ฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
ที่เดินทางมาเผยแผ่ธรรมะยังแคว้นที่ตัวลูก
ต่อจากตอนที่แล้ว...ภายหลังจากที่ตัวลูกได้เดินทางไปกราบสนทนาธรรมและสั่งสมบุญร่วมกับคณะพระอาจารย์ที่เดินทางมาเผยแผ่ธรรมะยังแคว้นที่ตัวลูกและสามีของลูกอาศัยอยู่แล้ว ตัวลูกก็เลยได้ทราบว่าการที่คณะพระอาจารย์ได้เดินทางมาเผยแผ่ธรรมะยังแคว้นแห่งนี้ ทั้งนี้ก็เป็นเพราะพระเถระ มีความปรารถนาที่จะนำแสงสว่างคือธรรมะมาปักหลักเผยแผ่ที่แคว้นแห่งนี้ อีกทั้งพระเถระยังมีความปรารถนาอยากที่จะสร้างบุญสถานภายในแคว้นที่ตัวลูกและสามีของลูกอาศัยอยู่อีกด้วย
ตัวลูกก็ไม่รอช้าได้รีบนำข่าวอันดีนี้ไปบอกกับเพื่อนสาวของตัวลูก
ทันทีที่ตัวลูก ได้ทราบเช่นนั้น ตัวลูกก็ยิ่งรู้สึกดีใจเป็นอย่างมากที่แสงสว่างแห่งธรรมจะมาส่องสว่างและเป็นที่พึ่งทางใจให้กับมหาชนผู้มีบุญทั้งหลายที่อาศัยอยู่ภายในแคว้นแห่งนี้ แล้วตัวลูกก็ไม่รอช้าได้รีบนำข่าวอันดีนี้ไปบอกกับเพื่อนสาวของตัวลูก ในภพชาตินั้นซึ่งมาจากแคว้นเดียวกันและมีความเลื่อมใสศรัทธาในพระเถระอยู่แล้ว ให้ได้ทราบในทันที ภายหลังจากที่ตัวลูก ได้นำข่าวอันเป็นมงคลไปบอกกับเพื่อนสาวของตัวลูกให้ได้ทราบแล้ว ด้วยความที่ตัวเธอเองก็เป็นคนที่มีพื้นฐานจิตใจดีและมีความเคารพเลื่อมใสในพระเถระ เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เองจึงทำให้ทันทีที่ตัวเธอ ได้ทราบข่าวนี้ ตัวเธอจึงเกิดความรู้สึกดีใจตามตัวลูกไปด้วย อีกทั้งตัวเธอยังได้ปวารณาและยินดีที่จะช่วยเหลืองานเผยแผ่ธรรมะของเหล่ากัลยาณมิตรที่เดินทางมาทำหน้าที่เผยแผ่ธรรมะในแคว้นแห่งนั้นอย่างเต็มที่เต็มกำลังอีกด้วยตัวลูกและเพื่อนได้กลายเป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตรที่ได้ทุ่มเทชีวิตจิตใจในการเผยแผ่ธรรมะและสร้างวัดและนับจากนั้นเป็นต้นมาตัวลูกและเพื่อนสาวของตัวลูก ก็ได้กลายเป็นผู้นำบุญยอดกัลยาณมิตรที่ได้ทุ่มเทชีวิตจิตใจในการเผยแผ่ธรรมะและสร้างวัดแห่งนี้ ตั้งแต่เริ่มต้นดำเนินการก่อสร้างจนกระทั่งวัดแห่งนี้ได้สร้างเสร็จอย่างสมบูรณ์แบบ ด้วยความร่วมมือ ร่วมแรงร่วมใจและร่วมปัจจัยของตัวลูก เพื่อนสาวของตัวลูก รวมถึงเหล่าเพื่อนๆ กัลยาณมิตรของตัวลูกทุกๆ คนนั่นเอง เพราะตัวลูก เพื่อนสาวของตัวลูก รวมถึงเหล่าเพื่อนๆกัลยาณมิตรของตัวลูกทุกๆคน ตระหนักอยู่ในใจตลอดเวลาว่า งานบุญทั้งหมดนี้ เป็นบุญของฉัน
