Mobile Versionฝันในฝัน
หลับตาฝันเป็นตุเป็นตะ ตื่นขึ้นมาหาว 1 ที
แล้วก็นำมาเล่าให้ฟังเป็นนิยายปรัมปรากันนะจ๊ะ
ตัวลูกเดินทางไปศึกษาเรียนรู้วิชาทางการแพทย์ที่ใช้ในการรักษาโรคต่างๆกับอาจารย์หมอตามเมืองต่างๆ ภายในแคว้นของพระราชาต่อจากตอนที่แล้ว.....เมื่อความใฝ่ฝันอยากที่จะเป็นคุณหมอได้เกิดขึ้นมาภายในใจของตัวลูกแล้วตัวลูกจึงได้ตั้งใจเดินทางไปศึกษาเรียนรู้วิชาทางการแพทย์ที่ใช้ในการรักษาโรคต่างๆ กับอาจารย์หมอตามเมืองต่างๆ ภายในแคว้นของพระราชา อีกทั้งตัวลูกยังได้ตั้งอกตั้งใจศึกษาเรียนรู้วิชาทางการแพทย์กับอาจารย์หมอเหล่านั้นเป็นอย่างดีอีกด้วย
ตัวลูกได้ขันอาสามาสมัครเป็นแพทย์อาสาคอยช่วยดูแลเหล่าทหารหาญและประชาชนที่ได้รับบาดเจ็บจากภัยสงคราม
จนกระทั่งในเวลาต่อมาก็ได้เกิดมหาสงครามขึ้นระหว่างแคว้นของพระราชา กับแคว้นกันชนฝั่งทิศใต้ ทันทีที่มหาสงครามระหว่างแคว้นได้เกิดขึ้นแล้วตัวลูก ก็ได้ขันอาสาตัวเองมาสมัครเป็น “แพทย์อาสา” ที่คอยช่วยดูแลเหล่าทหารหาญและประชาชนที่ได้รับบาดเจ็บจากภัยสงครามอยู่ภายในค่ายทหารของกองทัพพระราชา
ตัวลูกได้เห็นผู้คนเป็นจำนวนมากได้รับบาดเจ็บล้มตายและทุกครั้งที่ได้เห็นก็เกิดความรู้สึกสงสารและเห็นใจผู้คนเหล่านั้นเป็นอย่างมากตามไปด้วย
โดย ณ ช่วงเวลาที่มหาสงครามระหว่างแคว้นกำลังดำเนินไปเรื่อยๆ อยู่นั้นตัวลูกก็ได้เห็นผู้คนเป็นจำนวนมากได้รับบาดเจ็บล้มตาย และก็เศร้าโศกเสียใจกับการพลัดพรากจากบุคคลอันเป็นที่รักของพวกเขาไปอยู่เนืองๆ และทุกครั้งที่ตัวลูก ได้เห็นภาพอันน่าสะเทือนใจเหล่านั้นแล้ว ตัวลูกก็เกิดความรู้สึกสงสารและเห็นใจผู้คนเหล่านั้นเป็นอย่างมากตามไปด้วย
ชีวิตของมนุษย์นี้มีแต่ความทุกข์คือเกิดก็ทุกข์ หิวก็ทุกข์ อิ่มก็ทุกข์ เจ็บก็ทุกข์ ตายก็ทุกข์
นอกจากตัวลูก จะเกิดความรู้สึกดังกล่าวแล้ว ตัวลูกยังมีคำถามต่างๆ นานา เกิดขึ้นมาวนเวียนอยู่ภายในใจของตัวลูกเองอีกด้วยว่า “ ชีวิตของมนุษย์นี้มีแต่ความทุกข์ คือเกิดก็ทุกข์ หิวก็ทุกข์ อิ่มก็ทุกข์ เจ็บก็ทุกข์ ตายก็ทุกข์ อีกทั้ง การพลัดพรากจากบุคคลอันเป็นที่รักไปก็เป็นทุกข์ แล้วสิ่งใดเล่าที่จะช่วยทำให้มวลมนุษยชาติทั้งหลายพ้นจากความทุกข์เหล่านี้ไปได้ หรือผู้คนที่เสียชีวิตจากภัยสงครามครั้งนี้ไปแล้ว พวกเขาไปรวมกันอยู่ที่ไหน เป็นต้น”
และถึงแม้ว่ามหาสงครามระหว่างแคว้นทั้งสองจะสงบลงไปแล้วก็ตาม แต่คำถามและข้อสงสัยต่างๆ เหล่านั้นมันก็ยังคงค้างคาอยู่ภายในใจของตัวลูก เรื่อยมา
เหตุไฉน ทำไมพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลายและทรงเพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่างจึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติอันยิ่งใหญ่แล้วก็เสด็จออกผนวชเช่นนี้
