ดูไฟล์วีดีโอไม่ได้ เป็นเพราะสาเหตุอะไร??? ช่วยบอกทีจ้า สาธุ !!!

สาธุ สาธุ สาธุ

พระบรมสารีริกธาตุ สวยใสมากๆเลย

เวลาทำบุญ ก็แผ่อุทิศไปให้เค้าก็ได้ หลังจากนั่งสมาธิ เสร็จ ช่วงแผ่เมตตา แผ่ความปรารถนาดี ก็นึกถึงเค้าบ้าง ถ้ามีอยู่จริง ( เพราะบางที่ก็มีแค่สิ่งก่อสร้างแต่ไม่ได้มีอะไรสถิตอยู่ อาจจะมี จิ้งจก ตุ๊กแก แมงมุม ) ก็ให้มารับกุศล ผลบุญ ให้มีความสุขยิ่งๆ ขึ้นไป

โดยส่วนตัว คิดว่า คง ไม่มีคนไหนคิดจะขโมยรองเท้ากันนะ o_0

แต่ที่โดนมากับตัว ก็ คิดว่า น่า จะเกิดจาก ความสะเพร่า และ ความมักง่ายไปหน่อย 0_o

เนื่องจาก รองเท้าของ บางคน นั้น คล้ายกัน ( ก็แบบรองเท้าไม่ได้มีแบบเดียวในโลกนี่นา ... )

หรือ บางคนก็คิดว่า ใส่ไปทำธุระ แปปเดียว เดี๋ยวเอามาถอดคืน แบบนี้ก็มี 0_0

พอเจ้าของ รองเท้ามาหา ก็หาไม่เจอ -*- ทำใจหมองได้เลยนะเนี่ย !!!

ยืมใส่ไม่บอกไม่พอ แต่ลืมมาถอดคืนเลย นี่สิ ... >_< ... ทำเอา ใจแป้วเดินเท้าเปล่า กลับบ้านกันเลยซะงั้น !!!

อีกหน่อย คงต้อง ทำบุญแจกรองเท้า แก่ สาธุชน

จะมี หรือ ไม่มี ก็ไม่ได้เกี่ยวกับเราหรอก อย่าไปสนใจดีกว่า เอาเวลามา ศึกษา เรื่อง บุญบาป และกฎแห่งกรรมดีกว่า

รู้แค่ว่า ใจใสตอนตายไปสุขคติโลกสวรรค์ ใจหมองตอนตายไปอบายนรก

หลวงพ่อท่าน บอก เทวดา ไม่ค่อยอยากจะเข้าใกล้ มนุษย์ซักเท่าไหร่ เพราะ กลิ่นมนุษย์เหม็นมาก

( คงไม่ใช่เพราะไม่ได้ อาบน้ำ น่ะ น่าจะเป็น กลิ่นที่ละเอียดๆนะ ถ้าผู้ใดมีศีลบริสุทธิ์ หมั่นนั่งสมาธิ รักษาศีล ก็จะมีกลิ่นหอม )

เทพเจ้า เทพบุตร เทพธิดา เค้าก็อดีตมนุษย์ ตายไปแล้วก็ทำบุญไม่ได้

เรานี่สิ ยังมีโอกาส สั่งสม บุญบารมีได้มากกว่า เค้า ต่างหาก ต้องมาพึ่งเราเรา ต้องมาขออนุโมทนาบุญ จากคนเป็นๆ

มี พระรัตนตรัย เป็นที่พึ่ง ที่ระลึก อันสูงสุด ดีกว่านะ

สาธุ สาธุ สาธุ

สาธุ

ลองไปนั่งค้นในใจตนเองดูสิ ว่ามีอยู่มั้ย ???

นั่งทำเฉยเฉย ค้นไป นิ่งๆ เดี๋ยวก็เจอ !!!