เมื่อวัดสร้างเสร็จเป็นที่เรียบร้อย ในที่สุดวัดแห่งนี้ก็ได้กลายเป็นศูนย์รวมใจและเป็นที่สั่งสมบุญสร้างบารมีของชาวพุทธผู้มีบุญทั้งหลาย
ในเวลาต่อมาเมื่อวัดแห่งนี้สร้างเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้ว ตัวลูกและเพื่อนๆ ยอดกัลยาณมิตรทุกคน ต่างก็รู้สึกปลื้มปีติ ดีใจและภาคภูมิใจในบุญใหญ่ครั้งนี้เป็นอย่างมาก แล้วในที่สุดวัด แห่งนี้ก็ได้กลายเป็นศูนย์รวมใจและเป็นที่สั่งสมบุญสร้างบารมีของชาวพุทธผู้มีบุญทั้งหลาย รวมไปถึงตัวลูกและเพื่อนสาวของตัวลูกนั่นเอง ซึ่งในทุกๆ ครั้งที่ตัวลูกและเพื่อนสาวได้สั่งสมบุญทุกๆ บุญร่วมกัน ตัวลูกและตัวเธอก็มักจะชอบอธิษฐานจิตร่วมกันเอาไว้ในทำนองที่ว่า “ ขอให้ตัวลูกกับตัวเธอได้มีโอกาสสั่งสมบุญและช่วยเหลืองานพระพุทธศาสนาวิชชาธรรมกาย และขอให้ตัวลูกกับตัวเธอได้สร้างวัดอย่างนี้อีกในภพชาติต่อๆ ไป ”
ตัวลูกมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีคือได้เข้าถึงดวงธรรมภายในกลางกายที่ชัดใสสว่างและเมื่อหมดอายุขัยได้กลับไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ส่วนผลการปฏิบัติธรรมของตัวลูก นั้นตัวลูกก็มีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีคือได้เข้าถึงดวงธรรมภายในกลางกายที่ชัดใสสว่างที่มาพร้อมกับความสุขภายในอย่างไม่มีประมาณ ซึ่งตัวลูกก็สามารถรักษาดวงธรรมภายในกลางกายนี้ไปได้จนกระทั่งตัวลูกหมดอายุขัย และเมื่อตัวลูกกับเพื่อนสาวของตัวลูก หมดอายุขัยลงไปแล้ว ตัวลูกและเพื่อนสาวคนนี้ก็ได้กลับไปพักกลางทางที่ดุสิตบุรีวงบุญพิเศษเขตบรมโพธิสัตว์ได้อย่างสง่างาม และเมื่อกาลเวลาล่วงเลยผ่านไปจนกระทั่งมาถึงในภพชาติปัจจุบันนี้ “ กุลธิดาสุดสวย ” ในภพชาตินั้นก็ได้มาเกิดเป็นตัวลูกในภพชาติปัจจุบันนี้ ส่วนเพื่อนสาวของตัวลูก ก็ได้มาเกิดเป็น “ กัลฯ นพรัตน์” ในภพชาติปัจจุบันนี้นั่นเองคำถามข้อที่ 4 หลังจากที่กัลฯ นพรัตน์ ได้รับการเปลี่ยนตับแล้วพี่แมวก็สร้างท่าน้ำปล่อยปลาบรมเศรษฐี และมีอายุต่อมาได้ถึง 5 ปี จากที่คุณหมอเคยบอกเอาไว้ว่าพี่แมวจะมีอายุอยู่ได้แค่เพียง 6 เดือนพี่แมวปลื้มใจในบุญนี้มากและบอกว่าเพราะบุญนี้แหละที่ทำให้ตัวเธอรอดชีวิตมาได้อีก 5 ปี ที่พี่แมวมีอายุยืนยาวแบบนี้เพราะบุญส่งผลใช่ไหมคะสาเหตุที่ทำให้กัลฯ นพรัตน์มีอายุขัยที่ยืนยาวต่อมาอีก 5 ปีทั้งนี้ก็เป็นเพราะบุญที่ตัวเธอได้ปล่อยสัตว์ปล่อยปลาและสร้างท่าน้ำปล่อยปลา
