ว่า “ต้องเป็นคนรวยเท่านั้น ถึงจะเข้าวัดนี้ได้” พอผมได้ยินได้ฟังแล้ว มันทำให้ผมไม่คิดที่จะเข้าวัดนี้เลย ทั้งๆที่ผมก็ขับรถผ่านหน้าวัดนี้อยู่เป็นประจำ แต่ก็มีญาติคนหนึ่งของผมเข้าวัดและมักจะพูดคุยแต่เรื่องดีๆ ของวัดให้ผมฟังอยู่เสมอ  และยังได้นำจานดาวธรรมมาติดให้กับวัด ที่ผมช่วยงานอยู่ แต่ถึงกระนั้นเถอะผมก็ไม่สนใจอยู่ดี
 
     แต่เมื่อต้นเดือนสิงหาคมที่ผ่านมา ญาติของผมคนดีคนเดิมก็ได้มาชวนให้ผมมาบวชในโครงการนี้  ผมสะดุดใจกับคำว่าบวชเป็นอย่างมากครับ...เพราะว่าคำๆนี้อยู่ในใจผมมาตลอดเวลา ผมอยากจะบวชทดแทนคุณให้กับคุณพ่อและคุณแม่ที่เสียชีวิตไปแล้ว
 
     แต่ถึงอย่างไรก็ตามผมก็คิดหนักอยู่ดีครับ ก็เพราะว่าโครงการนี้ต้องมาบวชที่วัดพระธรรมกาย ทำให้ในใจผมนั้นต้องว้าวุ่นอยู่กับคำ 2 คำ อยู่ตลอดเวลา  “บวช หรือ ไม่บวช , บวชหรือไม่บวช อันไหนจะดีกว่ากันนะ” ผมเลยไปถามสุดที่รัก สุดที่รักก็บอกว่า ตามใจคุณเลย แต่บวชก็ดีนะ จะได้บวชให้พ่อกับแม่ ช่วงนั้นบุญในตัวผมคงมาถึงจึงทำให้ผมคิดได้ว่า “ผมต้องบวช” ถึงแม้ว่าผมจะปฏิเสธวัดนี้มาโดยตลอด  เมื่อผมตัดสินใจแล้วผมก็รีบยกโทรศัพท์โทรถามข้อมูลกับญาติทันทีในวันที่ 15 สิงหาคม และวันรุ่งขึ้นผมก็มาสมัครบวชถึงที่วัดเลยครับ แต่พอใกล้วันที่ 22 วันที่จะต้องเข้าโครงการ ผมก็คิดหนักอีกทีครับ ผมถามตัวเองว่า “จะบวชจริงๆเหรอ..อยู่โลกภายนอกนี้แสนจะสุขสบาย จะกิน จะนอน จะเที่ยวเล่น ก็สามารถทำได้ทุกอย่าง แต่ถ้ามาบวชคงไม่สะดวกสบายแบบนี้...ผมจะอยู่ได้ไหมเนี้ย ผมถามตัวเองอยู่ตลอดเวลา” แต่สุดท้ายเมื่อผมตัดใจบวชแล้ว ก็ต้องมาบวชให้ได้ผมจึงหิ้วกระเป๋ามาเข้าอบรมในวันที่ 22 สิงหาคมที่ผ่านมา
 
     วันแรกที่ผมเข้ามาวัดพระธรรมกาย ผมก็พบกับความอัศจรรย์ใจที่ได้เจอกับคนเป็นหมื่นๆคน ผมคิดว่ามันจะอยู่ร่วมกันได้ยังไงเนี้ย คนเป็นหมื่นๆ มาจากทั่วสารทิศ หมื่นพ่อหมื่นแม่เลยก็ว่าได้ แตกต่างกันทั้งภาษา อายุ การศึกษา นิสัยใจคอทุกอย่างเลยครับ แต่มีสิ่งที่เหมือนกันอยู่อย่างเดียว นั่นก็คือ เป็นคนเหมือนกัน   ซึ่งมันทำให้ผมอึ้งมากๆ ที่วัดพระธรรมกายสามารถทำให้คนเป็นหมื่นๆคน อยู่ร่วมกันได้อย่างเป็นระบบระเบียบ และยิ่งได้ที่เห็นพระพี่เลี้ยงและเจ้าหน้าที่ ทำงานกันด้วยความเต็มอกเต็มใจ หน้าตายิ้มแย้มแจ่มใส มีความอดทน ผมว่าการทำงานกับคนหมู่มากต้องใช้ความอดทนสูงและต้องใจเย็นจริงๆ ทำให้ผมเริ่มมองเห็นว่าที่ญาติของผมเคยพูดถึงสิ่งดีๆของวัดนั้นเสมอๆ เป็นความจริงครับ  ผมอยู่ร่วมกับเพื่อนๆในกลุ่ม 1,500 คนครับ ตอนนั้นผมรู้สึกสงสารพระพี่เลี้ยงมาก เห็นพระทุกรูปทำงานกันอย่างหนัก มีปัญหา ให้ได้แก้กันทุกวัน แต่ท่านก็ไม่ท้อเลยครับ ท่านก็ยังคงพร่ำสอนพวกเราทุกๆคนด้วยความรักและปรารถนาดีที่อยากให้เราได้เป็นพุทธบุตรที่สมบูรณ์แบบ มันทำให้ผมประทับใจมากๆเลยครับ ท่านตื่นก่อน นอนทีหลัง มีพระพี่เลี้ยงหลายต่อหลายรูปดูท่านผอมลงไปเยอะเลยครับ ผมอยากจะขอบพระคุณพระพี่เลี้ยงเป็นอย่างมากที่ดูแลพวกเราเป็นอย่างดี
 
