มี 4 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[นักท่องเที่ยว]

ทองเมื่อถูกนำมาทำให้มีขนาดเล็กขนาดนาโนสเกลทำให้คุณสมบัติของทองเปลี่ยนไป คุณสมบัติอันหนึ่งที่สำคัญคืออนุภาคนาโนของทองสามารถดูดกลืนแสงและกระจายแสงได้ดี

จากคุณสมบัติของการดูดกลืนแสงที่ดีของอนุภาคนาโนของทองดึงดูดให้นักวิจัยได้ทำการทดลองต่างๆมากมาย รวมไปถึงกลุ่มนักวิจัยจากมหาวิทยาลัย Ohio ในสหรัฐอเมริกาได้ทดลองฝังอนุภาคนาโนของทองลงในน้ำแข็ง หลังจากนั้นพวกเขาฉายแสงเลเซอร์ที่มีความเข้มแสงต่ำตามลงไปส่งผลทำให้น้ำแข็งเกิดการละลาย

ในการทดลอง นักวิจัยกลุ่มนี้ใช้อนุภาคนาโนของทองขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 50 นาโนเมตร (nm) ฝังลงไปในน้ำแข็งซึ่งมีอุณหภูมิ -20 องศาเซลเซียส หลังจากนั้นพวกเขาฉายแสงเลเซอร์ที่มีความยาวคลื่นที่ทองสามารถดูดซึมแสงได้มากที่สุด ซึ่งในการทดลองนี้พวกเขาใช้เลเซอร์ที่ความยาวคลื่น 532 นาโนเมตร โดยกำลังเลเซอร์ที่ปล่อยออกมา (laser output power) หรือความเข้มของเลเซอร์(laser intensity) เริ่มต้นจากกำลังต่ำๆตั้งแต่ 0.2 มิลลิวัตต์ (0.2 mW) ไปจนกระทั่งสูงสุดที่ 50 มิลลิวัตต์ (50 mW)

จากการทดลองกลุ่มนักวิจัยค้นพบว่าเมื่อฉายเลเซอร์ด้วยกำลังสูงสุดที่ 50 มิลลิวัตต์ ลงไปในน้ำแข็งที่ปราศจากอนุภาคนาโนของทอง ผลที่ได้คือน้ำแข็งไม่เกิดการละลาย ในทางตรงกันข้ามพวกเขาค้นพบว่าที่ความเข้มของเลเซอร์เพียง 4 มิลลิวัตต์สามารถทำให้เกิดการถ่ายเทความร้อน( heat flux intensity) ประมาณ 9.6 ไมโครวัตต์ (9.6 µW) รอบอนุภาคนาโนของทองเดี่ยวๆขนาด 50 นาโนเมตร ซึ่งทำให้เกิดความร้อนเพียงพอต่อการละลายน้ำแข็งในบริเวณที่มีอนุภาคนาโนของทองอยู่

อย่างไรก็ตาม Richardson ซึ่งเป็นหนึ่งในทีมงานวิจัยกล่าวว่าปริมาณการแพร่กระจายความร้อนของอนุภาคนาโนทองขึ้นอยู่กับความหนาแน่นและรูปทรงของตัวอนุภาคทองด้วย เขาพบว่าอนุภาคนาโนของทองที่เกิดการตกตะกอนจับตัวเป็นกลุ่มก้อนหลายกลุ่มในน้ำแข็ง มีผลทำให้แต่ละกลุ่มใช้ความเข้มของเลเซอร์ที่แตกต่างกันเพื่อทำให้เกิดการละลายของน้ำแข็ง

สิ่งหนึ่งที่น่าสนใจคืออนุภาคนาโนของทองคงไม่ได้มีคุณค่าเพียงนำมาละลายน้ำแข็ง แต่จากผลการทดลองครั้งนี้แสดงให้เห็นว่าอนุภาคนาโนของทองสามารถเป็นตัวผลิตความร้อนขนาดจิ๋ว (nonoscale heaters) ซึ่งเกิดจากพลังงานแสงที่ถูกดูดซึมเข้ามาโดยอนุภาคนาโนทอง หลังจากนั้นพลังงานแสงถูกเปลี่ยนไปเป็นความร้อนและเกิดการถ่ายเทไปยังบริเวณพื้นที่ใกล้เคียง ดังนั้นจึงเป็นการสมควรอย่างยิ่งที่จะนำหลักการเดียวกันนี้ไปใช้ในงานทางด้านชีววิทยาการแพทย์ เช่น นำอนุภาคนาโนของทองไปใช้ในการฆ่าเซลล์มะเร็ง ซึ่งปัจจุบันมีกลุ่มนักวิจัยหลายกลุ่มทั่วโลกกำลังพัฒนาการนำอนุภาคนาโนของทองมาประยุกต์ใช้ในงานดังกล่าว

ไฟล์แนบ

•  880880.jpg   30.79K   20 ดาวน์โหลด

[วัดในดวงใจ]

