กัลยาณมิตร อุษา และ น้องอลิซ่า จันทร์มาลา (เยอรมนี)
ลูกชื่อ อุษา จันทร์มาลา อายุ 49 ปีเป็นนักเรียนอนุบาลน้องใหม่จากประเทศเยอรมัน เมืองที่ลูกอยู่ ชื่อเมือง นอนไวเลอร์ คาสเท่น เป็นหมู่บ้านเล็กๆ อยู่ทางตอนใต้ของเยอรมัน สิ่งแวดล้อมเหมือนทางเชียงใหม่ มีภูเขาลำเนาไพรเล็กๆ ต้นไม้เขียวชอุ่ม อากาศสดชื่นเย็นสบาย ลูกอยู่ที่นี่มาได้10 ปีแล้วค่ะ
เมื่อต้นเดือนมกราคมปี 49 ลูกจูนเจอ DMC โดยบังเอิญ โดยสามีเป็นคนจูนให้ พอเจอหลวงพ่อลูกก็รู้สึกว่า “ใช่เลย” เพราะที่ผ่านมาลูกรู้สึกเหมือนกำลังแสวงหาอะไรบางอย่าง ทั้งๆที่ ชีวิตประจำวันก็ไม่ทุกข์ร้อนอะไร แต่หัวใจรู้สึกว่ายังไม่เต็มพอ เมื่อได้มาพบได้ฟังธรรมะจากหลวงพ่อแล้ว ใจเงียบใจสบาย นึกไม่ถึงว่าหลวงพ่อจะอายุ 60กว่าแล้ว เพราะยังดูสดใส ผ่องใสอยู่เลย
สามีของลูกก็ชอบหลวงพ่อค่ะ เขาบอกว่าหลวงพ่อน่ารัก เขามานั่งดูด้วย ถึงแม้เขาจะฟังไม่ออกแต่เขาชอบหลวงพ่อยิ้ม หลวงพ่อเสียงดีฟังแล้วไม่เบื่อ บางจังหวะลูกจะลองไปดูช่องอื่น เขาบอกว่า เสียงดังไม่รู้เรื่องไม่ต้องเปิดดูช่องอื่นนะ ดูช่องนี้เงียบสงบสบาย
เมื่อเดือนสิงหาคม พ.ศ.2549 ที่ผ่านมา ลูกได้มาเมืองไทยและไปวัดพระธรรมกายเป็นครั้งแรก ไปทำบุญสร้างองค์พระ และทำบุญสังฆทาน 3,000 วัด ตอนไปเมืองไทยคราวนั้นลูกพบเรื่องมหัศจรรย์เล็กๆเกี่ยวกับอานุภาพหลวงปู่ด้วยค่ะ
คือลูกได้ภาพของหลวงปู่มาจากร้านทำกรอบรูปแห่งหนึ่ง พอได้ท่านมาก็ใส่กรอบมาติดไว้ที่บ้าน วันนั้นอากาศร้อนจึงนึกอยากจะได้เต็นท์มากางที่บ้าน จึงหันไปทางรูปหลวงปู่ นึกอธิษฐานกับท่านว่า “หลวงปู่เจ้าขา วันนี้อากาศร้อนนะเจ้าคะ ถ้าได้เต็นท์มากางที่บ้านก็น่าจะเย็นสบายขึ้นนะเจ้าค่ะ” พอผ่านไปครึ่งชั่วโมง คนขายเต็นท์ก็มาค่ะ ลูกก็อึ้งไม่นึกว่าจะเป็นไปได้เพราะร้อยวันพันปีรถเต้นท์ไม่เคยมาแถวนี้เลย ลูกก็ถามแม่ว่า รถเต้นท์มาได้ไงแม่ แม่ก็บอกว่า “อ้าว ก็เธออธิษฐานกับหลวงปู่เมื่อกี้ไม่ใช่หรือ” ตอนนั้นลูกก็ไม่แน่ใจว่า บังเอิญหรือเปล่า แต่พอมาฟังอานุภาพของท่านเมื่อวันที่ 7 กันยายน ที่ผ่านมา จึงได้รู้ว่า ท่านมีอานุภาพศักดิ์สิทธิ์อย่างนี้นี่เอง จะไปทำอะไรเล่นๆ ไม่ได้ ตอนนี้ลูกก็อธิษฐานขอท่านค่ะว่า “อยากจะเห็นองค์พระภายในค่ะ”
