หยุดนิ่ง: กรณียกิจที่แท้จริงของมนุษยชาติ

บทความเกี่ยวกับแนวคิด 'หยุดนิ่ง' ที่เป็นกรณียกิจสำคัญสำหรับตัวเราและมวลมนุษยชาติ พร้อมบันทึกจากธรรมคุณครูไม่ใหญ่ในวันที่ 9 มีนาคม พ.ศ.2546

“หยุดนิ่ง” เป็นกรณียกิจ เป็นงานที่แท้จริงของตัวเรา และมวลมนุษยชาติทั้งหลาย บันทึกธรรมคุณครูไม่ใหญ่ 9 มีนาคม พ.ศ.2546 ...psk

หลวงพ่อปลื้มที่ลูก ๆ ทุ่มเทปัจจัยมาสร้างบารมีในงานกฐินครั้งนี้ ปลื้มที่เห็นเขาหมดความตระหนี่ได้ คำว่า ชิตัง เม! จึงเกิดขึ้น ผังจนถูกรื้อ เอาชนะพญามารได้ มารบังคับให้จิตกังวลในเรื่องต่าง ๆ แต่เขาก็สามารถเอาชนะได้ ที่หลวงพ่อ ให้พรว่า "จงรวย ๆ ๆ" ไม่ได้ พูดเล่น ๆ แต่พูดด้วยความปลื้ม ที่เขาเอาชนะความตระหนี่ได้ มันเกิดขึ้นยาก ในการที่ใครจะเอาชนะความตระหนี่ได้ ถ้าเราตระหนี่ ชาติต่อไปเราก็จน พอจน มารก็บังคับให้ทำบาปอย่างอื่นได้ ถูกมารกดไว้อีก นี่ ชิตัง เม! ได้ เขาก็จะมีเทวโลกเป็นที่ไป ปิดอบาย ชาติต่อไปจะรวยข้ามชาติเลย! เพราะรื้อผังจนแล้ว หลวงพ่อปลื้ม เพราะเห็นภาพในอนาคตว่าเขาจะรวย มารบังคับไม่ได้แล้ว ผังตระหนี่ที่บังคับหลุดหมด หลุดก็รวย! หลุดจากความวิตกกังวลด้วย แล้วถ้าเขาปลื้ม ใจเขาก็ใส ก็สบาย เดี๋ยวก็เห็นธรรมะอย่างง่าย ๆ ทรัพย์ภายนอก และทรัพย์ภายในก็จะเกิดกับเขาได้ มารบังคับให้เราตระหนี่ ฝ่ายบุญทำให้เราเอาชนะความตระหนี่ มารบังคับให้เรา "ไม่ให้" ฝ่ายบุญบังคับให้ "ให้" มันสู้กันอยู่ เหมือนความสว่างกับความมืดสู้กัน ถ้าความสว่างชนะความมืด เราก็ชนะมาร ดวงดำแว็บไปเลย เหลือแต่ดวงสว่าง ดวงบุญในตัวเรา คุณครูไม่ใหญ่ 25 ตุลาคม พ.ศ. 2557