การลงทุนจะสร้างวัดสักวัดหนึ่งต้องใช้เงินมากมายและศัรทธามหาศาลจากคนจำนวนมาก อีกทั้งสร้างเสร็จแล้วจะต้องชักชวนคนมาวัดหาพระมาอยู่วัดและอื่นอีกมากมาย
การสร้างคนดี ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องอาศัยเวลาต้องลงทุนลงแรงเป็นแบบอย่างที่ดี แล้วไปชักชวนเขาสร้างความดี ทำตัวเป็นกัญาณมิตรที่ดี ลำบากสุดๆก็ตอนโดนด่ากลับหรือแสดงท่าทางเหยียดหยาม มันเจ็บกระดองใจจริงๆ ทั้งที่เราปราถนาดี แต่ไม่ดีด้วย
การสร้างพระในตัว เป็นวิธีที่ทำได้ง่าย แต่ไม่ได้พระมาง่ายๆเลย ต้องอาศัยความอดทนอุตสาหะและความเพียรอย่างต่อเนื่อง ตลอดจนความรับผิดชอบต่อตนเองในการปฏิบัติธรรมและถือศีลอย่างเสม่ำเสมอ
จะลำดับความสำคัญอย่างไรดีถ้ามีทรัพย์น้อย และถ้ามีทรัพย์มากล่ะ การลำดับความสำคัญยังคงเหมือนเดิมหรือไม่

สร้างวัด สร้างคนดี สร้างพระในตัว
เริ่มโดย ผ้าขี้ริ้วหัวเราะ, Jul 24 2008 11:26 PM
มี 3 โพสต์ตอบกลับกระทู้นี้
#1
โพสต์เมื่อ 24 July 2008 - 11:26 PM
Nuttawat
#2
โพสต์เมื่อ 25 July 2008 - 07:06 AM
ทำต่อไปเถิดครับ ทำทุบุญท่าเราสามารถทำได้
ทำดี ความดี กรรมดีไม่ไปใหนหรอกครับ มันจะอยู่กับเราตลอดเวลา และจะทยอยออกผลครับ
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ...สาธุ
ทำดี ความดี กรรมดีไม่ไปใหนหรอกครับ มันจะอยู่กับเราตลอดเวลา และจะทยอยออกผลครับ
ขออนุโมทนาบุญด้วยนะครับ...สาธุ
#3
โพสต์เมื่อ 25 July 2008 - 08:04 AM
อยู่ที่เรามากกว่า คุณยาย ออกจากบ้านมีเงินติดตัวแค่ 1 บาท
สร้างวัดด้วยเงินลงทุนเพียง 3,200 บาท แต่ท่านกล้าทำ
ทรัพย์น้อยไม่ได้หมายความว่าจะได้บุญน้อย ทาน ศีล ภาวนา ทำให้ยิ่งยวด ทานทำให้ใจละเอียด รักษาศีลได้ง่าย ศีล ทำให้ใจสงบ ย่อมทำภาวนาได้ดี ฉะนั้น ทำไปเถอะ มีเงินน้อยก็ทำน้อย รักษาศีล ทำภาวนาไปเรื่อย ๆ ให้ยิ่งยวดครับ
สร้างวัดด้วยเงินลงทุนเพียง 3,200 บาท แต่ท่านกล้าทำ
ทรัพย์น้อยไม่ได้หมายความว่าจะได้บุญน้อย ทาน ศีล ภาวนา ทำให้ยิ่งยวด ทานทำให้ใจละเอียด รักษาศีลได้ง่าย ศีล ทำให้ใจสงบ ย่อมทำภาวนาได้ดี ฉะนั้น ทำไปเถอะ มีเงินน้อยก็ทำน้อย รักษาศีล ทำภาวนาไปเรื่อย ๆ ให้ยิ่งยวดครับ
#4
โพสต์เมื่อ 25 July 2008 - 12:20 PM
การทำดีอย่างที่คุณเด็กผู้น้อยบอก ทำไปทุกๆ อย่างนั่ีนแหละดี และการเลือกทำลำดัีบไหนก่อนหลัง ก็ไม่มีอะไรผิด เช่น บางคนอาจจะเลือกขอฝึกสมาธิให้เข้าถึงพระในตัวก่อน อย่างอื่นเช่น สร้างคน สร้างพระ สร้างวัด ไว้ว่ากันทีหลัง ส่วนบางคนก็กลับกัน เป็นต้น
แต่การที่คนเราเลือกทำความดีแต่ละประเภทตามลำดับก่อนหลังไม่เหมือนกัน จะไปมีผลให้มีอัธยาศัยเด่นในทางธรรมต่างกันน่ะครับ
เช่น รักการสร้างพระในตัว(ฝึกสมาธิ)ก่อน อย่างอื่นไว้ทีหลัง อย่างนี้มีอัธยาศัย บริสุทธิ์ น่ะครับ หากมีนิสัยทำนองนี้ มักจะอยากหมดกิเลสโดยเร็ว เป็นพระอรหันต์ เป็นหลักน่ีะครับ
หรือ รักการสร้างวัดก่อน ส่วนสร้างคน หรือฝึกสมาธิให้เข้าถึงธรรม ไว้ว่ากันทีหลัง อย่างนี้มีอัธยาศัยปัญญา น่ะครับ หากมีนิสัยทำนองนี้ มักจะชอบมีความสามารถด้านต่างๆ ด้วย แล้วค่อยหมดกิเลส เหมือนพระอรหันต์ผู้ได้รับการยกย่องว่า เป็นเลิศด้านต่างๆ
หรือ รักการสร้างคนก่อน ส่วนสร้างวัด ฝึกสมาธิให้เข้าถึงธรรม เอาไว้ทีหลัง อย่างนี้มีอัธยาศัยกรุณา น่ะครับ หากมีนิสัยทำนองนี้ แล้วไม่แปรผัน ก็อาจเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ครับ
แต่การที่คนเราเลือกทำความดีแต่ละประเภทตามลำดับก่อนหลังไม่เหมือนกัน จะไปมีผลให้มีอัธยาศัยเด่นในทางธรรมต่างกันน่ะครับ
เช่น รักการสร้างพระในตัว(ฝึกสมาธิ)ก่อน อย่างอื่นไว้ทีหลัง อย่างนี้มีอัธยาศัย บริสุทธิ์ น่ะครับ หากมีนิสัยทำนองนี้ มักจะอยากหมดกิเลสโดยเร็ว เป็นพระอรหันต์ เป็นหลักน่ีะครับ
หรือ รักการสร้างวัดก่อน ส่วนสร้างคน หรือฝึกสมาธิให้เข้าถึงธรรม ไว้ว่ากันทีหลัง อย่างนี้มีอัธยาศัยปัญญา น่ะครับ หากมีนิสัยทำนองนี้ มักจะชอบมีความสามารถด้านต่างๆ ด้วย แล้วค่อยหมดกิเลส เหมือนพระอรหันต์ผู้ได้รับการยกย่องว่า เป็นเลิศด้านต่างๆ
หรือ รักการสร้างคนก่อน ส่วนสร้างวัด ฝึกสมาธิให้เข้าถึงธรรม เอาไว้ทีหลัง อย่างนี้มีอัธยาศัยกรุณา น่ะครับ หากมีนิสัยทำนองนี้ แล้วไม่แปรผัน ก็อาจเป็นพระสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ครับ
ได้ดี เพราะมีกัลยาณมิตร