ทำใจให้ใส เวลาทำบุญก็อุทิศให้ก็ได้

ส่วนแมวตัวนั้นมันก็คงไปอยู่ในภพภูมิ ที่มันควรอยู่ อาจจะเกิดเป็นแมวต่อ ถ้ายังไม่หมดกรรม หรือถ้า กรรมเบาบางลง ก็ไปเกิดเป็นอย่างอื่นต่อ ตามแต่ความหนักเบาของกรรมที่ยังส่งผล

ก็ใช้งานได้นาน ประหยัดสุด ประโยชน์สูง ดีออก อยากรู้ว่าเค้าทำยังไงก็มาศึกษาดูสิ

สาธุ

อรรถกถา ตโยธรรมชาดก
ว่าด้วย ธรรมของผู้ล่วงพ้นศัตรู

...พระบรมศาสดา เมื่อประทับอยู่ ณ พระเวฬุวันมหาวิหาร ทรงปรารภการตะเกียกตะกายจะฆ่าพระองค์นั่นแหละ ตรัสพระธรรมเทศนานี้ มีคำเริ่มต้นว่า ยสฺเสเต จ ตโย ธมฺมา ดังนี้.

...ในอดีตกาล ครั้งพระเจ้าพรหมทัตเสวยราชสมบัติอยู่ในกรุงพาราณสี. พระเทวทัตบังเกิดในกำเนิดวานร ควบคุมฝูงอยู่ในหิมวันตประเทศ. เมื่อลูกวานรที่อาศัยตนเติบโตแล้ว ก็ขบพืชของลูกวานรเหล่านั้นเสียสิ้น เพราะกลัวว่า วานรเหล่านี้จะแย่งคุมฝูง.
...ในครั้งนั้น พระโพธิสัตว์ก็อาศัยวานรนั้นแหละ ถือปฏิสนธิในท้องของนางวานรตัวหนึ่ง. ครั้นนางวานรรู้ว่า ตั้งครรภ์ เพื่อจะถนอมครรภ์ของตน ก็ได้ไปสู่เชิงเขาตำบลอื่น พอท้องแก่ครบกำหนด ก็คลอดพระโพธิสัตว์. พระโพธิสัตว์เจริญวัย ถึงความเป็นผู้รู้เดียงสาแล้ว เป็นผู้สมบูรณ์ด้วยกำลัง.

...วันหนึ่ง ถามมารดาว่า แม่จ๋า ใครเป็นพ่อของฉัน.
มารดาตอบว่า พ่อคุณ บิดาของเจ้าคุมฝูงอยู่ที่ภูเขาลูกโน้น.
แม่พาฉันไปหาพ่อเถิด.
ลูกจ๋า เจ้าไม่อาจเข้าใกล้พ่อของเจ้าได้ เพราะพ่อของเจ้าคอยขบพืชของลูกวานร ที่อาศัยตนเกิดเสียหมด เพราะกลัวจะแย่งคุมฝูง.
แม่จ๋า พาฉันไปเถิด ฉันจักรู้ (อนาคตของตนเอง).
นางจึงพาพระโพธิสัตว์มายังสำนักของวานรผู้เป็นพ่อ.

...วานรนั้นเห็นลูกของตนแล้ว ก็คิดว่า เมื่อเจ้านี่เติบโตจักไม่ยอมให้เราคุมฝูง ต้องฆ่ามันเสีย บัดนี้ทีเดียว เราจักทำเป็นเหมือนสวมกอดมัน แล้วก็บีบให้แน่นให้ถึงสิ้นชีวิตให้จงได้ จึงกล่าวว่า มานี่เถิดลูก เจ้าไปไหนเสีย นมนานจนป่านนี้ ดังนี้แล้ว ทำเป็นเหมือนกอดรัดพระโพธิสัตว์ รัดจนแน่น.
ก็พระโพธิสัตว์มีกำลังดังช้างสารสมบูรณ์ด้วยเรี่ยวแรง จึงบีบรัดตอบ.
ครั้งนั้น กระดูกทุกชิ้นส่วนของวานรนั้น ถึงอาการจะแตกแยก.