     หลวงพ่อครับ ผมดีใจมากๆเลยครับ ที่ผมได้บวชที่วัดพระธรรมกายถึงแม้จะเป็นระยะเวลาเพียงไม่นาน แต่มันทำให้ผมได้อะไรไปเยอะเลยครับ ที่สำคัญผมได้รู้จักวัดดีขึ้น  มันเปลี่ยนความคิดของผมไปหมดเลย  ไม่น่าเชื่อเวลาเพียง 3 อาทิตย์มันผ่านไปเร็วมาก ผมได้ฟังธรรมะ ได้นั่งสมาธิได้ฝึกฝนอบรมตนเองในเพศบรรพชิต มันทำให้ผมรู้สึกว่า“ผมเป็นคนขึ้นมาอีกเยอะเลยครับ
 
     ที่นี่ได้สร้างคนให้เป็นคนดี เป็นพระแท้ที่ควรค่าแก่การกราบไหว้ ไม่เห็นเหมือนที่เขาลือกันเลยครับ ดังสุภาษิตว่า “สิบปากว่าไม่เท่าตาเห็น สิบตาเห็นไม่เท่ามือคลำ” ผมขอต่ออีกหน่อยนะครับว่า “ต่อให้ ร้อยล้าน พันล้านมือคลำ ก็ไม่เท่ากับตัวเราเพียงคนเดียวได้เข้ามาบวชศึกษาพระธรรมคำสอนที่วัดพระธรรมกาย” เพราะหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่ ท่านเป็นผู้ให้หลักธรรมคำสอน สิ่งที่ดีๆ มากมาย ให้แก่ทุกๆคน และถ้าหากทุกคนเป็นนักฉวยโอกาสที่ดี รู้จักคิด รู้จักจำ รู้จักเก็บเกี่ยวเอาพระธรรมคำสอนที่รวมรส ทั้งทางโลกและทางธรรมที่ได้จากโครงการนี้ไปประพฤติปฎิบัติตาม และนำมาประยุกต์ใช้ จะทำให้สามารถดำเนินชีวิตประจำวันได้เป็นอย่างดีมากๆ เลยครับ
 
     ตอนนี้ผมรู้แล้วว่า วัดนี้แหละจะเป็นแหล่งผลิตคนดีสู่สังคม เป็นสถานที่สร้างพระแท้ เพื่อออกไปสืบทอดพระพุทธศาสนา เผยแผ่พระธรรมคำสอนขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ดีที่สุด ผมดีใจมากและไม่ผิดหวังเลยสักนิดที่ได้มาบวชในโครงการนี้ ตอนนี้ผมได้ชื่อว่าเป็นลูกศิษย์ เป็นลูกของหลวงพ่อคุณครูไม่ใหญ่และหลวงพ่อคุณครูไม่เล็กแล้ว ผมสัญญาว่า จะร่วมสร้างความสำเร็จในทุกๆโครงการของหลวงพ่อ และจะนำเกียรติประวัติความดีงามของวัดนี้ที่ผมได้รู้ ได้เห็น ได้สัมผัสกับตัวเอง ไปบอกเล่าเผยแพร่ให้ทุกคนได้รับรู้ รับทราบ และผมจะกลับมาบวชอีกอย่างแน่นอนครับ
 
     ผมอยากจะเชิญชวนชายไทยทุกคน ให้มาบวชในโครงการ อุปสมบทหมู่หนึ่งแสนรูป ในเดือนมกราคมที่จะถึงนี้ ผมอยากจะบอกทุกคนว่า ให้ลองมาบวชที่วัดพระธรรมกายดูสักครั้งเถอะ แล้วคุณจะรู้ว่า การได้มาบวชที่วัดพระธรรมกายนั้น ดีจริงๆ ผมขอการันตี.
 
 
กัลฯ มนัส  พุทธสุวรรณ (เป็นภาพถ่ายจากใบสมัครบวช ก่อนเข้ารับการอบรม)
 
บทความนี้พิมพ์จาก http://www.dmc.tv/pages/latest_update/ยังคงความประทับใจ.html
เมื่อ 5 พฤษภาคม 2567 05:57
สงวนลิขสิทธิ์ © 2547 - 2567 http://www.dmc.tv