Mobile Versionทบทวนฝันในฝัน วันที่ 14 พฤษภาคม พ.ศ.2554ธุดงค์สามฤดู ชุ่มฉ่ำไปด้วยบุญ
ธุดงค์ธรรมชัยฟื้นฟูพระพุทธศาสนาตอน ธุดงค์สามฤดู ชุ่มฉ่ำไปด้วยบุญเรียบเรียงจากรายการโรงเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาธุดงค์ธรรมชัย จังหวัดร้อยเอ็ด ธุดงค์สามฤดู ชุ่มฉ่ำไปด้วยบุญการเดินธุดงค์ของพุทธบุตรผู้กล้าจากศูนย์อบรมประจำจังหวัดร้อยเอ็ด ได้หลอมรวมดวงใจของพุทธบุตรให้กล้าแกร่ง พุทธบุตรได้โปรดญาติโยมไปตลอดทาง และได้ช่วยกันพลิกฟื้นแผ่นดินวัดร้างให้กลับมารุ่งเรืองอีกครั้ง ซึ่งการเดินธุดงค์ในครั้งนี้ ได้รับความเมตตาอย่างสูงสุดจาก พระเดชพระคุณพระธรรมฐิติญาณ เจ้าคณะภาค 10 ฝ่ายธรรมยุต เมตตานำทัพนำทีมพระธรรมทายาทเดินธุดงค์ธรรมชัยเป็นปฐมเริ่ม ทำให้พระธรรมทายาทมีต้นบุญต้นแบบในทุกย่างก้าว มีแรงใจอย่างไม่ย่อท้อที่จะมุ่งหน้าไปพัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่งพระเดชพระคุณพระธรรมฐิติญาณ เจ้าคณะภาค 10 ฝ่ายธรรมยุตเมตตานำทัพนำทีมพระธรรมทายาท เดินธุดงค์ธรรมชัยเป็นปฐมเริ่มการเดินธุดงค์ในครั้งนี้ยังคงปลื้มแสนปลื้ม ปลื้มไม่รู้จบ เพราะเมื่อพระธุดงค์เดินไปถึงวัดบ้านเปลือยใหญ่ ก็ได้รับความเมตตาจาก พระเดชพระคุณพระพุทธิสารมุนี รักษาการเจ้าคณะจังหวัดร้อยเอ็ด เจ้าอาวาสวัดบ้านเปลือยใหญ่ เมตตาให้โอวาท และไม่เพียงเท่านั้น ท่านยังลุกขึ้นสะพายย่าม แบกกลด ก้าวนำพระธรรมทายาทเดินธุดงค์ด้วยความองอาจสง่างามอีกด้วยพระเดชพระคุณพระพุทธิสารมุนี รักษาการเจ้าคณะจังหวัดร้อยเอ็ดเจ้าอาวาสวัดบ้านเปลือยใหญ่พระเดชพระคุณพระพุทธิสารมุนีกล่าวว่า “การเดินธุดงค์ คือ การเดินตามแบบอย่างของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เป็นไปเพื่อประโยชน์ตน ประโยชน์ท่าน ทำให้ญาติโยมตื่นตัว เห็นพระธุดงค์มาด้วยความเรียบร้อยก็เกิดกุศลศรัทธาอยากทำบุญ และการเดินธุดงค์ก็เป็นการสร้างพระให้แข็ง ให้แกร่ง ให้กลายเป็นพุทธบุตรผู้เข้มแข็ง ถ้าต่อสู้ความร้อนความเย็นภายนอกได้ ก็จะมีจิตใจที่หาญกล้าต่อสู้กับกิเลสภายใน หลวงพ่อขอให้พระธรรมทายาททุกรูป จงทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด ให้สมกับเป็นศิษย์ของพระตถาคต และฝากถึงท่านเจ้าคุณพระราชภาวนาวิสุทธิ์ด้วยว่า โครงการของท่านนั้นเป็นโครงการที่ดีมาก ได้ยกจิตใจผู้คนให้สูงขึ้น จากจิตใจของสามัญชน มาเป็นจิตของพระ สร้างคนให้เป็นพระ สร้างพระให้เป็นพระแท้ ทำให้พระพุทธศาสนาเข้มแข็ง ขอให้ท่านเจ้าคุณได้ทำโครงการนี้ต่อไปอย่าได้หยุดยั้ง เพราะยิ่งทำยิ่งดี ยิ่งทำโลกก็ยิ่งสว่าง”การเดินธุดงค์ในครั้งนี้เป็นธุดงค์สามฤดู สมชื่อ “พระธรรมทายาท รุ่นสามฤดู” อย่างแท้จริง ตัวแทนพระธุดงค์เล่าว่า “ตอนแรกหลวงพี่ต้องเดินฝ่าเปลวแดดที่แผดจ้า โดนแดดเผาจนไหม้เกรียมไปหมดเลยครับ แต่พอเดินมาได้กว่าครึ่งทาง สายฝนก็กระหน่ำเทเม็ดฝนลงมาอย่างไม่ยั้ง