อรุณสว่างยามเช้า กับ พุทธพจน์เตือนใจ ตอนที่ 3,592 “ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเอง อย่าหวั่นไหวเพราะคำคน” สมัยพุทธกาล มีหญิงคนหนึ่งอยู่ในเมืองสาวัตถี เธอเลื่อมใสนักบวชนอกศาสนาพุทธคนหนึ่งมาก ดูแลอุปัฏฐากเขามานานเหมือนลูกแท้ ๆ แต่มีเพื่อนบ้านที่นับถือพระพุทธศาสนา มักมาพูดถึงพระพุทธเจ้าด้วยความศรัทธา พอฟังบ่อยเข้า หญิงคนนั้นก็เริ่มอยากฟังธรรมของพระพุทธองค์ด้วยตัวเอง พอเล่าให้นักบวชที่ตนดูแลฟัง เขากลัวว่าเธอจะเปลี่ยนศรัทธา จึงห้ามไม่ให้ไปวัด เธอจึงคิดแผนใหม่ จะนิมนต์พระพุทธเจ้ามาฉันที่บ้านแทน ตอนส่งลูกชายไปนิมนต์ พระนักบวชนอกศาสนาก็สั่งว่า “ไปได้ แต่อย่าบอกที่อยู่บ้านให้พระพุทธเจ้ารู้!” ลูกชายเลยไปกราบนิมนต์จริง แต่ไม่บอกบ้านตามคำสั่ง นักบวชคิดในใจว่า พระพุทธองค์คงมาไม่ถูกแน่ ๆ วันพรุ่งนี้ตนคงได้กินอาหารดี ๆ ที่หญิงนั้นเตรียมไว้ แต่พระพุทธเจ้า ผู้รู้ทางทุกภพทุกภูมิ รู้ได้ด้วยพระญาณทุกอย่าง รุ่งเช้าจึงเสด็จไปยังบ้านนั้นด้วยพระองค์เอง หญิงเจ้าของบ้านดีใจมาก กราบนมัสการและจัดภัตตาหารถวายด้วยความปีติ เมื่อฉันเสร็จ พระองค์ได้แสดงธรรมด้วยเสียงอันไพเราะ ลึกซึ้งจับใจ หญิงนั้นตั้งใจฟังจนเกิดปีติ พูด “สาธุ” เบา ๆ หลายครั้ง นักบวชนอกศาสนาที่แอบอยู่หลังบ้านได้ยินเข้า ก็เดือดดาล คิดว่า “เธอคงเลิกศรัทธาเราแน่” จึงออกมาด่าทั้งหญิงและพระพุทธเจ้า แล้วหนีไปทันที หญิงนั้นจิตใจสั่นไหว ไม่สงบเหมือนเดิม พระพุทธเจ้าทรงเห็นความคิดของเธอจึงตรัสว่า “เธออย่าหวั่นไหวเพราะคำพูดของคนที่ไม่ได้มีศีลหรือศรัทธาเท่าเธอ จงหันกลับมาดูตัวเอง ว่าสิ่งดีที่ตั้งใจไว้ ทำแล้วหรือยัง” หญิงนั้นได้สติ หยุดคิดถึงคำคน แล้วตั้งใจฟังธรรมต่อ ใจสงบลงจนเข้าฌาน และในที่สุดบรรลุธรรมเป็นอริยบุคคล :emoji_1f4a1: ข้อคิดจากเรื่องนี้ • อย่าเสียเวลาเถียงกับเสียงรอบข้าง • อย่าหวั่นไหวกับคำพูดของคนที่ไม่เข้าใจเรา • ใช้พลังทั้งหมดกับ “การทำสิ่งดีที่เราตั้งใจ” ให้สำเร็จ เพราะเพียงเรามีสติอยู่กับหน้าที่ของเรา โลกจะเงียบลงทันที และใจจะสงบขึ้นอย่างน่าอัศจรรย์ "จากส่วนหนึ่ง ของรายการธรรมะเพื่อประชาชน โดย หลวงพ่อธัมมชโย" #เพจพุทธพจน์เตือนใจ Facebook|https://www.facebook.com/Ven.Apirak/