มี 7 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้

[Souriya]

บางคน 70 ปี

บางคน 50 ปี

บางคน 30 ปี

บางคน 15 ปี แต่บางคนตายตั้งแต่อยู่ในท้อง

 

อยากรู้ว่า เวลาคนเรามาเกีด...สิ่งใดเป็นตัวกำนดว่า เราต้องมีอายุเท่านั้นเท่านี้ครับ...

 

สาธุครับ

 

 

 

 

[ทัพพีในหม้อ]

ถามแบบนี้ควรจะถอนหายใจดีไหมเนี้ย  ไม่ทราบจริงๆ  หรือแกล้งไม่ทราบครับเนี้ย  ศึกษามาขนาดนี้แล้ว  เจอตัวจะขอตีสักที

 

สิ่ง่ที่กำหนดก็คือ  สิ่งเดียวกับที่กำหนดให้เกิดมาเป็นคนบ้าง  เป็นสัตว์บ้าง

 

สิ่งเดียวกับที่กำหนดให้เราได้เกิดมารวยบ้าง  ให้จนบ้าง

 

สิ่งเดียวกับที่กำหนดให้เราฉลาด แข็งแรงบ้าง  ให้เราขาดปัญญา  ร่างกายพิกลพิการบ้างไงครับ

 

สิ่งนั้นคือ  บุญ  และ  บาป  ไงล่ะครับ

 

ปกติสวดมนต์ทำวัตรเย็นหรือเปล่าครับ  เพราะบทสวดนั้นได้บอกเอาไว้แล้ว  เพียงแต่เราอาจจะไม่ได้ใส่ใจในเนื้อหา  ลองพิจารณาเนื้อหาบมสวดอีกครั้งนะครับ

 

บทเจริญอภิณหะปัจจะเวกขณะปาฐะ

(ผู้นำ)  หันทะ  มะยัง  อะภิณหะปัจจะเวกขะณะ ปาฐัง  ภะณามะ เส.

        ชะราธัมโมห์หิ                 เรามีความแก่เป็นธรรมดา

     ชะรัง  อะนะตีโต (ตา)          เราจะล่วงความแก่ไปไม่ได้

     พ๎ยาธิธัมโมม๎หิ                   เรามีความเจ็บไข้เป็นธรรมดา

     พ๎ยาธิง  อะนะตีโต (ตา)         เราจะล่วงความเจ็บไข้ไปไม่ได้

     มะระณะธัมโมม๎หิ               เรามีความตายเป็นธรรมดา

     มะระณัง  อะนะตีโต (ตา)       เราจะล่วงความตายไปไม่ได้

     สัพเพหิ  เม  ปิเยหิ  มะนาเปหิ  นานาภาโว  วินาภาโว

        เราจะละเว้นเป็นต่าง ๆ คือว่าจะพลัดพรากจากของรัก,

        ของชอบใจทั้งหลายทั้งปวง

     กัมมัสสะโกม๎หิ                   เราเป็นผู้มีกรรมเป็นของ ๆ ตน

     กัมมะทายาโท (ทา)              เราเป็นผู้รับผลของกรรม

     กัมมะโยนิ                     เราเป็นผู้มีกรรมเป็นกำเนิด

     กัมมะพันธุ                       เรามีกรรมเป็นเผ่าพันธุ์

     กัมมะปะฏิสะระโณ (ณา)        เราเป็นผู้มีกรรมเป็นที่พึ่งอาศัย

     ยัง  กัมมัง  กะริสสามิ          เราจักทำกรรมอันใดไว้

     กัล๎ยาณัง  วา  ปาปะกัง  วา    เป็นบุญหรือเป็นบาป

     ตัสสะ  ทายาโท (ทา)  ภะวิสสามิ   เราจักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น

     เอวัง  อัมเหหิ  อะภิณหัง  ปัจจะเวกขิตัพพัง

     เราทั้งหลายพิจารณาเนือง ๆ อย่างนี้แล ฯ

 

ตรงที่ลงสีแดงไว้ไงครับ  คนเราทุกคน  ไม่ว่าจะยากดี  มีจน  เป็นผลสรุปต่อเนื่องมาจากเมื่อวานทั้งนั้นครับ  เมื่อวานทำอะไรไว้  วันนี้ก็ต้องเป็นอย่างนั้น  ไม่มีทางหลีกลี้หนีหน้าไปได้ครับ

 