พอกลับมาที่เยอรมันแล้วลูกก็นั่งสมาธิทุกวันค่ะ ตื่นตอนเช้าก็มานั่งกับ DMC ตอนนั่งสมาธิครั้งแรกลูกปวดหัวเข่า ปวดหัว เพราะตั้งใจมากอยากเห็นไวๆ พอได้ยินหลวงพ่อบอกว่า “ให้ขนตาชนกันและไม่ต้องคิดอะไร” เดี๋ยวนี้ลูกไม่ปวดหัวแล้ว หยุดใจสบายๆ ฟุ้งก็ลืมตา รู้สึกตัวแล้วก็ตะล่อมใจกลับมาคืน จนกระทั่งวันหนึ่งลูกก็นั่งทำใจเฉยๆสบายๆเหมือนเช่นทุกครั้ง จู่ๆแสงสว่างก็ฉายขึ้นมาในท้อง เป็นแสงที่เงียบสงบ เหมือนมีดวงตะวันอยู่ข้างใน มองได้ไม่เบื่อเลยค่ะ มีความสุขมากๆอยากนั่งไปเรื่อยๆ ไม่อยากลืมตาและไม่น่าเชื่อว่า แค่แสงที่เราเห็นข้างในเปลี่ยนแปลงอะไรหลายอย่างในชีวิตของลูกได้อย่างดีเลยค่ะ แต่ก่อนลูกเป็นคนใจร้อน หงุดหงิดง่าย ความสุนทรีย์ทางอารมณ์มาไม่ปกติ แต่เดี๋ยวลูกรู้สึกสงบสุขแล้วค่ะ รู้สึกว่าตัวเองสดชื่นทั้งภายนอกและภายใน ขนาดถ่ายรูปออกมายังดูดีกว่าเดิมเลยค่ะ
ลูกมีลูกสาวกับสามีชาวเยอรมันหนึ่งคนค่ะ ชื่อ น้องอลิซ่า อายุ 10 ขวบ เกิดที่เยอรมัน และดูDMCทุกวัน อลิซ่าเล่นเปียโนได้ เป่าขลุ่ยเพลง มะพร้าวมหัศจรรย์ได้ด้วยนะเจ้าค่ะ เขาฝึกเอง ทำโน๊ตเอง เขารักหลวงพ่อค่ะ เขาบอกว่า “หลวงพ่อพูดเพราะจังเลยแม่ หลวงพ่อยิ้มน่ารัก”
อลิซ่า ก็จะมานั่งสมาธิพร้อมกับลูกเสมอๆ และมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีค่ะ หลังจากที่นั่งสมาธิด้วยกันเสร็จแล้ว วันหนึ่งเขาก็หันมาบอกว่า “แม่ขา หนูเห็นดวงแก้ว” พอถามว่าเห็นจริงเหรอลูก เขาก็ยืนยันว่า “หนูเห็นจริงๆค่ะแม่ เห็นเป็นดวงแก้วใสๆ พอดวงแก้วสว่างหนูก็สว่างด้วย” น้องอลิซ่าอยู่ในโอวาทและอยู่ในบุญ ลูกให้หลวงพ่อสอนให้ ทาง DMC ทุกวันเลยเจ้าค่ะ
ตอนนี้ ลูกมีที่พึ่งทางใจแล้ว นึกถึงพระรัตนตรัย หลวงปู่ หลวงพ่อ และคุณยาย ชีวิตมีความสุขแบบเต็มใบ มีกำลังใจ มีที่พึ่ง อยากเติมบุญไปเรื่อยๆจนถึงที่สุดแห่งธรรม
ลูกขอให้หลวงพ่อมีสุขภาพแข็งแรง อยู่สอนพระพุทธศาสนากับชาวโลกต่อไป และจะหมั่นปฏิบัติธรรมเป็นลูกพระธัมฯพันธุ์แท้กันทั้งครอบครัวเลยค่ะ