สำหรับสาเหตุที่ทำให้กัลฯ นพรัตน์มีอายุขัยที่ยืนยาวต่อมาอีก 5 ปีหลังจากที่ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนตับแล้ว ทั้งๆ ที่คุณหมอได้เคยบอกว่าเอาไว้ว่าตัวเธอจะมีอายุขัยอยู่ได้อีกเพียง 6 เดือนนั้นทั้งนี้ก็เป็นเพราะบุญที่ตัวเธอได้ปล่อยสัตว์ปล่อยปลาและสร้างท่าน้ำปล่อยปลาบรมเศรษฐีด้วยความปลื้มปีติใจ ได้ช่องตามมาส่งผลและไปดึงดูดเอาบุญต่างๆ ที่ตัวเธอได้เคยทุ่มเทสั่งสมเอาไว้ ทั้งในอดีตและปัจจุบันให้มาได้ช่องส่งผลร่วมกัน
ยิ่งมีความรู้สึกปลื้มปีติเบิกบานใจในบุญมากเท่าไหร่ผลแห่งบุญก็จะยิ่งมีกำลังและไปดึงดูดให้บุญต่างๆทั้งในอดีตและปัจจุบันให้มาส่งผลร่วมกันมากขึ้น
ไม่เพียงแค่นั้นการสร้างท่าน้ำปล่อยปลา ซึ่งถือเป็นต้นบุญในการสนับสนุนและส่งเสริมให้ผู้อื่นสามารถทำบุญปล่อยปลาได้อย่างสะดวกสบาย ยังจะส่งผลทำให้กัลฯ นพรัตน์ได้มีส่วนร่วมในผลแห่งบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลาที่สาธุชนผู้มีบุญทุกคนได้กระทำเอาไว้อีกด้วย ดังนั้น ยิ่งตัวเธอมีความรู้สึกปลื้มปีติเบิกบานใจในบุญปล่อยสัตว์ปล่อยปลาและบุญสร้างท่าน้ำปล่อยปลานี้มากเท่าไหร่ ผลแห่งบุญนี้ก็จะยิ่งมีกำลังและไปดึงดูดให้บุญต่างๆ ที่ตัวเธอได้เคยทุ่มเทสั่งสมเอาไว้ ทั้งในอดีตและปัจจุบัน ให้ได้ช่องตามมาส่งผลร่วมกันมากขึ้นเท่านั้น และเมื่อผลแห่งบุญต่างๆ ได้ช่องตามมาส่งผลร่วมกันเช่นนี้ จึงเป็นผลทำให้ตัวเธอมีอายุขัยที่ยืนยาวมากขึ้นไปกว่าเดิมเหมือนอย่างที่เป็นอยู่นี้นั่นเอง เพราะฉะนั้นคนเราไม่ควรไปเบียดเบียนสัตว์ ควรให้ชีวิตสัตว์เป็นทาน แม้แต่สัตว์ด้วยกันเอง ยังรู้จักการให้ไม่เบียดเบียนกันเลย
คำถามข้อที่ 5. คำถามสุดท้ายนี้ เป็นคำถามที่ลูกๆ ทุกคนอยากทราบมากค่ะ เพราะวัดพระธรรมกายโทชิหงิแห่งนี้ได้เคยชื่อว่า “โทชิหงิแลนด์แดนผวา” เหตุเพราะว่าก่อนหน้าที่จะมาเป็นวัดแห่งนี้เดิมทีเคยเป็นบ้านเก่าของเศรษฐีเหมืองหินโอยะที่มีชื่อและราคาแพง ซึ่งเจ้าของบ้านตายด้วยโรคหัวใจ ส่วนลูกชายผูกคอตายที่บ้านเพราะหนีปัญหาล้มละลาย ในช่วงแรกของการสร้างวัดมีหลายคนเจอกับเหตุการณ์เหนือธรรมชาติ เช่น มีเสียงคนเดินทั้งที่ไม่มีใครหรือได้เห็นภาพคนเดินผ่านไปแต่พอไปดูก็ไม่มีใครเลย เป็นต้น เหตุการณ์เหล่านี้เป็น