แต่สายฝนไม่ใช่อุปสรรค หลวงพี่เดินจากจีวรเปียกจนจีวรแห้ง รู้สึกสุขใจในทุกย่างก้าว แต่พอเลยช่วงบ่ายแก่ๆไปแล้ว อากาศก็กลับเย็นมากๆอย่างกับฤดูหนาวเลยครับ แต่พระธุดงค์ทุกรูปก็ยังคงก้าวไปด้วยความเป็นระเบียบเรียบร้อยและพร้อมเพรียงกันครับ... ธุดงค์ชุ่มบุญ สุขใจตลอดทางศรัทธาที่เปี่ยมล้น ตลอดทางพอเดินเข้าไปในเขตหมู่บ้าน หลวงพี่ถึงกับต้องตะลึง เพราะมีชาวบ้านจำนวนมาก พากันเอาเสื่อ เอาผ้าขนหนู ผ้าเช็ดหน้า บางคนก็เอาเสื้อตัวเก่ง ออกมาปูลาดไปบนพื้นถนน เพื่อให้พระธุดงค์เดินผ่าน พอพระธุดงค์เหยียบไปบนเสื่อ โยมลุงโยมน้าก็เอาน้ำรดลงมาบนหลังเท้า ล้างเท้าและเช็ดเท้าให้กับพระ โยมป้าโยมยายและเด็กๆก็เอาดอกคูณซึ่งเป็นดอกไม้พื้นบ้าน มาโปรยไปตามทาง หลวงพี่ยังจำความรู้สึกตอนที่น้ำขันแรกรดลงบนหลังเท้าได้ ขนมันลุกชูชันไปทั้งตัว ไม่คิดว่าญาติโยมจะให้ความสำคัญต่อพระสงฆ์ถึงขนาดนี้ ในใจของหลวงพี่ก็คิดแต่ว่า เราจะต้องยิ่งปฏิบัติตัวให้ดียิ่งขึ้น จะทำศีลให้บริสุทธิ์ ให้สมกับศรัทธาของญาติโยม ซึ่งญาติโยมเขากราบเขาไหว้ ก็ไม่ได้ไหว้ที่ตัวเรา แต่ไหว้ที่ความมีศีลและความดีของเรา...ใครๆก็อยากได้บุญกับพระธุดงค์ตอนนั้น ความเหนื่อยความร้อนหายไปจนหมด มีแต่ความปลื้มใจ เป็นช่วงเวลาที่หลวงพี่มีความสุขมากครับ แล้วญาติโยมไม่ได้มารอรับแค่ต้นทางเท่านั้นนะครับ แต่พากันออกมาต้อนรับอย่างนี้เป็นแถวยาวเป็นระยะๆไปจนถึงทางเข้าวัด จนถึงบันไดศาลาวัดกันเลยทีเดียว เสร็จแล้วชาวบ้านก็พร้อมใจกันขึ้นไปบนศาลา เพื่อรอสวดมนต์ทำวัตรเย็น แต่บังเอิญว่าคืนนั้นไฟดับ ถึงกระนั้นชาวบ้านก็ไม่ยอมกลับบ้าน พระธุดงค์จึงพาชาวบ้านจุดเทียน พร้อมใจกันสวดมนต์ทำวัตรเย็น นั่งสมาธิ ท่ามกลางแสงเทียน เป็นภาพที่ปลื้มมากๆ ชาวบ้านก็ปลื้ม พระธุดงค์ก็ปลื้มครับ”
ภายนอกสว่างด้วยแสงเทียน ภายในสว่างด้วยแสงธรรมตัวแทนชาวบ้านกล่าวว่า “ชาวพุทธเรา ถ้าได้เห็นพระเยอะๆก็ดีใจ เพราะจริงๆแล้ว พระสงฆ์เป็นศูนย์รวมใจของชาวบ้าน ศีลธรรมก็อยู่ที่พระ ความสามัคคีก็อยู่ที่พระ ยิ่งเห็นท่านมาพัฒนาวัดด้วยแล้ว ใครๆก็อยากมาช่วยค่ะ ขอแค่ให้มีพระมาอยู่ มาทำให้วัดเจริญไม่เป็นวัดร้าง ไม่ว่าพระจะให้ทำอะไร ชาวบ้านทุกคนก็พร้อมจะทำตาม นี่ก็พากันมาพัฒนาวัด สนุกกันมากๆ ทำไปก็อิ่มใจ อิ่มบุญ มองไปทางไหนก็สบายใจ สุขใจมากๆค่ะ”พระธุดงค์ผู้นำความดีที่โลกต้องการจากการเดินธุดงค์ในครั้งนี้ ทำให้มีพุทธบุตรผู้กล้าตัดสินใจบวชต่อ เพื่อสืบทอดอายุพระพุทธศาสนา โดยส่วนหนึ่งได้เข้าไปพัฒนาวัดร้างและวัดใกล้ร้างในชุมชนของตน และอีกส่วนหนึ่งได้เข้ามาอบรมต่อในโครงการพระพี่เลี้ยงรุ่นเข้าพรรษา รวมแล้วกว่า 20 รูปร่วมแรงร่วมใจ พัฒนาวัดร้างให้เป็นวัดรุ่ง******************************ธุดงค์ธรรมชัย พระธรรมทายาทแสนรูป รุ่นที่ 3(จังหวัดร้อยเอ็ด)
รับชมคลิปวิดีโอ 
http://goo.gl/wsLJc
พิมพ์บทความนี้
