มี 14 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[t2524ster]

ตามหัวข้อเลยครับตอนนี้ผมทุกข์ใจมากเลยครับ

[Streamdhamma]

สงสัยเหมือนกันค่ะ

[BOG-BOG]

ทหาร คือ รั้วของชาติ

นิยามศัพท์

พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.๒๕๒๕ ได้บัญญัติความหมายของศัพท์ต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับจริยธรรมไว้ดังนี้

“จริย” หมายถึง ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ

“ธรรม” หมายถึง คุณความดี, คำสั่งสอนในศาสนา, หลักประพฤติปฏิบัติในศาสนา, ความยุติธรรม, ความถูกต้อง

“จริยธรรม” หมายถึง ธรรมที่เป็นข้อประพฤติปฏิบัติ, ศีลธรรม, กฎศีลธรรม

“คุณธรรม” หมายถึง สภาพคุณงามความดี

“ศีล” หมายถึง ข้อบัญญัติที่กำหนดทางปฏิบัติกายและวาจาทางพระพุทธศาสนา เช่น ศีล ๕ ศีล ๘, ความประพฤติที่ดี

“ศีลธรรม” หมายถึง ความประพฤติที่ดีที่ชอบ, ธรรมในระดับศีล, ศีลและธรรม

“จรรยาบรรณ” หมายถึง ประมวลความประพฤติที่ผู้ประกอบอาชีพการงานแต่ละอย่างกำหนดขึ้น เพื่อรักษาและส่งเสริมเกียรติคุณชื่อเสียงและฐานะของสมาชิก อาจเขียนเป็นลายลักษณ์อักษรหรือไม่ก็ได้

“จริยธรรม” ตามความหมายของวอร์น๊อก คือ สภาพทางจิตวิทยาของความรับผิดชอบ ความรู้สึกผิดชอบ, หลักความประพฤติ, ความต้องการที่จำเป็นของมนุษย์

จริยธรรมต้องมาจากจิตใจ

ในโลกนี้ไม่มีอะไรสำคัญเท่ามนุษย์ ในมนุษย์ไม่มีอะไรสำคัญเท่า “จิตใจ” จิตใจเป็นองค์ประกอบที่สำคัญที่สุดในพฤติกรรมของมนุษย์ และจริยธรรม คือ พฤติกรรมของมนุษย์ที่แสดงออกในทางที่ถูกที่สังคมส่วนใหญ่ยอมรับ

ความคิด การพูด และการกระทำ ล้วนมาจากจิตใจทั้งสิ้น หากจิตใจได้รับการพัฒนาให้มีสมรรถภาพและคุณภาพดีแล้ว ความคิด การพูด และการกระทำ จะออกมาในทางสร้างสรรค์ ทำให้เกิดความเจริญก้าวหน้าต่อตนเองและส่วนรวม

จิตใจที่ต่ำทราม ถ้าปล่อยให้มีขึ้นจนเคยชิน จะทำให้เป็นคนมักง่าย หน้าด้าน เห็นแก่ตัว ไม่มีวินัย ไร้ความอาย หยาบคาย ละโมบ กอบโกยผลประโยชน์เพื่อตัวเองและพวกพ้อง





หน้าที่ของทหาร

หน้าที่ส่วนรวม คือ ป้องกันชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์

หน้าที่ส่วนตัว คือ ประพฤติตนให้อยู่ในขอบเขตของศีลธรรม จริยธรรม ของทหารอาชีพ

และเป็นพลเมืองที่มีคุณภาพของประเทศ


หลักราชการ
พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชนิพนธ์ “หลักราชการ” ซึ่งถือได้ว่าเป็นหลักคุณธรรมและจริยธรรมในวิชาชีพข้าราชการที่สำคัญยิ่งสำหรับข้าราชการพึงยึดถือเป็นแนวทางประพฤติปฏิบัติราชการ ๑๐ ประการ มีใจความสำคัญสรุปได้ ดังนี้