เพราะวิญญาณเจ้าของบ้านและวิญญาณของลูกชายยังอยู่ที่บ้านใช่หรือไม่คะ จนกระทั่งปัจจุบันวัดพระธรรมกายโทชิหงิก็ได้เปลี่ยนเป็น “ โทชิหงิแลนด์แดนมหัศจรรย์ ” เพราะหลังจากสร้างวัดแห่งใหม่นี้มาได้เป็นระยะเวลา 5 ปี ก็ไม่มีใครเจอกับเหตุการณ์แปลกๆ เหมือนอย่างเดิมอีก ที่เป็นเช่นนี้เพราะทั้งสอง หรือวิญญาณของเจ้าของบ้านและวิญญาณของลูกชาย ได้รับบุญที่หมู่คณะของเรามาสร้างบารมี ณ ที่แห่งนี้แล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลส่งไปให้ใช่ไหมคะวิญญาณของลูกชายเศรษฐี ที่ผูกคอตาย จะยังคงวนเวียนเดินไปเดินมาและผูกคอตายแบบซ้ำๆ ซ้ำๆ อยู่ภายในบ้านแห่งนั้น
คำตอบ......แต่เดิม ณ ที่แห่งนี้ ก่อนหน้าที่จะมาเป็นวัดพระธรรมกายโทชิหงิในปัจจุบันนั้น ก็ได้มีวิญญาณเร่ร่อนที่ยังไม่ได้ไปผุดไปเกิดอยู่ก่อนหน้านี้ รวมทั้งมีวิญญาณของลูกชายเศรษฐีเจ้าของบ้านที่ผูกคอตายอยู่ในบ้านแห่งนี้อยู่ด้วย แต่ไม่มีวิญญาณของเศรษฐีเจ้าของบ้าน เพราะว่าวิญญาณของเขาไปเกิดใหม่แล้ว โดยวิญญาณ หรือกายละเอียด ของลูกชายเศรษฐี ที่ผูกคอตาย จะยังคงวนเวียนเดินไปเดินมาและผูกคอตายแบบซ้ำๆ ซ้ำๆ อยู่ภายในบ้านแห่งนั้น
วิญญาณของลูกชายเศรษฐีที่ผูกคอตายซ้ำๆ อยู่ภายในบ้านเพราะยังไม่หมดอายุขัยส่วนสาเหตุที่ทำให้วิญญาณของลูกชายเศรษฐีที่ผูกคอตาย ยังคงวนเวียนและผูกคอตายซ้ำๆ อยู่ภายในบ้าน โดยที่ไม่มีเจ้าหน้าที่ยมโลกมารับตัวไป หรือไปบังเกิดใหม่อยู่ในอบายภูมิ เหมือนอย่างเคสก่อนๆ ที่ผ่านมา ที่ลูกๆ นักเรียนได้เคยศึกษาเรียนรู้มานั้น ทั้งนี้ก็เป็นเพราะตัวลูกชายเศรษฐีเองยังไม่หมดอายุขัย แต่ด้วยวิบากกรรมเก่าที่ตัวเขาได้เคยฆ่าตัวตายเอาไว้ในอดีตชาติ ซึ่งยังคงมีกำลังส่งผลอยู่ ได้มาตัดรอนอายุขัยของตัวเขาเองลงไปเสียก่อน กอปรกับสภาพใจของตัวเขายังคงเศร้าหมองและผูกติดอยู่กับการฆ่าตัวตายของตัวเขาเองในปัจจุบันนี้อยู่ ดังนั้น ด้วยเหตุดังที่ได้กล่าวมาแล้วทั้งหมดนี้เอง จึงทำให้วิญญาณของลูกชายเศรษฐียังคงวนเวียนและผูกคอตายซ้ำๆ อยู่ภายในบ้านนั่นเองจนกระทั่งผู้มีบุญได้มารวมกลุ่มกันทำความดีและได้แผ่อุทิศส่วนบุญออกไปจึงทำให้เทวดามาลงรักษาวิญญาณเร่ร่อนที่มีบุญน้อยจึงอยู่ไม่ได้และจำต้องเร่ร่อนย้ายถิ่นฐานไปอาศัยอยู่ ณ ที่อื่นต่อไป