...ลำดับนั้น วานรผู้เป็นพ่อเกิดวิตกว่า ไอ้นี่เติบโตขึ้นต้องฆ่าเรา เราต้องหาอุบายอะไร รีบฆ่ามันเสียก่อน แต่นั้นก็คิดได้ว่า ไม่ไกลจากนี้ มีสระที่มีผีเสื้อน้ำสิงอยู่ เราจักให้ผีเสื้อน้ำกินมันเสียที่สระนั้น แล้วจึงกล่าวกะพระโพธิสัตว์ว่า ลูกเอ๋ย พ่อแก่แล้ว จักมอบฝูงให้เจ้า วันนี้จะตั้งเจ้าเป็นหัวหน้า ที่ตรงโน้นมีสระอยู่ ในสระนั้น ดอกโกมุท ๒ ดอก อุบล ๓ ดอก ปทุม ๕ ดอก กำลังบาน ไปเถิด ไปเอาดอกไม้ มาจากสระนั้น.

...พระโพธิสัตว์รับคำว่า ดีละพ่อ ฉันจักไปนำมาแล้วก็ไป แต่ยังไม่ผลีผลามลงไป ตรวจดูรอยรอบๆ สระ เห็นแต่รอยลงเท่านั้น ไม่เห็นรอยขึ้น ก็รู้ว่าอันสระนี้ต้องมีรากษสยึดครองแน่นอน พ่อเราไม่อาจฆ่าเราด้วยตน จักหวังให้รากษสเคี้ยวกินเราเสีย เราจักไม่ลงสระนี้ และต้องเก็บดอกไม้ให้ได้ด้วย แล้วเดินไปหาที่ซึ่งไม่มีน้ำ ไปได้ ๒ ดอก ทีเดียว โดดไปลงฝั่งโน้น โดดจากฝั่งโน้นมาลงฝั่งนี้ ก็คว้าได้อีก ๒ ดอก ด้วยอุบายนั้นแหละ. ด้วยวิธีนี้ พระโพธิสัตว์เก็บดอกไม้ได้ เป็นกองทั้งสองฝั่งสระและไม่ต้องลงสู่สถานอันอยู่ในอาญาของรากษส.
...ครั้นพระโพธิสัตว์เห็นว่า ไม่สามารถจะเก็บได้มากกว่านี้ ก็รวบรวมดอกไม้กองไว้ที่เดียว.

...ครั้งนั้น รากษสดำริว่า อัจฉริยบุรุษมีปัญญาอย่างนี้ เราไม่เคยเห็นเลยตลอดกาลมีประมาณเท่านี้ ดอกไม้ก็เก็บได้ตามปรารถนา และไม่ต้องลงสู่สถานที่ อันอยู่ในอาญาของเราอีกด้วย จึงระเบิดน้ำ โผล่ขึ้นจากน้ำเข้าไปหาพระโพธิสัตว์ กล่าวว่า พานรินทร์ ในโลกนี้ ผู้ใดมีธรรม ๓ ประการ ผู้นั้นย่อมครอบงำปัจจามิตรได้ ชะรอยภายในตัวของท่าน จักมีธรรมทั้งนั้นครบทุกประการ เป็นแน่.

...เมื่อจะชื่นชมพระโพธิสัตว์ จึงกล่าวคาถานี้ ความว่า :-
“ ธรรม ๓ ประการเหล่านี้ คือทักขิยะ สุริยะ ปัญญา มีแก่บุคคลใด เหมือนมีแก่ท่าน บุคคลนั้นย่อมล่วงพ้นศัตรูได้. ” ดังนี้.
บรรดาบทเหล่านั้น บทว่า ทกฺขยํ ได้แก่ ความเป็นผู้มีความขยันขันแข็ง.
บทนี้เป็นชื่อของความเพียรอย่างสูงที่ประกอบพร้อมมูลด้วยปัญญาอันรู้จักกำจัดภัยที่มาประจวบเข้า.

บทว่า สูรยํ ได้แก่ความเป็นผู้กล้าหาญ.
บทนี้เป็นชื่อของความเป็นผู้ไม่มีความพรั่นพรึง.

บทว่า ปญฺญา นี้ เป็นชื่อของความรู้อุบาย ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของความปรากฏผล.