๑. ความสามารถ หมายถึง ความชำนาญในการปฏิบัติงานในด้านต่าง ๆ ให้เป็นผลสำเร็จได้ดียิ่งกว่าผู้มีโอกาสเท่า ๆ กัน

๒. ความเพียร หมายถึง ความกล้าหาญไม่ย่อท้อต่อความลำบาก และบากบั่นเพื่อจะข้ามความขัดข้องให้จงได้ โดยใช้ความวิริยภาพมิได้ลดหย่อน

๓. ความมีไหวพริบ หมายถึง รู้จักสังเกตเห็นโดยไม่ต้องมีใครเตือนว่า เมื่อมีเหตุเช่นนั้นจะต้องปฏิบัติการอย่างนั้น เพื่อให้บังเกิดผลดีที่สุดแก่กิจการทั่วไป และรีบทำการอันเห็นควรนั้นโดยฉับพลัน

๔. ความรู้เท่าถึงการณ์ หมายถึง รู้จักปฏิบัติการอย่างไรจึงจะเหมาะสมแก่เวลา และอย่างไรที่ได้รับเหตุสมผลจึงจะเป็นประโยชน์ที่สุด

๕. ความซื่อตรงต่อหน้าที่ หมายถึง ตั้งใจกระทำกิจการซึ่งได้รับมอบให้เป็นหน้าที่ด้วยความซื่อสัตย์สุจริต

๖. ความซื่อตรงต่อคนทั่วไป หมายถึง ให้ประพฤติซื่อตรงต่อคนทั่วไป รักษาตนให้เป็นคนที่เขาทั้งหลายจะเชื่อถือได้

๗. ความรู้จักนิสัยคน ข้อนี้เป็นของสำคัญสำหรับผู้มีหน้าที่ติดต่อกับผู้อื่นไม่ว่าจะเป็นผู้ใหญ่หรือผู้น้อย

๘. ความรู้จักผ่อนผัน หมายความว่า ต้องเป็นผู้ที่รู้จักผ่อนสั้นผ่อนยาวว่า เมื่อใดควรตัดขาดและเมื่อใดควรอ่อนหรือผ่อนผันกันได้ มิใช่แต่จะยึดถือหลักเกณฑ์หรือระเบียบอย่างเดียว ซึ่งจะก่อให้เกิดผลเสียควรจะยืดหยุ่นได้

๙. ความมีหลักฐาน ข้อนี้ประกอบด้วยหลักสำคัญ ๓ ประการ คือ มีบ้านอยู่เป็นที่เป็นทาง มีครอบครัวอันมั่นคง และตั้งตนไว้ในที่ชอบ

๑๐. ความจงรักภักดี หมายความว่า ยอมเสียสละเพื่อประโยชน์แห่งชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์

กฎรักษาเกียรติหรือศีลรักษาศักดิ์

พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว ทรงพระราชนิพนธ์ไว้เมื่อครั้งทรงดำรงตำแหน่งผู้บังคับการกองโรงเรียนนายร้อยชั้นปฐม ซึ่งนายพลตรีพระยารามรณรงค์ เจ้ากรมยุทธศึกษาทหารบก พบเข้าภายหลัง ได้สั่งให้ผู้มีหน้าที่อบรมจรรยาของนักเรียน และผู้อยู่ในบังคับบัญชาในกรมนี้ ใช้เป็นหลักแห่งการอบรมจรรยาตั้งแต่เดือนพฤศจิกายน พ.ศ. ๒๔๖๙ เป็นต้นมา ดังนี้