จวบจนกระทั่งเมื่อลูกๆ และหมู่คณะผู้มีบุญได้มารวมกลุ่มกันทำความดี ด้วยการสั่งสมบุญสร้างบารมี ตั้งแต่ชวนกันมาสร้างวัดชวนกันมาอุปัฏฐากพระอุปัฏฐากวัดพระธรรมกายโทชิหงิแห่งนี้เรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน ด้วยเหตุดังกล่าวนี้เองจึงทำให้สถานที่แห่งนี้ มีความสว่างไสวไปด้วยกระแสแห่งความบริสุทธิ์ชุ่มเย็นของบุญอยู่ตลอดเวลา อันเกิดจากการที่ลูกๆ และหมู่คณะได้แผ่อุทิศส่วนบุญและแผ่กระแสแห่งความรักและความเมตตาออกไปจ้า เมื่อสถานที่แห่งนี้สว่างไสวไปด้วยกระแสแห่งความบริสุทธิ์ชุ่มเย็นของบุญอยู่ตลอดเวลาเช่นนี้เทวดาผู้มีบุญ ซึ่งอยู่ในละแวกนั้น ทั้งภุมมะเทวา รุกขเทวา และอากาศเทวา เป็นต้น จึงได้มาลงรักษาสถานที่แห่งนี้ และเมื่อเทวดามาลงรักษาจึงทำให้วิญญาณเร่ร่อนที่มีบุญน้อยเพราะไม่ได้สนใจในเรื่องการสร้างบุญของหมู่คณะจึงอยู่ไม่ได้ และจำต้องเร่ร่อนย้ายถิ่นฐานไปอาศัยอยู่ ณ ที่อื่นต่อไป
มีวิญญาณเร่ร่อนบางตนได้เห็นการสั่งสมบุญสร้างบารมีของหมู่คณะก็เกิดความรู้สึกดีและชื่นชมในที่สุดผลแห่งบุญต่างๆ ที่วิญญาณเร่ร่อนตนนั้นๆ ได้เคยตั้งใจสั่งสมเอาไว้ ในสมัยที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ก็พลันได้ช่องส่งผลให้ได้ไปเกิดใหม่ในที่ต่างๆ ตามกำลังบุญของพวกเขาแต่ก็มีวิญญาณเร่ร่อนบางตนที่แม้จะยังไม่เข้าใจในเรื่องของการสั่งสมบุญสร้างบารมีตามหลักธรรมคำสอนในพระพุทธศาสนาก็ตาม แต่พอวิญญาณเร่ร่อนตนนั้นๆ ได้เห็นการสั่งสมบุญสร้างบารมีของหมู่คณะเราแล้ว พวกเขาก็เกิดความรู้สึกดีและชื่นชมในทุกๆ กิจกรรมงานบุญของหมู่คณะเราเป็นอย่างมาก ซึ่งการชื่นชมนั้นก็เป็นเหมือนกับการอนุโมทนาบุญ เมื่อเป็นเช่นนี้จึงเป็นผลทำให้สภาพจิตใจของวิญญาณเร่ร่อนตนนั้นๆ เกิดความผ่องใส สว่างไสวมากขึ้น มากขึ้น แล้วก็มากขึ้นไปตามลำดับ แล้วในที่สุด ผลแห่งบุญต่างๆ ที่วิญญาณเร่ร่อนตนนั้นๆ ได้เคยตั้งใจสั่งสมเอาไว้ ในสมัยที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ ก็พลันได้ช่องตามมาส่งผลทำให้วิญญาณเร่ร่อนเหล่านั้น ได้ไปเกิดใหม่ในที่ต่างๆ ตามกำลังบุญของพวกเขานั่นเองวิญญาณของลูกชายเศรษฐีก็สามารถสัมผัสได้ถึงกระแสแห่งบุญในที่สุดกายละเอียดของลูกชายเศรษฐีก็ได้ไปบังเกิดใหม่ส่วนในกรณีของวิญญาณของลูกชายเศรษฐีเจ้าของบ้านนั้น ตัวเขาก็สามารถสัมผัสได้ถึงกระแสแห่งบุญและความบริสุทธิ์ของหมู่คณะได้ เมื่อกระแสแห่งบุญและความบริสุทธิ์ของหมู่คณะได้เข้าไป