...รากษสนั้นชมเชยพระโพธิสัตว์ด้วยคาถานี้อย่างนี้แล้ว ก็ถามว่า ท่านเก็บดอกไม้เหล่านี้ไปทำไม?
พระโพธิสัตว์ตอบว่า พ่อของเราปรารถนาจะตั้งเราเป็นผู้นำฝูง เราเก็บไป เพราะเหตุนั้น.
รากษสพูดว่า อุดมบุรุษเช่นท่าน ไม่น่าจะนำดอกไม้ไป เราจักนำไปให้ แล้วหอบดอกไม้เดินตามหลังพระโพธิสัตว์ไป.

...ครั้งนั้น บิดาของพระโพธิสัตว์เห็นแต่ไกลแล้ว รำพึงว่า เราส่งมันไป หมายว่าจักให้เป็นเหยื่อของรากษส บัดนี้ มันกลับใช้ให้รากษสถือดอกไม้ตามมา คราวนี้เราฉิบหายแล้ว เลยหัวใจแตกเจ็ดเสี่ยง สิ้นชีวิตในที่นั้นเอง.
ฝูงวานรที่เหลืออยู่ประชุมกัน ยกพระโพธิสัตว์ให้เป็นราชาผู้นำฝูง.

...แม้พระบรมศาสดา ครั้นทรงนำพระธรรมเทศนานี้มาแล้ว ทรงสืบอนุสนธิ ประชุมชาดกว่า
วานรนายฝูงในครั้งนั้น ได้เป็น พระเทวทัต ในครั้งนี้
ส่วนบุตรของลิงผู้เป็นจ่าฝูง ได้มาเป็น เราตถาคต ฉะนี้แล.

.. อรรถกถา ตโยธรรมชาดก จบ.

อ่าน เนื้อความในพระไตรปิฎก
http://www.84000.org...?...A=380&Z=384


...พระไตรปิฎก เล่มที่ ๒๗ พระสุตตันตปิฎก เล่มที่ ๑๙
ขุททกนิกาย ชาดก ภาค ๑

...๘. ตโยธรรมชาดก
ธรรมของผู้ล่วงพ้นศัตรู

[๕๘] ดูกรพระยาวานร ผู้ใดมีธรรม ๓ ประการนี้ คือ ความขยัน ความแกล้วกล้า
ปัญญาเหมือนท่าน ผู้นั้นย่อมล่วงพ้นศัตรูได้.

จบ ตโยธรรมชาดกที่ ๘.

นี่ก็อ้างอิงมาอีกทีจาก พระไตรปิฎก

อนุโมทนา สาธุ สาธุ สาธุ จ้า

ไม่ใช่พิสูจน์ไม่ได้นะ !!!

ส่วนตัวก็เป็นหัวแนววิทยาศาสตร์อยู่แล้วด้วย แต่ก็ต้องอิงตามหลักการของเหตุและผล เจ้าของกระทู้ก็ต้อง เปิดตาและ เปิดใจซักหน่อย จะได้ความรู้ที่เห็นได้ตรงตามความเป็นจริง ทั้งเรื่องในที่ลับ และเรื่องในที่แจ้ง

จะพิสูจน์ได้ ถ้าบุญถึง และ ใจ( เข้า )ถึง อ่ะนะ !!!

ไม่ต้องสนใจอะไรนะ ทำหยุดนิ่งอย่างเดียวพอ ไม่ต้องไปสน เรื่องลมหายใจ ถ้าไปสนใจปั๊บ ก็จะไปติดที่ลมหายใจ

เวลาทำสมาธิ ร่างกายจะปรับของมันเองโดยอัตโนมัติ

ให้เราปรับร่างกายให้สบาย ผ่อนคลายกล้ามเนื้อ ถ้าตึงมันจะเครียด และ เหนื่อย

ทำสมาธิอยู่ก็ทำต่อไป เอาใจ และความรู้สึก ไว้ที่กลางท้อง เหนือสะดือ 2 นิ้วมืออย่างเดียวพอ ให้ทิ้งร่างกายไปเลย