ราชการทหารเป็นงานสำคัญของประเทศชาติ เพราะเป็นหน้าที่รักษาความสงบและอิสรภาพของประเทศชาติ เพราะฉะนั้นผู้ที่มีหน้าที่ราชการทหารต้องประพฤติตนเป็นแบบอย่างที่ดี และมีจริยธรรมทั้งในความประพฤติ ทั้งในทางใจ ทั้งในทางการงานเป็นต้นว่า ไม่ประพฤติตัวเหลวไหลให้เสื่อมเสียเกียรติศักดิ์ของทหาร เป็นคนองอาจกล้าหาญมีใจหนักแน่นและอดทนในหน้าที่ มีความซื่อสัตย์จงรักภักดีต่อสถาบันของชาติและผู้บังคับบัญชา มีจิตใจงดงามไม่ใส่ร้ายผู้อื่น ดังนี้จึงจะสมกับหน้าที่อันสำคัญ และสามารถรักษาหน้าที่อันสำคัญของตนให้สำเร็จประโยชน์แก่ประเทศชาติได้ เพราะฉะนั้นทหารพึงประพฤติตามหลักต่อไปนี้

๑. ไม่ทำการคดโกง เช่น ขโมยหรือล่อลวง ปลอมหนังสือ เหล่านี้เป็นต้น

๒. ไม่ทำร้ายผู้ที่มีกำลังอ่อนแอ เช่น ผู้หญิงและเด็ก และไม่ทำร้ายผู้ที่ไม่มีอาวุธหรือป้องกันตนเองไม่ได้

๓. ไม่ทำให้ผู้หญิงเสียชื่อ เช่น การชู้สาว หรือทำให้เขาเสียแล้วไม่ทำการสมรสกับเขา

๔. ไม่กลับคำสัญญาที่ตนได้ให้ไว้แล้วกับผู้ใดผู้หนึ่ง

๕. ไม่กล่าวความเท็จอย่างร้ายแรง เช่น กล่าวเท็จในราชการ

๖. ไม่ลอบทำร้ายคนลับหลัง จะเป็นด้วยอาวุธหรือด้วยการยุยงส่อเสียด หรือหาความใส่ความต่าง ๆ ก็ตาม

๗. ไม่ทวนคำสบถ หรือผิดคำสาบาน

๘. ไม่ทำการทรยศต่อเพื่อนหรือคณะของตน หรือต่อชาติและพระมหากษัตริย์ เช่น ขยายความลับของเพื่อนหรือของคณะตนให้แก่ผู้อื่น หรือคบคิดสมรู้กับราชศัตรู เป็นต้น

หมายเหตุ บุคคลผู้ใดที่เป็นทหารและถือตนเป็นคนดีมีเกียรติศักดิ์ ไม่ควรประพฤติความผิดเหล่านี้ ถ้าใครประพฤติเข้าแล้วไม่ควรอยู่ดูหน้ามนุษย์อีกต่อไปตายเสียดีกว่า ผู้ที่รักเกียรติศักดิ์ของตนย่อมไม่คบกับคนประพฤติความผิดอย่างนี้เป็นอันขาด

บ๊อก ๆ ภูมิใจที่ พ่อ ของบ๊อก ๆ เป็นทหารเหมือนกันค่ะ พ่อของบ๊อกๆไปปฎิบัติหน้าที่ เสี่ยงอันตราย ปราบผู้ก่อการร้ายที่เขาค้อ ถูกยิงแต่ก็รอดมา แล้ววันหนึ่งพ่อบ๊อกๆได้นั่งฮ. โดยมีเพื่อนโดยสารกันไป 13 เพื่อไปปฏิบัติหน้าที่ จ.สงขลา แต่ยังไม่ทันไปถึง ฮ.ได้ประสบอุบัติเหตุกลางทะเล ที่อ.ไชยา จ.สุราษฎ์ธานี เครื่องได้ระเบิด มีผู้เสียชีวิตจำนวน 11 คน ผู้รอด 2 คน 1ในผู้รอดก็คือพ่อของบ๊อก ๆ เอง ลอยอยู่กลางทะเลเป็นระยะเวลา10 กว่าชั่วโมง นะคะ นี่ละคะบ๊อกๆภูมิใจพ่อมาก พ่อเป็นคนดีกตัญญูกตเวที มีอุบัติเหตุอะไรเกิดขึ้นมีผู้ช่วยเหลือทุกครั้ง และก็ไม่ลืมบุญคุณของผู้ช่วยเหลือด้วยค่ะ บ๊อกอยากบอกคุณว่าจงภูมิใจที่ได้รับเกียรติไปเป็นทหารเกณฑ์ อย่าคิดว่าเป็นกรรมเลยค่ะ

