ภาวนา..ทางมาแห่งคุณสมบัติ
------------------------------
ความหมายและประเภทของภาวนา
------------------------------
ภาวนา เป็นบุญอย่างหนึ่งในบุญกิริยาวัตถุ 10 ประการเรียกว่าภาวนามัย เป็นบุญที่ยิ่งใหญ่กว่าทานและศีล เพราะนำไปสู่
หนทางมรรคผลนิพพานได้
การทำสมาธิภาวนา หมายถึง การทำจิตใจให้สงบ และทำปัญญาให้เกิดขึ้นด้วยการฝึกอบรมจิต
------------------------------------------
การทำสมาธิภาวนาแบ่งเป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ
------------------------------------------
1. สมถภาวนา คือ การอบรมใจให้สงบ ให้หยุดนิ่ง เป็น อารมณ์เดียว โดยใช้สติเป็นหลัก
2. วิปัสสนาภาวนา คือ การอบรมปัญญาให้เกิด โดยการปฏิบัติธรรมและใช้ปัญญาพิจารณาสภาวธรรม ทำให้เกิดความรู้แจ้งเห็นจริง
จนมีจิตเป็นอิสระ ไม่ถูกครอบงำด้วยกิเลสและความทุกข์
การทำสมาธิภาวนา เป็นเรื่องสากลที่มนุษย์ทุกชาติ ทุกภาษา แม้จะมิใช่พุทธศาสนิกชนก็สามารถปฏิบัติได้ เพื่อพัฒนาจิตใจให้มีความมั่นคง มีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นและทำให้เกิดความสงบ
นอกจากนี้การทำสมาธิภาวนา ยังเป็นสุดยอดแห่งบุญเพราะสามารถนำไปสู่หนทางพระนิพพานได้โดยตรงลำพังการทำทานรักษาศีลให้บริสุทธิ์นั้นยังไม่เพียงพอที่จะกำจัดกิเลสได้อย่างสิ้นเชิง ดังที่พระเดชพระคุณพระมงคลเทพมุนี (สด จนฺทสโร) กล่าวไว้ว่า
“นั่งภาวนา ทำใจให้หยุด ให้หยุดสักกระพริบตาเดียวเท่านั้น ที่สร้างโบสถ์วิหารศาลาการเปรียญสู้ไม่ได้หรอก..ให้ใจหยุดเป็นตัวสำคัญ หยุดนี้เป็นทางมรรคผลนิพพาน พวกให้ทานรักษาศีลยังไกลกว่า หยุดนี้ใกล้นิพพานนัก”
------------------------------