ผลปฏิบัติธรรม
กัลยาณมิตร อารักษ์ สุวรรณฤทธิ์
(อเมริกา)
ปี พ.ศ.2542 ผมมาวัดพระธรรมกาย ที่ประเทศไทยเป็นครั้งแรก ผมได้พบคุณครูไม่ใหญ่ครั้งแรก ผมปลื้มใจสุดขีด ท่านดูสว่างมากๆ ผิวพรรณผ่องใส ใบหน้าตึงสุดๆ เหมือนหนุ่มอายุ 30 เท่านั้น วันนั้นผมได้ถวายปัจจัยบูชาธรรม 1 M ผมปลื้มจนน้ำตาไหล
ก่อนเกษียณ ผมทำงานที่ โบอิ้ง ซึ่งเป็นบริษัทฯ สร้างและผลิตเครื่องบินของอเมริกาที่ใหญ่ที่สุดในโลก เป็นเวลาถึง 18 ปี ทำหน้าที่ติดเสาอากาศสัญญาณเครื่องบินเพื่อรับสัญญาณจากภาคพื้นดิน ซึ่งเป็นงานที่ต้องทำด้วยความละเอียด พลาดไม่ได้ ผมสร้างเครื่องบินรวมแล้ว 2,000 ลำแล้วครับ
บางครั้ง แม้เวลาทำงานจะมีปัญหาด้านเทคนิค ผมจะใช้การทำสมาธิเพื่อแก้ไขปัญหา และทำให้ผ่านไปได้ดีทุกครั้ง จนเพื่อนร่วมงานชมว่า You คือ Number one
ส่วนเทพธิดาในดวงใจของผม เธอชื่อ จารุณี ตอนแรกเธอยังไม่เข้าใจเรื่องบุญเท่าไร แต่ก่อนจะมาวัดที ต้องเกลี้ยกล่อมอยู่นาน จนทำเอาผมกังวลมาก กลัวภรรยาที่อยู่เคียงข้างสร้างฝัน จะอดได้บุญ และเวลาขับรถมาวัดแล้ว ถ้าหันไปที่เบาะข้างๆ อันว่างเปล่า ใจผมจะหดหู่ ผมจึงอธิษฐานจิตทุกวันให้เธอได้มาวัด หลังจากเธอดู DMC ทำให้เธอเข้าใจบุญ เราจึงไปวัดด้วยกันทุกครั้ง ผมมีความสุขมากที่เบาะข้างๆ ไม่ว่างอีกต่อไป และแม้ผมกลับจากติดดาวตอนดึกดื่น เธอก็ไม่น้อยใจเหมือนแต่ก่อนแถมมาเตรียมอาหารไว้ให้ผมด้วย
การติดดาวที่อเมริกา ต้องเผชิญกับศัตรูตัวฉกาจคือยุง ยุงที่นี่มีน้อย แต่พอมีทีนี่ ตัวไม่น้อยเลยครับ Size ขนาดลูกแมลงปอ ผมต้องคอยเป่าไม่ให้ยุงมัน Landing ปักหัวที่เนื้อของผม และต้องเจอกับความหนาวถึงขั้นอยู่เฉยๆ มือก็สั่นได้ และผมก็กลัวความสูงที่สุดในชีวิต พอขึ้นไปแล้วใจหวิวๆ แต่ตอนนี้ผม กลัวไม่ได้บุญ มากกว่า เวลาที่ผมติดเสาอากาศเครื่องบินจะมีเครื่องมือคอย Safety แต่ติดดาวเราจะมีบุญคอย Safety ใหม่ๆ มีคนมาเตือนผมเยอะบอกว่า อายุจะ 70 แล้วไปขึ้นหลังคาสูงอย่างนั้น เดี๋ยวจะกลับบ้านเก่าก่อนเวลา ผมก็ตอบเขาว่า จะอยู่ที่สูงหรือที่ราบบนพื้นดินก็ต้องตายอยู่ดี ถ้าตายผมเลือกตายในหน้าที่ดีกว่า
พอติดดาวเสร็จ แล้วเห็นคุณครูไม่ใหญ่ขึ้นมาที่จอได้ ผมจะมีความสุขใจชุ่มชื่นหล่อเลี้ยงทั้งวัน ผมติดจานดาวธรรมในอเมริกาได้กว่า 200 ดวงแล้ว
ผมก็ไม่คิดอะไรมาก นิ่งๆเฉยๆ อย่างเดียว เฉยๆ ไป 30 นาที จนใจเริ่มพอเหมาะ แล้วผมก็เห็นดวงแก้วผุดขึ้นมาเรื่อยๆ ที่กลางท้อง เป็นดวงสีขาวอมฟ้าสวยๆ ใสๆ ผุดขึ้นมา จนนับไม่ทัน มีความสุขมาก เป็นสุขที่บอกไม่ถูก รู้สึกนั่งสบายๆ จนลืมไปว่า เรากำลังนั่งสมาธิอยู่ มันรู้สึกเพลินๆ เบาๆ เหมือนเวลานั่งบนเครื่องบิน ไม่อยากลุกเลย อยากนั่งต่อไปเรื่อยๆ ทุกวันนี้ผมนั่งสมาธิวันละ 2 ชั่วโมงครับ
ส่วนเทพธิดาในดวงใจของผม เธอชื่อ จารุณี ตอนแรกเธอยังไม่เข้าใจเรื่องบุญเท่าไร แต่ก่อนจะมาวัดที ต้องเกลี้ยกล่อมอยู่นาน จนทำเอาผมกังวลมาก กลัวภรรยาที่อยู่เคียงข้างสร้างฝัน จะอดได้บุญ และเวลาขับรถมาวัดแล้ว ถ้าหันไปที่เบาะข้างๆ อันว่างเปล่า ใจผมจะหดหู่ ผมจึงอธิษฐานจิตทุกวันให้เธอได้มาวัด หลังจากเธอดู DMC ทำให้เธอเข้าใจบุญ เราจึงไปวัดด้วยกันทุกครั้ง ผมมีความสุขมากที่เบาะข้างๆ ไม่ว่างอีกต่อไป และแม้ผมกลับจากติดดาวตอนดึกดื่น เธอก็ไม่น้อยใจเหมือนแต่ก่อนแถมมาเตรียมอาหารไว้ให้ผมด้วย
ผมอยากฝากถึงทุกคนทั่วโลกว่า การติดดาวทุกครั้งจะเอาชีวิตเป็นเดิมพัน บ้านที่ติดจานแล้ว ก็ขอให้ดูอย่างต่อเนื่อง อย่าปล่อยให้ดาวที่ติดเป็นดาวโรยรอวันร่วงนะครับ