จวบจนกระทั่งพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลายได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติทั้งหมดเสด็จออกผนวช ซึ่งข่าวการเสด็จออกผนวชของพระองค์นั้นก็ได้แพร่สะพัดออกไปเป็นวงกว้างทั้งภายในแคว้นและภายนอกแคว้นของพระองค์ ทันทีที่ตัวลูก หรือคุณหมอผู้มีจิตใจงดงามในพุทธันดรที่ผ่านมา ได้ทราบข่าวอันเป็นมงคลนี้แล้ว ตัวลูกก็เกิดความสงสัยใคร่รู้ขึ้นมาอย่างจับจิตจับใจว่า “เหตุไฉน ทำไมพระราชาผู้เป็นที่รักยิ่งของมหาชนทั้งหลายและทรงเพียบพร้อมไปด้วยทุกสิ่งทุกอย่าง จึงได้ตัดสินพระทัยสละราชสมบัติอันยิ่งใหญ่แล้วก็เสด็จออกผนวชเช่นนี้”
ตัวลูกเกิดความรู้สึกสนอกสนใจและอยากที่จะเดินทางไปฟังธรรมกับพระเถระอย่างสุดๆ
จวบจนกระทั่งเมื่อวันเวลาล่วงเลยผ่านไปได้สักระยะหนึ่งตัวลูก ก็ได้มีโอกาสเดินทางมารักษาคนป่วยที่เมืองหลวงของแคว้น และในช่วงเวลาดังกล่าวนี้เองตัวลูกก็ได้มาพบปะพูดคุยกับเพื่อนๆ ที่เป็นนายทหาร หลังจากที่ตัวลูก ได้พูดคุยกับเพื่อนๆ ที่เป็นนายทหารเหล่านั้นแล้ว ตัวลูกก็ได้ทราบว่า “ เพื่อนๆ ที่เป็นนายทหารกลุ่มนี้ได้มีโอกาสไปสั่งสมบุญและฟังธรรมกับพระเถระมา อีกทั้ง พวกเขาทุกคนยังเกิดความรู้สึกประทับใจในธรรมะที่พระเถระได้เมตตาแสดงแก่สาธุชนทั้งหลายเป็นอย่างมากอีกด้วย ” เมื่อตัวลูก ได้ทราบเช่นนี้แล้วตัวลูกก็เกิดความรู้สึกสนอกสนใจและอยากที่จะเดินทางไปฟังธรรมกับพระเถระอย่างสุดๆ
ในที่สุดตัวลูกก็ได้เดินทางไปที่วัดใหม่เพื่อไปสั่งสมบุญและฟังธรรมกับพระเถระ
แล้วในที่สุดตัวลูก ก็ได้ตัดสินใจเดินทางไปที่วัดใหม่เพื่อไปสั่งสมบุญและฟังธรรมกับพระเถระภายหลังจากที่ตัวลูก ได้ฟังธรรมจากพระเถระแล้วตัวลูกก็เกิดความรู้สึกประทับใจในธรรมะและเลื่อมใสในปฏิปทาการเสด็จออกผนวชสร้างบารมีของพระเถระเป็นอย่างมาก ไม่เพียงแค่นั้น ตัวลูกยังเกิดความรู้สึกอยากที่จะออกบวชสร้างบารมีตามพระเถระอีกด้วย
ตัวลูกได้ขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ออกบวชระยะสั้นเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาอยู่ที่วัดใหม่ของพระเถระ
แต่ถึงกระนั้น ตัวลูก ก็ยังไม่สามารถที่จะออกบวช ณ ช่วงเวลานั้นได้ ที่เป็นเช่นนี้ก็เป็นเพราะตัวลูกยังมีภาระหน้าที่ ที่จะต้องดูแลคุณพ่อคุณแม่ของลูกอยู่ เมื่อเป็นเช่นนี้ตัวลูกจึงได้แต่เก็บงำความรู้สึกที่อยากจะออกบวชนี้เอาไว้อยู่ภายในใจนับตั้งแต่นั้นเรื่อยมา จนกระทั่งเมื่อวันเวลาได้ล่วงเลยผ่านไปพอถึงช่วงจังหวะและโอกาสที่เหมาะสมแล้ว ตัวลูกจึงได้ขออนุญาตคุณพ่อคุณแม่ของลูก ออกบวชระยะสั้นเป็นพระภิกษุในพระพุทธศาสนาอยู่ที่วัดใหม่ของพระเถระ ซึ่งคุณพ่อคุณแม่ของลูกก็ได้อนุมัติและอนุโมทนากับการออกบวชของตัวลูก