มาถูกทางแล้วทำต่อไปนะ

สาธุ

ทำอย่างไร ได้อย่างนั้น

อยากจะเจอสิ่งดีดี ก็ต้องทำสิ่งดีดี

ปลูกถั่ว ก็ได้ต้นถั่ว ปลูกแอ๊ปเปิ้ล ก็ต้องได้ต้นแอ๊ปเปิ้ล ปลูกถั่ว จะได้แอ๊ปเปิ้ลคิดได้แต่เป็นไปไม่ได้

สิ่งที่ เราเจอ ก็คือสิ่งที่เราล้วน ทำผิดทำพลาดมาในอดีต อยากให้ดีขึ้น ก็ต้องแก้ไขใหม่

แม้คุณจะเจอ วิบากกรรมเก่า

แต่ตอนนี้ก็ยังมีความโชคดีอยู่บ้าง ที่ได้มาเจอเส้นทางสีขาวนี้ ก็อยากจะให้มาศึกษา และเรียนรู้เรื่องกฎแห่งกรรม

จะได้วางผังแปลนของ ตัวเอง ในอนาคต จะต้องดีกว่า และดีที่สุด ใครจะร้ายกับเราก็ช่างเค้า กรรมใครกรรมมัน

สั่งสมบุญ กุศล ให้มากที่สุด เพื่อตัวเอง และคนที่ปรารถนาดีต่อเรา

ขอเป็นกำลังใจให้สู้อย่างถูกวิธี ในเส้นทางสีขาวที่คุณ ได้ก้าวก้าวแรกลงมา อย่าพลาดโอกาสดีดีนี้นะ

1. คนตายแล้ว เป็น " ศพ "

2. ถ้าสมมุติ คุณไปตัดหัวใครเข้า หลุดออกจากกัน แล้ว เพิ่งมาคิดสำนึกได้ทีหลัง เลยเอาหัวเค้าไปต่อกลับที่เดิม แล้วบอก " โหสิ โหสิ " คุณว่ามันจะเหมือนเดิมมั้ย ???

นั่นสิ ทีบอก " ทำบุญ ทำบุญ " ทำไมยากจัง ??? เป็นงง ??? 0_o ???

ดู DMC ศึกษาจาก Case Study กรณีศึกษา ที่มีกรรมลักษณะคล้ายๆกัน

บริจาค ให้คน ได้บุญมากกว่า ให้ยุง

ยิ่งถ้าบริจาค ให้โรงพยาบาลสงฆ์ ผู้มีศีลมีธรรมมากกว่า ก็จะมีอนิสงส์มากยิ่งๆ ขึ้นไป

ชอบเลข 072 อ่ะ


แต่เลข 019 ก็สวยนะ ว่าแต่ อยู่บน หรือ อยู่ล่าง ล่ะ

ทุกอย่างอยู่ที่ใจ ทำใจใสใสกันดีกว่านะ เอาแต่บุญใสใส

เอาเป็นว่า วันพระเป็น วันหยุดใจ ก็ละกันนะ หัดหยุด( ใจ )ซะทุกวัน เผลอเผลอพลันเข้าถึงธรรม

มาวัด ไม่มีเสียจ้า เพียงแต่คุณสละเวลา และเปิดโอกาสให้กับตัวเอง จะมีแต่ได้กับได้

ขออนุโมทนาด้วย กับคุณน้ำใส ถ้าพวกเราทุกคนช่วยกัน พวกเราทุกคนก็สามารถ สร้างบารมีได้สะดวก ขอสนับสนุนความคิดดีดีแบบนี้ ปกติ ตามภาคก็มีจัดไว้ส่วนหนึ่งอยู่ แต่อาจจะไม่เพียงพอ ในงานบุญใหญ่ๆ ที่กะประมาณ คนที่มาได้ยากจริงๆ และ ปริมาณการรับประทานของแต่ละคนก็ไม่เท่ากัน ถ้าทุกคนช่วยกันได้ พอจะเอื้อเฟื้อเผื่อแผ่กัน ก็จะช่วยรักษาใจให้ทุกคนที่มามีใจใสใส ไม่ตกไม่หล่นบุญกันเลย เตรียมความพร้อมในการมากันสักนิด และรับ บุญใหญ่ๆใสใส กลับไปกันเต็มๆ เกินควรเกินคุ้มจริงๆ สาธุ