[Jengiskhan]

แล้วอย่างพวกๆ เราที่เคยเป็นอดีตทหารพระราชา มากันก่อนน่ะ เป็นวิบากกรรมหรือเปล่า ที่เป็นทหาร แล้วต้องทำปาณาติบาต

[หัดฝัน]

เป็นเพราะว่า พญามารได้ส่งกิเลสเข้ามาในใจมนุษย์น่ะครับ ทำให้มนุษย์ต้องเบียดเบียนกันด้วยกาย วาจา ใจ ดังนั้น โอกาสที่มนุษย์จะหลีกเลี่ยงต่อการทำปาณาติบาตในเรื่องนี้จึงยากอย่างยิ่งครับ คุณครูจึงได้บอกไว้ชัดเจน ในเคสของผมว่า พุทธันดรที่แล้ว ขนาดมนุษย์ทุกคนมีศีล 5 การรบราฆ่ากัน โอกาสเกิดเป็นหนึ่งในล้าน แต่ด้วยกิเลสมารในใจคนที่คิดเบียดเบียน การรบก็เกิดจนได้

ผมว่าให้เราทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดก็แล้วกันนะครับ เมื่อต้องเป็นทหารก็ให้เป็นให้ดีที่สุด เพราะเรื่องนี้เคยมีผู้ถามคุณครูเหมือนกันว่า เป็นทหารแล้วจะเป็นอย่างไร คุณครูตอบว่า แน่นอนถ้าทำการฆ่า ก็ต้องรับกรรมนั้น แต่การปกป้องชีวิต และทรัพย์สินของส่วนรวม ก็จะเป็นบุญใหญ่ ให้ได้รับการปกป้องคุ้มครองเช่นเดียวกัน ในฐานะผู้ปกป้องส่วนรวม

แล้วถ้าเป็นทหารแล้ว ไม่ได้ฆ่าใครล่ะ (เพราะยังไม่มีการรบ) อ้าวก็ได้บุญจากการทำหน้าที่ปกป้องส่วนรวมไปเต็มๆ สิครับ อ้าวจะได้ได้ยังไง เพราะยังไม่ต้องปกป้องใครเลย ในเมื่อยังไม่ได้รบกัน อ้าวก็ถ้าศัตรูหวั่นเกรง กำลังทหารของเราจึงไม่กล้ารบ เราที่เป็นหนึ่งในทหารในนั้น จะไม่ได้ชื่อว่า ปกป้องชีวิตและทรัพย์สินส่วนรวมของประเทศเราได้อย่างไร

แต่อย่างไรก็ตาม ก็หาทางทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนาให้เต็มที่นะครับ ทหารสมัยอยุธยา หลังจากเสร็จการรบใหญ่ๆ แล้ว เขาจะบวชกันเป็นหลายๆ เดือนทีเดียว เพื่อสู้แรงกรรมด้วยบุญครับ

[Omena]

อย่าไปทุกข์ใจเลยค่ะ เดี่ญวมารจะแทรกผังวิตกกังวลเอาได้นะคะ
ทางที่ดีเอาใจไว้ 072 นะคะ

ที่ต้องเป็นทหารนั้นก็เพราะมีผังมาก่อน หรือไม่ก็เพราะชอบอะไรแบบนี้มา

เป็นอาชีพที่ปกป้องประเทศก็จริง แต่เมื่อเข้าสู่สนามรบแล้ว ก็เหมือนสัตว์น่ะค่ะ ต่างคนต่างฆ่ากันเอง
ไม่สนใจว่าใครมีลูกเมียหรือพ่อแม่ แต่จะเอาตัวเองรอดเท่านัน

แต่หากเราไม่ต้องการเสียศีล เสียโอกาสสุดท้ายที่จะไม่ไปสู่อบายละก็ ทำเหมือนนาคภูริทัตที่รักษาศีลด้วยชีวิต แม้จะถูกหามไปฆ่าก็ไม่ยอมเสียศีลเลย