ปรับจูนอยู่ภายในใจของกายละเอียดของลูกชายเศรษฐีมากเข้ามากเข้า ในที่สุดกายละเอียดของลูกชายเศรษฐีก็กลับมาได้สติ แล้วตัวเขาก็เริ่มหันมาสนใจและชื่นชมในกิจกรรมงานบุญและการสั่งสมบุญของหมู่คณะที่วัดพระธรรมกายโทชิหงิ มากขึ้นไปเรื่อยๆ ซึ่งการหันมาสนใจและชื่นชมในกิจกรรมงานบุญนั้นก็เป็นเหมือนกับการอนุโมทนาบุญของตัวเขานั่นเอง จนกระทั่งในเวลาต่อมาเมื่อตัวเขาได้รับส่วนบุญส่วนกุศลที่หมู่คณะของเรา ได้ตั้งใจทุ่มเทสั่งสมบุญแล้วก็อุทิศส่วนบุญส่วนกุศลไปให้กับสรรพสัตว์ทั้งหลายมากเข้า มากเข้า ในที่สุด กายละเอียดของลูกชายเศรษฐีก็ได้ไปบังเกิดใหม่“ ทำดีต้องได้ดี ทำชั่วต้องได้ชั่ว”
จากเรื่องราว Case Study ที่เราได้ศึกษาเรียนรู้กันมานี้ ก็สอนให้เราได้รู้ว่า...ทุกๆ ชีวิตล้วนตกอยู่ภายใต้กฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นกฎสากลของมวลมนุษยชาติ และทุกๆ การกระทำของเราไม่ว่าจะเป็นการกระทำเล็กๆ น้อยๆ หรือการกระทำใหญ่ ซึ่งจะมีเจตนาหรือไม่เจตนาก็ตาม ล้วนแล้วแต่มีผลของการกระทำมารองรับทั้งสิ้น เพราะฉะนั้น เราจึงจำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องศึกษาเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรม ซึ่งเป็นคำสอนที่มีเฉพาะในพระพุทธศาสนา ให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง เพื่อที่เราจะได้ดำเนินชีวิตได้อย่างถูกต้องและดีงามด้วยความไม่ประมาท
อีกทั้ง ตัวเราต้องมีความมั่นใจว่า “ ทำดีต้องได้ดี ทำชั่วต้องได้ชั่ว” และเราจะต้องตั้งใจสั่งสมบุญสร้างบารมีและประพฤติดีปฏิบัติชอบตามหลักธรรมคำสั่งสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เช่น ละชั่ว ทำดี ทำจิตใจให้ผ่องใส หรือ ทำทาน รักษาศีล และเจริญสมาธิ(Meditation)ภาวนา เป็นต้น ซึ่งถ้าหากเราทำได้เช่นนี้ ชีวิตการสร้างบารมีของเราจะได้อยู่รอดปลอดภัย และมีชัยชนะในเส้นทางการสร้างบารมีไปตราบกระทั่งถึงที่สุดแห่งธรรม ” ขอให้ลูกๆ นักเรียนอนุบาลฝันในฝันวิทยาทั่วโลกทุกคน ให้หมั่นถามตัวเองทุกวันว่า วันนี้ทำดีหรือยัง
สำหรับ Case Study กัลฯ นพรัตน์ ซัสสะ ก็คงจะต้องจบลงพอสังเขปเพียงเท่านี้
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)
บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป
"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)
http://goo.gl/Euv7j