คู่มือทำความดี
คู่มือทำความดี
น. พึ่งพระธรรม


คนดี เป็นทรัพยากรบุคคลที่มีค่าของสังคม ดังนั้นทุกคนจึงอยากจะเป็นคนดี มีเยาวชนของชาติเป็นจำนวนมากอยากจะทำความดี แต่ไม่รู้ว่าจะเริ่มต้นทำความดีอย่างไร จะรอให้คนทำของตกแล้วเก็บไปคืนเจ้าของรึก็นานๆ จะมีสักรายหนึ่ง

ใครๆ ก็อยากจะเป็นคนดีด้วยกันทั้งนั้นเพราะเมื่อเป็นคนดีแล้ว ก็จะได้ผลตอบแทน เช่น

1. อยากจะอยู่ที่ไหน ก็อยู่ได้สบาย เพราะมีคนอยากให้อยู่

2. อยากจะไปไหน ก็ไปได้สะดวก เพราะมีคนอยากให้ไป

3. อยากจะทำอะไร ก็ทำสำเร็จ เพราะมีคนอยากช่วยเหลือ

แต่ก็มีเพียงบางคนเท่านั้นที่เป็นคนดีได้ เยาวชนส่วนใหญ่ถึงแม้อยากจะเป็นคนดี สักเท่าใดก็เป็นไปได้ เพราะเหตุว่า มีการเริ่มต้นที่ไม่ถูกและไม่ทราบว่าจุดเริ่มต้นของการเป็นคนดีควรเริ่มต้นที่ตรงไหน

การจะเป็นคนดีได้สำเร็จ จะต้องเริ่มต้นที่การเป็น "ลูกดี" ถ้าเป็นลูกที่ดีได้ก็เป็นคนดีสำเร็จ ถ้าเป็นลูกดีไม่ได้ ก็เป็นคนดีไม่สำเร็จ

ฉะนั้น คนจะดีจึงต้องเริ่มต้นที่การเป็นคนดี คุณสมบัติของลูกดี มี 2 ประการ คือ

1. เห็นคุณค่าและความสำเร็จของพ่อแม่

2. ปฏิบัติตอบต่อพ่อแม่ด้วยความกตัญญูกกเวที

ลูกทุกคนโปรดทราบเถิดว่า ไม่มีใครในโลกนี้ จะมีคุณค่าต่อเราเท่าพ่อและแม่ เพราะท่านให้สิ่งที่คนทั้งหลายให้แก่เราไม่ได้ คือ

1. ให้ความมีชีวิตแก่เรา

2. ให้ความเมตตากรุณาอย่างสุดซึ้ง ไม่มีวันสิ้นสุด ในยามที่เราผิดหวังหรือมีทุกข์

3. ให้ความยินดีจากใจจริง เมื่อคราวที่เราได้ดีมีสุข

4. ให้ความรักจริง จริงใจแก่ลูก ๆ ทุกคน

จริงอยู่คนรักเรามีมากมาย แต่ความรักของคนทั้งหลายเหล่านั้น รักเพราะเขาต้องการสิ่งตอบแทนจากเรา ถ้าเขาต้องการจากเรามาก เขาก็รักเรามาก ถ้าเขาต้องการจากเราน้อย ก็รักเราน้อย ถ้าเขาหมดความต้องการ เขาก็หมดรักเรา ความรักจากคนอื่นจึงมีได้หมดได้มากหรือน้อยตามกำลังแห่งความต้องการของเขา

แต่ความรักของพ่อแม่เป็นรักแท้ ไม่ได้รักเพราะต้องการสิ่งใดจากเรา ท่านรักเราเพื่อความสำเร็จของเรา อันเป็นความปรารถนาสูงสุดของท่าน

ในเวลาที่เราตกระกำลำบาก อาจจะมีหลายคนมาแสดงความเสียใจกับเราหรือมาปลอบเรา บางคนก็ทำโดยมารยาท หรือธรรมเนียมประเพณีเท่านั้น ใจของเขาอาจจะสมน้ำหน้าเราก็ได้

แต่คนที่จริงใจ ไม่ทอดทิ้ง ติดตามเราไปได้ทุกแห่งหน จะลำบากยากแค้นประการใด ก็ทนได้ จะหมดเปลืองเท่าใดก็ยอมได้ มีเฉพาะพ่อกับแม่ของเราเท่านั้นที่ไม่มีวันทอดทิ้งเรา

ในเวลาที่เราได้ดี ประสบความสำเร็จมีความสุขความเจริญ อาจมีคนมากมายมาดีใจกับเรา

บางคนก็ดีใจเพราะคิดว่า เขาอาจจะได้ส่วนแบ่งจากความสำเร็จของเราบ้าง หรือบางคนมาแสดงความยินดี แต่อาจจะมีความริษยาปนอยู่บ้างก็ได้