ทำใจใสๆนะคะ
เรื่องก็จะผ่านไปได้โดยดี

อย่าไปทุกข์ใจเลยค่ะ เดี่ญวมารจะแทรกผังวิตกกังวลเอาได้นะคะ
ทางที่ดีเอาใจไว้ 072 นะคะ

ที่ต้องเป็นทหารนั้นก็เพราะมีผังมาก่อน หรือไม่ก็เพราะชอบอะไรแบบนี้มา

เป็นอาชีพที่ปกป้องประเทศก็จริง แต่เมื่อเข้าสู่สนามรบแล้ว ก็เหมือนสัตว์น่ะค่ะ ต่างคนต่างฆ่ากันเอง
ไม่สนใจว่าใครมีลูกเมียหรือพ่อแม่ แต่จะเอาตัวเองรอดเท่านัน

แต่หากเราไม่ต้องการเสียศีล เสียโอกาสสุดท้ายที่จะไม่ไปสู่อบายละก็ ทำเหมือนนาคภูริทัตที่รักษาศีลด้วยชีวิต แม้จะถูกหามไปฆ่าก็ไม่ยอมเสียศีลเลย

ทำใจใสๆนะคะ
เรื่องก็จะผ่านไปได้โดยดี

[BOG-BOG]

"ถ้าทหารไม่เสียสละหรือเอาชีวิตเข้าเสี่ยงเพื่อประเทศชาติแล้ว ประชาชนจะหวังได้จากผู้ใดอีก"

[VCO]

ขอแสดงความคิดส่วนตัวนะคะ (ไม่ได้คิดว่าความคิดของผู้อื่นที่ได้ตรงกันจะผิดนะค่ะ)

โอ้ หากศาสนาอื่นรู้เข้าว่าเรายอมตายไม่ยอมสู้ มีหวังถูกศาสนาอื่นรุกราน เล่นงานเราตาย แย่เลย ยิ่งพวกที่ชอบใช้สงครามมาอ้างว่ารบเพื่อพระเจ้าของตน

จริง ๆ แล้ว หลักทางเศรษฐศาสตร์ของการทหารก็คือ ต้องลงทุนในอุปกรณ์ สะสมอาวุธ ฝึกปรือเข้าไว้ ขยายขีดความสามารถเข้าไว้ เกณท์ทหารเข้าไว้ เพื่อที่จะได้ไม่ต้องมีการไปรบจริง !!!! (เพราะไม่มีใครกล้ารุกราน เนื่องจากเห็นในขีดความสามารถ) หรือเรียกว่า "ใช้เงิน (ที่มากพอ) เพื่อที่จะได้ไม่ต้องใช้เงิน (ที่มากกว่า)"

ที่จริงแล้วไม่มีผู้นำประเทศไหน (ที่มีสมอง) อยากเห็นสงครามหรืออยากส่งคนไปรบให้ตายเล่นหรอกค่ะเพราะเขาทราบดีว่ามันไม่คุ้มกัน และเพื่อที่จะให้ประเทศเหล่านั้นสามารถรักษาอธิปไตย ไม่ให้ใครมารุกราน เพื่อจะได้ไม่ต้องส่งคนไปรบจริง ๆ หรืออย่างน้อยก็เพื่อให้ต้องส่งคนไปรบจริง ๆ น้อยที่สุดเท่าที่จะทำได้ นั้นจำเป็นที่จะต้องมีการเกณท์ทหาร การฝึกฝน และสร้างแสนยานุภาพค่ะ

ดิฉันคิดว่าถึงแม้ทหารไม่ได้ไปรบจริง แต่แค่ไปรับใช้ชาติโดยการเกณท์ทหารแล้ว ก็มีส่วนโดยตรงในการรักษาปกป้องบ้านเมืองค่ะ ได้บุญเต็ม ๆ เลย เพราะเป็นการทำให้ผู้ที่ต้องการบุกรุกยำเกรง กลัว และไม่กล้า เพราะฉะนั้น อย่าเป็นทุกข์ใจเลยจ้า

