ยามต่ำต้อย ด้อยค่าลง อย่าท้อเเท้
ยามอ่อนเเอ อย่าเพิ่งคิด จะสิ้นหวัง
ตราบใดที่ กายยังไม่ หมดพลัง
เราก็ยัง มีโอกาส ให้คว้าชัย
ไม่มีสิ่งใด ทำให้เราเสียใจ
ได้เท่า ความคิด ของเราเอง
เก้าอี้โยกสอนให้เรารู้ว่า..ชีวิตต้องเดินไปข้างหน้า
เเต่ถ้าเหนื่อยล้า..ก็ถอยมาพัก เเล้ว..เดินใหม่
"พึงพิจารณาเนืองๆว่า วันคืนล่วงไปๆ บัดนี้เราทำอะไรอยู่"
ถึงเเม้จะไม่ได้เป็น คนเเรกหรือคนสำคัญ
เเต่เราก็มีความสุขได้ เมื่อเรามีความพอใจ
ทุกข์มีเพราะยึด
ทุกข์น้อยเมื่อหยุด
ทุกข์หลุดเมื่อปล่อย
ท้อเเท้เเล้วจะท้อถอย
ให้เปลี่ยนความท้อเเท้เป็นความท้าทาย
เเล้วจะพบว่า วิธีเเก้ไขความท้อเเท้ที่ดีที่สุด
ก็คือ เลิกคิดถึงมัน
ยิ้มไว้เถิด ยิ้มให้ใจ สุขสดชื่น
ยิ้มระรื่น ชื่นใจ ไม่มีหาย
คลายความทุกข์ โศกา เเสนง่ายดาย
ใจสบาย กายก้สุข ทุกๆวัน
ชีวิตของเรา ไม่ได้ถูกสร้างให้ ยอมเเพ้
รักใครอย่าหลับตา
ความรักเป็นพื้นฐานในการเลือกคู่ครอง
เเต่..สิ่งที่ต้องไตร่ตรอง คือ ความมั่นคง