แต่คนที่ดีใจจริง ๆ ดีใจจนกลั้นน้ำตาไว้ไม่ไดก็คือ พ่อกับแม่ของเรานั่นเอง

พ่อกับแม่ดีใจ เพราะความมุ่งหมายของท่านต้องการเห็นเราเป็นเช่นนี้มานานแล้ว

นี่คือข้อเท็จจริงที่ลูกทุกคนได้รับจากพ่อแม่ เพราะฉะนั้น พ่อแม่จึงเป็นคนประเสริฐของลูกทั้งหลาย

การคิดถึงคุณค่าและความสำคัญของ พ่อแม่ดังกล่าวมานี้ ย่อมเป็น "เชื้อแห่งความดี" ของชีวิต และเป็นจุดเริ่มต้นของการเป็น "คนดี"

ดังนั้น สิ่งที่ลูกดี ควรประพฤติปฏิบัติตอบแทนคุณของท่านก็คือ

1. ท่านเลี้ยงเรามาแล้ว เลี้ยงท่านตอบ
ให้ความสุขกายสบายใจแก่ท่าน แม้เป็นลุกยังเล็กอยู่ในวัยเป็นนักเรียน นักศึกษาอยู่ก็สามารถเลี้ยงดูน้ำใจของท่านได้ อย่าให้ท่านทุกข์ใจ เสียใจ กลุ้มใจ เพราะการกระทำของเรา

2. ช่วยเหลือในกิจการงานของท่าน
โดยการปฏิบัติการทำงานตามที่ท่านใช้ให้ทำ การแบ่งเบาภารกิจของท่าน ด้วยการรับงานซึ่งเป็นภาระอันหนักของท่านไปทำ เป็นต้น

3. ดำรงวงศ์สกุล
สกุลนั้นมีบุคคลเกี่ยวข้องอยู่เป็นอันมาก บุตรธิดาแห่งสกุลใด เมื่อเกิดมาร่วมวงศ์สกุลกับบุคคลอื่นจะต้องมีความสำนึกรับผิดชอบต่อสกุลวงศ์ แม้ตระกูลจะเสื่อมทรามตกต่ำลงไป ก็ต้องไม่ใช่เกิดจากการกระทำของตน ฉะนั้น บุตรธิดาที่พึงปรารถนาก็คือ บุตรธิดาที่ดำรงวงศ์สกุล กับบุตรธิดาที่เชิดชูวงศ์สกุลทำสกุลให้สูงขึ้น ดำรงวงศ์สกุลก็คือ การรักษาสิ่งที่ดีงามต่าง ๆ ของสกุลเอาไว้ไม่ให้เสื่อมในยุคในสมัยของตน

4. ประพฤติตนให้เป็นคนเหมาะควรแก่การไว้เนื้อเชื่อใจของพ่อแม่ ที่จะรับทรัพย์มรดกสืบต่อวงศ์สกุลไปได้
ให้พ่อแม่มีความมั่งใจว่า แม้ท่านจะตายไปแล้ว ฐานะของสกุลก็คงไม่ตกต่ำ ลูกสามารถรักษาไว้ได้

5. เมื่อบิดามารดาตายจากไป ก็ทำบุญอุทิศส่วนกุศลส่งไปให้
เป็นการแสดงออกซึ่งความกตัญญูกตเวทีต่อท่านผู้เป็นบิดามารดา ซึ่งพระพุทธเจ้าทรงแสดงว่าเป็นการบูชาต่อความดีของมารดาบิดา เป็นการสะสมบุญให้เพิ่มพูนขึ้นมาอีกเป็นอันมาก ฉะนั้นหน้าที่เหล่านี้จึงเป็นหน้าที่โดยกำเนิดของทุกชีวิตที่เกิดมาในโลกนี้ ถ้าละเลยหรือไม่ประพฤติปฏิบัติก็ได้ชื่อว่าเป็นคนอกตัญญูต่อหน้าที่ พระพุทธเจ้าทรงแสดงไว้ว่า

คนดีทำความดีได้ง่าย แต่ทำความชั่วได้ยาก
คนชั่วทำความชั่วได้ง่าย แต่กลับทำความดีได้ยาก

คน กับ มนุษย์ นั้นต่างกัน
มนุษย์ คือ สัตว์โลกที่มีจิตใจสูง มีเหตุผล มีศีลธรรม
ส่วนคน คือ สัตว์โลกที่มีจิตใจต่ำ ไม่มีศีลธรรม ไม่มีเหตุผล

คำว่า มนุษยธรรม จึงแปลว่า ธรรมะที่ทำคนให้เป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ทั้งทางร่างกายและจิตใจ เมื่อพัฒนาจิตใจจากคนขึ้นมาเป็นมนุษย์ได้ก็คือการเป็นคนดีนั่นเอง

[iMac24]

2ความรู้ในกระทู้เดียวกันครับท่าน

[นักท่องเที่ยว]

อนุโมทนา

[ชาร์ป]

เอาไปใช้ประโยชน์อะไรได้มั้งเนี่ย ไอ้น้ำแข็งละลายได้ด้วยทองเนี่ย