ส่วนตัวแล้ว รักชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ยิ่งกว่าชีวิตคะ ยอมบาปเพื่อไปรบเองค่ะ หากชาติ ศาสนา และพระมหากษัตริย์ ต้องการ (แต่คงต้องลดน้ำหนักและฟิตร่างกายซะก่อน ไม่งั้นกลายเป็นหมูสนามแน่เลย)

หากเพื่อน ๆ เลือกที่จะรักษาธรรม อย่างน้อยก็ขออย่าให้บอกไต๋ให้เขารู้นะคะ อย่างน้อยต้องแยกเขี้ยวหลอกเขาไว้ก่อนนะ เขาจะได้ไม่กล้ามาทำอะไรเรา

[MiraclE...DrEaM]

เพชรฆาตเคราแดงไม่พบพระพุทธองค์ก็ไม่บรรลุธรรมได้เช่นกัน

ผู้ที่โปรดเพชรฆาตเคราแดงคือ พระสารีบุตร ครับ ไม่ใช่พระพุทธองค์นะครับ

[SmilingCat]

ขอเสนอความคิดเห็นหน่อย

สังเกตุบางอย่างในกระทู้ กระทู้นี้ควรจะยาวต่อไปอีกมาก แต่ถึงอย่างไรควรทำให้ถูก
ด้วย ใจที่ ใส ๆ อาจจะกลายเป็นใจที่ขุ่น ๆ ด้วยการโต้เถียงผิดประเด็น

ประเด็นที่โต้เถียงนั้นคือ ชาติ ศาสนา อะไรสำคัญกว่ากันจะเห็นได้ว่าฝ่ายหนึ่งรักชาติ
ฝ่ายหนึ่งเป็นฝ่ายรักษาศาสนา ผลที่ออกมาเป็นความแตกแยก

เพราะว่า ชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ ต้องพึ่งพากัน ขาดอย่างหนึ่งอย่างใดไม่ได้ ถ้า
หากขาดชาติศาสนาก็อยู่ไม่ได้ ถ้าหากขาดศาสนาชาติก็ล่มจมเพราะมีแต่คนไม่กลัวบาป

ความคิดเห็นส่วนตัว ควรจะโต้เถียงแบบใจใสได้ ประเด็น คือ ชาติ ศาสนา
และพระมหากษัตริย์ ควรพึ่งพากันอย่างไร ให้ต่างฝ่ายต่างได้ประโยชน์สูงสุด หรือควรใช้วิธี
ใด เพื่อให้ยังคงรักษา ๓ สถาบันได้โดยสูญเสียน้อยที่สุด

ทหารถ้ากลัวบาปเพราะออกรบก็ควรออกบวชเพื่อศึกษาพระธรรมไปเลยอันนี้มีข้อยกเว้นอยู่แล้ว
แต่ถ้าหากพร้อมที่จะรับใช้ชาติ ก็ควรจะออกรบตามหน้าที่ สมัยก่อนพระนเรศวรมหาราชก็ออกรบฆ่า
ข้าศึกเป็นจำนวนมาก บาปก็มี บุญก็มีเช่น ปกป้องพุทธศาสนา แต่แนะนำว่าควรจะนั่งสมาธิให้มาก ๆ ด้วย
เพื่อบาปจะไม่ได้ช่อง หรือออกบวชในตอนหลัง

หรือมีวิธีใดที่ดีกว่านี้ ควรไม่ควรอย่างไร ช่วยแนะนำด้วยครับ

[WISH]

ทหารเกณฑ์ หรือ พลทหาร จะอยู่ในกองประจำการเป็นเวลา 2ปี แล้วจึงปลด

ผู้ที่มีวุฒิปริญญาตรี สามารถยื่นลดเวลาประจำการลงได้

ความหนักหน่วง อยู่ที่การฝึกภาคสนาม ใน 2เดือนแรก หลังจากนั้นจะมีการฝึกภาคสนาม 2ครั้งต่อปี ครั้งละ 7-14วัน