แต่ถ้าถามว่าแล้วจะเอาอะไรเป็นบรรทัดฐานได้  ขอแนะนำ  ให้พิจารณาที่ศีลของเราเลยครับ  ศีล 5  นี่แหละ  

 

ถ้าเราเบียดเบียนชีวิตคนอื่นเขามาก  ชีวิตเราก็จะถูกวิบากกรรมเบียดเบียนให้สั้นลงด้วยเช่นกัน  ถ้าเราไม่เบียดเบียนชีวิตผู้อื่น  แถมยังช่วยเหลือชีวิตผู้อื่นให้พ้นทุกข์ได้   กรรมดีก็จะส่งผลให้อายุเราไม่ถูกวิบากกรรมเบียดเบียน  ก็ทำให้เราเป็นผู้มีอายุยืนครับ

 

สรุป  บุญ และ บาป ของตัวเราครับเป็นตัวกำหนด  ง่ายๆ สั้นๆ แบบนี้แหละครับท่าน (เจอตัวขอตี 1 ที)

 

 

 

[Souriya]

ขอบคุญสำลับคำแนนะนำครับ...สิดพี้...

 

แต่สิ่งที่ผมหมายถืง นั้นคือ  เขามีวิทีเอาบุณกับบาปมาคำนวนยังไง แล้วค่อยออกมาเป็น อายุเท่านั้น เท่านี้อะครับ...

 

สาธุครับ

[ทัพพีในหม้อ]

ขอเตือนสติ

 

อจินไตย แปลว่าสิ่งที่ไม่ควรคิด หมายถึงสิ่งที่ไม่อาจเข้าใจได้ด้วยตรรกะสามัญของปุถุชน มี 4 อย่างได้แก่

• พุทธวิสัย วิสัยแห่งความมหัศจรรย์ของพระพุทธเจ้าทั้งหลาย
• ฌานวิสัย วิสัยแห่งอิทธิฤทธิ์ของผู้มีฌาน ทั้งมนุษย์ และเทวดา
• กรรมวิสัย วิสัยของกฎแห่งกรรม และวิบากกรรม คือการให้ผลของกรรมที่สามารถติดตามไปได้ทุกชาติ
• โลกวิสัย วิสัยแห่งโลก คือการมีอยู่ของสวรรค์ นรก และสังสาระวัฏ 

ในทางพระพุทธศาสนาไม่แนะนำให้คิดเรื่องอจินไตย เพราะวิสัยปุถุชนไม่อาจเข้าใจได้โดยถูกต้องถ่องแท้ ทั้งเพราะความเข้าใจไม่ได้ในฐานะที่เป็นของลึกซึ้ง เป็นเรื่องทางจิต หรือเป็นเรื่องที่ไม่สามารถหาคำตอบที่สิ้นสุดได้ ถ้าคิดมากจริงจังในการหาคำตอบเหล่านั้นจากการคิดเดาเอาด้วยตรรกะเองจึงอาจกลายเป็นคนบ้าได้ อจินไตยในเรื่องทางจิตจึงเป็นเรื่องที่รู้ได้ด้วยการบรรลุธรรมชั้นสูงเท่านั้น

 

สิ่งที่ท่านสงสัย  จัดอยู่ในหมวด  กรรมวิสัย  ครับ

[Souriya]

ขอบคุญสำลับข้อมูลดีฯ นะครับ

 

สาธุครับ

[คิษจภัค คิษถฤงคิษแคธ]

ขอบคุณเจ้าของกระทู้คร่า

[WISH]

สงสัยได้ แต่คำตอบอยู่ภายใน ภายนอกเพียงแนะ ศึกษาพระอภิธรรมไว้รองรับ ปฏิจจสมุปบาท นำ เรื่องกรรมทีปนี ตาม พอจะได้คำตอบภายนอก หรือศึกษาจักรวาลวิทยา ธรรมชาติโลกและชีวิตว่า การเปลี่ยนแปลงอายุขัยตามยุคสมัยเป็นอย่างไร

 

ประกอบเหตุที่ทำให้ได้อายุ หลักๆคือ

๑. สมาทานศีล งดปาณาติปาต

๒. ไถ่ชีวิตสัตว์เป็นทาน

๓. เป็นผู้อ่อนน้อมต่อท่านผู้เจริญเป็นนิตย์

๔. ให้เภสัชแก่ผู้เจ็บไข้

๕. ให้อาหารแก่ปฏิคาหก

ฯลฯ

[ตะกร้าอีกใบ072]

ดวงบุญคือเครื่องกำหนดทุกๆอย่างในตัวเรา