ตัวลูกได้ตั้งใจฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้ควบคู่กับการประพฤติปฏิบัติธรรมเรื่อยมา
ทันทีที่ตัวลูกได้รับการอนุมัติและอนุโมทนาจากคุณพ่อคุณแม่ของลูกแล้วตัวลูกก็เกิดความรู้สึกตื่นเต้นดีใจและปลื้มปีติใจอย่างสุดๆ แล้วตัวลูกก็ไม่รอช้าได้ออกบวชระยะสั้นตามความปรารถนาที่ตั้งใจเอาไว้ในทันที โดย ณ ช่วงเวลาที่ตัวลูก ออกบวชระยะสั้นอยู่นั้น ตัวลูกก็ได้ตั้งใจฝึกตนทนหิวบำเพ็ญตบะเป็นพระแท้ควบคู่กับการประพฤติปฏิบัติธรรมเรื่อยมา แต่ด้วยความที่ตัวลูก มีความตั้งใจในการปฏิบัติธรรมมากจนเกินไป จึงเป็นผลทำให้ ณ ช่วงเวลานั้นตัวลูกจึงมีผลการปฏิบัติธรรมที่ดีอยู่ในระดับหนึ่ง คือได้เห็นความสว่างภายในที่มาพร้อมกับความสุขใจบ้างเป็นระยะๆ
เมื่อตัวลูกได้ลาสิกขาออกมาทำหน้าที่ดูแลคุณพ่อคุณแม่แล้วตัวลูกก็ได้ตั้งใจรักษาศีลและหมั่นเดินทางไปสั่งสมบุญที่วัดใหม่ของพระเถระควบคู่ไปกับการทำภารกิจหน้าที่การงานทางโลกอยู่เป็นประจำ
ในเวลาต่อมาเมื่อตัวลูก ได้ลาสิกขาออกมาทำหน้าที่เป็นคุณหมอและคอยดูแลคุณพ่อคุณแม่ของตัวลูกแล้ว ตัวลูกก็ได้ตั้งใจรักษาศีลและหมั่นเดินทางไปสั่งสมบุญที่วัดใหม่ของพระเถระควบคู่ไปกับการทำภารกิจหน้าที่การงานทางโลกอยู่เป็นประจำ และถึงแม้ว่าตัวลูกจะมีความจำเป็นที่จะต้องลาสิกขาออกมารับผิดชอบดูแลคุณพ่อคุณแม่ของตัวลูก ก็ตาม แต่มโนปณิธานในการออกบวชสร้างบารมีของตัวลูกก็ยังคงติดแน่นและฝังอยู่ภายในใจของตัวลูกตลอดเวลา
วันหนึ่งตัวลูกเดินผ่านตลาดก็ได้มาพบใครคนหนึ่งซึ่งทำให้ตัวลูกต้องถึงกับเหลียวหลังหันไปมอง
จนกระทั่งอยู่มาวันหนึ่งในระหว่างที่ตัวลูก กำลังเดินผ่านตลาด เพื่อไปสั่งสมบุญที่วัดใหม่ของพระเถระอยู่นั้น ตัวลูกก็ได้มาพบใครคนหนึ่ง ซึ่งทำให้ตัวลูกต้องถึงกับเหลียวหลังหันไปมองใครคนนั้นแบบมองแล้วมองอีกเลยทีเดียวส่วนว่า เรื่องราวจะมีรายละเอียดเป็นอย่างไรต่อไปนั้น
เราก็คงจะต้องมาติดตามรับฟังกันต่อในตอนต่อไป
รับชมวดีโอ
กรณีศึกษากฎแห่งกรรมจากชีวิตจริง (Case study in real life)
บุคคลที่ปรากฏในเรื่องราวต่อไปนี้ มีตัวตนจริงในปัจจุบัน ประสบชะตากรรมขึ้นลงตามกระแสของวัฏฏะและกฎแห่งกรรม (ชมตัวอย่างบทสัมภาษณ์จากรายการชีวิตในสังสารวัฏ) ผู้อ่าน-ผู้ชมก็อย่าเพิ่งเชื่อหรือปฏิเสธในทันที ควรศึกษาหลักธรรมในพระพุทธศาสนา แล้วค่อยนำไปเป็นอุทธาหรณ์ในการดำเนินชีวิตต่อไป
"วิชชาธรรมกาย" เป็นความรู้ดั้งเดิมในพระพุทธศาสนา เมื่อปฏิบัติแล้วสามารถไปรู้ไปเห็นเรื่องราวกฎแห่งกรรม การเวียนว่ายในภพภูมิต่างๆ ตรงตามพระธรรมคำสอนในพระไตรปิฎก วิชชาธรรมกายจึงเป็นหลักฐานยืนยันการตรัสรู้ธรรมของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ซึ่งทันสมัยตลอดกาล (อกาลิโก)
http://goo.gl/TXloN
พิมพ์บทความนี้