หน่วยที่ฝึกหนัก ได้แก่ หน่วยรบ อาทิ รบพิเศษ ทหารราบ ทหารม้า และปืนใหญ่ ทหารเรือก็นาวิกโยธิน ทหารอากาศก็ กรมอากาศโยธิน
หน่วยที่เบาหน่อย พลเปล รพ.ค่ายทหาร

หน้าที่ที่เบาก็ พลทหารรับใช้นาย พลหทารโรงครัวและพลทหารธุรการ

หน้าที่จร ก็คือการช่วยเหลือผู้ประสบภัยต่างๆ เพราะเป็นแรงงานที่เคลื่อนย้ายได้อย่างคล่องตัว รวดเร็ว จะเป็นรองก็หน่วยกู้ภัยเท่านั้น

ประโยชน์ที่ได้ ความมีวินัย การใช้ชีวิตร่วมกันในคนหมู่มาก การใช้ชีวิตขั้นพื้นฐาน(ที่พัก อาหารพร้อม) ความอดทนต่อธรรมชาติ ความลำบาก เบี้ยเลี้ยงที่เท่ากับแรงงานขั้นต่ำ

ความเสี่ยงต่อการผิดศีล ค่อนข้างสูง ทั้ง สุรา นารี ภาชี กีฬาบัติ เป็นสิ่งที่ต้องระวังอย่างยิ่ง

[WISH]

ขอให้ความเห็นกับ จขกท.นะ ในฐานะที่เคยอยู่ในวงการทหาร

แม้ในยุคนี้ จะมีบุรุษเท่านั้นที่สามารถอุปสมบทเป็นพระภิกษุในเถรวาท

แต่...ด้วยกฏกระทรวงกลาโหม ชายไทยทุกคนล้วนมีพันธะกับการทหาร เพียงแต่ความจำกัดในวงเงินงบประมาณ จึงสามารถคัดเลือกทหารเกณฑ์ได้เพียง 10-15%ของชายไทยที่อายุย่าง 20ปีบริบูรณ์ในปีนั้นๆ ยกเว้น
1.ผู้ที่เรียนจบ รด.ตั้งแต่ปีที่3 ขึ้นไป
2.ผู้ที่กำลังศึกษาหลักสูตรนักเรียนทหาร
3.ผู้ที่ทำเรื่องผ่อนผันจากสถาบันการศึกษา ซึ่งหลังจบการศึกษาต้องเข้ามาเกณฑ์ในภายหลัง
4.พระภิกษุเปรียญธรรมตั้งแต่ 3ประโยคขึ้นไป
5.บุรุษที่พิการ ทุพพลภาพ หรืออยู่ในภาวะที่ไม่สามารถมาตรวจเลือกได้ ตามที่กฏกระทรวงฯกำหนดไว้

ดังนั้นหาก จขกท.จับสลากได้ใบแดง ภายใต้การคัดเลือกที่ยุติธรรม ไม่อยากให้มองว่าเป็นวิบากกรรมหรือโชคร้าย แต่ควรมองว่าเป็นโอกาสและหน้าที่มากกว่า

หากทุกข์จะเกิด เหตุของทุกข์คือวิภาวะตัณหา เพราะภาพพจน์ของการเป็นทหารเกณฑ์เดิมๆนั้นไม่ดี
หรือ จขกท.อาจเป็นผู้มีการงานดี มั่นคงอยู่แล้ว เมื่อเป็นทหารเกณฑ์ทำให้ต้องออกจากบริษัท

[หยุดอะตอมใจ]

ขออนุญาติลบข้อความที่เป็นการโต้เถียงกันโดยส่วนตัวนะครับ

[ปัจเจกชน บนทางสายกลาง]

[usr28751]

เรา คือ ทหารในพระองค์
จงภูมิใจที่ได้เป็นทหารในพระองค์ฯท่าน
พร้อมปฏิบัติภาระกิจทุกเมื่อ

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